Παγκόσμια Συνέδρια
Ολόκληρο το τεύχος εδώ
Editorial
Το πολιτικό σύστημα της χώρας έφτασε σε σημείο συναγερμού την εβδομάδα πριν τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών. Η αιφνίδια στροφή της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου από το «οι εκλογές είναι αυτοδιοικητικές» στο «αυτές οι εκλογές είναι δημοψήφισμα για την πολιτική της κυβέρνησης» προκάλεσαν πανικό στις αγορές, την τρόικα και τα εγχώρια μεγάλα επιχειρηματικά και εκδοτικά συμφέροντα. Παρά τα περί «μπλόφας» του πρωθυπουργού ώστε να περιορίσει τις απώλειες του κυβερνώντος κόμματος και να «ελέγξει» τους αντάρτες υποψήφιους του ΠΑΣΟΚ, αποδείχτηκε πραγματικά ότι το πολιτικό σύστημα μπορεί να βρεθεί από τη μία στιγμή στην άλλη στην κόψη του ξυραφιού. Μέσα σ’ ένα χρόνο το ΠΑΣΟΚ έχασε πάνω 10 ποσοστιαίες μονάδες σε εκλογική αναμέτρηση. Πρόκειται για μοναδικό φαινόμενο στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας. Ο χρόνος που περνάει ροκανίζει την καρέκλα της κυβέρνησης. Ποια θα είναι η δημοτικότητα της κυβέρνησης σε ένα χρόνο από τώρα, εφόσον είναι βέβαιο θα υποχρεωθεί σε νέο (νέους;) γύρο σκληρών μέτρων ώστε να πιάσει τους στόχους που θέτει το Μνημόνιο; Το πολιτικό ένστικτο επιβίωσης επέβαλλε στο Γιώργο Παπανδρέου την αλά Κώστα Καραμανλή δραπέτευση από την εξουσία και επιδίωξη συμμαχικών κυβερνήσεων και πλατύτερων συναινέσεων. Γιατί να θυσιαστεί μόνο το ΠΑΣΟΚ, όταν υπάρχει η ΝΔ, το κόμμα Ντόρας, η Δημοκρατική Αριστερά;
Το ζήτημα είναι ότι κανείς δεν θέλησε να σηκώσει το γάντι που έριξε ο Γιώργος. Ούτε η Νέα Δημοκρατία ούτε η Αριστερά. Κανείς στην πραγματικότητα δεν ήθελε εκλογές. Η καταστροφική οικονομική κρίση του συστήματος τείνει να εξαντλήσει τις δυνατότητες πολιτικής διαχείρισης της εκρηκτικής κοινωνικής κατάστασης. Το πολιτικό σύστημα της χώρας κινδυνεύει σοβαρά από το ενδεχόμενο κατάρρευσης.
Το μήνυμα των εκλογών είναι σαφές: αποχή που κρύβει συσσωρευμένη οργή, αγανάκτηση και άρνηση του πολιτικού συστήματος, αντιμνημονιακή ψήφος με ενίσχυση της αριστερής διαμαρτυρίας, κοινωνική πόλωση που εκφράζεται και στο εκλογικό αποτέλεσμα με πρωτοφανή ενίσχυση των «άκρων». Ναι, έχουμε για πρώτη φορά μια εθνική καταγραφή της αντικαπιταλιστικής-επαναστατικής αριστεράς, αλλά και της φασιστικής άκρας δεξιάς. Δεν υπάρχουν πια «δεδομένα». Ο ίδιος ο καπιταλισμός αλλάζει βίαια τις συνθήκες ζωής των καταπιεζομένων. Αργά ή γρήγορα θα δεχτεί τις συνέπειες. Στη Γαλλία καταγράφηκε η μεγαλύτερη – ίσως μετά το Μάη ’68 – κινητοποίηση της εργατικής τάξης ενάντια στη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος και μάλιστα ο αγώνας συνεχίζεται ακόμα και μετά την ψήφιση της μεταρρύθμισης από την κυβέρνηση Σαρκοζί. Στο Λονδίνο, η έφοδος χιλιάδων φοιτητών στην έδρα του κυβερνητικού Συντηρητικού Κόμματος κατά της δραματικής αύξησης των διδάκτρων στα πανεπιστήμια έκανε τους επίσημους σχολιαστές να αναφωνήσουν ότι «αυτά τα πράγματα δεν μπορεί να συμβαίνουν στη Βρετανία!»…
Έτσι και στην Ελλάδα παρά τον πρώτο χαμένο γύρο του εργατικού κινήματος την Άνοιξη, δεν έχει κριθεί η έκβαση της ταξικής σύγκρουσης σ’ αυτή την ιστορική περίοδο. Αντίθετα από τις αντιμεταρρυθμίσεις και τις ήττες της δεκαετίας του ’80 (Ρηγκανισμός-Θατσερισμός), το σύστημα δεν έχει τη δυνατότητα να σταθεροποιηθεί, να ενσωματώσει τμήματα των καταπιεσμένων, να ασκήσει ιδεολογική ηγεμονία. Η ιστορική περίοδος που διανύουμε δεν είναι σίγουρο ότι θα καταλήξει λοιπόν στη συντριβή του κόσμου της εργασίας, στόχος των αρχουσών τάξεων σ’ όλο τον κόσμο. Όλα δείχνουν ότι θα εγκαινιάσει μια περίοδο αγώνων που θα αμφισβητούν όχι μόνο τις συνέπειες της κρίσης αλλά το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα που τις δημιουργεί.
Περιεχόμενα:
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές ορόσημο των πολιτικών εξελίξεων-Νίκος Τ.
Ανακοίνωση της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος για τις αυτοδιοικητικές εκλογές-Κ.Ε
ΟΤΑ: Μεταξύ Μνημονίου και Καλλικράτη-Ηλίας Λ.
Το τσουνάμι του φοιτητικού κινήματος δεν προβλέπεται, δεν αντιμετωπίζεται-Βέρα Ρ. Χάρης Μ.
Και η εκπαίδευση στα μέτρα του Δ.Ν.Τ.-Ζέτα Μ.
Φάκελος: Φροντιστήρια. Μια μπίζνα εκατομμυρίων…-Αναστασία Β. Παναγιώτης Κ.
Ρεστοράν Banquet: Η εργοδοτική τρομοκρατία δεν πέρασε!-Σάββας Θ.
Βενεζουέλα. Συνέντευξη Στάλιν Πέρεζ
Κατοχές, αυξανόμενοι εξοπλισμοί και η παρακμή των Η.Π.Α.-Ανδρέας Κ.
Οι εκλογές, ο Λούλα και το κίνημα-Συνέντευξη του Gilmar M. (εισαγωγή Νίκος Μ.)
Ένας νέος κοινωνικός πόλεμος ξεκινάει-Charles–Andre U.
Η δεύτερη αντίφαση του καπιταλισμού-Κώστας Σ.
Πλατεία Θεάτρου Κοινωνικών Αντιφάσεων-Μάνος Σ.
Αναμνήσεις από τον Λέον Τρότσκι-Raya D.
Ο Τρότσκι όπως διδάσκεται στην Κούβα-Daisy V.
Σκέψεις για την κληρονομιά του Λέον Τρότσκι-Esteban B.
