Στις 30 Ιανουαρίου είναι η 21η επέτειος των δραματικών γεγονότων των Ιμίων. Όπως και το 1996 έτσι και σήμερα οι αστικές τάξεις Ελλάδας και Τουρκίας έχουν ανάγκη από «εθνικούς» εχθρούς, από μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, από την απαραίτητη εθνική και κοινωνική συναίνεση, αφού στο εσωτερικό τους έχουν άλυτα τα προβλήματα που έχει προκαλέσει η χρόνια κρίση του καπιταλισμού. Αφού δεν μπορούν να απαντήσουν στα προβλήματα της φτώχειας, της ανεργίας, της λιτότητας και της καταπίεσης των εργαζομένων και των νέων, δημιουργούν εθνικούς ανταγωνισμούς, εντείνουν την εθνικιστική και μιλιταριστική τους προπαγάνδα και απειλούν τους λαούς με τον όλεθρο του πολέμου.
Αν λάβουμε υπόψη μας τις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό και τον παρεμβατικό ρόλο της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ στην περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου, όπως και τη συμφωνία της ΕΕ με την Τουρκία για τους πρόσφυγες, για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται πως τα «εθνικά ζητήματα» αποτελούν διακυβεύματα της αστικής πολιτικής, του ανταγωνισμού των τοπικών αστικών τάξεων και περιλαμβάνουν εμπλοκή των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Για να εξυπηρετηθούν τα γεωστρατηγικά συμφέροντα που διακυβεύονται χρειάζονται τόσο νέοι εξοπλισμοί, όσο και «εθνική ενότητα», η οποία βέβαια περιλαμβάνει την πλήρη αποδοχή των πολιτικών λιτότητας στο εσωτερικό της κάθε χώρας. Οι αφορμές και οι προκλήσεις τόσο από τη μία πλευρά όσο και από την άλλη δεν είναι λίγες. Πρόσφατο παράδειγμα, οι δηλώσεις των Τούρκων αξιωματούχων σχετικά με την απόφαση μη έκδοσης των 8 Τούρκων αξιωματικών.
Από την άλλη, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, την ίδια στιγμή που βουλευτές της Χ.Α. είναι υπόδικοι, ξεπλένει τους φασίστες δολοφόνους με κοινή επίσκεψη υπουργών της με χρυσαυγίτες βουλευτές στο Καστελόριζο για να προχωρήσει σε περαιτέρω πολεμικούς εξοπλισμούς που κοστίζουν εκατομμύρια, καθώς αυτό κρίνεται αναγκαίο για την εθνική ασφάλεια και την ενότητα.
Τα τελευταία χρόνια, στην επέτειο της κρίσης των Ιμίων, η Χρυσή Αυγή διοργάνωνε συγκέντρωση για να καπηλευθεί τα γεγονότα, να προωθήσει τη φασιστική της προπαγάνδα και να χύσει το εθνικιστικό της δηλητήριο.
Φέτος, όμως, η εθνικιστική συγκέντρωση των Χρυσαυγιτών στην πλατεία Ρηγίλλης ακυρώθηκε. Στη θέση της καλείται διεθνιστική αντιφασιστική συγκέντρωση στην οποία συμμετέχουν πολλές αντιφασιστικές οργανώσεις και πολιτικές συλλογικότητες προκειμένου να αναδειχθεί ο κοινός εργατικός διεθνιστικός αγώνας ως απάντηση στις αστικές κυβερνήσεις και το εθνικιστικό μίσος.
Είναι σαφές πια ότι η ελληνική και η τουρκική εργατική τάξη δεν έχουν παρά να δημιουργήσουν ένα μέτωπο διεθνιστικής αλληλεγγύης ενάντια στον πόλεμο, τους εθνικούς ανταγωνισμούς και τον ιμπεριαλισμό. Οι τεράστιοι αριθμοί προσφύγων από τις εμπόλεμες ζώνες προς την Ευρώπη δείχνουν ότι χρειάζονται τόσο το ισχυρό αντιπολεμικό κίνημα σε κάθε χώρα όσο και η ενδυνάμωση του αντιφασιστικού μετώπου ενάντια στην αύξηση της φασιστικής απειλής, ρητορείας και πρακτικής.
Δεν δεχόμαστε τις επεκτατικές πολιτικές της ελληνικής κυβέρνησης και του ελληνικού κράτους και περιφρονούμε το κάλεσμα σε “εθνική ενότητα” του κάθε διαχειριστή της αστικής πολιτικής.
Παλεύουμε ενάντια στις ιμπεριαλιστικές βλέψεις της δικής μας αστικής τάξης και δεν “τσιμπάμε” στις απατηλές ειρηνικές υποσχέσεις των στρατιωτικών και οικονομικών συνασπισμών.
– Πάλη ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό
– Ενάντια στην Ευρώπη φρούριο / Κατάργηση της ρατσιστικής συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας
– Ενάντια στον φασισμό, τον εθνικισμό και τον ρατσισμό.
– Αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστες