Σχέδιο κειμένου που κατατίθεται από το Socialist Action/HΠΑ
Η συμβολή του Γραφείου της Τέταρτης Διεθνούς (ΤΔ) υπό τον τίτλο Reply to the Opposition Platform, February 2017 (Απάντηση στην Αντιπολιτευτική Πλατφόρμα, Φεβρουάριος 2017) και μια δεύτερη συμβολή υπό τον τίτλο Some points of debate with the platform, Let’s Seize the Opportunities…, (Μερικά σημεία αντιλόγου με την πλατφόρμα, Να αδράξουμε τις ευκαιρίες…) που υποβλήθηκε από τους Κριστιάν Β, Γιάνεκ Μ, Λεόν Κ, Πέννυ Ν, Πιέρ Ρ, μέλη του Γραφείου και του ΝΡΑ, επιδιώκουν να αντικρούσουν τις κεντρικές θέσεις της Πλατφόρμας για μια Επαναστατική Διεθνή. Αν οι σύντροφοι-σσες του Γραφείου της ΤΔ και του ΝΡΑ έχουν δίκιο, η αντιπολιτευτική πλατφόρμα συνίσταται σε ταχυδακτυλουργίες που επιστρατεύουν σύντροφοι που δεν αντιλαμβάνονται ούτε τη φύση της παρούσας, και πιθανότατα ούτε της μακροπρόθεσμης μελλοντικής πολιτικής συγκυρίας- και/ή σύντροφοι που κατά κανόνα αδυνατούν να πουν τα “γεγονότα” με το όνομά τους. Επιπλέον, το Γραφείο επιμένει ότι η σημερινή ηγεσία της ΤΔ υποστηρίζει πλήρως την οικοδόμηση επαναστατικών σοσιαλιστικών κομμάτων, συμμετέχοντας ταυτόχρονα σε “πλατιά χρήσιμα κόμματα”ουσιαστικά σαν μια “τακτική”.
Οι νεοεισερχόμενοι-ες σε αυτό τον διάλογο θα πρέπει να δείξουν μεγάλη προσοχή στην διερεύνηση των γεγονότων και στην εξαγωγή των δικών τους συμπερασμάτων. Στην πορεία αυτής της διερεύνησης θα ανακαλύψουν εάν η τρέλα της τρέχουσας ηγεσίας της ΤΔ για τα “πλατιά χρήσιμα κόμματα” σε αντιδιαστολή με τα υπονοούμενα άχρηστα “υποτιθέμενα ή μικροσκοπικά μπολσεβίκικα κόμματα” είναι στρατηγικός προσανατολισμός ή, όπως επιμένει το Γραφείο, μια “τακτική” που προορίζεται να εφαρμοστεί σε μια ιδιαίτερη περίοδο. Στην πορεία της διερεύνησης των συντρόφων-σσών θα είναι σε άριστη θέση να αποφασίσουν αν αυτά που το Γραφείο δηλώνει ως “γεγονότα” αντιστοιχούν στην πρακτική πραγματικότητα.
Στην πορεία της απάντησής μας θα συμπεριλάβουμε ακριβώς όλα αυτά που το Γραφείο αποκρύπτει. Αυτ τα τελευταία αντικρούουν τόσο τα γεγονότα όσο και την νεοπαγή συνέπεια του Γραφείου στην “επαναστατική”πολιτική. Μετά από χρόνια, για την ακρίβεια δεκαετίες, που χόρευε σε άλλο ρυθμό, η “διάψευση” της Πλατφόρμας που μόλις κυκλοφόρησε από το Γραφείο θα ήθελε να κάνει τους συντρόφους-σσες να πιστέψουν ότι η μέθοδος του Ενιαίου Μετώπου, η μέθοδος του Μεταβατικού Προγράμματος, η θεμέλια λίθος της πολιτικής μας-η ανεξαρτησία της εργατικής τάξης- και, ναι, η οικοδόμηση λενινιστικών κομμάτων με σκοπό την οργάνωση της εργατικής τάξης για την κατάληψη της εξουσίας, παραμένουν στο επίκεντρο της πολιτικής και πρακτικής της ΤΔ σήμερα. Θα δείξουμε ότι, δυστυχώς, αυτό δεν ισχύει και ότι η επιστροφή σε αυτές τις πολιτικές, τις αρχές, και τις πρακτικές είναι κρίσιμη για το μέλλον της ΤΔ.
Ιταλία: Κομμουνιστική Επανίδρυση: Οι σύντροφοι-σσες της ΤΔ πρέπει να αντιληφθούν ότι η είσοδος του ιταλικού τμήματος στο υπό “πρώην Σταλινική” ηγεσία Κόμμα της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης (ΡRC) δεν εκλαμβανόταν ως μια “τακτική” απόφαση αλλά, σύμφωνα με την επανειλημμένη επιμονή του εκλιπόντος Ιταλού συντρόφου μας Λίβιο Μαϊτάν (τότε μέλους του Γραφείου και ιστορικού ηγέτη του ιταλικού τμήματος), ως στρατηγική απόφαση. “Δεν πρόκειται για τακτική”, μας έλεγαν επανειλημμένα ο Λίβιο και η ιταλική ηγεσία στις συναντήσεις της Διεθνούς Επιτροπής (ΔΕ), αλλά μάλλον η ανώτερη έκφραση της οικοδόμησης κόμματος. “Δεν κάνουμε ‘εισοδισμό’, η Επανίδρυση είναι το κόμμα μας”, επέμεναν.
