Μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 – 2010, μετά την αδυναμία αντιμετώπισης της covid 19 στις αρχές του 2019 που εξελίχθηκε σε παγκόσμια υγειονομική κρίση η οποία ακόμα συνεχίζεται, εργαζόμενοι/ες, τη νεολαία, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, το σύνολο των καταπιεσμένων βρίσκονται αντιμέτωποι με μια ακόμα πιο επικίνδυνη έκφραση της κρίσης στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό – καπιταλιστικό σύστημα. Μια κρίση η οποία ήρθε στην επιφάνεια με κατακλυσμιαίο τρόπο μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον Φλεβάρη του 2022 και τον πόλεμο που διεξάγεται από τότε με αμείωτη ένταση.
Αιτία του πολέμου δεν είναι η “αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας” (όπως ισχυρίζεται ο Πούτιν), ούτε η υπεράσπιση των ουκρανών, της ανεξαρτησίας τους και της δημοκρατίας (όπως ισχυρίζονται οι εκπρόσωποι ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ). Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι αποτέλεσμα της καπιταλιστικής κρίσης και του ανελέητου ανταγωνισμού ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (ΗΠΑ, Κίνα, ΕΕ, Ρωσία κλπ) που λόγω της κρίσης δεν μπορεί πια να διευθετηθεί με ειρηνικά μέσα. Τα πολεμικά μέτωπα στην Ουκρανία είναι η συνέχεια με άλλα μέσα του πολέμου που διεξάγεται σε οικονομικό, εμπορικό, διπλωματικό επίπεδο ανάμεσα στις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και των συμφερόντων μιας χούφτας υπερπλούσιων καπιταλιστών που μέσω των γιγαντιαίων χρηματοπιστωτικών οργανισμών και επιχειρήσεων ελέγχουν την παγκόσμια οικονομία. Η Ουκρανία είναι μόνο ένα από τα μέτωπα σε όλο τον κόσμο που ο ανελέητος αυτός ανταγωνισμός συμπυκνώθηκε και ξέσπασε σε ανοιχτή πολεμική σύγκρουση (που γίνεται όλο και πιο βάρβαρη και ανεξέλεγκτη) ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις. Από το τέλος του Β’ ΠΠ και μετά, ο κίνδυνος να έχουμε παρόμοια εξέλιξη και σε άλλα μέτωπα σε διάφορα σημεία του πλανήτη είναι σήμερα πιο μεγάλος παρά ποτέ.
Οι συνέπειες της κρίσης, της όξυνσης των ανταγωνισμών και του πολέμου πάνω στους εργαζόμενους/ες και όλους τους καταπιεσμένους είναι ολέθριες: χιλιάδες νεκροί και τραυματίες στα πολεμικά μέτωπα, εκατομμύρια κάτοικοι της Ουκρανίας πρόσφυγες, καταστροφή μιας ολόκληρης χώρας, επισιτιστική κρίση που απειλεί με λιμό δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους (κυρίως μικρά παιδιά) στις πιο φτωχές χώρες του κόσμου, ενεργειακή κρίση που απειλεί να ρίξει δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους στο κρύο και στο σκοτάδι, απότομη και μεγάλη αύξηση των τιμών σε όλα τα βασικά αγαθά που ρίχνει στη φτώχεια και την ανέχεια εκατοντάδες εκατομμύρια εργαζομένους/ες και φτωχά λαϊκά στρώματα.
Από την άλλη οι καπιταλιστές, σαν λύκοι που στην αναμπουμπούλα χαίρονται, κερδοσκοπούν και θησαυρίζουν. Οι επιχειρήσεις στον τομέα της ενέργειας, των τροφίμων, των όπλων κλπ πραγματοποιούν κέρδη ρεκόρ, φουσκώνοντας τα πορτοφόλια ιδιοκτητών και μετόχων, ενώ από κοντά ακολουθεί ο συρφετός των τραπεζιτών και των κάθε λογής “θεσμικών επενδυτών” και μεσαζόντων. Ένας χορός δισεκατομμυρίων δολαρίων διεξάγεται με τις κυρώσεις, τις κρατικές παρεμβάσεις και ενισχύσεις, τους εξοπλισμούς, την κερδοσκοπία σε βασικά καταναλωτικά αγαθά (τρόφιμα, φάρμακα, λιπάσματα, φυτοφάρμακα κλπ).
