Παγκόσμια Συνέδρια
Βιβλιοθήκη
Πρακτικά ΚΕ (διαδικτυακά) 8/6/2020
Συμμετέχοντες/ουσες: Φανή, Μάνος, Γιάννα, Κώστας, Θανάσης, Δημήτρης Χ.
Α)Ενημέρωση από Πρωτοβουλία
Κώστας: Πρώτη σημαντική απόφαση το να βγάλουμε το Εργατικό Δελτίο ως δελτίο της Πρωτοβουλίας.
Μάνος: Κάναμε μια πρώτη συντακτική επιτροπή με Ευγενία και Χριστίνα (συμμετέχει στην προσωρινή αυτή συντακτική και η Βάλια, αλλά δεν είχε τη δυνατότητα) και κάναμε ένα σχέδιο ύλης. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε πολλές ευκαιρίες να το πουλήσουμε φέτος. Βέβαια το κόστος είναι χαμηλό (100ευρώ). Το άλλο που είπαμε ήταν να πάρουμε τον κατάλογο μελών της Πρωτοβουλίας και να πάρουμε τηλέφωνα όλους όσους έχουν δώσει στοιχεία επικοινωνίας να δούμε διαθέσεις, πώς μπορούμε να τους εμπλέξουμε κλπ. Η Πρωτοβουλία δε μπορεί να λειτουργήσει εντός δομών ΑΝΤΑΡΣΥΑ (αφού αυτές δε λειτουργούν) και είπαμε να φτιάξουμε δομές-μέσα έκφρασης για το δυναμικό της. Δε μπορούμε να πάμε σε ένα οργανωτικό μοντέλο σφιχτό, με πυρήνες κλπ, δεν πάμε να φτιάξουμε νέα οργάνωση, αλλά μπορούμε να πάμε σε μια πιο χαλαρή δομή, γύρω από το έντυπο, και να οργανώσουμε μια πανελλαδική συνάντηση. Θα γραφτεί ένα κεντρικό πολιτικό κείμενο ως εισήγηση. Μέσα στη βδομάδα να κάνουμε την κίνηση με τα τηλέφωνα.
Γιάννα: Η συνάντηση των μελών της Πρωτοβουλίας για την εκπαίδευση πήγε καλά, αν και τα μέλη του Σπάρτακου δε συμμετείχαν μαζικά. Ο στόχος να εμπλακούν άνθρωποι από τους χώρους της εκπαίδευσης επετεύχθη. Από βδομάδα θα κινητοποιηθούμε βάσει των αποφάσεων της συνάντησης. Το πρόβλημα ήταν ότι η συνάντηση ήταν τη μέρα του Περιβάλλοντος που πολλοί ήταν στην κινητοποίηση, κάποιοι είχαν φύγει για τριήμερο, άλλος είχε συνάντηση για τοπικά κινήματα κλπ.
Κώστας : Η κουβέντα για την εκπαίδευση ήταν γενικού χαρακτήρα αρχικά, αν και γρήγορα έγινε πιο συγκεκριμένη για τα μείζονα οργανωτικά ζητήματα και είχαμε μια καλή κατάληξη (απόφαση για Πανελλαδική Συνάντηση, λειτουργία γύρω από το έντυπο). Προσωπικά είχα ένα προβληματισμό για το πώς θα γίνει η μετάβαση από το Εργατικό Δελτίο στο νέο, αν θα κρατήσουμε κάποια στοιχεία του Δελτίου εμφανισιακά ή θα πάμε για εντελώς άλλο έντυπο, αλλά αυτό δεν είναι σημαντικό.
Μάνος: Για να έχουμε μια εικόνα, τα μέλη της οργάνωσης και τα μέλη της Πρωτοβουλίας αθροιστικά στην τελευταία συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν 166. Από αυτούς, πολιτική σχέση τώρα έχουμε με 150 από αυτούς, κάποιοι αποχώρησαν από την Πρωτοβουλία, κάποιοι διαφώνησαν κοκ. Πόλεις: Αθήνα, Θες/νίκη, Ηράκλειο Κρήτης, Βόλος, Καλαμάτα, Φιλιατρά, Ναύπλιο, Χανιά κ.ά.
Δημήτρης: Ίσως πρέπει να δούμε κάποιο συντονισμό της Πρωτοβουλίας σε επίπεδο Πελοποννήσου, καθώς είναι αρκετά μέλη της Πρωτοβουλίας εκεί, έστω με βοήθειες από Αθήνα.
