Πρακτικά ΚΕ 8/12/2019

1.    ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙΣ

Θανάσης :ΟΡΜΑ – καλή αποτίμηση της κοινής εκδήλωσης

Φανή Συνέλευση 8^ης Μάρτη

Γιώργος Γιάννενα: εκδήλωση για σεξουαλική παρενόχληση – έχει ανοίξει στην τοπική κοινωνία. Καλέστηκε η Καμιά Ανοχή. Πρόκειται να φτιαχτεί φεμινιστική ομάδα. Ενώ η συζήτηση ήταν πολύ καλή, υπήρχαν προβληματικά σημεία. Εγώ τοποθετήθηκα.

Ηλίας: την προηγούμενη εβδομάδα έγινε το Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ. Οργανώνει το 80% των εργαζομένων που καλύπτει. Σημαντικό. Παντοκρατορία ΠΑΣΚ(40%)- ΔΑΚΕ(30%). Το ΚΚΕ (7-8%). Με τα χρόνια του μνημονίου, οι δύο μεγάλες παρατάξεις έπεσαν, και ενισχύθηκαν οι αριστερές οργανώσεις, ενδεικτικά οι Συσπειρώσεις πήραν από 5%, 11%. Στο τελευταίο συνέδριο έχουμε επιστροφή στην κανονικότητα. Άνοδος της ΠΑΣΚ και της ΔΑΚΕ, λίγο του ΚΚΕ, πτώση του ΜΕΤΑ και λίγο των Συσπειρώσεων. Σοβαρές συζητήσεις δεν έγιναν. Πολύ καλή η παρουσία των συμβασιούχων του ΟΑΕΔ. Την τρίτη μέρα οι δύο μεγάλες παρατάξεις έφυγαν, δεν έγινε συζήτηση.

Αύριο ξεκινάει το συνέδριο της ΠΟΕ-ΟΤΑ. Συζητιέται το πρόγραμμα δράσης της ομοσπονδίας. Το πιο σημαντικό που παίζεται είναι οι συμβασιούχοι να μπορούν να ψηφίζουν για εκλογή αντιπροσώπων. Εμείς κατεβαίνουμε με πλήρη ομάδα 9 συντρόφων, θέλουμε να παίξουμε μπάλα και στις Συσπειρώσεις. Κυκλοφορούμε ενδιάμεσο τεύχος του Εργατικού Δελτίου, έχουμε τρεις εκλεγμένους (Ταξιάρχης, Τσελεπής, Μαρίζα).

ΚΣΕ: έχουν γίνει δύο μαζέματα τον τελευταίο μήνα. Ήταν αρκετά υποβαθμισμένα και τα δύο μαζέματα. Την πρώτη φορά, κάναμε μια συζήτηση για την περίοδο. Υπήρχαν ιδέες για την περίοδο ότι ζεσταίνονται οι μηχανές του κινήματος. Υπάρχει κλίμα και μας παίρνει. Συζήτηση για τα ΕΑΑΚ, οι ΣΕΚίτες έκαναν κριτική στο ΝΑΡ ότι δεν πήραν πρωτοβουλίες για τις διαδηλώσεις για το άσυλο. Συνέδριο αργά την άνοιξη. Ευχή να συντονιστούμε.

Στο δεύτερο μάζεμα, αυτό που μεσολάβησε ήταν η πορεία του Πολυτεχνείου, η ιστορία με την ΑΣΟΕΕ. Το ΝΑΡ την κάλεσε την ΚΣΕ γιατί ήθελαν και οι υπόλοιποι να υιοθετήσουν την πρότασή τους για την επιτροπή για τα δημοκρατικά δικαιώματα. Μέχρι και το ΕΚΚΕ είπε ότι εκ των υστέρων έρχεται η πρόταση ενώ έχει ήδη ληφθεί η απόφαση. Αντί να συζητήσουμε κάτι πιο σοβαρό, όπως η νίκη στην ΑΣΟΕΕ, έγιναν σημαντικά γεγονότα. Αν η πορεία του Πολυτεχνείου είχε επιτυχία είναι το αποτέλεσμα της πορείας του κινήματος απ’ το καλοκαίρι για το άσυλο, μέχρι την ΑΣΟΕΕ και τη σύγκρουση των ΕΑΑΚ με την κυβέρνηση. Καταφέραμε μέχρι και το ΚΚΕ να κινητοποιηθεί, όπως έκανε στο Καβούρι. Για να μη μείνει πίσω στη μαχητικότητα.

Οι ΣΕΚίτες έπαιξαν τέλεια μπάλα στον Άγιο Σάββα, ο Καταραχιάς και άλλοι επαναπροσλήφθηκαν.

Είναι δύο κινήσεις που αποδεικνύουν ότι το σύνολο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πετυχαίνει όταν δουλεύει. Εμείς προτείναμε: 1. Τα κινηματικά μας καθήκοντα να τα αντιμετωπίζουμε ως όλον. 2. Μπορούμε να πάμε σε κεντρικές και τοπικές ανοιχτές εκδηλώσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Πρέπει να βγούμε και να αρθρώσουμε πολιτικό λόγο. Συμφώνησε το ΝΑΡ μαζί μας και ζήτησε συνάντηση ηγεσιών μαζί μας.

2.    ΟΡΜΑ:

Θανάσης: και μαζικότητα υπήρχε, και είχε και παραέξω κόσμο. Ήταν ευχαριστημένοι και εκείνοι από τη συζήτηση. Είδα ένα μεγάλο χάσμα νεολαίας (κυρίως ακτιβιστές) και μεγάλων (με χαοτικές απόψεις). 

Κώστας: είπαμε να κάνουμε τις συζητήσεις και μετά να γίνει ο απολογισμός και να δούμε τι προοπτικές υπάρχουν. Αυτοί παρακινούμενοι από τί θέλανε αυτές τις συζητήσεις;

Ηλίας: οι σχέσεις μας με την ΟΡΜΑ έχουν ξεκινήσει και από τα αντιεθνικιστικά συλλαλητήρια, τις κοινές εκδηλώσεις, τα κοινά κείμενα κτλ, το 2018. Την ώρα που η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχε γενικές θέσεις, εμείς με το δικό μας το πρόταγμα και τους άλλους (ΟΡΜΑ, ΕΕΚ, ΡΟΣΙΝΑΝΤΕ) και με άλλα κομμάτια της αναρχίας είχαμε πιο ξεκάθαρες θέσεις. Θυμίζω και τη μεγάλη εκδήλωση στην ΑΣΟΕΕ αλλά και τις 3 εκδηλώσεις (νότια, Ζωγράφου, δυτικά).

Έτσι μας πρότειναν τις κοινές εκδηλώσεις για την ανάλυση της περιόδου. Η ΟΡΜΑ είναι πολύ μαχητική οργάνωση που κυρίως εστιάζει στον αντιφασισμό και τα αντεθνικά. Είναι κάπως μονοθεματική οργάνωση. Μέσα της υπάρχουν διάφορα κομμάτια νεολαιίστικά. Η ηγεσία της θέλει (Τσάγκος, Γιαννουλέας) θέλουν να κρατήσουν την επαφή με οργανώσεις σαν κι εμάς προκειμένου να μην σπάσουν τελείως. Μας έχουν εμπιστοσύνη, κάναμε κάποια πράγματα μαζί τους. Στην εκδήλωση ηγεμονεύσαμε, είναι λογικό να αδυνατούν να μιλήσουν συγκεκριμένα. Χρειάζεται δουλειά και νομίζω ότι ήμασταν και πολύ συντροφικοί μαζί τους. Η εκδήλωση πήγε καλά.

3.    Φεμινιστικό:

