Ελλάδα: Μια εκδήλωση μεγάλης σημασίας για τη συριακή επανάσταση

  Μια εκδήλωση αρκετά σημαντική διεξήχθη στην Ελλάδα: μια εκδήλωση υποστήριξης στη συριακή επανάσταση, που την οργάνωσε ένα τμήμα της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς. 

  Η σημασία της εξηγείται από το γεγονός ότι, ώς τώρα, αυτό που κυριαρχεί τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα, είναι δύο τάσεις που δεν είναι και τόσο πολύ διαφορετικές στην ουσία τους: 

• από τη μια μεριά, η στήριξη της κυβέρνησης Τσίπρα στην ισραηλινή κυβέρνηση, 

• από την άλλη, μια καμπιστική τοποθέτηση που είναι βαθιά ριζωμένη στο μεγαλύτερο τμήμα της ελληνικής αριστεράς και που ενισχύεται και με μια απλοϊκή λογική από τη στήριξη του Τσίπρα στον Νετανιάχου και στους διεθνείς συμμάχους του.

 Πρέπει επομένως καταρχάς να θυμίσουμε τη φιλο-ισραηλινή πολιτική που εφαρμόζει πλέον ο Τσίπρας και η ηγεσία του Σύριζα, όπως το διαπιστώσαμε και πρόσφατα, με τη συνάντηση των πρωθυπουργών της Κύπρου, του Ισραήλ και της Ελλάδας, για οικονομικές και βιομηχανικές συμφωνίες με στόχο, όχι και τόσο οικολογικό, η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο να είναι αποκλειστικά στα χέρια των 3 αυτών χωρών και της Αιγύπτου. Βέβαια, ο Τσίπρας μας θύμισε ότι υποστηρίζει τη λύση ενός παλαιστινιακού κράτους δίπλα στο κράτος του Ισραήλ, αλλά κυρίως υπογράμμισε τον κοινό τους στόχο: “να εξασφαλίσουμε την ευημερία, τη σταθερότητα και τη συνεργασία ανάμεσα στις χώρες μας, αλλά και με τις γειτονικές χώρες και τους λαούς της περιοχής”. Τη στιγμή που ο ισραηλινός στρατός κατασφάζει δεκάδες Παλαιστίνιους στα σύνορα της Γάζας, ο Τσίπρας δεν ντρέπεται να τα λέει αυτά και να επιχαίρεται, μετά από τέσσερεις τέτοιες τριμερείς συναντήσεις, για το προχώρημα αυτής της συνεργασίας…, την ίδια ώρα που στην Ελλάδα διοργανώνονταν διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά των εγκλημάτων του ισραηλινού στρατού και του περιφερειακού πυρομανή Νετανιάχου!

Ασάντ, φίλος των Ελλήνων;

  Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η πολιτική του Τσίπρα, με τη συνέχιση των μνημονίων από τη μια μεριά και με την έμπρακτη στήριξη του Νετανιάχου από την άλλη, δεν μπορεί παρά να ενισχύσει την καμπιστική τάση που χαρακτηρίζει βαθιά μια ελληνική αριστερά που υφίσταται (ό,τι και να λέει) την επιρροή του ΚΚΕ. Γιατί, πέρα από το ΚΚΕ, η ΛΑΕ και έως ακόμα και αναρχικές οργανώσεις (ναι!), κολυμπούν σε ένα μείγμα εθνικιστικής και καμπιστικής ιδεολογίας, όπου ο,τιδήποτε μοιάζει να αντίκειται στο δυτικό ιμπεριαλισμό παίρνει μια συμπαθητική χροιά, ακόμα και οι χειρότερες διχτατορίες. Ακόμα και η αντικαπιταλιστική ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν τολμάει να πάρει σαφή θέση… Το σχήμα είναι απλοϊκό και λειτουργικό: ο Τραμπ και ο Νετανιάχου είναι οι εχθροί μας, οι εχθροί τους, τότε, είναι φίλοι μας! Και έτσι, η πλειοψηφική θέση της αριστεράς στην Ελλάδα είναι η στήριξη, στην πράξη και ενίοτε και με δικαιολόγηση, του Ασάντ και των προστατών του, Ρώσων και Ιρανών, πράγμα που μεταφράστηκε π.χ. πρόσφατα σε πολλές διαδηλώσεις ενάντια μόνο στις ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις του Τραμπ και των συνενόχων του κατά του συριακού λαού… Και το κερασάκι στην τούρτα: ο σύριος χασάπης έδωσε πρόσφατα συνέντευξη σε μια μεγάλη εφημερίδα της ελληνικής δεξιάς, την Καθημερινή, όπου μιλάει ιδιαίτερα για τους εχθρούς του, Τούρκους και Γάλλους, μπετοναρισμένα επιχειρήματα που ενισχύουν μια αντι-ιμπεριαλιστική χροιά που δύσκολα κρύβει το εθνικιστικό της υπόβαθρο!