Οι σύντροφοι-σσες του Γραφείου της ΤΔ σήμερα μας λένε: “Αφού ο Φράνκο σεβάστηκε την πειθαρχία της ομάδας του PRC και έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης μια φορά τον Ιούλιο του 2006, κατά το σχηματισμό της κυβέρνησης Πρόντι, πώς να τολμήσουμε να ισχυριστούμε ότι αυτό το μεμονωμένο γεγονός εκφράζει την πολιτική θέση των συντρόφων μας;”
Ας εισάγουμε τα γεγονότα που αποκρύπτονται στην παραπάνω δήλωση των συντρόφων-ισσών του Γραφείου:
“Αφού ο Φράνκο [Τουριλιάτο, ο βασικός ηγέτης του ιταλικού τμήματος και μέλος με το PRC της Ιταλικής Γερουσίας] σεβάστηκε την πειθαρχία της [κοινοβουλευτικής] ομάδας του PRC και έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης μια φορά τον Ιούλιο του 2006, κατά το σχηματισμό [για να επιτρέψει το σχηματισμό] της κυβέρνησης [αστικού συνασπισμού] Πρόντι, πώς να τολμήσουμε να ισχυριστούμε ότι αυτό το μεμονωμένο γεγονός εκφράζει την πολιτική θέση των συντρόφων μας;”
“Πώς τολμάμε;” Πράγματι, ούτε ο Φράνκο ούτε το τμήμα δήλωσαν καμία διαφωνία με την ψήφο του Γερουσιαστή Φράνκο! Αλλά και πάλι, οι σύντροφοι-σσες πρέπει να καταλάβουν ότι ο Φράνκο το έκανε μόνο “μια φορά”!
Φιλιππίνες: Ο σύντροφος Πιέρ Ρ., πράγματι μόνο μια φορά το 1986, υποστήριξε στη ΔΕ την ψήφο στις Φιλιππίνες υπέρ της δισεκατομμυριούχου καπιταλίστριας Κορασόν Ακίνο.
Γαλλία/Σιράκ: Στη Γαλλία, η LCR το 2002 μόνο μια φορά υποστήριξε την ψήφο υπέρ του δεξιού καπιταλιστή υποψήφιου προέδρου Ζακ Σιράκ. Ο Σιράκ διεκδίκησε την προεδρία ενάντια στο νεο-φασίστα Ζαν Μαρί Λεπέν στο δεύτερο γύρο των γαλλικών εθνικών εκλογών.
Μεξικό: Η ΔΕ ποτέ δεν αντιτάχθηκε στην ψήφο και στην καμπάνια του μεξικάνικου τμήματος (PRT) υπέρ του αστού Κουαουτεμόκ Καρντένας όταν αυτός διεκδίκησε τη μεξικανική προεδρία.
Νικαράγουα: Το 1991, η ΔΕ υποστήριξε, μόνο μια φορά, την ψήφο υπέρ της καμπάνιας αστικού συνασπισμού του Ντανιέλ Ορτέγκα όταν το FSLN του Ορτέγκα κατέβηκε σε συνασπισμό με έναν ανοιχτά καπιταλιστή συνυποψήφιο αντιπρόεδρο που εκροσωπούσε τα συμφέροντα των Γκαναδέρος (μεγάλοι γαιοκτήμονες) της Νικαράγουας.
Νότια Αφρική: Η ηγεσία της ΤΔ μόνο μια φορά υποστήριξε την ψήφο υπέρ του αστικού ANC (Αφρικανικό Εθνικό Κονγκρέσο).
Βραζιλία: Ούτε η ΔΕ ούτε το βραζιλιάνικο τμήμα (DS) αντιτάχθηκαν στην στήριξη του τμήματος στην εκλογική καμπάνια αστικού συνασπισμού του Λούλα τη στιγμή που ο συνυποψήφιος αντιπρόεδρος του Λούλα ήταν ο αντιδραστικός καθολικός δισεκατομμυριούχος, Ζοσέ Αλενκάρ του PRB (Βραζιλιάνικο Ρεπουμπλικάνικο Κόμμα) και τη στιγμή που ο Λούλα αγκάλιασε ανοιχτά το ΔΝΤ και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα υπό την κυριαρχία των ΗΠΑ. Πράγματι, οι σύντροφοι-σσες της DS πήραν κορυφαίες θέσεις στην κυβέρνηση αστικού συνασπισμού του Λούλα, συμπεριλαμβανομένων του Υπουργείου Οικονομικών και της κορυφαίας θέσης στην αγροτική μεταρρύθμιση. Η DS, ως τμήμα της ΤΔ, δεν αντιτάχθηκε στο εκτεταμένο πρόγραμμα λιτότητας του Λούλα, συμπεριλαμβανομένης της πρότασής του να ιδιωτικοποιήσει τα ασφαλιστικά ταμεία. Σαν στοιχείο, για τη DS η πραγματικότητα τακτικά τραγουδιόταν στις συνδιασκέψεις της, “το ΡΤ είναι το κόμμα μας”.
