Παγκόσμια Συνέδρια
Βιβλιοθήκη
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
κάθε ζήτημα δημοκρατίας που εγείρεται είναι σοβαρό και πρέπει να συζητιέται σοβαρά και συντεταγμένα στην οργάνωση. Οφείλω, ως μέλος του γραφείου και ως συντάκτης των δύο μέιλ που επισυνάπτουν οι σύντροφοι ΠΑ και ΤΑ, να τοποθετηθώ, όπως το έκανα και στην ολομέλεια, με όσο περισσότερη ψυχραιμία και ειλικρίνεια μπορούσα.
Να πω πρώτα από όλα ότι θεωρώ το μήνυμα των δύο συντρόφων πολύ μεγάλη υπερβολή. Διαπερνάται από μια ένταση που δεν αντιστοιχεί στα γεγονότα, όπως φαίνεται από τη συνημμένη ανταλλαγή μέιλ, η οποία έγινε σε ψύχραιμο ύφος εκατέρωθεν.
Απαντώντας στα 5 σημεία που θέτουν οι σύντροφοι:
1. Σε καμία περίπτωση το ΠΓ δεν παρενέβη “κατασταλτικά”, ούτε δέχτηκε καμία τέτοια καταγγελία μέχρι τώρα (ούτε το ίδιο ούτε η ΚΕ). Η ίδια η ΣΕ προσέφυγε στο ΠΓ και του ζήτησε να αποφασίσει κάποια κρίσιμα θέματα για το Σπάρτακο, για το μέγεθος, το κόστος, την τιμή κλπ. Ή το τεύχος θα ήταν τεράστιο, αν έμπαινε όλη η διαθέσιμη ύλη, ή κάποια πράγματα έπρεπε να παραληφθούν. Η ΣΕ δεν μπορούσε να πάρει την ευθύνη για μια τέτοια απόφαση. Η ΣΕ δεν έχει γίνει δυνατό να συγκροτηθεί σε αυτόνομη βάση με σταθερή σύνθεση, όπως λεν οι αποφάσεις. Το περιοδικό βγαίνει με τον ηρωισμό λίγων ανθρώπων (πλέον φαίνονται καλύτερα τα πράγματα, αλλά ας το πει αυτό η ίδια η ΣΕ) και, επιπλέον, είναι οικονομικά ελλειμματικό και χρηματοδοτείται από το ταμείο της οργάνωσης. Εκκρεμεί μια συζήτηση για τη διάταξη και το χαρακτήρα των εντύπων στη συνδιάσκεψη. Επί του συγκεκριμένου: με την ύλη που υπήρχε εκείνη τη στιγμή μπορούσαν να βγουν τουλάχιστον 2 περιοδικά (το ζήτημα του χώρου κάθε άλλο παρά είχε λυθεί, όπως υποστηρίζουν οι 2 σύντροφοι). Για αυτό το λόγο το ΠΓ εισηγήθηκε να μη συμπεριληφθούν μερικά άρθρα, και λογικό ήταν σε αυτά να περιλαμβάνεται ένα ήδη δημοσιευμένο και ταυτόχρονα ασυνήθιστα μεγάλων διαστάσεων άρθρο. “Κόπηκαν” ή αναβλήθηκαν και άλλα άρθρα (ένα οικονομικό του Τάκη Θ., ένα ιστορικό για το ΚΔΚΕ, αν κάνω λάθος με διορθώνει η ΣΕ), χώρια το άρθρο που δύο μέλη του ΠΓ ζήτησαν επίσης να γράψουν για την Ουκρανία (το αίτημά τους δεν πήγε καν στη ΣΕ για συζήτηση, αφού το ΠΓ γνωμοδότησε αρνητικά). Ο λόγος για τον οποίο το συγκεκριμένο άρθρο των δύο συντρόφων ΠΑ και ΤΑ το χειριστήκαμε με ειδικό μέιλ ήταν ακριβώς λόγος ευαισθησίας στην ιδιαιτερότητα του θέματος.
2. Όπως προσπάθησα να εξηγήσω, η αρμοδιότητα να κριθεί κάποια αμφιβολία ή αντιπαράθεση για τη δημοσιευόμενη ύλη είναι αόριστη. Οι ίδιοι οι σύντροφοι στο μέιλ τους λένε ότι ανήκει και στη ΣΕ και στο ΠΓ, και αν υπάρχει διαφωνία κρίνει η ΚΕ. Δεν εκφράστηκε όμως κάποια ένσταση από την πλευρά της ΣΕ, οπότε κρίναμε ότι δεν υπήρχε κάποιος λόγος “αυτεπάγγελτης” παραπομπής του θέματος στην ΚΕ. Ούτε στις επόμενες ΚΕ, της οποίας και οι δύο υπογράφοντες είναι μέλη, έγινε κάποια ένσταση ή διαμαρτυρία. Το γιατί αυτό γίνεται τώρα και μάλιστα στη λίστα, δεν το ξέρω.
