Παγκόσμια Συνέδρια
Λόγω των συνθηκών της κρίσης του κορονοϊού, επιλέξαμε το τεύχος αυτό να είναι ηλεκτρονικό και δωρεάν. Μπορείτε να το κατεβάσετε ή να το προωθήσετε όπου θέλετε.
Για οικονομικές ενισχύσεις για τον Σπάρτακο μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον παρακάτω σύνδεσμο στο PayPal: paypal.com/paypalme/withOKDESpartakos
Περιεχόμενα
1 Editorial
2 Ανακοινώσεις της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος και της νεολαίας για τις εξελίξεις
7 Δημοκρατικά Δικαιώματα και Καταστολή – Χρήστος Ανδρικόπουλος
13 Ποιος έβαλε τη Χρυσή Αυγή στη φυλακή; – Βάλια Δημητρακοπούλου
20 Πίσω από τους εθνικούς μύθους, ο πραγματικός εχθρός – Αλέξανδρος Σαντούκος
26 Οι απολογισμοί του ΣΥΡΙΖΑ και το στρατηγικό αδιέξοδο του ρεφορμισμού – Μάνος Σκούφογλου
34 Η ανασυγκρότηση του αμερικάνικου εργατικού κινήματος – Μάνθος Ταβουλάρης
41 Μεξικό: έγκλημα και τιμωρία στη χώρα του AMLO – Manuel Aguilar Mora
55 Η διαλεκτική του έθνους και της ταξικής πάλης – Ερνέστ Μαντέλ
62 Ο Τρότσκι και ο κρατικός καπιταλισμός – Βαγγέλης Σακκάτος
65 Κρατικός Καπιταλισμός – Ηλίας Λοϊζος
Editorial
Το δεύτερο τεύχος του Σπάρτακου που βγαίνει μέσω πανδημίας έρχεται σε ακόμα δυσκολότερες συνθήκες απ’ ό,τι το πρώτο. Καθώς γράφονται αυτές οι γραμμές, είμαστε σε ένα δεύτερο, σκληρότερο lockdown, με δεκάδες νεκρούς καθημερινά, και με την κυβέρνηση των δολοφόνων της ΝΔ να έχει απαγορεύσει κάθε δημόσια συγκέντρωση άνω των τριών ατόμων. Ο αυταρχισμός δείχνει απόγνωσή, τόσο για την πλήρη αποτυχία διαχείρισης της πανδημίας, που κάνει τις θριαμβολογίες της άνοιξης να φαντάζουν εντελώς γελοίες, όσο και για τις κοινωνικές εκρήξεις που κυοφορεί η επερχόμενη βαθιά καπιταλιστική ύφεση. Στο τεύχος περιλαμβάνονται οι τρέχουσες ανακοινώσεις της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος και της νεολαίας της, καθώς εξελίσσεται η μάχη ενάντια στην απαγόρευση της πορείας του Πολυτεχνείου. Ο Χρήστος Ανδρικόπουλος κάνει μια συνολικότερη ανάλυση του ρόλου του αγώνα για δημοκρατικά δικαιώματα στο πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας.
Εκτός από την κρίση του ιού, τα δύο γεγονότα που σφράγισαν τους τελευταίους μήνες ήταν η ελληνοτουρκική διαμάχη στην Ανατολική Μεσόγειο και η καταδίκη της Χρυσής Αυγής. Ο Αλέξανδρος Σαντούκος αναλύει την πρώτη, καταρρίπτοντας τους εθνικούς μύθους που συγκαλύπτουν την επιθετικότητα της ελληνικής αστικής τάξης. Η Βάλια Δημητρακοπούλου καταπιάνεται με τον απαραίτητο πολιτικό απολογισμό του αντιφασιστικού κινήματος που νίκησε τη Χρυσή Αυγή, καταλήγοντας σε κρίσιμα στρατηγικά συμπεράσματα. Στους πολιτικούς απολογισμούς εντάσσεται και το κείμενο του Μάνου Σκούφογλου για τα στρατηγικά αδιέξοδα του ρεφορμισμού και την αδυναμία των ηγεσιών που αποδεσμεύτηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ να βγάλουν τα ουσιώδη συμπεράσματα της καταστροφικής τους εμπειρίας.
Εκτός των άλλων, το παρόν τεύχος έρχεται λίγες μέρες μετά την ήττα του ανεκδιήγητου αντιδραστικού Τραμπ στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ. Βεβαίως, ο θόρυβος για την εκλογή του Μπάιντεν, ο οποίος δεν εκπροσωπεί παρά τον δεύτερο αστικό πυλώνα του δικομματικού συστήματος της χώρας, συσκοτίζει πιθανώς μια πραγματική αναγέννηση των εργατικών αγώνων που έχει κάνει την εμφάνισή της τα τελευταία χρόνια στη σημαντικότερη μητρόπολη του καπιταλισμού. Η άνοδος των αγώνων αυτή περιγράφεται στο άρθρο του Μάνθου Ταβουλάρη. Στα διεθνή προστίθεται το άρθρο του Μεξικανού συντρόφου Manuel Aguilar Mora για το τέλμα της – θεωρητικά – προοδευτικής κυβέρνησης του Λόπεζ Ομπραδόρ – ένα άρθρο που στην πραγματικότητα συμπληρώνει το αφιέρωμα του προηγούμενου τεύχους στην αποτυχία της στρατηγικής των «αριστερών» ή «λαϊκών» κυβερνήσεων.
Το τεύχος περιλαμβάνει, τέλος ένα αφιέρωμα σε πτυχές της μαρξιστικής θεωρίας. Δημοσιεύουμε ένα σημαντικό κείμενο του Ερνέστ Μαντέλ για τη διαλεκτική του έθνους και της ταξικής πάλης, από τις αρχές της δεκαετίας του 1970. Φιλοξενούμε ακόμα ένα άρθρο του ιστορικού στελέχους του τροτσκιστικού κινήματος Βαγγέλη Σακκάτου, στο οποίο, με αφορμή πρόσφατα δημοσιεύματα, γίνεται κριτική στις διάφορες εκδοχές της θεωρίας του κρατικού καπιταλισμού. Σε ό,τι αφορά τη φύση της ΕΣΣΔ, ο Βαγγέλης Σακκάτος υποστηρίζει τη θέση του εκφυλισμένου εργατικού κράτους, η οποία είναι και η ιστορική θέση του τροτσκιστικού ρεύματος – και της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος μέσα σε αυτό. Το τεύχος, όμως, δίνει χώρο και στον αντίλογο: ο Ηλίας Λοΐζος παρουσιάζει τη δική του τοποθέτηση υπέρ της θεωρίας του «γραφειοκρατικού κρατικού καπιταλισμού» (σε ένα κείμενο που εξαιτίας της μεγάλης του έκτασης θα παρουσιαστεί σε δύο μέρη). Το θεωρητικό αφιέρωμα κλείνει το άρθρο του Κώστα Σκορδούλη για την επαναστατική κριτική παιδαγωγική, το οποίο μπορεί πιθανώς να αποτελέσει ένα έναυσμα διαλόγου για το σε τι συνίσταται η επαναστατική αμφισβήτηση της γνώσης και της εκπαίδευσης στον καπιταλισμό.
