Παγκόσμια Συνέδρια
Βιβλιοθήκη
Όλες/οι στην πορεία στις 6 Σεπτέμβρη – προσυγκέντρωση στις 18:00 στην Καμάρα
Εργατική αντίσταση στην κυβέρνηση της φτώχειας, των ιδιωτικοποιήσεων, της συγκάλυψης, του πολέμου και του ρατσισμού
Αυτή την περίοδο εντείνεται η πολιτική γενοκτονίας που εφαρμόζει το Ισραήλ στην Παλαιστίνη με το λιμό, την εισβολή στη Γάζα και τον συνεχή εποικισμό της Δυτικής Όχθης. Το Ισραήλ θέλει να «τελειώνει» με τους Παλαιστινίους, καταστρέφοντας με τους βομβαρδισμούς όλες τις παραγωγικές και τις κοινωνικές δομές της Γάζας, υλοποιώντας σχέδιο μαζικής εξόντωσης και επισιτιστικής κρίσης αλλά και εφαρμόζοντας σχέδια κατάληψής της αλλά και αποκλεισμού και διωγμού των Παλαιστινίων απ’ την περιοχή. Ωστόσο, συναντά στον δρόμο του τον αγώνα και την αντοχή των Παλαιστινίων καθώς και τις διεθνείς κινητοποιήσεις έμπρακτης αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης, που παίρνουν διάφορες μορφές: μαζικές πορείες, διεθνείς αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας και τερματισμού του αποκλεισμού της Γάζας, μποϊκοτάζ ισραηλινών επενδύσεων κ.ά.
Η ελληνική κυβέρνηση είναι συνένοχη στο έγκλημα ενάντια στους Παλαιστινίους. Στηρίζει το κράτος του Ισραήλ που είναι στρατηγικός της εταίρος σε επίπεδο επενδύσεων και πολεμικού εξοπλισμού. Όμως, το εγχώριο κίνημα αλληλεγγύης εναντιώνεται στις επιδιώξεις αυτές του ελληνικού κεφαλαίου, π.χ. με το μπλοκάρισμα της αποβίβασης του κρουαζιερόπλοιου Crown Iris σε λιμάνια της χώρας που φιλοξενεί τουρίστες-Ισραηλινούς στρατιώτες του IDF αλλά και με τις επιτυχημένες κινητοποιήσεις στους τουριστικούς προορισμούς στις αρχές του Αυγούστου.
Η ελληνική κυβέρνηση, παρά τη φθορά που έχει υποστεί με την ακρίβεια, τη συγκάλυψη του εγκλήματος στα Τέμπη και το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, συνεχίζει να προωθεί τις αντεργατικές της πολιτικές. Ψηφίζει νέο πειθαρχικό κώδικα στο Δημόσιο, με τον οποίο ποινικοποιείται η συνδικαλιστική δράση των δημόσιων υπαλλήλων και καθίσταται απαγορευτικό το δικαίωμα στην απεργία. Φέρνει νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που προβλέπει 13ωρη εργασία στον ίδιο εργοδότη και ευέλικτη προσέλευση, εντείνοντας τα ωράρια–λάστιχα, την εντατικοποίηση και τα εργατικά ατυχήματα στους χώρους δουλειάς, αλλά και την απαλλαγή των εργοδοτών από ασφαλιστικές εισφορές για υπερωρίες, νυχτερινά, αργίες και τηλεργασία, μέτρο το οποίο σημαίνει πτώχευση των ασφαλιστικών ταμείων και απαξίωση της κοινωνικής ασφάλισης υπέρ της ιδιωτικής.
