Έχουν περάσει ακριβώς 50 χρόνια από τη διχοτόμηση της Κύπρου. Είναι πλέον σαφές ότι, ενόσω διαιωνίζεται το ιμπεριαλιστικό καπιταλιστικό σύστημα, καθίσταται αδύνατο να επιτευχθούν ποτέ η ενοποίηση, η ασφάλεια και η ανεξαρτησία του νησιού.
Σε ένα νησί με πληθυσμό 600 χιλιάδων, όπου Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι ζούσαν μαζί πριν από το 1974, ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ και της Βρετανίας, οι Τούρκοι και οι Έλληνες καπιταλιστές και οι φασιστικές προεκτάσεις τους στο νησί, οργάνωσαν εθνοτική αιματοχυσία και σφαγές. Αυτές οι προκλήσεις επιταχύνθηκαν μετά την απελευθέρωση της Κύπρου από τη βρετανική αποικιοκρατία το 1960. Οι διεθνείς συνθήκες που προέβλεπαν την ανεξαρτησία της Κύπρου και μια οιονεί ομοσπονδιακή κυβέρνηση υπονομεύθηκαν από την αρχή, αφού το ελληνικό κράτος οργάνωσε συστηματικά εθνικά πογκρόμ κατά των Τουρκοκυπρίων στο νότο, ενορχηστρωμένα από την ακραία εθνικιστική ΕΟΚΑ Β, που κατέληγαν σε βίαιες εθνοκαθάρσεις.
Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι εργατικοί ηγέτες και κομμουνιστές που υπερασπίστηκαν την ενότητα και την ισότητα των λαών του νησιού δολοφονήθηκαν από παρακρατικές και παραστρατιωτικές φασιστικές φατρίες του ίδιου τους του έθνους.
Το 1974, η ελληνική στρατιωτική χούντα οργάνωσε πραξικόπημα στην Κύπρο με σκοπό να ανατρέψουν την κυπριακή κυβέρνηση και να προσαρτήσουν βίαια ολόκληρο το νησί στην Ελλάδα. Υπό αυτό το πρόσχημα οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις κατέλαβαν το βόρειο τμήμα του νησιού σε μια στρατιωτική επιχείρηση δύο σταδίων. Ο ελληνοκυπριακός άμαχος πληθυσμός, που ζούσε εκεί, οδηγήθηκε προς τα νότια. Ομοίως, οι Τουρκοκύπριοι που ζούσαν στο νότο εκδιώχθηκαν για να συγκεντρωθούν στα βόρεια του νησιού. Το νησί δεν επανενώθηκε ποτέ ξανά.
Οι συνέπειες της διαίρεσης του νησιού είναι εμφανείς σήμερα. Η Κύπρος, με την πολύ σημαντική στρατηγική της θέση, θεωρείται σήμερα από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ως αβύθιστο αεροπλανοφόρο για τους σκοπούς της κυριαρχίας τους στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Οι βρετανικές και οι μυστικές αμερικανικές βάσεις στο νησί θα χρησιμοποιηθούν ως το κύριο επιθετικό εφαλτήριο για ευρύτερους πολέμους εναντίον της Παλαιστίνης και του Λιβάνου. Το νότιο τμήμα του νησιού συμμετέχει ενεργά στον τετραμερή άξονα μαζί με την Ελλάδα, το Ισραήλ και την Αίγυπτο, λειτουργώντας ως αφοσιωμένος σύμμαχος του σιωνιστικού κράτους και ταυτόχρονα παράδεισος για ξέπλυμα χρήματος. Το βόρειο τμήμα του νησιού, υπό τουρκική κυριαρχία, έχει βαλτώσει σε ένα άντρο του τζόγου, του μαύρου χρήματος, του παράνομου στοιχήματος, της πορνείας, των ναρκωτικών και κάθε είδους μαφιόζικης μπίζνας.
Θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα της Κύπρου στην αυτοδιάθεση ενάντια σε όλες αυτές τις ιμπεριαλιστικές κατοχές και επεμβάσεις και να υποστηρίζουμε τον αγώνα για μια ανεξάρτητη, ενωμένη και σοσιαλιστική ομοσπονδία των λαών της Κύπρου, με ίσα δικαιώματα για όλες τις εθνότητες.
- Αναγνώριση του Δικαιώματος του Κυπριακού Λαού στην Αυτοδιάθεση
- Έξω από την Κύπρο όλα τα ξένα στρατεύματα
- Κάτω το καθεστώς των Εγγυητριών Χωρών
- Ζήτω η Ανεξάρτητη Ενωμένη Σοσιαλιστική Κύπρος, με ίσα δικαιώματα για όλες τις εθνότητες
- Έξω από την Κύπρο οι Μαφίες και οι συμμορίες
- Κάτω ο Εθνικισμός, ο Ρατσισμός και ο Σοβινισμός
- Ζήτω ο προλεταριακός διεθνισμός!
ΟΚΔΕ Σπάρτακος, ελληνικό τμήμα της 4ης Διεθνούς
Σοσιαλιστικό Κόμμα Εργαζομένων (SEP, Τουρκία)