Σύντροφοι και συντρόφισσες του ΕΕΚ,
Διαβάσαμε με προσοχή τα συνεδριακά σας κείμενα. Είναι γνωστή η στενή συγγένεια των πολιτικών μας οργανώσεων τόσο στο ιδεολογικό-πολιτικό επίπεδο, στη βάση των παραδόσεων του επαναστατικού μαρξισμού και του διεθνισμού, όσο και στο πεδίο του εργατικού κινήματος και των κοινωνικών αγώνων. Οι οργανώσεις μας ανήκουν στον ίδιο πολιτικό χώρο και, παρά τις όποιες διαφορές στις αναλύσεις και τις πρακτικές μας, το μέλλον μας ελπίζουμε πως θα είναι στενά συνδεδεμένο.
Συμφωνούμε ότι η εποχή που διανύουμε είναι εποχή συνεχιζόμενης κρίσης και αποσταθεροποίησης του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής σε οικονομικό επίπεδο, αλλά και μεγάλων αναδιατάξεων των βασικών οργάνων της ταξικής κυριαρχίας του κεφαλαίου, των κρατών, σε πολιτικό επίπεδο. Είναι μια εποχή όπου η ομαλότητα θα δυσκολευτεί πάρα πολύ να ξαναέρθει, σε πείσμα των διακηρύξεων των επιτελείων του ελληνικού κράτους, της ΕΕ, των διεθνών οργανισμών και των ιδεολόγων του συστήματος. Είναι, για αυτό το λόγο, και μια εποχή μεγάλων επαναστατικών ευκαιριών.
Συμφωνούμε πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στην Ελλάδα έχει περάσει οριστικά με το μέρος του ταξικού μας αντιπάλου, και βρίσκεται σήμερα επικεφαλής του προγράμματος διάσωσης του ελληνικού καπιταλισμού. Οι απατηλές προσδοκίες που διέσπειρε ο ΣΥΡΙΖΑ για μια απαλλαγή από τη λιτότητα δια της ψήφου έχουν κοστίσει ήδη πολύ ακριβά στην εργατική τάξη. Σήμερα πρέπει πρώτα από όλα η εργατική τάξη να συνειδητοποιήσει ότι μπορεί να στηριχθεί μόνο στις δικές της δυνάμεις, στην κινητοποίηση και την αυτοοργάνωσή της. Η εμπειρία των μεγάλων αγώνων των τελευταίων χρόνων δίνει την ευκαιρία σε μια μεγάλη μερίδα εργαζομένων να συνειδητοποιήσει πως σε τελική ανάλυση μόνο η εξουσία της τάξης της μπορεί να εγγυηθεί μια ζωή απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση και την καταπίεση, και κανένας κοινοβουλευτικός σωτήρας. Πρώτο καθήκον της αριστεράς που θεωρεί τον εαυτό της επαναστατική είναι να χτίσει τις μαζικές κινητοποιήσεις, τις μορφές αυτοοργάνωσης στους χώρους δουλειάς, τις σχολές και τις γειτονιές, με υπομονή, μέσα στη μάζα των καταπιεσμένων και όχι κουνώντας τους το δάχτυλο από μακριά.
Συμφωνούμε πως η αριστερά, μαζί και η άκρα αριστερά, στάθηκε στην πλειοψηφία της ανίκανη να συγχωνευτεί με τις ταξικές πρωτοπορίες και να παρέχει έναν απτό επαναστατικό προσανατολισμό. Αυτό ισχύει τόσο στη χώρα όπου ζούμε, όσο και διεθνώς. Για το λόγο αυτό απαιτούνται αλλαγές, ρήξεις, μια αναμόρφωση της στρατηγικής, και επομένως μια στρατηγική αναμόρφωση αυτού που αποκαλείται αριστερά. Η αναγκαιότητα για τα επαναστατικά κόμματα της εποχής μας επιβεβαιώθηκε έως τώρα από την ανάποδη, οδυνηρά, με την απουσία τους, που στέρησε από τις μεγάλες εξεγέρσεις των τελευταίων χρόνων τους καταλύτες που θα μπορούσαν να τις μετατρέψουν σε επαναστατικές καταστάσεις. Χρειαζόμαστε κόμματα στρατηγικά εξοπλισμένα για την ανατροπή του καπιταλισμού, διεθνιστικά, δημοκρατικά, αντιγραφειοκρατικά, μαζικά. Πρέπει να βρούμε τους δρόμους για τέτοια κόμματα, μέσα από ρήξεις, αλλά και από συνενώσεις.
Θεωρούμε το ΕΕΚ σημαντικό σύμμαχο σε αυτό το καθήκον. Για αυτό το λόγο υποστηρίξαμε αναφανδόν την εκλογική συμμαχία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με το ΕΕΚ πριν ένα χρόνο. Για τον ίδιο λόγο προτείναμε την οργανική εμπλοκή του ΕΕΚ στην 3η συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με ειδικό καθεστώς και όχι ως απλός παρατηρητής. Δυστυχώς, αυτό δεν συνέβη. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει δημιουργήσει τη δυνατότητα να παίξει η επαναστατική και αντικαπιταλιστική αριστερά έναν αναβαθμισμένο ρόλο, κοινωνικά και πολιτικά. Το ΕΕΚ έχει θέση και σε αυτόν το χώρο, και σε έναν επαναστατικό διεθνιστικό πόλο εντός του.
Όντας μια οργάνωση προσηλωμένη στο διεθνισμό στην πράξη, παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τις επεξεργασίες και τις εξελίξεις στη διεθνή σας οργάνωση. Τα διλήμματα και οι αντιπαραθέσεις στις οποίες συμμετέχετε δεν μας είναι καθόλου ξένα. Είναι δεδομένο πως και σε διεθνές επίπεδο χρειάζεται μια ρήξη με τις υπάρχουσες ρουτίνες και ένας νέος, επαναστατικός στρατηγικός αναπροσανατολισμός.
Με αυτές τις σκέψεις, στέλνουμε τους θερμούς συντροφικούς μας χαιρετισμούς στο συνέδριό σας.