Κώστας: Θα πρέπει να πάει κάποιος κόσμος το καλοκαίρι στην Πελοπόννησο να μιλήσει με τους συντρόφους.
Β) Σπάρτακος
Δημήτρης: Έχω μιλήσει με Κώστα Γιάννα Τάκη Καρδαμίτση, Μενεγάκη, Νομικό, Μάνο και κάποιους ακόμα συντρόφους για τη Συντακτική Επιτροπή, αλλά και άλλους/ες για το κομμάτι των μεταφράσεων. Το πρώτο τεύχος θα είναι το τεύχος 0 με έτοιμα κείμενα, θα βγει εντός του καλοκαιριού. Θα υπάρξουν και άλλα κείμενα, αλλά είναι λίγα. Πχ είναι κάποια κείμενα του Μαντέλ που βγήκαν στο Viewpointπρόσφατα, για την επιστήμη κ.α. Μας ενδιαφέρουν αυτά τα κείμενα, θα προσπαθήσουμε να τα βγάλουμε. Θα προσπαθήσουμε να εμπλέξουμε περισσότερους ανθρώπους και όχι να επιβαρύνουμε τους ήδη μετέχοντες/ουσες στη ΣΕ. Είπαμε πως είναι σημαντικό το περιοδικό να αποκτήσει μια σχετικά αυτόνομη χρηματοδότηση και να μην εξαρτάται από το ταμείο της ΟΚΔΕ. Πάμε για νέο τίτλο και τρία τεύχη το χρόνο. Συζητάμε το «Μαρξιστικό Δελτίο» (αν και το έχει κατοχυρώσει ο Σοφρώνης από το ’86) και το «η 4η Διεθνής» το οποίο ιστορικά ανήκει στην οργάνωση, αν και έχουμε να το χρησιμοποιήσουμε από τη δικτατορία. Άποψή μου είναι ότι το δεύτερο όνομα είναι καλύτερο, μας αντιστοιχεί πολιτικά, ιστορικά, γιατί αυτό το ρεύμα είναι το ρεύμα μας και αξίζει να οικοδομηθεί, καθώς ποτέ δεν έγινε σωστά αυτό. Επειδή διαφωνήσαμε στην ομάδα του περιοδικού, καταλήξαμε στην πρόταση «Η Διεθνής».
Κώστας: Σε επίπεδο σχεδιασμού είμαστε εντάξει, πρέπει να δούμε το κομμάτι της υλοποίησης.
Δημήτρης: Ναι, πρέπει να φτιάξουμε μια καινούρια μέιλλιστα και μια πλατφόρμα για ηλεκτρονική συνεδρίαση. Αν τα κάνουμε αυτά από βδομάδα ξεκινάμε συναντήσεις.
Γιάννα: Χρειάζεται να βγουν οδηγίες συγγραφής, πώς γράφουμε, πώς παραπέμπουμε κοκ, δεδομένου ότι τα κείμενα είναι θεωρητικά και θα χρειάζεται τεκμηρίωση. Αν πάμε για σοβαρό περιοδικό, θα πρέπει να γλυτώνουμε χρόνο από την επιμέλεια. Και βέβαια, ποιος θα κάνει την επιμέλεια.
Φανή: από την εμπειρία μας από το Σπάρτακο και αν πάμε για πιο θεωρητικά κείμενα, αυτό σημαίνει ότι το 4μηνο είναι πολύ αισιόδοξος στόχος. Τα δύο τεύχη κατά έτος είναι σαφώς πιο εφικτό, δεδομένου ότι θα χρειάζεται μελέτη του θέματος, τεκμηρίωση, επιμέλεια κλπ. Θα είναι καλύτερο από πολλές απόψεις, δε θα πέσουμε εκτός χρονοδιαγραμμάτων κλπ. Αν δούμε ότι αποκτάμε αυτοματισμό, πάμε για 3/έτος.
