Παγκόσμια Συνέδρια
Ενώ βρισκόμαστε εν μέσω ενός ακόμα πανδημικού κύματος και μετράμε δεκάδες νεκρούς κάθε μέρα, η κυβέρνηση συνεχίζει απρόσκοπτα την επιθετική της πολιτική ενάντια στην εργατική τάξη και τους καταπιεσμένους, πολιτική που έρχεται σαν άμεση συνέχεια αυτής των προηγούμενων κυβερνήσεων. Η αποδόμηση του ΕΣΥ και η εξόντωση των γιατρών συνεχίζεται, ενώ κανένα ουσιαστικό μέτρο πρόληψης και προστασίας των εργαζόμενων στους χώρους δουλειάς και στα ΜΜΕ δεν έχει ληφθεί (με ενίσχυση των ΜΜΜ, προσλήψεις προσωπικού, δωρεάν τεστ για όλους τους εργαζόμενους, κ.α.). Μαθητές και εκπαιδευτικοί συνεχίζουν να συνωστίζονται σε πολυάριθμες σχολικές αίθουσες παρά τις εκκλήσεις των σωματείων των εκπαιδευτικών για μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη. Μόνη έννοια της κυβέρνησης η απρόσκοπτη λειτουργία της οικονομίας με κάθε κόστος, ακόμα και σε ανθρώπινες ζωές.
Την ίδια στιγμή που οι εργαζόμενοι βιώνουν τις συνέπειες της υγειονομικής και οικονομικής κρίσης με μειώσεις μισθών, απολύσεις, αναστολές συμβάσεων, περιορισμούς και ακόμα μεγαλύτερη λιτότητα, η κυβέρνηση φέρνει στη βουλή τον προϋπολογισμό για το 2022. Προϋπολογισμό που μειώνει ακόμα περισσότερο τις κρατικές δαπάνες για την υγεία, την παιδεία και το σύνολο των κοινωνικών παροχών, περικόπτει κι άλλο τα χρήματα για τα ήδη ισχνά επιδόματα ανεργίας, ενώ ταυτόχρονα ευνοεί εργοδότες και κεφάλαιο μειώνοντας τις εργοδοτικές εισφορές αλλά και τη φορολογία των επιχειρήσεων. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες θα επωμιστούν για ακόμα μία φορά τις επιπτώσεις τις κρίσεις.
Αυτό όμως δεν θα περάσει έτσι! Η κυβέρνηση και αστική τάξη θα βρουν μπροστά τους την οργή των εργαζόμενων που δεν θα αφήσουν την τύχη τους στα χέρια των από πάνω. Η πολιτική των περιορισμών και των απαγορεύσεων, της καταστολής, της κοροϊδίας αλλά και της υποβάθμισης της ζωής των εργαζόμενων και των καταπιεσμένων προς όφελος της κερδοφορίας των επιχειρήσεων δεν θα μείνει αναπάντητη. Κόντρα στον υπονομευτικό ρόλο των ξεπουλημένων γραφειοκρατικών ηγεσιών ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και εργατικών κέντρων, που δεν προκήρυξαν καν την εθιμοτυπική απεργία, αλλά και στην απαράδεκτη στάση του ΠΑΜΕ, που, ως εγγυητής της ομαλότητας, αρκείται σε απογευματινό συλλαλητήριο διαμαρτυρίας (με ΑΔΕΔΥ και ΕΚΑ να καλούν τελικά και εκείνοι), την Πέμπτη 16 Δεκέμβρη απεργούμε και διαδηλώνουμε με μια σειρά πρωτοβάθμιων σωματείων που έχουν πάρει αποφάσεις για στάσεις εργασίας. Σπάμε στον δρόμο την αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης και τα αντεργατικές διατάξεις, με βασικότερο το νόμο Χατζηδάκη. Το νομοσχέδιο προσπαθεί να ρυθμίσει τον χρόνο εργασίας έτσι ώστε να μεγιστοποιήσει την αποδοτικότητα για τα αφεντικά, εις βάρος των εργαζομένων. Εργατικά κεκτημένα όπως το 8ωρο και κυριακάτικη αργία καταργούνται, ενώ επιτρέπεται ένας τεράστιος αριθμός υπερωριών ακόμα και στη βιομηχανία, όπου υπήρχε περιορισμός για λόγους υγείας και ασφάλειας. Ταυτόχρονα, ο νόμος προσπαθεί να προστατέψει τα αφεντικά και τις κυβερνήσεις από αυτό που φοβούνται περισσότερο: την απεργία. Απαγορεύει απεργιακές φρουρές και καταλήψεις εργασιακών χώρων, ενώ επιβάλλει ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και ηλεκτρονικά μητρώα σωματείων.
Η δύναμη όμως είναι στα χέρια της εργατικής τάξης. Εκείνη ήταν που κράτησε την κοινωνία όρθια στην πανδημία, εκείνη θα ανατρέψει και το δυσοίωνο μέλλον που θέλουν για εκείνη. Είναι τώρα η στιγμή να τα σωματεία να βάλουν σαν προμετωπίδα τη γενική απεργία διαρκείας για να παραλύσει η παραγωγή και τον συντονισμό των αγώνων. Να βρουν μπροστά τους αυτό με το οποίο θέλουν να ξεμπερδεύουν: άγριες απεργίες, γενικές απεργίες διαρκείας, απεργιακές φρουρές, καταλήψεις, αυτοοργάνωση των αγώνων με επιτροπές. Αλλά είναι και η ώρα για την αντικαπιταλιστική αριστερά να παίξει τον ρόλο που της αναλογεί, συγκαλώντας αντικαπιταλιστικές συνελεύσεις και πρωταγωνιστώντας στην οργάνωση και την πολιτικοποίηση των αγώνων. Έχει αποδειχτεί ότι ρόλος της ανεξάρτητης αντικαπιταλιστικής αριστεράς είναι κομβικός στους σημαντικούς ταξικούς αγώνες.
• Πλήρης απόσυρση του νομοσχεδίου Χατζηδάκη.
• Κάτω τα χέρια από την απεργία – κάτω τα χέρια από τα σωματεία. Καμία απεργία παράνομη και καταχρηστική.
• Μείωση του χρόνου εργασίας με αύξηση των αποδοχών των εργαζομένων.
• Κατάργηση του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη για τα πανεπιστήμια – καμία αστυνομία στα πανεπιστήμια.
• Ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας και της πρωτοβάθμιας φροντίδας.
• Νοσοκομεία και δομές υγείας για όλους – μαζικές προσλήψεις υγειονομικών. Ένταξη των υγειονομικών στα βαρέα και ανθυγιεινά.
• Μαζικός εμβολιασμός – Επέκταση του εμβολιασμού στις δομές προσφύγων και μεταναστών χωρίς χαρτιά.
• Κατάργηση της πατέντας στα εμβόλια και τα φάρμακα.
• Όχι στα μέτρα κρατικού αυταρχισμού – ποτέ ξανά απαγόρευση της κυκλοφορίας.
