Όλες-οι στο 26o Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ
4-5-6 Ιουλίου στο Πάρκο Γουδή
Το φετινό αντιρατσιστικό φεστιβάλ διεξάγεται σε μια συγκυρία φορτισμένη από το κλίμα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Το κράτος-δολοφόνος του Ισραήλ εξοντώνει καθημερινά αμάχους στη Γάζα, βοβμαρδίζει το Ιράν και βάζει φωτιά στη μέση ανατολή. Οι συνεργάτες τους στο ΝΑΤΟ υπογράφουν αύξηση στους πολεμικούς εξοπλισμούς, τα στρατόπεδα πολώνονται, οι λαοί καλούνται να στρατευτούν πίσω από το εθνικιστικό μίσος και να πάρουν θέση στην πολεμική μηχανή που στήνεται.
Ο ρόλος του ρατσισμού είναι καταλυτικός στην πραγματοποίηση των στόχων των ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων. Οι εργαζόμενοι της Ευρώπης και των ΗΠΑ πρέπει να αποδεχτούν τις πολεμικές δαπάνες, η εθνική ανωτερότητα είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίζεται το αμυντικό αφήγημα. Ο ξένος παρουσιάζεται ως απειλή, η φούσκα της πραγματικότητας στην οποία ζούμε παρουσιάζεται ως η καλύτερη εναλλακτική που μπορούσε να παρέχει το οικονομικό μας σύστημα.
Πολεμικοί εξοπλισμοί σημαίνει πείνα για την εργατική τάξη! Σημαίνει ξεριζωμός και καταστροφή στο όνομα της εθνικής ιδέας! Οι «ξένοι» δεν είναι ο εχθρός μας και εμείς δεν γινόμαστε κομμάτια της πολεμικής μηχανής!
Οι μετανάστες εργάτες στην Ελλάδα είναι το πιο καταπιεσμένο κομμάτι της εργατικής τάξης. Απαρτίζουν τις εργολαβικές ομάδες που συντηρούν όλα τα έργα υποδομής, με τα χέρια τους δημιουργούν τα πρότζεκτ εκατομμυρίων. Οι ίδιοι/ες ζουν πλάι στον φόβο της απέλασης και της καθημερινής καταστολής. Τρομοκρατημένοι/ες γνωρίζουν ότι αν αντισταθούν είναι ένα βήμα μακριά από κάποιο κέντρο κράτησης. Οι συμβάσεις εργασίας του νόμου Καιρίδη τους προσφέρουν νομιμότητα όσο κάποιος εργοδότης τους το επιτρέπει, οι διακρατικές συμβάσεις τους διατηρούν σε καθεστώς ομηρίας μέσα στα όρια ενός εργοταξίου.
Σύσσωμη κυβέρνηση και αντιπολίτευση στέλνουν το ναυτικό να προστατέψει τα σύνορα από «οργανωμένη εισβολή προσφύγων» από τη Λιβύη. Η Νέα Δημοκρατία απροκάλυπτα μιλάει για εξωτερικό εχθρό και μεθοδεύσεις του άξονα Τουρκίας-Λιβύης, ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ Αποστολάκης λέει ότι είναι αναγκαστική πρακτική αν δε θέλουμε pushbacks.
Την ίδια στιγμή του ελληνικό κράτος διευκολύνει την καταστροφή στην Μέση Ανατολή. Προσφέρει βάσεις στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, τροφοδοτεί το κράτος-δολοφόνο Ισραήλ, στέλνει πολεμικό εξοπλισμό στην Ουκρανία. Δεν έχουμε τίποτα κοινό με αυτές τις πολιτικές. Το εργατικό κίνημα να συμπεριλάβει τα εργατικά στρώματα μεταναστών.
Ζούμε μαζί – παλεύουμε μαζί!
Οι πρόσφυγες/ισσες καλοδεχούμενοι/ες!
Να παλέψουμε μαζί συλλογικά, να ανατρέψουμε τα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ!

Παγκόσμια Συνέδρια
Βιβλιοθήκη