Κώστας: Το όνομα δεν είναι τόσο σημαντικό. Το θέμα είναι ότι υπάρχει ήδη η Μαρξιστική Σκέψη και τα Τετράδια Μαρξισμού, που γράφει κόσμος από μας. Ο Μαυροειδής κάθε τόσο ζητάει από μας κάποιο κείμενο. Μας αντιστοιχεί να έχουμε δικό μας έντυπο. Ας μην αγχωθούμε από τώρα, ας το ξεκινήσουμε και θα δούμε πώς θα πάει. Το πρόβλημά μας δεν είναι το πόσα τεύχη ανά έτος, αλλά η διακίνηση. Είχα προτείνει παλιότερα να τυπώνουμε το περιοδικό στη Σερβία λόγω κόστους. Δε θα είναι άλλωστε ένα περιοδικό επικαιρότητας. Θα προτιμούσα έναν ιστορικό τίτλο όπως το «Μαρξιστικό Δελτίο», αλλά αν συμφωνήθηκε το «Διεθνής» δεν έχω αντίρρηση. Υπάρχει μια λεπτή ισορροπία, την οποία θα πρέπει να κρατήσουμε, και να είναι ενήμερη η ΚΕ της ΟΚΔΕ για το τι κάνει η ΣΕ του περιοδικού, πάνω-κάτω όπως γίνεται και τώρα. Δε μιλάω για έλεγχο, αλλά να υπάρχει μια επικοινωνία.
Μάνος: Δεν έχω αντίρρηση στο σχέδιο. Δεν είμαι όμως αισιόδοξος. Μια καλή ιδέα μπορεί να έχει μια κακή εφαρμογή. Ο Δημήτρης έχει πολλές καλές ιδέες, αλλά με προβληματίζει ο τρόπος που αντιμετώπισε ο κόσμος μας τον Σπάρτακο τελευταία, με αρκετή αδιαφορία. Είναι καλή ιδέα το να βγει ένα θεωρητικό έντυπο που να πάει στα βιβλιοπωλεία. Αλλά έχουμε σοβαρό θέμα διακίνησης, δε μπορούμε να διακινήσουμε τα βιβλία μας ούτε στην Πολιτεία, επειδή δεν έχουμε επαγγελματικό λογαριασμό και δε μπορούμε να φτιάξουμε. Αν δε λύσουμε το θέμα αυτό, τα χέρια μας είναι δεμένα, έχουμε βιβλία απούλητα και βιβλία που περιμένουν να εκδοθούν, τα οποία δε μπορούμε να διακινήσουμε. Για το θέμα του τίτλου, όσον αφορά την επιλογή μεταξύ των δυο ιστορικών τίτλων. Βέβαια, έχει δίκιο ο Κώστας ότι οι τίτλοι «Μαρξιστικό τάδε» είναι ήδη αρκετοί , ενώ αν βγάλουμε ένα περιοδικό «Η 4η» ενώ η ΤΠΤ κυκλοφορεί το «4» θα δώσει την εικόνα μιας ανούσιας αντιπαράθεσης. Είναι και λίγο σαν να προσπαθούμε να αποδείξουμε ότι είμαστε με την 4η, επειδή μας κατηγόρησαν κακεντρεχώς ότι πουλάμε τον τροτσκισμό. Το βρίσκω άνευ ουσίας. Εξάλλου, η 4η Διεθνής σήμερα είναι αυτή που είναι και αυτό δεν αλλάζει από το πώς τη βλέπουμε εμείς, ούτε από το ότι εμείς είμαστε ταγμένοι στο ιστορικό και προγραμματικό της φορτίο. Έγινε έτσι βάσει αποφάσεων. Το «η Διεθνής» είναι πιο εξωστρεφές και το ερώτημα της Διεθνούς απασχολεί πολλούς αγωνιστές και αγωνίστριες. Για το εργατικό δελτίο, σκεφτόμουν ότι το ξέρει κάποιος κόσμος, το έντυπο διακινήθηκε ευρέως και δεν υπάρχει λόγος να το εγκαταλείψουμε. Δεν γίνεται όμως να έχουμε και αυτό και το έντυπο της Πρωτοβουλίας, άρα το να το μετασχηματίσουμε ίσως είναι η καλύτερη λύση. Έχουμε όμως έλλειψη διαθεσιμοτήτων τόσο για το Δελτίο όσο και για το Σπάρτακο, οπότε ας μη βάζουμε μαξιμαλιστικούς στόχους. Χρειαζόμαστε ουσιαστική ενίσχυση στη συντακτική του Σπάρτακου. Δε θέλω να επιμείνω, αλλά με την κατάστασή μας και την οργανωτική μας ικανότητα μου φαίνεται τελείως αδύνατο να κυνηγήσουμε 3 τεύχη