3. “Αυτόβουλα” και “ετσιθελικά” είναι εκφράσεις που δεν αρμόζουν καθόλου στα γεγονότα. Όπως είπα, η ΣΕ προσέφυγε στο ΠΓ ζητώντας του μια απόφαση για το Σπάρτακο. Εκεί, ανάμεσα σε πολλά άλλα θέματα, το συγκεκριμένο άρθρο εμφανίστηκε ως υποψήφιο για δημοσίευση (όχι με σύντμηση, αλλά με παράληψη των υποσημειώσεων), χωρίς ιδιαίτερη έμφαση από τη ΣΕ, δεδομένου ότι υπήρχε στο σάιτ εδώ και μήνες. Προσωπικά είχα την εικόνα ότι ο ίδιος ο ΤΑ δεν είχε επιμείνει στη ΣΕ, και ότι η συμπερίληψη του άρθρου ήταν απλώς μια σκέψη (αν είναι λάθος αυτή η εντύπωση, δεκτό, δεν ήμουν παρών στη ΣΕ).
4. Το επιχείρημα ότι δεν επιτρέπεται να δημοσιευτεί ένα άρθρο μειοψηφίας χωρίς απάντηση δεν μπήκε ποτέ, και αυτό φαίνεται από τα συνημμένα μέιλ. Αυτό που ειπώθηκε είναι πως δύο μέλη του ΠΓ ήθελαν να γράψουν άρθρο για το ίδιο θέμα, σε άλλη γραμμή από το άρθρο των συντρόφων, πράγμα το οποίο επίσης αποφασίστηκε να μη γίνει, παρότι και αυτοί είχαν το ίδιο δημοκρατικό δικαίωμα να γράψουν. Με αυτή την έννοια, το αίτημα των συντρόφων του ΠΓ για άρθρο επίσης “κόπηκε”, χωρίς να υπάρχει μάλιστα στο σάιτ. Δεν ξέρω κανέναν τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαμε να αποφασίσουμε υπέρ του ενός ή του άλλου άρθρου.
5. Δεν βλέπω τι το καινοφανές έχουν αυτά τα επιχειρήματα. Όλα τα άρθρα του Σπάρτακου που ματαιώθηκε τον Ιούλη τα οποία ανέβηκαν στο σάιτ παραλείφθηκαν από την έκδοση του Νοέμβρη. Όσο για τη συμφωνία με τον έναν συγγραφέα να ανέβει στο σάιτ και να μην μπει στον επόμενο Σπάρτακο, πράγματι έγινε, και δυστυχώς δεν μπορώ να σας την επισυνάψω γιατί δεν ήταν ηλεκτρονική.
Επί της ουσίας, λίγο γενικότερα:
α. Δεν βλέπω πού είναι το “προκλητικό” στον ισχυρισμό ότι όλες οι απόψεις στην οργάνωση δημοσιεύονται. Πράγματι, στο σάιτ υπάρχουν όλες οι απόψεις, όπως και το άρθρο των συντρόφων ήταν για καιρό σε περίοπτη θέση. Και παλιότερα άρθρα για το ίδιο θέμα, επίσης. Και στον ίδιο το Σπάρτακο δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Επί παραδείγματι, την άνοιξη ο σ. ΠΑ δημοσίευσε κείμενο με μια οπτική για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τις συνθήκες που δημιούργησε η εκλογή της διαφορετική από τις ανακοινώσεις της οργάνωσης. Στον τρέχοντα ο ΤΑ πρότεινε κείμενο του σ. Βερκάμεν με θέση εναντίον της αποχώρησης μιας εξεγερμένης χώρας από την ΕΕ, πράγμα που είναι σημαντικά διαφορετικό από τις θέσεις της οργάνωσης – το άρθρο συμπεριελήφθη κανονικά. Άλλωστε, και το άρθρο περί ου ο λόγος είχε προγραμματιστεί για το Σπάρτακο του καλοκαιριού κανονικά, παρότι σε ένα περιοδικό 64 σελίδων θα έπιανε σχεδόν το 1/4.