Φανή: Είχαμε συζητήσει στην προηγούμενη συνδιάσκεψη αρκετά από τα τρέχοντα φεμινιστικά και τη συμμετοχή μας στην Καμιά Ανοχή. Η Καμιά Ανοχή έχει εξελιχθεί σε μια συλλογικότητα που αποκλείει στις συνελεύσεις συλλογικότητες και άτομα που μιλούν ως μέλη συλλογικοτήτων. Η ενημέρωση που είχαμε από ΑΡΑΝ και Ροσινάντε είναι η ίδια και γι’ αυτό έπαψαν κι εκείνες να συμμετάσχουν. Στο δρόμο, πχ πέρσι στις 8/3, υπήρχε μια κοινή γραμμή για απεργία-απογευματινή πορεία, αλλά και αλλού (πχ για τον Ποινικό Κώδικα). Το πρόβλημα με την Καμιά Ανοχή είναι ότι δεν υπογράφουν κανένα κοινό κείμενο με πολιτικές οργανώσεις. Από ΑΡΑΝ και άλλες δυνάμεις ΔΕΑ, ΜΩΒ ξεκίνησε μια προσπάθεια συντονισμού ενόψει 8^ης Μάρτη, όχι αντιπαραθετικά στην ΚΑ αλλά προκειμένου να συντονίσει τις πολιτικές οργανώσεις σε μια απεργία για τη μέρα. Η Συνέλευση για την 8^η Μάρτη έβαζε το ζήτημα κινητοποίησης σωματείων για απεργία εκείνη τη μέρα, πράγμα που πέτυχε, κυρίως μέσα από τη δράση συνδικαλιστριών στην ΑΔΕΔΥ (στάση εργασίας) για πρώτη φορά στα χρονικά, γι’ αυτό και αποτιμάται θετικά. Οι (αραιές) συναντήσεις έκτοτε είναι κυρίως συντονιστικού χαρακτήρα, τα αιτήματα είναι μίνιμουμ, δε μοιάζουν με τις αντίστοιχες πρωτοβουλίες του εξωτερικού. Στην περίοδο που διανύουμε και στην κατάσταση του φεμινιστικού κινήματος εκτιμώ ότι δε μπορούμε να βάζουμε πολλές κόκκινες γραμμές. Υπάρχουν κάποιες διαφωνίες όπως πχ για το ρόλο του κράτους, το κοινωνικό κράτος κλπ αλλά δεν έχουν συζητηθεί πολύ. Στο κάλεσμα της ΚΑ για τις 25/11 πήγαν κάποιες σφισσες, αλλά δεν ειπώθηκε ημερομηνία παρά πρακτικά ζητήματα. Λίγες μέρες μετά είδαμε το κάλεσμα της για 23/11 αντί για 25. Στον συντονισμό αποφασίσαμε να πάμε για 25 και μαζί μας καλούσαν και σωματεία, φοιτητικοί σύλλογοι, δημοτικά σχήματα κ.ά, όχι μόνο φεμινιστικές οργανώσεις. Ως αποτίμηση της δράσης και για το σχεδιασμό των επόμενων δρώμενων ενόψει της επόμενης 8^ης Μάρτη θα γίνει μια ανοιχτή συνάντηση την επόμενη εβδομάδα (προς οργανώσεις, σχήματα κλπ). Είπαμε να το στείλουμε στη γυναικεία ομάδα ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Σε πολιτικό επίπεδο, η διαφωνία μας με την ΚΑ έχει να κάνει με το ότι δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο προσανατολισμό ως προς την προσέγγιση του φεμινισμού. Δείχνει να κατευθύνεται προς τη διαθεματικότητα, τον πολυμορφικό φεμινισμό. Από τις συζητήσεις εντός οργάνωσης δεν έχει προκύψει τόσο μεγάλο πρόβλημα με την πολιτική τους προσέγγιση, αλλά με την εχθρικότητά τους ενάντια στις πολιτικές οργανώσεις. Δε θέλουν να εντάξουν εργατικές συλλογικότητες, έχουν την άποψη ότι οι άντρες γενικά είναι βιαστές και απέναντι μας και γενικά έχουν μια φυσιογνωμία στα πρακτικά ζητήματα που κάνει πολύ δύσκολο τον κοινό βηματισμό. Ενδεικτικά, όταν στείλαμε το κάλεσμα της 4^ης για τη δολοφονία της Μαριέλε Φράνκο που υπογράφτηκε από όλες τις οργανώσεις σχεδόν του χώρου δεν το υπέγραψαν ούτε έβγαλαν δικό τους κείμενο.

Κώστας: Αυτό που γίνεται δεν έχει να κάνει με το φεμινιστικό ζήτημα ως πολιτικό ζήτημα. Η διαφοροποίηση έχει να κάνει με το πώς συνδέεται το κοινωνικό κίνημα με μια πολιτική διαδικασία. «Εμείς είμαστε στο επίπεδο της πολιτικής και δεν κατανοούμε πώς αυτό συνδέεται με την οικοδόμηση πολιτικών υποκειμένων» αυτό εκτιμούν. Συμβαίνει κάτι παρόμοιο και στο κίνημα για τις εξορύξεις, υπάρχει γενικότερο θεωρητικό ζήτημα με αυτά τα πράγματα στην Ελλάδα.

Γιώργος: Δε φάνηκε κάτι τέτοιο από τις τοποθετήσεις τους στην εκδήλωση που πήγα στα Γιάννενα. Έδειξαν καλά ενημερωμένες για το νέο ΠΚ, αλλά και το ευρωπαϊκό δίκαιο, τα τεκταινόμενα στην Ισπανία κλπ. Οι τοποθετήσεις που έγιναν ήταν εντός θέματος, ο κόσμος από κάτω πολύ νέος (19-20 ετών), οπότε τα ερωτήματα ήταν πολύ πρωτόλεια, πχ ανάδραση με τα αφεντικά στην εστίαση. Η ΚΑ έβαζε εκεί το ζήτημα αρκετά ταξικά.

Κώστας: Και τότε πώς εξηγείται ότι δεν υπογράφουν με πολιτικές οργανώσεις;