το χρόνο για θεωρητικό περιοδικό. Το κλίμα στην οργάνωση είναι σαφώς καλύτερο σε σχέση με πέρσι, αλλά ενώ μέσα στην πανδημία κρατήσαμε, τελευταία υπάρχει κοιλιά. Οι πυρήνες μας τελευταία είναι πιο χαλαροί, στα γραφεία πάμε πιο αραιά κοκ. Η κατάσταση κινητοποίησής μας πρέπει να αλλάξει προς το καλύτερο για να τρέξουν αυτά τα πλάνα. Η ΣΕ του νέου περιοδικού θα πρέπει να ενεργοποιήσει κάποιον κόσμο από την οργάνωση, οι οποίοι με άλλο τρόπο δε θα είχαν τόσο άμεση δουλειά, όπως οι σύντροφοι από την επαρχία ή το εξωτερικό. Δεν πρέπει να αφαιρέσει πόρους από τα άλλα έντυπα ή τις δουλειές, τότε θα γίνει ανταγωνιστικό ανεξαρτήτως προθέσεων. Δε θέλω να είμαι και σε αυτό προσωπικά, γιατί είμαι σχεδόν σε όλες τις διαδικασίες της οργάνωσης και δε μπορώ να αναλάβω άλλα καθήκοντα. Προσωπικά, το θεωρητικό περιοδικό μπορεί να με ενδιέφερε πιο πολύ από τα άλλα έντυπα, αλλά δεν βλέπω τι μπορώ να αφήσω για να μπω σε αυτό. Άρα να προσπαθήσουμε να το τρέξουμε χωρίς να αφαιρέσουμε ζωτικούς πόρους από την οργάνωση. Ελπίζω να γίνει αφορμή να ενεργοποιήσουμε τον κόσμο μας, χωρίς να τρέφουμε υπερβολικές προσδοκίες και οδηγηθούμε σε απογοήτευση. Από βδομάδα πρέπει να δούμε το στήσιμο του Σπαρτάκου, με δεδομένο ότι κάποια μέλη της κολλεκτιβας δε θα μπορούν να συμβάλουν λόγω υποχρεώσεων. Θανάση-Νικόλα δείτε μια σελίδα για τα ζητήματα των υγειονομικών για το δελτίο.
Θανάσης: Ναι θα το δούμε. Για όνομα το «η Διεθνής» μου αρέσει πιο πολύ, με την έννοια ότι είναι πιο ευρείας απεύθυνσης. Να δούμε πώς μπορούμε να εμπλέξουμε και πιο νέο κόσμο στο θεωρητικό περιοδικό, στην κατεύθυνση της στελεχοποίησης.
Δημήτρης: Να έχουμε κατά νου ότι θεωρητικά περιοδικά ως τώρα είναι τρία, τα Τετράδια Μαρξισμού (ΝΑΡ), το Κόκκινο (ΔΕΑ) και η Μαρξιστική Σκέψη. Κανένα από αυτά δεν έχει σαφή διεθνή αναφορά. Το Κόκκινο απ’ό,τι μου είπαν πουλάει πιο πολύ από την εφημερία «Εργατική Αριστερά», περί τα 400 κομμάτια/τεύχος.
Γιάννα: Για τον τίτλο και γω συμφωνώ με το «Διεθνής» λόγω μεγαλύτερης απεύθυνσης, σε σχέση με το «4η» που έχει τα δεδομένα ζητήματα. Το «Μαρξιστικό Δελτίο» ίσως θα ήταν καλύτερο, αλλά όντως θα είναι το τρίτο περιοδικό με αυτό το όνομα. Για την κυκλοφορία, εκδίδουμε (άλλο) θεωρητικό περιοδικό αγγλόφωνο, το οποίο βγαίνει δυο φορές το χρόνο, με πολλά κείμενα backupκαι 1.5 μήνα επιμέλεια ανά τεύχος. Δε δημοσιεύονται τα κείμενα όπως στέλνονται, πολλά πάνε σε τρίτους για διορθώσεις, ειδική επιμέλεια κλπ. Ας πάμε για το πρώτο τεύχος το Σεπτέμβρη για να πιάσουμε το κλίμα της σεζόν που ξεκινάει και ας μη βάλουμε σφιχτά περιθώρια. Να αρχίσουμε να μαζεύουμε και τα κείμενα «συρταριού», πράγματα που έχουμε έτοιμα και δεν τα έχουμε βγάλει.
Δημήτρης: Η εμπειρία της Γιάννας είναι πολύτιμη. Να δούμε ηλεκτρονικό τεύχος μέσα στο καλοκαίρι και σοβαρό έντυπο τεύχος έτοιμο στο Πολυτεχνείο. Θα μιλήσουμε με τις εκδόσεις των Συναδέλφων για τη διακίνηση.