Όταν το ΡΤ του Λούλα εξεδίωξε το ιδρυτικό μέλος του ΡΤ, γερουσιαστή του ΡΤ, και μέλος της DS Ελοΐζα Ελένα, μαζί με άλλους τρεις κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους του ΡΤ το 2003, επειδή καταψήφισαν το πρόγραμμα λιτότητας του ΡΤ, η πλειοψηφία του τμήματος της ΤΔ (DS) παρέμεινε σιωπηλή. Για την DS η επιταγή της οικοδόμησης του λενινιστικού κόμματος είχε από καιρό υποταχθεί στην κοινοβουλευτική δουλειά του PT, που συμπεριλάμβανε την ανάληψη μεγάλης ευθύνης για την εφημερίδα του ΡΤ, και εγκατάλειψη της δικής της, και με διάφορους τρόπους τη δράση μάλλον σαν “αριστερών” κυβερνητικών εκπροσώπων παρά σαν αγωνιστών της προλεταριακής ταξικής πάλης.
Το PSOL (Κόμμα Σοσιαλισμού και Ελευθερίας) φαίνεται να έχει κληρονομήσει πολλά από το ΡΤ. Δηλαδή, το PSOL, με έξι εκλεγμένους ομοσπονδιακούς βουλευτές, 53 μέλη δημοτικών συμβουλίων, και έναν “αριθμό μελών” 122.000, είναι ποιοτικά περισσότερο κοινοβουλετικός σχηματισμός παρά ένα επαναστατικό σοσιαλιστικό, ενιαιομετωπικό κόμμα ταξικής πάλης. Οι “εσωτερικές αντιθέσεις” του περιλαμβάνουν άνευ αρχών εκλογικές συμμαχίες και λίστες στις οποίες μπαίνει μαζί με αστικές δυνάμεις με σκοπό “τη νίκη”.
Δανία: Εδώ επίσης οι σύντροφοι-σσες αδυνατούν να δουν τα θεμελιώδη λάθη στο ξεπέρασμα των ταξικών γραμμών στην πολιτική. Οι σύντροφοι-σσες του Γραφείου δηλώνουν: “Σε μια άλλη περίσταση η Κοκκινοπράσινη Συμμαχία (RGA) ψήφισε υπέρ του κρατικού προϋπολογισμού-δηλαδή του πλήρους προϋπολογισμού, που πράγματι περιλαμβάνει τον προϋπολογισμό άμυνας. Η RGA δεν ήταν ποτέ μέρος της συνεννόησης για την άμυνα στο κοινοβούλιο. Στο παρελθόν παρείχε υποστήριξη σε μειοψηφική κυβέρνηση συνασπισμού σοσιαλφιλελεύθερων και προοδευτικών κομμάτων, παραμένοντας έξω από την εκτελεστική. Η απόφαση της RGA να ψηφίσει υπέρ του προϋπολογισμού του 2013 ήταν μέρος αυτής της τακτικής για να αποφευχθεί η πτώση της κυβέρνησης. Αυτή η πράξη κατακρίθηκε σε μια απόφαση του SAP, του δανικού τμήματος” [Η έμφαση δική μας.]
Από πότε, πρέπει να ρωτήσουμε, αποτελεί “τακτική” η υποστήριξη μιας κυβέρνησης αστικού συνασπισμού στην ανάληψη της εξουσίας;
Από πότε, ρωτάμε, είναι θέση της ΤΔ να ψηφίζει, όπως έκανε η RGA, για να δίνει στη Δανία, μέλος του ΝΑΤΟ την εξουσιοδότηση να στέλνει στρατιωτική βοήθεια στην εξέλιξη ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου-εν προκειμένω να παράσχει ένα αεροπλάνο υπό αμερικανική διοίκηση για να μεταφέρει όπλα στις εξοπλισμένες από τις ΗΠΑ κουρδικές δυνάμεις του Ιράκ; Από πότε κάνουν οι επαναστάτες διάκριση μεταξύ καλής ιμπεριαλιστικής βοήθειας στο Ιράκ και κακής ιμπεριαλιστικής βοήθειας, όπως όταν η ίδια δανική κυβέρνηση παρείχε μαχητικά τζετ στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις στη Μέση Ανατολή; Και, εδώ πάλι, πρέπει να ρωτήσουμε αν η ταυτότητα και η “πρακτική” του δανικού τμήματος ως επαναστατικού κόμματος υποτάσσεται την κοινοβουλευτική του λειτουργία μέσα στην Κοκκινοπράσινη Συμμαχία.
