Παγκόσμια Συνέδρια
Αντιφασιστική Πορεία Παρασκευή 25/5στις 7 μμ, έξω από το σταθμό ΗΣΑΠ Ν. Ηρακλείου
Ξημερώματα πρωτομαγιάς, μια συμμορία φασιστοειδών κυνήγησε και χτύπησε ένα νέο, κάτοικο της περιοχής και αντιφασίστα αγωνιστή. Η ομάδα αυτή την ίδια μέρα γέμιζε την γειτονιά με τρικάκια για την “Εθνικιστική Πρωτομαγιά” και τους τοίχους με φασιστικά συνθήματα. Αυτό το γεγονός αποτελεί κομμάτι όλων των ενεργειών των ομάδων αυτών στην περιοχή τους τελυταίους μήνες. Δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Οι φασίστες έχουν βγει πάλι στο δρόμο και προσπαθούν να σηκώσουν κεφάλι. Αντίστοιχες ενέργειες τραμπουκισμού έδειξαν στη Θεσσαλονίκη με τo κάψιμο της κατάληψης Libertatia, τον ξυλοδαρμό αγωνιστών της ΚΕΕΡΦΑ στο Γαλάτσι και στην Καλλιθέα, την αναγραφή φασιστικών συνθημάτων εντός σχολείων.
Μέσα από την αναζωπύρωση του Μακεδονικού και της έντονης εθνικιστικής ρητορείας δημιουργήθηκε εύφορο κλίμα για την ανάπτυξη και την επανεμφάνιση αντιδραστικών κινημάτων όπως και την περίοδο 2011-13 με τη Χρυσή Αυγή. Στο Νέο Ηράκλειο και τη Νέα Ιωνία αυτό είναι παραπάνω από αισθητό, καθώς φασίστες βεβήλωσαν ακόμη και το μνημείο του μπλόκου της Καλογρέζας. Δυο μήνες τώρα οι φασίστες κάνουν εξορμήσεις και τραμπουκίζουν κόσμο σε τακτική βάση. Οι θρασύδειλοι μπορούν να κάνουν τις δράσεις τους μόνο βράδυ και στα κρυφά. Προσπαθούν δηλαδή, όπως και το 2012, να ανακαταλάβουν με υλικούς όρους τους δρόμους στις γειτονιές μας. Το αντιφασιστικό κίνημα που κορυφώθηκε μετά τη δολοφονία Φύσσα και η ακόλουθη δίκη της Χρυσής Αυγής τους είχε ωθήσει στο περιθώριο. Οι παρεμβάσεις των αντιφασιστών/στριών τότε στην περιοχή έφεραν μια νίκη, το κλείσιμο των γραφείων τους, που αποτελούσε ορμητήριο της δράσης τους στην περιοχή.
Η πρακτική αυτή δεν είναι πρωτόγνωρη. Η εξάπλωση στους δρόμους αποτελεί ζωτικό στοιχείο κάθε αντιδραστικού και φασιστικού κινήματος για την επιβολή και την διευκόλυνση της προπαγάνδας τους και την εδραίωση της κυριαρχίας τους. Ταυτόχρονα στοχοποιούν τον κόσμο που αντιδρά και αγωνίζεται στον δρόμο, την προοδευτική ή και οργανωμένη εργατική τάξη, δείχνοντας έτσι το πραγματικό αντιδραστικό τους πρόσωπο, ενώ λοιδορούν όποιον αποκαλύπτει τον ρόλο τους σα σκυλιά των αφεντικών. Στοχοποιούν, ακόμη όποιον παρεκκλίνει από τα πρότυπα του έθνους, όπως μετανάστες/στριες, πρόσφυγες/γισσες, LGBT άτομα, αριστερούς/ες και αναρχικούς/ες αγωνιστές/στριες και άλλους/ες. Επιτυγχάνοντας αυτά ενισχύονται και κερδίζουν την εμπιστοσύνη του κεφαλαίου και του συστήματος που τους δίδει το κέλευσμα να ολοκληρώσουν τη μισαλλόδοξη δουλειά τους.
Βρίσκουν πάτημα σε εποχές σύγχυσης και γενικευμένης απογοήτευσης των λαϊκών μαζών από την αστική πολιτική αντιπροσώπευση. Τους ενισχύει το κλίμα απάθειας και φόβου, που καλλιεργούν και οι ίδιοι με την σειρά τους, με την προσπάθειά τους να κάνουν τις πόλεις μας «μοντέρνες φυλακές». Η δράση τους βρίσκει στήριγμα στην κρατική πολιτική της αντιμεταναστευτικής ατζέντας και των κλειστών συνόρων, των στρατοπέδων συγκέντρωσης και της μηδενικής ανοχής, της παραβίασης των δημοκρατικών ελευθεριών και της όξυνσης της καταστολής, της ενίσχυσης των σεξιστικών προτύπων και ξενοφοβικών στερεοτύπων, της κρατικής στοχοποίησης σε μειονοτικές ομάδες και της εθνικής αφήγησης-ενότητας. Οι ίδιοι έχουν πάρει εύσημα από τα αφεντικά παίζοντας τους απεργοσπάστες και τους μπράβους τους. Εύκολα μπορούν να γίνουν εφεδρικός στρατός του κάθε Μελισσανίδη και Γιαννακόπουλου στο μέλλον, για την ενίσχυση των επιχειρηματικών συμφερόντων τους και των δύο στην περιοχή.
Δεν θα τους αφήσουμε να βρουν χώρο στις γειτονιές μας. Θα τους αποτρέψουμε μ’ ένα μαχητικό αντιφασιστικό κίνημα, με τις αντίστοιχες δομές και δράσεις του. Ένας μόνιμος συντονισμός των διαφόρων αντιφασιστικών κινήσεων μαζί με τους ταξικούς αγώνες θα είναι εκείνοι που θα βάλουν τους φασίστες στις τρύπες τους, για να πάψουν να μολύνουν με το δηλητήριό τους και να διασπείρουν το μίσος τους. Πρέπει να πάρουμε μέτρα στο σήμερα για να μην θρηνήσουμε και άλλα θύματα σαν το Φύσσα και τον Λουκμάν. Η δράση μας θα σταματήσει τον φόβο αλλά και την δράση και την προπαγάνδα τους, για να ζήσουμε σε γειτονιές ελευθερίας και αλληλεγγύης, σ’ ένα κόσμο ειρηνικό και πολύχρωμο με σχέσεις συντροφικές και αλληλοστήριξης.
