Το Athens pride ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια και, με τα χρόνια, έχει καταστεί μαζική διοργάνωση από άποψη παρουσίας κόσμου, που συμμετέχει στην παρέλαση-πορεία αλλά και στα υπόλοιπα events της διοργάνωσης. Ένας κόσμος που αναγνωρίζει το δικαίωμα της ορατότητας των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων στον δημόσιο χώρο και την ισότητα τους σε πεδίο πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Ταυτόχρονα, οι αγώνες μαζί με την επιμονή και το θάρρος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας έκανε την κοινωνία να γίνει φιλική μαζί τους, κι έτσι τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα να μην φοβούνται να αποκαλύψουν την ταυτότητα τους και να αποκτούν το δικαίωμα του σύμφωνου συμβίωσης, του αυτοπροσδιορισμού της ταυτότητας φύλου και αναδοχής-τεκνοθεσίας.
Οι διεκδικήσεις βοηθούν στην δημιουργία αυτοπεποίθησης από τον ΛΟΑΤΚΙ χώρο να διεκδικήσει και άλλα δικαιώματα. Οι διεργασίες εντός κοινωνίας βοήθησαν να υπάρξουν και οι αντίστοιχες διεκδικήσεις. Όμως, ανάλογα με το φύλο, την σεξουαλική ταυτότητα η καταπίεση υπάρχει και στο πεδίο της εργασίας. Ο πληττόμενος κόσμος της εργασίας από τις πολιτικές του κεφαλαίου βιώνει εργασιακή ανασφάλεια-επισφάλεια, απολύσεις, αλλαγή των συμβάσεων εργασίας και γκρεμισμένο σύστημα υγείας και κράτους πρόνοιας. Αυτό κάνει περισσότερο ευάλωτα τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα στα αφεντικά τους, που απολύουν επειδή είναι λιγότερο ή καθόλου παραγωγικά γι’ αυτά. Γι’ αυτό και η κάθε μορφή καταπίεσης στα πλαίσια του καπιταλισμού δεν μπορεί να ιδωθεί χωρίς την υλική-εργασιακή εκμετάλλευση που γεννά αυτό το σύστημα. Αυτό καθιστά αναγκαίο ο αγώνας απέναντι στις έμφυλες ανισότητες να συνδεθεί με το εργατικό κίνημα, αλλά και το εργατικό κίνημα να εντάξει τα αιτήματα των ΛΟΑΤΚΙ στα αιτήματα του. Η πείρα έχει δείξει ότι αυτά που κατακτούν οι εργαζόμενοι, οι μετανάστες, τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα ή οι γυναίκες εντός αυτού του συστήματος είναι παροδικά, και γι’ αυτό πρέπει συνεχώς όλοι οι παραπάνω να τα υπερασίζοται. Η πραγματική απελευθέρωση του ατόμου θα έρθει μόνο εάν απελευθερωθεί η κοινωνία του από τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.
Όσο και εάν το φεστιβάλ περηφάνιας είναι μια αναγκαιότητα ως φόρος τιμής στα θύματα και στην εξέγερση του Stonewall, που ήταν αγώνας και κίνημα που προέκυψε μέσα στο καμίνι του παγκόσμιου Μάη, τα Pride έχουν αλλάξει πολύ με τα χρόνια. Μεταξύ άλλων, τα λόγια της Judith Βatler δείχνουν αυτήν την αλλαγή, κατηγορώντας η ίδια τις ρατσιστικές δηλώσεις διοργανωτών του Ρride Βερολίνου εναντίον μουσουλμάνων, πριν από μερικά χρόνια. Το Ρride της Αθήνας, αντίστοιχα, έχει συμφιλιωθεί με το κοσμοπολίτικο λαιφστάιλ και τον κενό δικαιωματισμό. Σ’ αυτό συμμετέχουν χορηγοί όπως η Vodafone που κάνει απολύσεις και προσλαμβάνει με ατομικές συμβάσεις και, παλιότερα, η πρεσβεία των ΗΠΑ δηλαδή της μεγαλύτερης ιμπεριαλιστικής υπερδύναμης του πλανήτη ή η πρεσβεία τους κράτους-δολοφόνου Ισραήλ. Φέτος χορηγός είναι η πρεσβεία της Αυστραλίας που έχει κατηγορηθεί για απάνθρωπες συνθήκες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και