Πορτογαλία: Αναφέραμε ότι το Πορτογαλικό Μπλόκο της Αριστεράς υπερψήφισε το ελληνικό bail-out από την Ευρωπαϊκή Ένωση, που φυσικά σήμαινε τερατώδη μέτρα λιτότητας. Μέχρι σήμερα, δεν έχει υπάρξει κανένα σχόλιο γι’αυτή την απόφαση εκτός από συσκότιση. Επιπλέον, οι σύντροφοι-σσες του Γραφείου επιβεβαιώνουν: “ Οι τακτικές επιλογές που έκανε το Μπλόκο της Αριστεράς και το Κομμουνιστικό Κόμμα Πορτογαλίας (PCP) πριν δυο χρόνια να επιτρέψουν τον σχηματισμό κυβέρνησης μειοψηφίας του Σοσιαλιστικού Κόμματος Πορτογαλίας (PSP) στη βάση διμερών συμφωνιών πολύ δύσκολα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ‘προδοσία’. Αντιθέτως, οι σύντροφοι-σσες ενίσχυσαν την πολιτική τους θέση και ξεκαθάρισαν την ανάγκη για μια μετωπική γραμμή αντιπολίτευσης στις φιλελεύθερες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε αντίθεση με τον προσανατολισμό του PSP.” [H έμφαση δική μας]
Εδώ, για μια ακόμα φορά, μας λένε ότι το να ανεβάσεις στην εξουσία μια κυβέρνηση αστικού συνασπισμού, όπως έκανε το Μπλόκο, είναι απλά μια τακτική! Και, οι σύντροφοι-σσες του Γραφείου αισθάνονται υποχρεωμένοι-ες να προσθέσουν ότι το έκαναν αυτό για να βοηθήσουν να φτιαχτεί κάτι σε “αντίθεση με τον προσανατολισμό” της ίδιας της κυβέρνησης που αυτοί ψήφισαν να φέρουν στην εξουσία!
Βενεζουέλα: Οι σύντροφοι-σσες του Γραφείου δηλώνουν, “Θα μπορούσαμε επίσης να συζητήσουμε τις διαφορές που οδήγησαν στην παρούσα διάσπαση των συντρόφων μας της Marea Socialista στη Βενεζουέλα. Αυτό θα μπορούσε πιθανότατα να οδηγήσει τους συντρόφους της αντιπολιτευτικής πλατφόρμας να πούνε ότι δεν ήταν ποτέ σωστή η συμμετοχή στην οικοδόμηση του PSUV.” Πράγματι, απ’όσο γνωρίζουμε, η ΤΔ ποτέ δεν υιοθέτησε θέση υπέρ της εισόδου στο αστικό PSUV. Η ΤΔ ποτέ δεν υιοθέτησε θέση που να δηλώνει ότι αυτό ήταν κάποιο είδος σχηματισμού βασισμένο στην εργατική τάξη σε αντίθεση με την πραγματικότητα. Το PSUV ήταν το καπιταλιστικό κυβερνών κόμμα της καπιταλιστικής Βενεζουέλας από την αρχή. Το κόμμα και η κυβέρνηση PSUV περιλαμβάνουν πάντα κεντρικές αστικές φιγούρες σε υψηλές υπουργικές θέσεις. Οι ηγετικές τράπεζες, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, οι αγροβιομηχανίες, ακόμα και κομβικά τμήματα της βιομηχανίας πετρελαίου είναι υπό ατομική ιδιοκτησία, και οι ιδιοκτήτες τους όχι σπάνια είναι μέλη του PSUV και/ή κατέχουν κομβικές κυβερνητικές θέσεις. Φαίνεται ότι σήμερα και αυτό θα επανεκτιμηθεί. Για μας, η δεδομένη υποστήριξή μας στη Βενεζουέλα απέναντι στον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ και τους ντόπιους συνεργάτες του του MUD δε σημαίνει ότι συμμαχούμε με την εθνική αστική τάξη της χώρας.