Βέρα: Να μιλάμε ειλικρινά. Η ΚΑ δεν είναι πλέον αυτό που ξεκίνησε να είναι. Είναι μια φοβερά πολιτική και φοβερά σεχταριστική οργάνωση, αμιγώς φεμινιστική, μονοθεματική. Η άποψή τους είναι ότι κάνουν κοινωνικό και όχι πολιτικό κίνημα. Είναι οργάνωση υποδοχής απογοητευμένων από την αριστερά γυναικών, είτε από το χώρο του ρεφορμισμού είτε πιο αριστερά. Οργανώνει κινητοποιήσεις με πιο σκληρό τρόπο. Εμείς συμμετέχουμε σε πράγματα που έχουμε πολύ μεγαλύτερες διαφωνίες από την ΚΑ, σε σχήματα, λέσχες, σωματεία κοκ. Το θέμα είναι ότι είναι απαγορευτικό το πλαίσιό τους, με άσχημο τρόπο, το να πας εκεί και να είσαι ΟΚΔΕ. Ειδικά ΟΚΔΕ, ΑΡΑΝ, όχι μειοψηφία ΝΑΡ, που μπορεί και να φύγεις. Αν είσαι σε απόσταση από την οργάνωσή σου, πας στη συνέλευσή τους και μιλάς μια χαρά. Η διαφορά είναι στο επίπεδο του δρόμου. Η δουλειά που κάνουν για τον ΠΚ είναι δανεική από άλλες συλλογικότητες, η οποία είναι συντηρητική κατά τη γνώμη μου. Η βασική νομική δουλειά έγινε από τους δικηγόρους της υπόθεσης του Ζακ, άσχετα με το πώς το δημοσιεύουν οι διάφορες φεμινιστικές ομάδες. Το πρόβλημά μου με την ΚΑ είναι το πόσο σεκταριστική είναι στο δρόμο. Το ελληνικό φεμ κίνημα δεν είναι σαν τα άλλα της Ευρώπης. Είναι ένα αμυντικό κίνημα που προσπαθεί να απαντήσει σε βιασμούς και δολοφονίες. Στην πορεία για το Ζακ δε, που ήταν εξαιρετικά μαζική, δεν ήταν το φεμινιστικό κίνημα πρωταγωνιστικό, ήταν πολύ πιο ευρεία κινητοποίηση. Οι σφισσες από την ΚΑ πριν το 2015 δεν έχουν καμιά εικόνα από το φεμινιστικό κίνημα, δεν παρακολούθησαν καμία από τις διαδικασίες του. Σα μονοθεματική ομάδα είναι ιδιαίτερα σεκταριστική γιατί σιχαίνεται την αριστερά, δε βλέπει διαφορές και ρεύματα στο φεμινισμό γιατί τα θεωρεί όλα πολιτικά. Έκαναν ξεχωριστή πορεία για να δουν ποια θα έχει πιο πολύ κόσμο και μάλιστα κάλεσαν να τους φτιάξουμε και τα υλικά. Δε μπορώ να διανοηθώ το ότι στην πορεία από Αλεξάνδρας-ΓΑΔΑ-Κηφισίας για τη δολοφονία Ζακ τσακωνόντουσαν με την πρωτοβουλία για το Ζακ σε όλη την πορεία των 2000 αν θα είναι το δικό τους πανό ή της ΚΑ μπροστά στην πορεία. Και στη συνέλευση της 8^ης Μάρτη υπάρχουν προβλήματα, αλλά δεν είναι τόσο μεγάλα. Όταν εμείς ξεκινήσαμε να αποστασιοποιούμαστε από την ΚΑ ήδη έβριζαν τις σφισσες που μιλούσαν στη συνέλευση της ΚΑ ως Ροσινάντε. Δεν είναι τυχαίο ότι προέρχονται από μια μειοψηφία οργάνωσης. Η 8^η Μάρτη προσπάθησε να έχουμε κοινή πορεία για τη Χιλή μαζί με την queer ομάδα που την κάλεσε, και μέρες μετά ανακοίνωσε άλλη μέρα κινητοποίηση η ΚΑ για το ίδιο θέμα.

Βάλια: Ήθελα να το βάλουμε σα θέμα γιατί θεωρώ ότι πρέπει να μιλάμε αλλιώς. Και η 8^η Μάρτη και η ΚΑ έχουν κάθε μια τα δικά της προβλήματα. Το φεμ.κίνημα στην Ελλάδα είναι όντως αμυντικό. Στις 25 Ν ήταν μικρές οι πορείες και όχι μόνο ότι δεν ήταν ενιαίες. Υπάρχει πρόβλημα και στην άρθρωση πολιτικού λόγου από το κίνημα και αυτό φαίνεται και στις γυναικείες ομάδες των οργανώσεων. Το Sabat δεν υπάρχει, ακόμα κι εμείς αδυνατούμε να συνεδριάσουμε με μαζικότητα. Διαφωνώ με τη Βέρα θεωρώ ότι πέρσι με το Ζακ στην πρωτοπορία ήταν το φεμ.κίνημα. Χρειάζεται συνεργασία και αυτό μπορούμε να το κάνουμε με ΑΡΑΝ και Ροσινάντε. Με αυτό το σκεπτικό προσπαθήσαμε να κάνουμε αυτή την εκδήλωση που ήταν να έρθει και η ΑΡΑΝ. Είναι δύο οργανώσεις που και αυτές είναι στην ίδια φάση και επίσης και αυτές συνδικαλίζονται. Όσον αφορά στην ΚΑ, νομίζω ότι πρέπει να συμμετέχουμε στις ανοιχτές συνελεύσεις της (Ποινικός Κώδικας, Ζακ, Ελένη Τοπαλούδη). Το ζήτημα αν συμμετέχουμε στην ΚΑ είναι λίγο άτοπο, γιατί έχει κλειδώσει σα συλλογικότητα. Όποια συντροφισσα συμφωνεί και θέλει μπορεί να το κάνει. Η ΚΑ βάζει μεν το ταξικό στοιχείο ως καθοριστικό, αλλά μέσα σε ένα πλαίσιο διαθεματικότητας, δηλαδή η ταξική εκμετάλλευση είναι μια ακόμη θεματική. Επιλέγει να αυτοπεριθωριοποιείται. Δεν είμαστε σε μια κατάσταση που οι τοποθετήσεις μας είναι μόνο για να σοκάρουμε.