για την καταπίεση των μειονοτήτων ιθαγενών. Ακόμη χορηγοί είναι κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης που με την σειρά τους συκοφαντούσαν οποιοδήποτε αγώνα ξεσπούσε. Το στηρίζουν, παράλληλα, κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και Το Ποτάμι αλλά και η ΝΔ που θα κατεβάσει κλιμάκιο φέτος. Αντίστοιχα, η επιτροπή διοργάνωσης είναι μια κλειστή επιτροπή με άτομα που προωθούν τα συμφέροντα και την καριέρα τους εκπροσωπώντας την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, δεν λογοδοτούν σ’ αυτήν, και στην επιτροπή αυτή δεν συμμετείχαν μέχρι πρόσφατα trans άτομα. Επίσης, τα Ρride υποτιμούν το ζήτημα της διαμαρτυρίας και προβάλουν το πλαίσιο μόνο της γιορτής αποσιωπώντας τις ριζοσπαστικές πρακτικές του Gay Liberation Front ή της κοινής πορείας απεργών ανθρακωρύχων και ΛΟΑΤΚΙ ατόμων στο Ρride του Λονδίνου το 1985. Προωθούν το πρότυπο του μικροαστού λευκού gay υποτιμώντας τα εργαζόμενα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, μετανάστες/στριες, πρόσφυγες/σφυγισες, όσο και αν έκανε το pride της Αθήνας ντρίπλα φέτος με το σύνθημα «παρούσες».
Αντίστοιχα, με την όξυνση του εθνικιστικού παροξυσμού την ημέρα του Ρride φασίστες καλούν σε Straight Pride καταγγέλλοντας το Athens Pride. Οι φασίστες στους οποίους δόθηκε χώρος έκφρασης στον δρόμο λόγω της κατασκευής της εθνικής ενότητας με το Μακεδονικό προσπαθούν να διασπείρουν το μίσος, να υπερασπιστούν την εθνοπατριαρχία, την ετεροκανονικότητα και την βιοπολιτική. Παίρνουν δύναμη και από την αθώωση του Αμβρόσιου και την αντιδραστική ατζέντα και λόγο της δεξιάς και της εκκλησίας ενάντια στα ΛΟΑΤΚΙ άτομα και στις διεκδικήσεις τους. Ο κόσμος που θα διαδηλώσει θα τους αποτρέψει από οποιαδήποτε φασιστική ενέργεια όπως συνέβη και πέρσι με αντίστοιχη παρέμβαση φασιστών στην ημέρα του Ρride.
Σ’ αυτό το Ρride ως ΟΚΔΕ-Σπάρτακος παρεμβαίνουμε, έχοντας τραπεζάκι και υλικό παρέμβασης, και μια δυναμική παρουσία με τον αντίστοιχο ριζοσπαστικό λόγο προσπαθώντας να μιλήσουμε μεταξύ μας για τις ανάγκες και τα βιώματα μας. Εμείς που στην πλειοψηφία μας ως μισθωτά άτομα πληττόμαστε από τις πολιτικές λιτότητας. Η παρέμβαση μας και το κείμενο μας καταγγέλλει το θεσμικό Ρride που δεν το αφορούν οι πραγματικές ανάγκες και επιθυμίες των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων και δηλώνουμε ευθαρσώς και δημόσια την ανάγκη ενός αυτοργανωμένου Ρride όπου θα το κάνουν οι οργανώσεις των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων με διαδικασίες από τα κάτω, θα βάζει ζητήματα που το θεσμικό Ρride φοβάται να αναδείξει κατασκευάζοντας συγκεκριμένα πρότυπα και στερεότυπα ενός μονοδιάστατου καταναλωτή ΛΟΑΤΚΙ ατόμου. Παλεύουμε για ένα πολυθεματικό Ρride ανεξάρτητο από χορηγούς, ΜΚΟ και κράτος, που θα συνδέεται με τους κοινωνικούς αγώνες και τα υπόλοιπα κοινωνικά κινήματα αλλά και πρωτίστως με το εργατικό κίνημα.
Πορεία, Σάββατο 9/6, 7 η ώρα, Σύνταγμα
Συμμετοχή στην συζήτηση του ΛΟΑΤΚΙ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στις 4:30, με θέμα: «Οι αγώνες του γυναικείου και ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος σήμερα και η πάλη για την απελευθέρωση», πλ. Συντάγματος, πλάι στην είσοδο του Μετρό