Ισπανία: Είναι το Ποδέμος σήμερα κόμμα της εργατικής τάξης ή μια χαλαρή ένωση διαταξικών δυνάμεων των οποίων ο τρέχων προσανατολισμός είναι κοινοβουλευτικός; Ενέκριναν οι σύντροφοι-σσες του Γραφείου την πρόταση της ηγεσίας του Ποδέμος για σχηματισμό μιας κυβέρνησης αστικού συνασπισμού με το ισπανικό PSOE, το σύγχρονο κόμμα της νεοφιλελεύθερης λιτότητας, όπως ήδη έχουν σχηματίσει στην Καστίλλη-Λα Μάντσα; Ακόμα και αν δεν την εγκρίνουν, υποστήριξαν την απόφαση του τμήματος να μην έρθουν σε ρήξη με το Ποδέμος ακόμα και μετά τον ενδεχόμενο σχηματισμό μιας τέτοιας κυβέρνησης; Κάναμε λάθος όταν σε πρόσφατη ΔΕ σηκώσαμε το θέμα με την εκλογή ενός συντρόφου από τους Αντικαπιταλίστας/Ποδέμος που εξελέγη δήμαρχος του Κάντιθ και ενέκρινε τη ναυπήγηση πολεμικών πλοίων στο λιμάνι της πόλης για να χρησιμοποιηθούν στον πόλεμο των Σαουδαράβων ενάντια στην Υεμένη; Δικαιολογήσαμε την άρνηση των ηγετών του Ποδέμος στην Καταλονία να υποστηρίξουν την ανεξαρτησία;
Επιπλέον, αν η ιστορία μετράει καθόλου σήμερα, θα μπορούσαμε να αμελήσουμε να πληροφορήσουμε τους νεότερους συντρόφους-σσες ότι το παλιό ισπανικό τμήμα των 700 συντρόφων-σσών, η Επαναστατική Κομμουνιστική Λίγκα (LCR) ψήφισε την επίσημη αυτοδιάλυσή της και την συγχώνευση με ένα “πρώην Μαοϊκό” κόμμα; Αυτή η βραχύβια καταστροφή στοίχισε στην ΤΔ την απώλεια 600-700 συντρόφων-σσών. Ως απόδειξη της απόρριψης εκ μέρους του διαλυμένου τμήματος του τροτσκιστικού “δογματισμού”, η συγχωνευμένη εφημερίδα επί τούτου ονομάστηκε Pagina Abierta (Λευκή Σελίδα), ξεκαθαρίζοντας ότι οι θέσεις που στο παρελθόν υποστηρίζονταν ισχυρά μπήκαν στην άκρη. Αυτό το λικβινταριστικό φιάσκο διήρκεσε κάπου 6 μήνες μέχρι που οι σύντροφοί μας διεγράφησαν με συνοπτικές διαδικασίες-ή μήπως το όλο εγχείρημα κατέρρευσε; Στα απομεινάρια του τμήματος της ΤΔ πήρε χρόνια να αρχίσουν να ανακάμπτουν.
Διάλυση τμημάτων της ΤΔ: Οι σύντροφοι-σσες του Γραφείου μας κατηγορούν ότι υπερβάλλουμε όταν παραθέτουμε το ένα παράδειγμα μετά το άλλο τμημάτων της ΤΔ που υποτάσσουν ουσιαστικά την οικοδόμηση λενινιστικών κομμάτων, αν δεν τα διαλύουν μια και καλή, στα μονίμως αορίστως περιγραφόμενα “Πλατιά Κόμματα της Αριστεράς”. Χρειάζεται να θυμηθούμε το τελευταίο Παγκόσμιο Συνέδριο (ΠΣ) του 2010, όταν το Γραφείο και η ΔΕ κυριολεκτικά πρότεινε όλα τμήματα της ΤΔ να υιοθετήσουν το μοντέλο του γαλλικού ΝΡΑ, το οποίο ξεκίνησε με την επίσημη διάλυση της LCR, του γαλλικού τμήματος; Μπορούμε μόνο να κάνουμε υποθέσεις σχετικά με το πόσο η διάλυση της LCR, σε συνδυασμό με την απόφαση των ηγετών της να μην συγκροτήσουν κανέναν πυρήνα, τάση, πλατφόρμα (όπου τα μέλη της ΤΔ μέσα στο ΝΡΑ θα μπορούσαν να συζητούν και να στρατολογούν στην ΤΔ) είναι σε συμφωνία με την επιμονή του Γραφείου ότι σήμερα ευνοεί την οικοδόμηση λενινιστικών κομμάτων.
Το ΝΡΑ, σύμφωνα με την κεντρική πρόταση στο τελευταίο Παγκόσμιο Συνέδριο, προοριζόταν να γίνει το πρότυπο για όλα τα τμήματα-και πριν απ’αυτό, το βραζιλιάνικο Εργατικό Κόμμα (ΡΤ) και μετά, αργότερα, ο ελληνικός ΣΥΡΙΖΑ (πιθανόν συμπεριλαμβανομένης και της κυβέρνησης αστικού συνασπισμού;) και, στον ίδιο διαλυτικό δρόμο, η ιταλική Κομμουνιστική Επανίδρυση. Και το πορτογαλικό Μπλόκο της Αριστεράς; Και τώρα το Ποδέμος! Και το PSOL στη Βραζιλία; Όλα αυτά, με τις διάφορες παραλλαγές τους, προτάθηκαν ως αποκαλούμενα χρήσιμα κόμματα, ως κόμματα που θα επηρέαζαν/μπορούσαν να επηρεάσουν την κοινωνία.
Στην καλύτερη περίπτωση, και σπανίως, πληροφορηθήκαμε ότι θα ήταν ίσως βοηθητικά στην μελλοντική οικοδόμηση επαναστατικών σοσιαλιστικών κομμάτων. Αλλά για την ώρα, τα πλατιά και πολιτικά απροσδιόριστα κόμματα ήταν ο μόνος σχηματισμός που η τρέχουσα ηγεσία της ΤΔ μπορούσε να οραματιστεί. Στην πραγματικότητα, και η αλήθεια είναι ενίοτε σκληρή, κάθε μα κάθε φορά που κάποιο τμήμα της ΤΔ “πειραματίστηκε” με τέτοια πλατιά κόμματα, η οικοδόμηση λενινιστικών κομμάτων, στο μπολσεβίκικο μοντέλο, είτε πέρασε σε δεύτερο πλάνο είτε εξοβελίστηκε.