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη συντάχθηκε πλήρως με το δυτικό στρατόπεδο εμπλέκοντας τη χώρα στον πόλεμο κατά της Ρωσίας στέλνοντας οπλισμό, στηρίζοντας τις κυρώσεις, διαθέτοντας το ελληνικό έδαφος για να περάσει προς την ουκρανική κυβέρνηση στρατιωτικό υλικό αξίας δεκάδων δις δολαρίων, αλλά και ως προγεφύρωμα για την προώθηση πρωτοφανούς σε όγκο και δύναμη πυρός ΝΑΤΟικών και αμερικανικών στρατευμάτων προς στην βορειοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Στην πραγματικότητα με αρχή το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης (που έχει παραχωρηθεί στις ΗΠΑ) έχει ανοίξει ένας τεράστιος χερσαίος διάδρομος που φτάνει μέχρι την Πολωνία για την μεταφορά δεκάδων χιλιάδων στρατιωτών και αντίστοιχου πολεμικού υλικού με τεράστια δύναμη πυρός. Η προετοιμασία για όλα αυτά είχε ξεκινήσει πολύ πριν την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία: με την ελληνοαμερικανική συμφωνία για τις βάσεις και την επ’ αόριστο ανανέωση του χρόνου παραμονής τους, με την επέκταση των υπαρχόντων βάσεων και την δημιουργία νέων, με την παραχώρηση πολιτικών υποδομών (Αλεξανδρούπολη, Καβάλα κλπ) στις ΗΠΑ.
Την ίδια στιγμή, στο όνομα της προστασίας των “εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων” από την τουρκική απειλή, προχωρά σε ένα τεράστιο πρόγραμμα εξοπλισμών αξίας δεκάδων δις ευρώ, αγοράζοντας όπλα κυριολεκτικά από παντού: αεροπλάνα και πολεμικά πλοία από τις ΗΠΑ, αεροπλάνα και φρεγάτες από τη Γαλλία, τεθωρακισμένα από τη Γερμανία. Στην πραγματικότητα όλοι αυτοί οι εξοπλισμοί έχουν στόχο να υπερασπίσουν και να διευρύνουν τον χώρο δράσης της ελληνικής άρχουσας τάξης στο αιγαίο, την ανατολική μεσόγειο, το λιβυκό πέλαγος. Είτε πρόκειται για την εξόρυξη και εκμετάλλευση κοιτασμάτων, είτε πρόκειται για θαλάσσιους δρόμους και την κατασκευή αγωγών μεταφοράς φυσικού αερίου, είτε πρόκειται για την πόντιση καλωδίων μεταφοράς ρεύματος ή πληροφοριακών δεδομένων, είτε πρόκειται για την εγκατάσταση υπεράκτιων αιολικών πάρκων το ελληνικό κράτος διεκδικεί με κάθε μέσο διπλωματικό και στρατιωτικό να αυξήσει το μερίδιο του ζωτικού χώρου που θα ελέγχει και θα εκμεταλλεύεται η ελληνική άρχουσα τάξη εις βάρος της τουρκικής άρχουσας τάξης. Αυτό είναι το πραγματικό έδαφος και το πραγματικό διακύβευμα του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού που οξύνεται σε πρωτοφανή επίπεδα απειλώντας να οδηγήσει σε ανάφλεξη στην περιοχή.