Παρά τις υποσχέσεις που θα δώσει στη ΔΕΘ ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης για μείωση των φόρων στην ευρύτερη κοινωνική πλειοψηφία, αυτές δεν μπορούν να αντισταθμίσουν την ακρίβεια που ροκανίζει το εργατικό εισόδημα, τους καθηλωμένους μισθούς και τις ανύπαρκτες συλλογικές συμβάσεις εργασίας, τη διάλυση και την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών, την ανύπαρκτη δημόσια πολιτική για τη στέγη. Αυτές οι υποσχέσεις δίνονται κυρίως για να ενισχύσουν και άλλο την καπιταλιστική ανάπτυξη και κερδοσκοπία. Η απαξίωση της αγοραστικής δύναμης της εργατικής τάξης φαίνεται για παράδειγμα στη δυσκολία που υπάρχει σε ολοένα και μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων να βρουν προσιτή στέγη και να μπορούν να κάνουν αξιοπρεπείς διακοπές. Η απαξίωση, διάλυση και ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών φαίνεται και με τις ανεξέλεγκτες δασικές πυρκαγιές, που σβήνουν μόνες τους μέσα στον αστικό ιστό. Ακόμη, μπαίνει ταφόπλακα σε ό,τι είχε μείνει από το ΕΣΥ, με την είσοδο ιδιωτών γιατρών στα δημόσια νοσοκομεία, σε ένα σύστημα υγείας που έχει διαλυμένες υποδομές και ολοένα πιο μειωμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.
Επιπλέον, η κυβερνητική πολιτική εντείνει την καταστολή και την κοινωνική ασφυξία των εργαζομένων, των καταπιεσμένων και της νεολαίας. Φέρνει πειθαρχικά μέσα στις πανεπιστημιακές σχολές και διαγραφές των “αιώνιων” φοιτητών, αλλά και πιο σκληρούς όρους παραμονής και πιο ευέλικτη πολιτική απελάσεων των μεταναστών, των ταξικών μας αδελφιών. Διαχέει έτσι ρατσιστικό δηλητήριο και να αποπροσανατολίζει τους καταπιεσμένους, κατασκευάζοντας αντιθέσεις μεταξύ τους.
Αυτή η πολιτική μπορεί να ανατραπεί μέσα από ένα εργατικό κίνημα που θα βρίσκεται σε ρήξη με τις κυρίαρχες γραφειοκρατικές δυνάμεις στα συνδικάτα. Δεν θα έχει αυταπάτες για τις κοινοβουλευτικές αστικές αντιπολιτεύσεις και για τη θεσμική Αριστερά, οποιασδήποτε μορφής. Θα μπλοκάρει στον δρόμο την Ακροδεξιά και θα ενοποιεί τους καταπιεσμένους, ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας, εθνικότητας, σεξουαλικότητας και ταυτότητας φύλου. Η πολιτική αυτή μπορεί να ανατραπεί με την ενότητα και τη μαχητικότητα των από κάτω μέσα από λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές και από συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς και στις σχολές. Η εργατική τάξη πρέπει να καταλάβει τους χώρους εργασίας της μπλοκάροντας την παραγωγή με εργατική αυτοδιεύθυνση και έλεγχο, όπως έκανε στα χρόνια της κρίσης. Για αυτό χρειάζεται να στηριχθεί και να ενισχυθεί μια αντικαπιταλιστική Αριστερά που είναι ανεξάρτητη από τους αστικούς θεσμούς και από ρεφορμιστικές αντιλήψεις διαχείρισης του συστήματος.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
- Αυξήσεις στους μισθούς-δουλειά για όλους-λιγότερη δουλειά. Βασικός μισθός στα 1200 ευρώ. Επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο.
- Να μην περάσει το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο Κεραμέως και το νέο πειθαρχικό στο Δημόσιο. Να σταματήσουν οι συνδικαλιστικές διώξεις συνδικαλιστών/στριών.
- Εθνικοποίηση στρατηγικών επιχειρήσεων της οικονομίας κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο. Όχι στη διάλυση και την ιδιωτικοποίηση παιδείας και υγείας.
- Δημόσια πολιτική για τη στέγη – Απαλλοτρίωση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας
- Κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων – Να μην συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη.
- Καμία συνεργασία της ελληνικής κυβέρνησης με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ – Ενιαία Σοσιαλιστική Παλαιστίνη από το Ποτάμι ως τη Θάλασσα.
