Με βαθιά συγκίνηση αποχαιρετήσαμε προχθές, στις 12 του Μάρτη, τον σύντροφό μας Αλαίν Κριβίν, ηγετική μορφή στην εξέγερση του Μάη του ’68, από τους πρωταγωνιστές στη δημιουργία της LCR και πάντοτε στην πρωτοπορία των αγώνων από τη δεκαετία του ’70 και μετά για τη δημιουργία συνδικαλισμού στο στρατό, το αντιπολεμικό κίνημα, την εργατική αυτοδιαχείριση, τη νομιμοποίηση των αμβλώσεων, την αλληλεγγύη στους λαούς του Τρίτου Κόσμου, την ανεξάρτητη πολιτική συγκρότηση της επαναστατικής αριστεράς απέναντι στη συγκυβέρνηση σοσιαλιστών-κομμουνιστών το 1981, τους εργατικούς αγώνες απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό της δεκαετίας του ’90, την ανάπτυξη του «αντιπαγκοσμιοποιητικού» κινήματος και των Κοινωνικών Φόρουμ, το αντιφασιστικό κίνημα απέναντι στην άνοδο της ακροδεξιάς.
Ο Αλαίν Κριβίν γεννήθηκε το 1941 στο Παρίσι από μια εβραϊκή οικογένεια που είχε μεταναστεύσει στη Γαλλία από την Ουκρανία. Μαθητής λυκείου, εντάχθηκε στην Κομμουνιστική Νεολαία του ΚΚΓ (PCF) το 1956 και στη συνέχεια ως φοιτητής ενεργοποιήθηκε στην Ένωση Κομμουνιστών Φοιτητών (UEC). Εργάσθηκε ως καθηγητής Ιστορίας και υποστήριξε ενεργά το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο της Αλγερίας (FLN) στη διάρκεια του απελευθερωτικού πολέμου της χώρας, ενώ συνδέθηκε παράλληλα με το τροτσκιστικό ρεύμα και την Τετάρτη Διεθνή.
Τον Ιανουάριο του 1966 διαγράφηκε από το ΚΚΓ και τον Απρίλιο του ίδιου έτους πρωταγωνίστησε στην ίδρυση της Επαναστατικής Κομμουνιστικής Νεολαίας (JCR), που ενεργοποιήθηκε στο κίνημα ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ και στην εξέγερση του Μάη του ’68. Τον Ιούνιο του ’68 η JCR απαγορεύθηκε με κυβερνητικό διάταγμα και στις 10 Ιουλίου ο Αλαίν Κριβίν συλλαμβάνεται και φυλακίζεται. Απελευθερώθηκε το φθινόπωρο και τον Απρίλιο του 1969 συμμετείχε στη δημιουργία της Κομμουνιστικής Λίγκας (LC), γαλλικού τμήματος της 4ης Διεθνούς, που θα απαγορευθεί και πάλι από το γαλλικό κράτος τον Ιούλιο του 1973 μετά από τις συγκρούσεις με τους φασίστες της Ordre nouveau για να ανασυγκροτηθεί το 1974 ως Επαναστατική Κομμουνιστική Λίγκα (LCR).
Ο Αλαίν θα παραμείνει μέλος του Πολιτικού Γραφείου της LCR μέχρι το 2006 ενώ μέχρι τις αρχές του 2009 θα παραμείνει ένας από τους τρεις εκπροσώπους της. Το 1969 ενώ ήταν ακόμη στρατευμένος, όπως και το 1974, συμμετείχε στις προεδρικές εκλογές εκπροσωπώντας την Επαναστατική Λίγκα. Παράλληλα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ηγεσία της Τετάρτης Διεθνούς και συμμετείχε ενεργά στη δημιουργία του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος (NPA).
Ο Αλαίν στάθηκε για 65 χρόνια στην πρώτη γραμμή του αγώνα, στρατευμένος στην υπόθεση της σοσιαλιστικής επανάστασης. Το προσωπικό του παράδειγμα είναι πρότυπο για όλες τις νεότερες γενιές αγωνιστών και αγωνιστριών που βαδίζουμε στον ίδιο δρόμο. Η πολιτική του παρακαταθήκη αποτελεί έμπνευση για τους σημερινούς αγώνες και την αναγκαία συγκρότηση επαναστατικών οργανώσεων και επαναστατικής Διεθνούς. Τον αποχαιρετούμε με σεβασμό και ευγνωμοσύνη.