Δυστυχώς, και πολύ συχνά, οι σύντροφοι και οι συντρόφισσές μας διεφθάρησαν, προσωπικά ή/και πολιτικά, όταν βρήκαν τους εαυτούς τους να παρακάθονται σε κάποιο δημοτικό συμβούλιο ή κρατικό πόστο ή εθνικό κοινοβούλιο. Η θέση συνήθως συνδυαζόταν με σημαντική κρατική αμοιβή, και ενίοτε με σημαντικούς μισθούς αλλά και παροχές όπως συνεργάτες, δωρεάν ταξίδια, δωρεάν επικοινωνία, και άλλα. Ακόμα χειρότερα, η “επιρροή” που αυτά τα τμήματα υποτίθεται ότι κέρδισαν ήρθε με την καθυπόταξη των ιστορικών μας αρχών της ταξικής ανεξαρτησίας, της οικοδόμησης λενινιστικών κομμάτων, και ενίοτε της αντίθεσης σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους, όπως και της αντίθεσης στην καπιταλιστική λιτότητα και άλλα.
Διαγραφές και Αποκλεισμός από την ΤΔ: Σημειώνουμε ότι οι σύντροφοι-σσες του Γραφείου ένιωσαν την ανάγκη να απαντήσουν, έστω και με ασαφείς λεπτομέρειες, στις διαμαρτυρίες μας ότι σύντροφοι-σσες από τον Καναδά, το Ισπανικό Κράτος και την Ιταλία διαγράφτηκαν ή αποκλείστηκαν από την ΤΔ. Χωρίς αμφιβολία, η απάντηση αντανακλά τον φόβο ότι οι σύντροφοι-σσες της ΤΔ μπορεί να δουν ότι οι προηγούμενες, οι παρούσες και οι ερχόμενες πολιτικές διαφωνίες “λύνονται” με την καταφυγή σε οργανωτικά μέτρα απέναντι σε μειοψηφικές απόψεις. Δυστυχώς, παρά τους φόβους αυτούς, αυτή είναι η ουσία του πράγματος.
Kαναδάς: Στην περίπτωση του Καναδά, η ανάμνηση του Γραφείου της αρχικής διαγραφής των αντιπολιτευόμενων συντρόφων-σσών από το καναδικό τμήμα είναι θεμελιωδώς λανθασμένη. Το Παγκόσμιο Συνέδριο περίπου 23 χρόνια πριν συγκρότησε μια Επιτροπή Καναδά για να ακούσει την έφεση των διεγραμμένων συντρόφων-σσών και να κάνει αναφορά στην Ολομέλεια του Παγκόσμιου Συνεδρίου σχετικά με τις υποδείξεις του. Η Επιτροπή Καναδά εξουσιοδότησε τον σύντροφο Joe από τη SA/ΗΠΑ, να κάνει αναφορά πάνω στις ομόφωνες ετυμηγορίες.
Πρώτον και κυρίως, η Επιτροπή θεώρησε ότι, με βάση τις ογκώδεις αποδείξεις που παρουσιάστηκαν και συζητήθηκαν, δεν μπορούσε να βγάλει κανένα συμπέρασμα σχετικά με την εγκυρότητα των διαγραφών από το τμήμα των μειοψηφούντων συντρόφων-σσών. Αντί να φτάσει σε κάποιο συμπέρασμα, η Επιτροπή πρότεινε στο Παγκόσμιο Συνέδριο μια ομόφωνα αποδεκτή συμβιβαστική πρόταση της Επιτροπής Καναδά, που περιλάμβανε και τη γραπτή δήλωση ότι και οι διεγραμμένοι και το καναδικό Τμήμα συμφώνησαν με αυτή. Αυτός ο αποδεκτός “συμβιβασμός” πρότεινε ότι οι πρώην Καναδοί σύντροφοι-σσες θα προσκαλούνταν ως μόνιμοι παρατηρητές σε όλες τις συναντήσεις της ΤΔ. Αυτές περιλάμβαναν τις συναντήσεις της ΔΕ, τα κάμπινγκ νεολαίας της ΤΔ και τις εκπαιδευτικές συναντήσεις που διοργανώνονταν από την ΤΔ. Η προφορική αναφορά του Joe και οι υποδείξεις της Επιτροπής Καναδά υιοθετήθηκαν ομόφωνα σε μια καταληκτική ολομελειακή σύσκεψη του ΠΣ.
Κι όμως την αμέσως επόμενη χρονιά, το καναδικό τμήμα, κατά παράβαση της απόφασης του ΠΣ, υποστήριξε ότι είχε αλλάξει γνώμη στο θέμα της προώθησης της πρόσκλησης στη ΔΕ στους διεγραμμένους συντρόφους-σσες. Αυτό, από μόνο του, συνιστούσε κατάφωρη παραβίαση του συμβιβασμού του ΠΣ που βασιζόταν στη διατήρηση των διεγραμμένων στο πλαίσιο της ΤΔ και στην εγγύηση ότι θα προσκαλούνταν στο μέλλον σε όλες τις δραστηριότητες της. Παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες να αντιταχθούμε σε αυτήν την παραβίαση του Γραφείου της ΤΔ σε επόμενες συναντήσεις της ΔΕ-δηλαδή την ουσιαστική διαγραφή των Καναδών συντρόφων-σσών- αυτή η αλλαγμένη “ερμηνεία” της απόφασης του ΠΣ επιτράπηκε να ισχύσει.