Γιάννα: Νομίζω ότι έχουμε ένα θεωρητικό οπλοστάσιο και αναλύσεις που καλύπτουν το θεωρητικό μας κομμάτι. Δε θεωρώ ότι χρειάζεται να πάμε σε σχήματα μεταμοντέρνα. Η ΚΑ δείχνει όντως μια αμηχανία απέναντι στο ταξικό. Δεν μπορεις να λες ότι η πατριαρχία είναι μόνιμο χαρακτηριστικό των κοινωνιών, ούτε όλοι οι άντρες είναι βιαστές. Ούτε η ταυτότητα είναι κάτι με το οποίο γεννιέσαι και αλλάζει κατά το δοκούν, αλλά κοινωνικές κατασκευές. Κατά την γνώμη μου όπου μπορούμε να κινηθούμε μαζί ας το κάνουμε. Αν και δε θέλει η ΚΑ. Είναι όντως μια κατάσταση να βγάλουμε την πολιτική μας απογοήτευση. Καλό είναι να βγάλουμε ως οργάνωση μια έντυπη μορφή θεωρητικής επεξεργασίας, αφού υπάρχει ήδη.

Κώστας: Εμένα με βοήθησε η συζήτηση. Κ εγώ για την ΚΑ παρακολουθώ, αλλά με την κουβέντα κατάλαβα ότι είναι μια πολιτική οργάνωση φεμινιστική, γι’ αυτό και δε θέλουν πολιτικές οργανώσεις. Κατά την γνώμη είναι κάτι αντίστοιχο της ΟΡΜΑ. Βλέπουμε δηλαδή πολιτικές θεματικές ομάδες, το ίδιο παίζει και στις εξορύξεις. Η ΚΑ και η ΟΡΜΑ είναι πολιτικές μονοθεματικές οργανώσεις κι έτσι πρέπει να τις αντιμετωπίζουμε. Δε λέω όχι στην συνεργασία, αλλά να ξέρεις τι είναι, όχι ευρύ κινηματική ομάδα. Στα πλαίσια του δυνατού είμαι υπέρ της συνεργασίας. Αυτό βέβαια είναι κάτι που θα το αποφασίσουν οι γυναίκες της οργάνωσης.

Ηλίας: Αντιλαμβάνομαι ότι η γυναικεία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει σταματήσει να υπάρχει; Ο Κώστας έχει δίκιο. Το γεγονός ότι δημιουργούνται μονοθεματικές πολιτικές οργανώσεις έχει εξήγηση. Δεν είναι τυχαίο που κόσμος απογοητευμένος απ’ τις πολιτικές οργανώσεις της αριστεράς προσπαθεί να δημιουργήσει πολιτικές οργανώσεις, τύπου ΟΡΜΑ, Καμιά Ανοχή. Είναι φαινόμενο των καιρών. Όταν η αριστερά περνάει κρίση, είναι λογικός ο τρόπος να προσπαθήσεις να ξεπεράσεις την κρίση αυτή. Βέβαια δημιουργούνται καινούργια προβλήματα. Δεν είναι θέμα να συμμετέχεις ή να παρέμβεις. Στον δρόμο πάντα είμαστε ενωτικοί και το κίνημα είναι αμυντικό. Τα δύσκολα αρχίζουν στο με ποιους θα πας κτλ. Σ’ αυτή την περίοδο: υπήρχε η πρωτοβουλία για την απεργία και καλώς έγινε. Πέρσι υπήρχαν και δύο συγκεντρώσεις, πρωινή και απογευματινή. Το καλύτερο θα ήταν μία ενιαία, βέβαια. Το θέμα δεν είναι πού θα επιλέξεις να πας, αλλά πού σε παίρνει να συμμετέχεις.