  Σε αυτό το πλαίσιο ακραίας σύγχυσης και κινδύνου ενίσχυσης του ρατσισμού κατά των προσφύγων (γιατί οι Σύριοι να φεύγουν από τη Συρία του “αντι-ιμπεριαλιστή” Ασάντ;…) διοργανώθηκε μια εκδήλωση εξαιρετικά καλόδεκτη για την προώθηση στοιχείων αποσαφήνισης στα αριστερά για τη Μέση Ανατολή: μια εκδήλωση για τη Συρία με τον Ζοζέφ Ντάχερ. Με αφορμή την εκδήλωση, ο σύντροφός μας έδωσε και μερικές συνεντεύξεις, όπως με τη μορφή ενός μεγάλου άρθρου στην Εφημερίδα των Συνακτών (μια από τις κύριες ελληνικές εφημερίδες) ή και με μια συνέντευξη στη Βαβυλωνία (διαδικτυακή επιθεώρηση)¹ .

Επιτυχία της εκδήλωσης « Επανάσταση και αντεπανάσταση στη Συρία »

  Πράγματι, στις 26 Απριλίου, διοργανώθηκε αυτή η εκδήλωση για την πρόσφατη ιστορία της Συρίας, με κεντρικό ομιλητή το σύντροφό μας της 4ης Διεθνούς, τον Ζοζέφ Ντάχερ. Διαφορετικές οργανώσεις και συλλογικότητες συνδιοργάνωσαν την εκδήλωση : η αναρχοσυνδικαλιστική πρωτοβουλία Rocinante, η Αντιεξουσιαστική Κίνηση, το Δίκτυο για τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, η Δικτύωση για τη Ριζοσπαστική Αριστερά, η οργάνωση νεολαίας για τη ριζοσπαστική αριστερά (ΟΝΡΑ), το site elaliberta.gr² . Η εκδήλωση, που διεξήχθη στη σχολή οικονομικών (ΑΣΟΕ), υπήρξε σαφώς μια επιτυχία, αφού συγκεντρώθηκαν πάνω από 250 άτομα με θέληση να αποτελέσουν ενωτική πρωτοβουλία στήριξης στη συριακή επανάσταση από το 2011. Οι ελληνικές οργανώσεις ενδιαφέρθηκαν ιδιαίτερα για τις εξής πλευρές της: τις μορφές αυτο-οργάνωσης στη βάση, τις εκλεγμένες τοπικές και συντονιστικές επιτροπές στις απελευθερωμένες περιοχές, τους αγώνες των γυναικών και των μειονοτήτων για δικαιώματα και ελευθερίες. 

  Και η εκδήλωση χαρακτηρίστηκε από τη θέληση αλληλεγγύης: ακόμα και σήμερα, ένας επαναστατημένος λαός χρειάζεται την αλληλεγγύη μας, η οποία θα έπρεπε να είναι προφανής, απέναντι στις πολλαπλές καταστολές, του Ασάντ και των συμμάχων του, των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, των ντζιχαντιστικών δυνάμεων. Ένα ισχυρό σημείο των διοργανωτών είναι η άρνησή τους να αφήσουν να εννοείται ότι τα γεγονότα στη Συρία δεν θα ήταν παρά απλώς το παιχνίδι μεταξύ ιμπεριαλισμών: το κεντρικό σημείο, αντίθετα, είναι η πάλη του συριακού λαού! Αλλά και σε αυτό, θα πρέπει να καταδικαστεί η περιφρονητική στάση που υιοθετεί η ελληνική αριστερά όταν παρουσιάζει τον αγώνα του συριακού λαού ως αυτόν που επέτρεψε την επέμβαση των ΗΠΑ, κατά της οποίας θα έπρεπε να στηριχτεί ο Άσαντ!

  Στην παρέμβασή του, ο σύντροφός μας, ο Τζο Ντάχερ παρουσίασε τη διχτατορική εξουσία του Άσαντ, τη λαϊκή εξέγερση του 2011, τη Ροζάβα. Επίσης τόνισε και διάφορα κρίσιμα σημεία:

– την ανάγκη οι προοδευτικές δυνάμεις να προωθήσουν το σταμάτημα του πολέμου, καθώς αυτός εξυπηρετεί τις αντεπαναστατικές δυνάμεις όλων των πλευρών.

– την αναγκαία απόρριψη κάθε προσπάθειας να νομιμοποιηθεί η εξουσία του Άσαντ.

– το δικαίωμα επιστροφής όλων των προσφύγων, το δικαίωμα σε αποζημίωση για όλες τις κατεστραμμένες περιουσίες τους.

– την παραπομπή του Άσαντ και των συμμάχων του για τα εγκλήματά τους, το ίδιο και για τις φονταμενταλιστικές δυνάμεις και τις διάφορες ένοπλες δυνάμεις.

– τέλος, κάλεσε για έναν ενιαίο μέτωπο πάνω στη βάση των αρχών της συριακής επανάστασης: δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα, όχι στο σεχταρισμό και στο ρατσισμό.