Φανή: Από την εμπειρία μου στη ΣΕ πρέπει να δούμε το ζήτημα των γραφιστικών. Η Ευγενία μας διευκολύνει τακτικά, αλλά χάνει δουλειές για να μας βοηθήσει. Να δούμε μήπως πάρουμε κάποιον επαγγελματία, ώστε να έχουμε και μια επαγγελματική δουλειά. Στο Σπάρτακο όλο κάτι μας ξεφεύγει, αν πάμε για κάτι πιο σοβαρό θα πρέπει να είμαστε πιο τυπικοί.
Κώστας: Συμφωνώ και με τη Γιάννα και με το Δημήτρη. Ο Δημήτρης έχει δίκιο όταν λέει ότι τα θεωρητικά περιοδικά έχουν το δικό τους κοινό, είναι άνθρωποι που δε θα αγοράσουν την εφημερίδα πχ. Έχω την εντύπωση ότι θα αγοραστεί από κόσμο που δεν παίρνει το Σπάρτακο και θα διευρύνει την απεύθυνσή μας. Από την άλλη, επειδή εμπλέκομαι στο ίδιο περιοδικό που εμπλέκεται και η Γιάννα και έχω άποψη για τα νούμερα και το χρόνο παραγωγής, θα δούμε αν μπορούμε για τρία ή δύο τεύχη/έτος. Στο περιοδικό της Κριτικής, είχαμε τις εκδόσεις Νήσος από πίσω και παλιότερα το LeaderBooks, είχαμε επαγγελματική υποστήριξη. Το θεωρητικό περιοδικό που εμπλεκόμαστε με τη Γιάννα (Almagest) , με επαγγελματία γραφίστα αλλά επιμελήτρια του τεύχους να δουλεύει δωρεάν, πάει στα 1500. Με επαγγελματική επιμέλεια πάει 2000/τεύχος. Πάμε και θα τα δούμε μέσα στη ΣΕ.
Δημήτρης: Ανήκουμε σε ένα ρεύμα που έβγαλε το μεγαλύτερο τμήμα της μαρξιστικής διανόησης μεταπολεμικά. Ο Μαντέλ συσπείρωσε γύρω του ανθρώπους (πχ ΠέριΆντερσον, έφτασε διευθυντής του NewLeftReview) που δεν ήταν τροτσκιστές. Πρέπει να αλληλεπιδράσουμε με ανθρώπους που δεν είναι στο δικό μας ρεύμα, πχ ο Στραβελάκης που τον τριγυρίζει ο Γκαργκάνας. Το ISTδεν έχει καμιά θεωρητική συμβολή σε σχέση με μας. Είναι και αρκετοί άλλοι. Για να το κάνεις αυτό, πρέπει να κάνεις συντονισμένη προσπάθεια. Οι μεγάλοι της 4ης ή έχουν πεθάνει ή δε γράφουν τόσο όσο παλιά. Έχει μείνει μόνο ο Μπρέννερ, ο Τραβέρσο, ο Λεμπλάνκ ίσως και κάποιοι άλλοι λίγοι που δεν τους γνωρίζω προσωπικά, οι οποίοι γράφουν σημαντικά πολιτικά κείμενα, ακόμα κι αν διαφωνούμε σε κάποια ζητήματα. Μας ενδιαφέρει να έχουμε σχέση μαζί τους, να πάρουμε συνεντεύξεις από αυτούς για κάποια ζητήματα, πχ να πάρουμε συνέντευξη από το Μπρέννερ για την οικονομική κρίση. Ο Τραβέρσο είναι εξαιρετικός επιστήμονας και μέλος του ρεύματός μας για πολλά χρόνια. Για να γίνει αυτό, χρειαζόμαστε θεωρητικό έντυπο.
Κώστας: θα ήθελα να δούμε όχι μόνο το θεωρητικό αλλά και το Σπάρτακο και τη μελλοντική του πορεία. Ίσως θα είναι καλύτερα να δούμε το πρώτο τεύχος και να τα δούμε παράλληλα, να έχουμε και μια εικόνα της πορείας του εγχειρήματος. Θα ήθελα να δούμε κι άλλα ονόματα, πχ «Κριτική Κομμουνιστική Επιθεώρηση», «Κομμουνιστική Κριτική» ή κάτι τέτοιο, που μοιάζει με τίτλο θεωρητικού περιοδικού.
Δημήτρης: δε διαφωνώ γενικά, απλά επιμένω στο «Διεθνής» επειδή η αριστερά γύρω μας είναι ιδιαίτερα εθνοκομμουνιστική. Και μένα μ’αρέσουν αυτά τα ονόματα που λες, απλά νομίζω το διεθνιστικό στοιχείο είναι κρίσιμο.