Γιώργος: Εγώ αυτό που κατάλαβα, γι’ αυτό και το ανέφερα είναι ότι η οργάνωση που έχουν στήσει, είναι ένας χώρος με αντιφάσεις και προβληματικά χαρακτηριστικά που τα αποτύπωσε η Βέρα, εμβαθύνει και προχωράει. Οι τοποθετήσεις τους έχουν εξελιχθεί και πιάνει το νήμα και το ενώνει. Σε θεωρητικό επίπεδο βλέπω ότι προσπαθούν να εξελιχθούν. Τα παγκόσμια νούμερα αυτό που έχει βγει είναι ότι τα ποσοστά είναι εκκωφαντικά. Το ζήτημα είναι ότι όντως είναι προβληματικός ο τρόπος που η αριστερά προσπάθησε αυτά τα κινήματα να τα εγκολπώσει. Είναι αποτέλεσμα της απογοήτευσης της κατάστασης να δημιουργούνται τέτοιες οργανώσεις. Ήταν πολύ αργά τα βήματα των απαντήσεων και είναι αναγκαία η οχύρωση και η άμεση απάντηση. Το μονοθεματικό το καταλαβαίνω απ’ τη σκοπιά της αυτοοργάνωσης. Παράδειγμα αυτό που έγινε στα Γιάννενα, χρειάζεται και δικαστικά έξοδα κτλ, το γεγονός ότι οι γυναίκες πληρώνονται και 30% λιγότερο, τους αποκλείουν και από τη δυνατότητα να μαζέψουν χρήματα κτλ. κτλ. Πχ αιτήματα να γεφυρώσεις το χάσμα πληρωμών, θα πρέπει να υπάρξει ταμείο να καλύψει αναδρομικά τη διαφορά κτλ.

Για το μονοθεματικό, είναι τόσο μεγάλη δουλειά που πρέπει να γίνει απ’ τις αριστερές οργανώσεις και στενή παρακολούθηση. Για τα οργανωτικά, αντιλαμβάνομαι αυτό που λένε οι συντρόφισσες και συμφωνώ για τις κινήσεις μας. Είναι τρομερό στα εργασιακά περιβάλλοντα, στο κοινωνικό κομμάτι στο εσωτερικό των εταιριών, υπάρχει αστικός φεμινισμός (glass ceiling κτλ.). Αυτό που καταλαβαίνω ότι και σε επίπεδο συζητήσεων θα μπορούσε να προάγει και τη συνδικαλιστική δουλειά.

4.    Πολιτική συγκυρία:

Γιώργος: Το πρώτο βασικό κομμάτι είναι από εκθέσεις το ΔΝΤ και διεθνείς οργανισμούς, έχουμε αύξηση του ΑΕΠ, δεν κατάφεραν να μειώσουν το χρέος. Τα τελικά νούμερα του 2017 για το χρέος αντιστοιχούν στο 200-250% του ΑΕΠ. Οι οικονομικοί κύκλοι παρουσιάζουν νέα κατάσταση κρίσης, μπαίνουμε σε υφεσιακή κατάσταση. Οι επιλογές της αστικής τάξης είναι να μετακυλήσουν το κόστος στα εργατικά στρώματα. Συρρίκνωση της οικονομίας στις ΗΠΑ, και σε επίπεδο επενδύσεων και σε επίπεδο βιομηχανίας. Η πολιτική Τραμπ, σε αντίθεση αυτού που πρότασσε η Κλίντον και με εστίαση στην εγχώρια οικονομία, δεν έχει πετύχει, φαίνεται να χάνει. Το αναγνωρίζουμε και απ΄τα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα στις ΗΠΑ, τον εξωθούν σε παραίτηση. Να αλλάξει η κατάσταση για να κατοχυρωθούν πράγματα που είχαν πετύχει νωρίτερα. Οι επιλογές σε Βενεζουέλα, στη Χιλή έχουν αποτύχει. Η αποχώρηση στη Συρία δείχνει και ήττα εδραίωσης της δύναμής τους εκεί, οι κακές σχέσεις με Τουρκία κτλ. δείχνουν αποτυχία της πολιτικής Τραμπ. Οι ΗΠΑ έχουν χάσει τη δύναμη που είχαν τη δεκαετία του ’90.