Ο εθνικισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων. ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, καλούν σήμερα σε εθνική ομοψυχία για την υπεράσπιση των “κυριαρχικών δικαιωμάτων”. Αυτοί που, κυβερνώντας διαδοχικά τη χώρα την τελευταία δεκαετία, υλοποίησαν μια άνευ ιστορικού προηγουμένου επίθεση στην εργατική τάξη και το σύνολο των καταπιεσμένων. Κατακρεουργώντας μισθούς και συντάξεις. Διαλύοντας την προστασία της εργασίας και τα εργασιακά δικαιώματα. Ληστεύοντας τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων. Ιδιωτικοποιώντας όλους τους τομείς της οικονομίας και της παραγωγής. Διαλύοντας το κοινωνικό κράτος, τη δημόσια υγεία και παιδεία. Αυτοί που οδήγησαν στη φτωχοποίηση και την υπερχρέωση εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά για να αρπάξουν τις κατοικίες τους και να τις χαρίσουν ουσιαστικά σε διάφορα (γνωστά τους όπως αποδεικνύεται) κοράκια των αγορών. Που κατέστρεψαν τις προοπτικές δεκάδων χιλιάδων νέων εργαζομένων οι οποίοι αναγκάζονται και μεταναστεύουν μαζικά στο εξωτερικό. Που κατέστειλαν σκληρά τους αγώνες και ενίσχυσαν τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Που φαλκίδευσαν τα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα με πρώτο το δικαίωμα στην απεργία και τη διαδήλωση. Αυτοί που στο όνομα της διάσωσης της “εθνικής οικονομίας” έστησαν ένα τεράστιο πλιάτσικο υπέρ της άρχουσας τάξης και εις βάρος των πιο φτωχών και αδύναμων στρωμάτων της κοινωνίας και οδήγησαν σε αύξηση όλων των ανισοτήτων στην ελληνική κοινωνία. Που συνεχίζουν και σήμερα την ίδια πολιτική μέσω της τρομακτικής αύξησης των τιμών σε όλα τα βασικά αγαθά (ενέργεια, τρόφιμα, ενοίκια κλπ), την συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων (ΣΔΙΤ κλπ), την ολοκληρωτική ιδιωτικοποίηση/διάλυση του ΕΣΥ. Όλοι αυτοί καλούν εργαζόμενους/ες, νεολαία και φτωχά λαϊκά στρώματα να πληρώσουν ξανά το κόστος των αστικών ανταγωνισμών και των πολέμων, ακόμα και να είναι έτοιμοι να θυσιαστούν για την υπεράσπιση των “ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων” στα πλαίσια του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού.
Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες δεν έχουν κανένα κοινό συμφέρον με τους εκμεταλλευτές τους. Το δείχνουν οι αγώνες των εργαζομένων στις πετρελαϊκές εταιρείες στη Γαλλία για αυξήσεις που να καλύπτουν τις απώλειες από τον πληθωρισμό (θα κόστιζαν στην εταιρεία ένα μικρό κλάσμα των υπερκερδών που έχουν τον τελευταίο χρόνο). Αυξήσεις που παρά τα τεράστια κέρδη που έχουν οι εργοδότες δεν δέχονται να δώσουν. Το δείχνουν οι αγώνες των εργαζομένων στην energean που την ίδια στιγμή που η εταιρεία κλείνει τεράστια συμβόλαια για την εκμετάλλευση κοιτασμάτων στην ανατολική μεσόγειο και το ιόνιο, απολύει παράνομα δεκάδες εργαζομένους στις εγκαταστάσεις της Καβάλας. Το δείχνουν οι αγώνες των εργαζόμενων στη Μαλαματίνα, στην Cosco, στην efood, το φοιτητικό κίνημα. Αντίθετα έχουν συμφέρον και χρέος να παλέψουν για τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις τους: για αύξηση των μισθών με μείωση των ωρών εργασίας, για σταθερή εργασία και συλλογικές συμβάσεις, για έλεγχο τιμών στα είδη πρώτης ανάγκης και την ενέργεια, για δημόσια και δωρεάν υγεία και παιδεία, για ενίσχυση της κοινωνικής ασφάλισης και του κράτους πρόνοιας, για αποκατάσταση των συντάξεων και των ασφαλιστικών παροχών, για αποκατάσταση των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών (για το δικαίωμα στην απεργία και τη διαδήλωση) ενάντια στον νόμο Χατζηδάκη. Για διάλυση του φράχτη στον Έβρο και της FRONTEX, για άνοιγμα των συνόρων σε πρόσφυγες και μετανάστες, ενάντια στους εξοπλισμούς, για να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, για την αποχώρηση του ρωσικού στρατού, για τη διάλυση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ενάντια στην αποστολή όπλων στην Ουκρανία, για την αποχώρηση της Ελλάδας από όλους τους ιμπεριαλιστικούς συνασπισμούς, για να φύγουν οι βάσεις των ΗΠΑ από τη χώρα, για ειρήνη στο αιγαίο και την ανατολική μεσόγειο, για αλληλεγγύη μεταξύ ελληνικού και τουρκικού λαού.
Προσυγκέντρωση 10:30 στα Χαυτεία και κοινή πορεία με τα υπόλοιπα σωματεία