β. Ο λόγος για τον οποίο αναφέρθηκε το άρθρο στην ολομέλεια ήταν η συζήτηση για τη συλλογική υλοποίηση των αποφάσεων της οργάνωσης. Ήρθε, επομένως, πράγματι “εν παρόδω”, για να υποστηριχθεί ένας υποτιθέμενος αυταρχισμός στο άρθρο 16 της εισήγησης της δικής μου και του ΠΚ, που όριζε κάτι μέχρι πρότινος αυτονόητο: ότι όποια πλατφόρμα αποφασίσουμε να στηρίξουμε ως οργάνωση στη συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, θα το κάνουμε συλλογικά ως οργάνωση και δεν θα ψηφίσουμε κατά συνείδηση ο καθένας και η καθεμία. Εντελώς υπερβολικά αυτό θεωρήθηκε καταπιεστικό ως προς τις προσωπικές απόψεις των συντρόφων, και το θέμα του άρθρου αναφέρθηκε σαν δείγμα της ίδιας καταπίεσης.
Δεν νομίζω, όμως, ότι οι δύο σύντροφοι μπορούν να πουν ότι στερήθηκαν το λόγο ποτέ, ούτε μέσα στην οργάνωση ούτε δημοσίως. Αντιθέτως, σε ΠΣΟ ο σύντροφος ΠΑ έτυχε να υποστηρίξει απόψεις αντίθετες με κεντρικές θέσεις της οργάνωσης, χωρίς να διευκρινίζει ότι μιλάει εξ ονόματός του και ότι η άποψη της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος είναι διαφορετική. Ο σύντροφος ΤΑ σε προεκλογική εκδήλωση υποστήριξε ότι κάκιστα δεν μπόρεσε να τα βρει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με τη ΛαΕ (ενώ η οργάνωση είχε πάρει σαφή θέση εναντίον της απεύθυνσης στη ΛαΕ για συνεργασία). Και πάλι δεν διευκρινίστηκε ότι άλλη είναι η άποψη της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος. Και στις δύο περιπτώσεις οι σύντροφοι είχαν βρεθεί σε αυτή τη θέση με την υποστήριξη της οργάνωσης και όχι ατομικά (μάλιστα για να εξασφαλιστεί η παρουσία του ΤΑ στα ψηφοδέλτια αποσύρθηκε οικειοθελώς άλλη συντρόφισσα της οργάνωσης).
Όλα αυτά μπορεί να φαίνονται άσχετα και μίζερα, και πράγματι δεν θα είχα καμία διάθεση να τα αναφέρω, αλλά είναι καλώς ή κακώς ο λόγος για τον οποίο γίνεται η συζήτηση. Ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο μπήκε το θέμα του άρθρου στην ολομέλεια. Διευκρινίζω ότι με αυτά δεν υπονοώ ότι κανένας από τους δύο συντρόφους βρέθηκε κακώς στη θέση που βρέθηκε, ούτε υπονοώ κάτι σαν “πρόταση δυσπιστίας” απέναντί τους. Αντιθέτως, καλώς τους επέλεξε η οργάνωση, και έχουν προσφέρει άλλωστε πολλά. Προσπαθώ απλώς να πω δύο πράγματα. Πρώτον, ότι η οργάνωση (ή, αν θέλετε, το ΠΓ και η ΚΕ) δεν τους στέρησε με κανένα τρόπο το λόγο αλλά και τη δυνατότητα να την εκπροσωπήσουν, ακόμα και με το κόστος της σύγχυσης για το ποιες είναι οι θέσεις της ίδιας της οργάνωσης, σύγχυση η οποία μας καταλογίστηκε. Δεύτερον, ότι στην οργάνωση έχουμε δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις – εγώ προσωπικά, όπως ανέφερα και στην ολομέλεια, βρέθηκα στη δύσκολη θέση να εκπροσωπήσω την οργάνωση σε μια πολύ πλατιά συνέλευση για την Περιφέρεια της Αθήνας, μεταφέροντας την άποψη ότι ουσιαστικά πρέπει να στηριχθεί η Δούρου στο β’ γύρο, άποψη με την οποία διαφωνούσα και διαφωνώ πολύ. Μετέφερα όμως τη θέση της οργάνωσης.