Νέες οικονομικές δυνάμεις εμφανίζονται. Στην Ευρώπη υπάρχει υποπαραγωγικότητα, κακή οικονομική κατάσταση, όλο και μεγαλύτερα ελλείμματα. Περιπτώσεις Ιταλίας, Ιρλανδίας έχουν φτάσει σε απροχώρητο. Όλο και μεγαλυτεροι διαχωρισμοί μεταξύ των χωρών. Επίπεδο ανάπτυξης στη βιομηχανία: η πιο σκληρή παραγωγή – Γερμανία, ίσως και η Σουηδία. Επενδύσεις στην καινοτομία, στην τεχνολογία = το καλπάζον ζήτημα. Στο εσωτερικό μεγάλων επιχειρήσεων, οι επενδύσεις στην έρευνα πάνε καλά. Απ’ την άλλη, οι άλλες οικονομίες που δεν κατάφεραν να το κάνουν γιατί δεν είχαν τα κεφάλαια για τέτοιες επενδύσεις, εφάρμοσαν σε επίθεση στην εργατική τάξη, για συρρίκνωση μισθών, να αυξήσουν τα κρατικά έσοδα κτλ. Τέτοιες περιπτώσεις είναι η Ελλάδα, ίσως και η Ισπανία. Στις πρώτες χώρες, υπάρχει μεγάλη ζήτηση υπερεξειδικευμένων εργαζόμενων, ενώ οι δεύτερες όχι. Αν πούμε ότι η Ελλάδα θα κάνει αναδιανομή κεφαλαίων κτλ. δεν μπορεί να αξιοποιήσει τις επενδύσεις σε έρευνα γιατί δεν υπάρχει εξειδικευμένο δυναμικό, ούτε οι παροχές του ελληνικού κράτους βολεύει τις μεγάλες επιχειρήσεις. Το Brexit δημιουργεί μια αστάθεια, η ΕΕ δεν μπορεί να δημιουργήσει τα κεφάλαια που θέλει. Δεν είμαι σε θέση να το αναλύσω, αλλά αυτό που καταλαβαίνω ότι η διαρκής μετάθεση του πότε θα γίνει, φαίνεται να δυσχεραίνει την κατάσταση στην ΕΕ. Το ίδιο και με τις απεργίες στη Γαλλία, που έχουν φέρει σε δύσκολη θέση τη χώρα σε σχέση με τις άλλες.

Κίνα: κινεζοπακιστανικό σύμφωνω – περικόπτει στις επενδύσεις. Ξεκινά και ο πόλεμος με Ινδία. Ιστορικά η Κίνα έχει χτίσει το μοντέλο που μπορεί να αντέξει μακροπρόθεσμα. Οι επενδύσεις είναι κουτουρού. Χτίζουν μεγάλα οδικά δίκτυα και προβλέπω ότι γίνεται για να έχουν μερίδιο στη θάλασσα. Ο στόχος τους είναι πιθανόν να φτάσουν μέσω του Ιράν, στη Συρία. Δεν ξέρω αν θα πετύχει. Ήδη έχουν αρχίσει να υπάρχουν τριγμοί. Οι αναπτυσσόμενες οικονομίες επενδύουν πολύ. Ταυτόχρονα όμως σε περιφερειακές οικονομίες, έχουν ξεσπάσει εξεγέρσεις όπως Λατινική Αμερική, Μέση Ανατολή και Χονγκ Κονγκ.

Η διασύνδεση των εργατικών τάξεων αυτών των χωρών με τις αστικές, που τόσα χρόνια καταπίεζαν τις περιφερειακές χώρες, ουσιαστικά έχει εξελιχθεί σε ακροδεξιές – εθνικιστικές στροφές των αστικών κρατών. Το βλέπουμε και στην Ελλάδα, όπου ενσωματώνεται και η αντίστοιχη πολιτική και μέσω της κυβέρνησης.

Δε διαφαίνεται ότι δεν υπάρχουν επαναστατικά κόμματα, όμως υπάρχουν δομές αυτοοργάνωσης. Ακόμα και στο επίπεδο των τροφίμων, υπάρχουν δομές διανομής με τοπικούς παραγωγούς, κοινωνικά ιατρεία. Υπάρχει αυτοδιάθεση των μαζών που προχωράει σε ρήγμα με το κράτος. Λέγοντας αυτό σαν παράδειγμα, μπορούμε να δούμε τι σημαίνουν οι εξεγέρσεις αυτές στις αναπτυσσόμενες χώρες. Θεωρώ ότι θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε τα στοιχεία που υπάρχουν και ως οργάνωση για να αναλύσουμε τη συγκυρία.

ΕΛΛΑΔΑ: το αστικό κράτος προσπαθεί να αρπάξει ό,τι μπορεί. Με τις επενδύσεις και με όλο το πλάνο έχει αποτύχει η κυβέρνηση. Οι ίδιες οι τράπεζες θα χρηματοδοτήσουν οι ίδιες με μεγάλο πόνο, το εγχείρημα του Ελληνικού για να φανεί ότι όντως κάτι γίνεται. Το πρόβλημα είναι όμως ότι οι ελληνικές τράπεζες βρίσκονται υπό επιτήρηση απ’ την ΕΕ. Δεν ξέρω με τι πλάτες το κάνουν αυτό, σίγουρα όμως είναι επιλογή πολιτική της ΝΔ. Απ’ την ώρα που δεν κατάφεραν να πετύχουν τις επενδύσεις ούτε να φτιάξουν κάτι στιβαρό στην έρευνα κτλ., το ‘χουν ρίξει στη θεαματική καταστολή των κινημάτων και των οργανώσεων. Στοχοποίηση και τρομοκρατία, όποιου κυκλοφορεί στα Εξάρχεια και όχι μόνο. Θέλει να τα καταστείλει γιατί ξέρει ότι έρχεται καινούργιος κύκλος κρίσης οπότε εκ των προτέρων εξασφαλίζει την καταστολή οποιασδήποτε αντίδρασης. Πρώτος στόχος οι καταλήψεις, οι αναρχικές οργανώσεις κτλ. Δεύτερος, συνολικά όλη η αριστερά, προκειμένου να διασπάσει τις οργανώσεις κτλ.