Χειρότερα ακόμα, η αρχική απόφαση του ΠΣ να περιλάβει τους Καναδούς μετατράπηκε στο αντίθετό της όταν ο απολογισμός του Γραφείου παρέλειψε να καταγράψει την απόφαση που υιοθετήθηκε από το ΠΣ. Αναμφίβολα, αν η ομόφωνα αποδεκτή προφορική αναφορά του Joe αντιγραφόταν και διετίθετο στις γραμμές της ΤΔ, το ζήτημα θα λυνόταν αμέσως. Μπορούμε μόνο να υποθέσουμε ότι τα πρακτικά όλων των συναντήσεων του ΠΣ έχουν παραμείνει ανέπαφα. Ας ξανανοίξουμε το θέμα και επομένως ας εφαρμόσουμε τις πραγματικές αποφάσεις της ΤΔ.
Θα πρέπει να προσθέσουμε ότι οι διεγραμμένοι σύντροφοι-σσες, τώρα μέλη της Socialist Action/Καναδά, έχουν περίπου 65 μέλη, ενώ το επίσημο τμήμα της ΤΔ στο Καναδικό Κράτος έχει μηδέν μέλη. Στην πραγματικότητα, οι επαναστάτες σοσιαλιστές του Καναδικού Κράτους που θεωρούν εαυτούς και πάντα αυτοπροσδιορίζονταν ως “υποστηρικτές της ΤΔ” είναι εξορισμένοι από την ΤΔ.
Μια τελευταία λέξη για το ζήτημα: Οι σύντροφοι-σσες του Γραφείου δηλώνουν, “Τα εθνικά τμήμαατα της ΤΔ έχουν αποφασιστικό λόγο για το αν άλλες οργανώσεις μπορούν να προσκληθούν στις συναντήσεις της ΔΕ ή σε άλλες δραστηριότητες που διοργανώνει η Διεθνής. Προφανώς, η ΔΕ δεν μπορεί να αποφασίσει να δημιουργήσει τέτοιες σχέσεις με οργανώσεις αν το τοπικό τμήμα έχει αντίρρηση”. Ήδη διαψεύσαμε τα γεγονότα αυτού του ζητήματος παραπάνω, όταν καταδείξαμε τις πραγματικές αποφάσεις του ΠΣ. Αλλά ας δούμε το ζήτημα από μια άλλη οπτική-την οπτική της εμπειρίας της βραζιλιάνικης DS.
Στη Βραζιλία, η ΤΔ αποφάσισε να αναγνωρίσει ως μέλη της ΤΔ τους διεγραμμένους συντρόφους-σσες του ΡΤ που πήραν μέρος στο σχηματισμό του PSOL. Η ηγεσία της DS που παρέμεινε στο ΡΤ είχε αντίρρηση, δηλώνοντας ότι μόνο το βραζιλιάνικο τμήμα μπορούσε να πάρει μια τέτοια απόφαση. Επιπλέον, η DS δήλωσε ότι αν δεν ανακαλούνταν η αναγνώριση εκ μέρους του Γραφείου, η DS θα αποχωρούσε από τη Διεθνή. Δεν ανακλήθηκε. Η DS αποχώρησε. Εδώ το Γραφείο έδρασε στη βάση των εμπλεκομένων πολιτικών αρχών, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό, σε αντίθεση με τις “τυπικότητες”.
Διαγραφές στο Ισπανικό Κράτος και Αποκλεισμός Ιταλών συντρόφων: Η θλιβερή προσπάθεια του Γραφείου να εξηγήσει τη διαγραφή και τον αποκλεισμό του IZAR (Ισπανικό Κράτος) και του ιταλικού Collettivo Guevara είναι παρομοίως και θεμελιωδώς λανθασμένη. Στην περίπτωση της Ισπανίας η ομάδα που έγινε IZAR διαγράφτηκε επειδή αρνήθηκε τη συμμαχία με την ηγεσία του Ιγκλέσιας στην Ανδαλουσία και πρότεινε μια υποψηφιότητα από τα κάτω και αντιτάχθηκε στην ουσιαστική διάλυση του τμήματος μέσα στο Ποδέμος που βασίστηκε στη συμφωνία του ισπανικού τμήματος της ΤΔ με το Ποδέμος ότι δεν θα λειτουργούσε μέσα στο Ποδέμος ως οργανωμένο ρεύμα και ότι τα μέλη του θα έμπαιναν στο Ποδέμος μόνο ως άτομα. Πράγματι, οι γραφειοκράτες του Ποδέμος επωφελήθηκαν αυτής της συμφωνίας για να αρνηθούν στους συντρόφους μας εκπροσώπηση στα ηγετικά όργανα!