Μια εκδήλωση που καλεί και σε άλλες!

  Η εκδήλωση αυτή αποτελεί σημαντικό βήμα για να ενισχυθεί στην Ελλάδα η αλληλεγγύη με τη συριακή επανάσταση, απέναντι σε όλη τη σύγχυση που επικρατεί εδώ σε σχέση με την κατάσταση στη Μέση Ανατολή. Είναι, έτσι, τελείως προς τιμήν των διάφορων αυτών οργανώσεων η ίδια η συνδιοργάνωση αυτής της εκδήλωσης, της τόσο πολιτικά εξαιρετικά οξυδερκούς. Οι σύντροφοι της μειοψηφίας της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος³ συμμετείχαν ενεργά στην προετοιμασία και στη διοργάνωση αυτής της πρωτοβουλίας με κεντρικό ομιλητή το σύριο σύντροφό μας. Η επιτυχία της εκδήλωσης μπορεί να μετρηθεί εξάλλου με τα λόγια ενός σύριου συντρόφου -πολλοί πρόσφυγες ήταν παρόντες-, ο οποίος χαιρέτησε τη βραδιά, υπογραμμίζοντας ότι ήταν η πρώτη συγκέντρωση που διοργανώθηκε στην Ελλάδα σε στήριξη της συριακής επανάστασης!

  Τάσος Αναστασιάδης – Χρήστος Ιωνάς⁴

Αθήνα, 15 Μαΐου 2018

Μετάφραση από τα γαλλικά του elaliberta.gr

GRÈCE – SYRIE, Un meeting de grande importance sur la révolution syrienne

http://inprecor.fr/article-Gr%C3%A8ce%20-%20Syrie-Un%20meeting%20de%20grande%20importance%20sur%20la%20r%C3%A9volution

%20syrienne?id=2141

Αναδημοσίευση από το elaliberta.gr: https://www.elaliberta.gr/διεθνή/μέση-ανατολή/4405-ελλάδα-μια-εκδήλωση-μεγάλης-σημασίας-για-τη-συριακή-επανάσταση

[1]  Η συνέντευξη αυτή υπάρχει και στα αγγλικά: http://www.babylonia.gr/2018/04/29/the-war-in-syria-only-benefits-the-counter-revolutionary-forces-interview-with-joseph-daher/  [σημείωση του Inprecor].

[2] Η Rocinante είναι αναρχοσυνδικαλιστική οργάνωση (αδελφή της γαλλικής CNT ή της ισπανικής CGT). Η ΑΚ είναι η πιο μεγάλη ελευθεριακή οργάνωση στην Ελλάδα. Η Δικτύωση για τη Ριζοσπαστική Αριστερά (και η νεολαία, ΟΝΡΑ, που συνδέεται με την οργάνωση αυτή) προέρχεται από μια αριστερή διάσπαση του Συριζα, μετά την υποταγή του του 2015, η οποία δεν εντάχθηκε ούτε στη ΛΑΕ ούτε στην Ανταρσυα. Το Δίκτυο για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα δεν είναι ακριβώς πολιτική οργάνωση, αλλά περισσότερο δίκτυο από αγωνιστές που, ήδη από τη δεκαετία του 1980, δουλεύουν συστηματικά στο χώρο των δικαιωμάτων, του ρατσισμού, των μεταναστών, κλπ. Το site elaliberta.gr είναι ένας ιστότοπος που φτιάχτηκε από μια διάσπαση της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος το 2016 για να υποστηριχτεί με συστηματικό τρόπο μια διεθνιστική δουλειά στην ελληνική αριστερά γενικότερα και μέσα στην αντικαπιταλιστική ΑΝΤΑΡΣΥΑ ειδικότερα [σημείωση του Inprecor].

[3]  Η μειοψηφία της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, με την ονομασία ΤΠΤ (Τεταρτοδιεθνιστική προγραμματική τάση), υπάρχει εδώ και μερικούς μήνες και αγωνίζεται, ως δημόσια φράξια του ελληνικού τμήματος, επιμένοντας στην προγραμματική και οργανωτική κληρονομιά της 4ης Διεθνούς. Τυπικά δεν συνυπέγραψε το κάλεσμα για την εκδήλωση για τη Συρία, αλλά ήταν στην πράξη μια από τις κύριες δυνάμεις στη διοργάνωσή της, με στόχο να συμβάλει στην απαραίτητη αποσαφήνιση στην ελληνική αριστερά στο χώρο της κατανόησης της κατάστασης στη Μέση Ανατολή και στα καθήκοντά μας στην Ελλάδα [σημείωση του Inprecor].

[4]  Ο Τάσος Αναστασιάδης, δημοσιογράφος, και ο Χρήστος Ιωνάς, εκπαιδευτικός, είναι μέλη της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος (ελληνικού τμήματος της 4ης Διεθνούς)  [σημείωση του Inprecor].