Συγγνώμη για την έκταση, αναγκάστηκα να καταγράψω ορισμένα πράγματα για να γίνουν κατανοητά από όσους δεν ήρθαν στην ολομέλεια και δεν τα άκουσαν. Νομίζω ότι έχει δημιουργηθεί ένα θέμα που πιθανώς να εδράζεται σε μια συνολικότερη διαφοροποίηση για το πώς δρούμε επί των αποφάσεων, συζήτηση που έγινε στην ολομέλεια.
Ασφαλώς οι σύντροφοι έχουν το δικαίωμα να πιστεύουν ότι κακώς έγινε ο χειρισμός στο Σπάρτακο και να το φέρουν στα όργανα να ξανασυζητηθεί. Απολύτως θεμιτό, όχι μόνο σε αυτή, αλλά και σε κάθε περίπτωση. Και αν γίνονται λάθη, να τα διορθώνουμε. Δεν νομίζω όμως ότι πρέπει να κάνουμε γενικεύσεις περί αντιδημοκρατικού τρόπου λειτουργίας, με βαριούς χαρακτηρισμούς μάλιστα.
Για όσους και όσες δεν μπόρεσαν να έρθουν, να ενημερώσω ότι η ολομέλεια υπερψήφισε με μεγάλη πλειοψηφία την πρόταση των ΜΣ και ΠΚ. Και οι δύο εισηγήσεις, η μειοψηφική του ΤΑ και η πλειοψηφική-απόφαση, θα ανέβουν στο σάιτ, χωρίς τα τελευταία σημεία που είναι οργανωτικά/εσωτερικά (εκλογή αντιπροσώπων, τρόπος ψηφοφοριών στη συνδιάσκεψη). Και σε αυτή την περίπτωση θα τηρηθεί η ισοτιμία των απόψεων, ταυτόχρονα με τη συλλογική υλοποίηση της απόφασής μας.
Ελπίζω ειλικρινά να μην μπούμε σε μια άγονη αντιπαράθεση για το θέμα. Ας το συζητήσουμε δομημένα, εκεί που πρέπει και όπως πρέπει.
Συντροφικά
Μάνος
Το μέιλ με την τότε απόφαση του ΠΓ:
Καλησπέρα συντρόφισσες και σύντροφοι
στο ΠΓ συζητήθηκε το θέμα του επόμενου Σπάρτακου, όπως μας ζητήθηκε και από την ΣΕ και από την κολλεκτίβα του στησίματος. Αποφασίσαμε τα εξής:
– Εάν το τεύχος είναι πάνω από 64 σελίδες, όπως και φαίνεται, θα πρέπει να είναι διπλό. Αυτό εξασφαλίζει μια συνέχεια με το προηγούμενο τεύχος, αφού αυτό του καλοκαιριού ματαιώθηκε, και η χρονική απόσταση από το προηγούμενο είναι πλέον μεγάλη.
– Το κόστος πάνω από 64 σελίδες ανεβαίνει πολύ, επομένως θα πρέπει το διπλό τεύχος να έχει ειδική τιμή.
– Η εισήγησή μας είναι το τεύχος να είναι 80 σελίδες, να κάνει 4 ευρώ και να έχει διπλή αρίθμηση. Για να μην υπερβούμε αυτό το μέγεθος θα πρέπει να παραληφθεί κάποιο υλικό από το προηγούμενο σχεδόν έτοιμο τεύχος.
– Το άρθρο των συντρόφων ΠΑ και ΤΑ για την Ουκρανία δεν είναι σκόπιμο να δημοσιευτεί, γιατί είναι υπερβολικά μεγάλο και έχει ήδη αναρτηθεί στο σάιτ της οργάνωσης εδώ και μήνες.
– Το τεύχος πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει στις 17 Νοέμβρη, όπως είναι και ο σχεδιασμός της ΣΕ, οπότε πρέπει να κλείσει μέσα στην εβδομάδα.
Συζητήσαμε επίσης την ανάγκη να υπάρχει στην επόμενη συνδιάσκεψη ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για τα έντυπα της οργάνωσης, έτσι ώστε να ξεκαθαριστεί η δομή, ο χαρακτήρας και η περιοδικότητα του Σπάρτακου, να σταθεροποιηθεί η ΣΕ και η σχέση της με τα άλλα όργανα και την οργάνωση κλπ. Η ΣΕ θα μπορούσε να εργαστεί μαζί με την ΚΕ για μια πρόταση στη συνδιάσκεψη.
Σας ευχαριστούμε πολύ για την μεγάλη προσπάθεια να βγει το περιοδικό, με την επιπλέον δυσκολία που έχει η διαχείριση ενός διπλού τεύχους. Καλή συνέχεια!
