Παγκόσμια Συνέδρια
Βιβλιοθήκη
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη βυθίζεται στην ανυποληψία, την ίδια στιγμή που καμία εκδοχή κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης δεν μπορεί να πείσει. Τα μαζικά κινήματα, από τα Τέμπη μέχρι την αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό, επανέρχονται στο προσκήνιο, την ίδια στιγμή που καμία ηγεσία δεν μπορεί να τους δώσει συνέχεια και κατεύθυνση. Η πρόσκαιρη αδράνεια του πολιτικού σκηνικού δεν μπορεί να κρύψει την κρίση του, τους μεγάλους κινδύνους και τις μεγάλες δυνατότητες. Την πρωτότυπη αυτή εγχώρια συγκυρία αναλύει ο Νικόλας Σκούφογλου. Ειδικότερα για τις αντιφάσεις της ρατσιστικής πολιτικής της κυβέρνησης απέναντι στο πιο καταπιεσμένο τμήμα του προλεταριάτου, τους μετανάστες και τις μετανάστριες, γράφει ο Θανάσης Κούρκουλας, μέλος της Πολιτικής Οργάνωσης Κόκκινο Νήμα.
Οι κίνδυνοι και οι δυνατότητες της εποχής υπαγορεύουν ένα διπλό καθήκον: την ενότητα των καταπιεσμένων στη δράση, και ταυτόχρονα την ανεξάρτητη πολιτική συγκρότηση του επαναστατικού ρεύματος. Με την προβληματική των συμμαχιών στο εργατικό κίνημα, ιστορικά, αλλά και στις παρούσες συνθήκες, ενόψει και της επερχόμενης συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, καταπιάνεται ο Κώστας Δίκαιος.
Η δυναμική του τελευταίου μεγάλου κινηματικού κύκλου, κατά τα πρώτα χρόνια της κρίσης, υφαρπάχθηκε ακριβώς από μια ορισμένη εκδοχή ενότητας: τον ΣΥΡΙΖΑ. Στο δεύτερο μέρους του άρθρου του, το πρώτο μέρος του οποίου δημοσιεύτηκε στο προηγούμενο τεύχος, ο Κλεάνθης Αντωνίου επιχειρεί μια ανάγνωση των κορυφαίων αγώνων της περιόδου 2011-2012, σε ρήξη με το παραμορφωτικό πλαίσιο των αφηγήσεων του ρεφορμισμού.
Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 30 χρόνων από τον θάνατο του Ερνέστ Μαντέλ, το προηγούμενο τεύχος περιελάμβανε μια εκτενή αναφορά στο πολιτικό του έργο. Στο παρόν τεύχος, το αφιέρωμα συνεχίζεται με την οικονομική σκέψη του τεταρτοδιεθνιστή μαρξιστή. Ο Μάνος Σκούφογλου παρουσιάζει τα οικονομικά γραπτά του Μαντέλ, με έμφαση στη θεωρία του Ύστερου Καπιταλισμού και στα μακρά κύματα της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Ο Σωτήρης Καρδάσης αξιοποιεί τη μαντελική ανάλυση της μόνιμης οικονομίας των εξοπλισμών για να εξετάσει τη σύγχρονη στροφή του καπιταλισμού στην πολεμική οικονομία.
Το γεγονός που συγκλόνισε, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, τον πλανήτη το τελευταίο διάστημα υπήρξε, ασφαλώς, η παλαιστινιακή αντίσταση και το παγκόσμιο κίνημα ενάντια στον γενοκτονικό πόλεμο του Ισραήλ ενάντια στη Γάζα. Για το ιμπεριαλιστικό σχέδιο Τραμπ, καθώς και τη στάση των διαφόρων αστικών κρατών, περιλαμβανομένου του ελληνικού, γράφει η Αφροδίτη Μπράζα.
Η κορυφή του κόσμου, το Νεπάλ, συνταράσσεται και πάλι από εξεγέρσεις, εν μέρει ενάντια στην πολιτική τάξη πραγμάτων που εγκαθίδρυσε τελικά η επανάσταση του 2006-2008. Η πρόσφατη πολιτική ιστορία του Νεπάλ μπορεί να προσφέρει καίρια συμπεράσματα για την επαναστατική στρατηγική σήμερα. Σχετικά με το θέμα, το τεύχος φιλοξενεί ένα εκτενές άρθρο του συντρόφου Κουνάλ Τσατοπάντιαϊ, μέλους της ινδικής τροτσκι-στικής οργάνωσης Ριζοσπάστες Σοσιαλιστές. Ο πρόλογος του Πέτρου Νομικού προσφέρει ένα πλαίσιο για την κατανόηση του άρθρου από όσους και όσες δεν είναι εξοικειωμένοι/ες με τα πρόσφατα γεγονότα στη χώρα.
Ταξιδεύοντας ακόμα πιο ανατολικά, το άρθρο του Γιάννη Χαλά εξετάζει την περίπτωση της Ταϊβάν, στο επίκεντρο του γεωστρατηγικού ανταγωνισμού ΗΠΑ και Κίνας.
Τέλος, το διεθνές μέρος του τεύχους κλείνει με τις απαντήσεις τεσσάρων επαναστατικών οργανώσεων από τέσσερις διαφορετικές χώρες (Γερμανία, Γαλλία, Ιρλανδία, Βραζιλία) σε μια σειρά ερωτήσεις σχετικά με την ακροδεξιά, προλογισμένες από τον Παναγιώτη Καρδαμίτση. Τις ερωτήσεις διατύπωσε και έθεσε ο Πανάγος Λίλης.
Εκτός των άλλων, φέτος συμπληρώνονται 60 χρόνια από τα Ιουλιανά. Για το κίνημα των Ιουλιανών, αλλά και για την ιδιαίτερη θέση των τροτσκιστών σε αυτό, γράφει ο Νίκος Ταμβακλής.
Η ύλη του τεύχους, τέλος, κλείνει με το αφιέρωμα του Χρήστου Ανδρικόπουλου στο μεταπολιτευτικό τραγούδι.
Με μεγάλη συγκίνηση, αφιερώνουμε το διπλό αυτό τεύχος του Σπάρτακου στη μνήμη του πολύτιμου συντρόφου Αντρέα Κλόκε, που υπήρξε για χρόνια, εκτός πολλών άλλων πραγμάτων, η ψυχή και το μυαλό της Συντακτικής Επιτροπής. Αντρέα, σε αποχαιρετούμε με αγάπη, σεβασμό και απεριόριστη ευγνωμοσύνη.