Με λίγα λόγια, η ομάδα που έγινε IZAR, συμπεριλαμβανομένων και ηγετικών στελεχών σε εθνικό επίπεδο, διαγράφτηκε επειδή υπερασπίστηκε τις αρχές της ταξικής ανεξαρτησίας και της οικοδόμησης λενινιστικών κομμάτων. Το ίδιο και οι αποκλεισμένοι Ιταλοί σύντροφοι, των οποίων το έγκλημα, μαζί με άλλα παρόμοια, ήταν η απόρριψη της συμμετοχής του ιταλικού τμήματος και της υποστήριξης στην κυβέρνηση αστικού συνασπισμού Πρόντι.
Οι σύντροφοι-σσες του Γραφείου εντούτοις δηλώνουν, “Τα ζητήματα της ενδοοργανωτικής δημοκρατίας δεν μπορούν να διαχωριστούν από τα πολιτικά ζητήματα, αλλά ένας διάλογος πρέπει να βασίζεται σε γεγονότα.” Στην πραγματικότητα η υποκρισία αυτής της δήλωσης αποκαλύπτεται στο απλό γεγονός ότι όλες οι διαγραφές και οι αποκλεισμοί είναι, στη βάση τους, πολιτικοί.
Δεν μπορούμε παρά να σχολιάσουμε την απειλητική παρατήρηση του Γραφείου ότι αν η Πλατφόρμα μας για μια Επαναστατική Διεθνή αλήθεια θεωρεί ότι η ΤΔ εγκαταλείπει ή έχει εγκαταλείψει το θεμελιώδες ιστορικό της πρόγραμμα τότε γιατί παραμένουμε μέσα στην ΤΔ; Ο υπαινιγμός είναι ότι μάλλον πρέπει να εγκαταλείψουμε παρά να παλέψουμε για το δημοκρατικό μας δικαίωμα να αντιταχθούμε σε κάθε θλιβερή πολιτική προσβολή της τροτσκιστικής μας κληρονομιάς.
Για μας, τα μαθήματα της Ρωσικής Επανάστασης παραμένουν σήμερα επίκαιρα όπως πάντα. Αυτά βασίζονται θεμελιωδώς στην απόλυτη αναγκαιότητα της οικοδόμησης επαναστατικών σοσιαλιστικών κομμάτων στο λενινιστικό μοντέλο για να σχεδιάσουν και να προετοιμάσουν τη μελλοντική μαζική οργάνωση της εργατικής τάξης για την εξουσία-όσο μακριά και να πιστεύει το Γραφείο ότι είναι αυτή. Αδιαχώριστη από αυτή την πρόταση είναι και αυτή της ανεξάρτητης οργάνωσης της εργατικής τάξης, συμπεριλαμβανομένης της πλήρους αντίθεσής μας σε όλες τις κυβερνήσεις αστικού συνασπισμού, όπως και της άνευ όρων αντίθεσης σε όλους τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Το να δηλώνεις ή να υπαινίσσεσαι ότι δεν ανήκουμε στην ΤΔ αν επιμένουμε ότι αυτές οι αρχές της επαναστατικής πολιτικής βρίσκονται σε μεγάλο κίνδυνο σήμερα είναι το αποκορύφωμα της τυφλής άρνησης και της φραξιονιστικής συζήτησης.
Μπορούμε μόνο να αναρωτηθούμε αν ο λόγος για την στιγμιαία παρόρμηση του Γραφείου να παίξει μια νότα επαναστατικής ορθοδοξίας σε αυτή την τελευταία στιγμή είναι προϊόν του φόβου τους ότι οι γραμμές της ΤΔ είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ ανοιχτές στις βασικές αρχές της Πλατφόρας μας για μια Επαναστατική Διεθνή. Στην πραγματικότητα, οι αποκλεισμοί και οι διαγραφές επαναστατικών σοσιαλιστικών ομάδων από την ΤΔ, ασχέτως αν το Γραφείο ήταν επίσημα συνένοχο σε αυτές ή όχι, υπόκεινται στην πραγματικότητα ότι η αιτηθείσα συμμετοχή τους εξακολουθεί ακόμα να απορρίπτεται. Πρέπει όλοι να πάρουν αμέσως καθεστώς συμπαθούντος της ΤΔ.
Η σημερινή παγκόσμια καπιταλιστική επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη είναι πρόκληση για όλες τις επαναστατικές σοσιαλιστικές δυνάμεις για να μεγιστοποιήσουν την αποτελεσματικότητά τους με συσπείρωση στη βάση αρχών γύρω από τον βασικό πυρήνα του ιστορικού μας προγράμματος: την ανεξάρτητη ταξική πολιτική δράση, την οικοδόμηση κομμάτων της πρωτοπορίας, και την αντίθεση στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Η ΤΔ θεωρούσε αυτή τη συσπείρωση ως κεντρική για την αποστολή μας. Κάνουμε έκκληση στην ΤΔ να ηγηθεί αυτού του σχεδίου.
[Περιορισμοί χώρου αποτρέπουν επιπρόσθετε και πλήρεις απαντήσεις στα δύο κείμενα του Γραφείου. Αυτό θα γίνει σε επόμενες συμβολές.]