Η απάντηση απέναντι σ’ αυτό είναι όταν δημιουργηθούν διάφορες συνελεύσεις για προστασία των καταλήψεων και άμυνας σ’ αυτή την πολιτική. Νο passaran: συμμετέχουν διάφορες ομάδες, (+++), με στόχο την προστασία των καταλήψεων και την περιφρούρηση. Μία κριτική προς αυτό: έχει έντονα χαρακτηριστικά, κρίνοντας απ’ την πορεία της 6^ης Δεκέμβρη, κάνει καθημερινές δράσεις (μοιράσματα κτλ). Φαίνεται ότι αρχίζει να τραβάει κόσμο.  ΑΝΤΑΡΣΥΑ: βρίσκεται δυστυχώς σε ψιλοδιαλυτική κατάσταση. Απ’ τα 3 πανό στην πορεία του Πολυτεχνείου, φαίνεται ότι δεν υπάρχει ακριβώς. Η ΟΚΔΕ είναι ίσως μόνη οργάνωση που ακόμη υποστηρίζει το εγχείρημα. Φαίνεται ότι δεν μπορεί να πρωτοστατήσει, όπως πχ τα ΕΑΑΚ κάνουν ήδη για το άσυλο, και με την ΑΣΟΕΕ όπου με κάλεσμα 2 ώρες πριν κατάφεραν να κατέβουν χιλιάδες κόσμου. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν έχει τόσο μεγάλη συνοχή και μαχητικότητα, οπότε πρέπει να το δούμε κι εμείς. Το ΚΚΕ αναγκάστηκε να μπει και παλιότερα στα πλαίσια των ΕΑΑΚ, κάνοντας πίσω τη γραμμή τους. Μετά τον Δεκέμβρη του ’08 που απομαζικοποιήθηκε, βρέθηκε πίσω και απ’ τον Δεκέμβρη και απ’ τα κινήματα των επόμενων χρόνων, το έχει καταλάβει αυτό και προσπαθεί τώρα να επανέλθει κινηματικά. Ακολουθεί – ένα βήμα πίσω – όπως έγινε με την ΑΣΟΕΕ, μία μέρα μετά. Βρίσκεται πάλι πίσω αλλά όχι χιλιόμετρα πίσω του κινήματος. Κρατάει τις αποστάσεις που κρατάει πάντα οπότε δυστυχώς γι’ αυτούς.

Πρέπει να γίνει σοβαρή ανάλυση του νέου Ποινικού Κώδικα. Να κάνουμε σοβαρή εκτίμηση για τις ενέργειες του κράτους και της λογικής «μηδενικής ανεκτικότητας», για τις στοχοποιήσεις ατόμων και οργανώσεων, το φακέλωμα, τις συλλήψεις, μόνο για την ιδεολογική του σύνδεση πχ με την αναρχία.

Για το μέλλον: η οργάνωση έχει πολύ καλή γραμμή, νομίζω ότι μπορούμε να πάμε πολύ καλύτερα το επόμενο διάστημα. Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, πρέπει να κάνουμε ένα βήμα πίσω. Να συμμετέχουμε και στην ΚΣΕ και στο ΠΣΟ, έχοντας ελπίδα να ανασυσταθεί αυτό το πράγμα. Οι μόνοι που μπορούμε να αναγνωρίσουμε ως συντρόφους είναι το ΝΑΡ που είναι διαχωρισμένο. Η ΑΔΚ έχει ξελασπώσει σε πολλές περιπτώσεις το ΝΑΡ (αντικατασταλτικό, αντιπολεμικό). Η ΑΡΙΣ μπορεί μόνο να κάνει καταστροφικές επιλογές για το μέτωπο. Είναι σημαντικό να έχουμε επαφές και εκδηλώσεις με άλλες οργανώσεις. Να κάνουμε αφισοκολλήσεις, να βγαίνουμε για μοιράσματα κτλ. Για το επόμενο κομμάτι των καταλήψεων, πρέπει να ανοίξουμε το θέμα στο εσωτερικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Παρότι έχει βγει το κείμενο, δεν έχει ανοιχτεί το ζήτημα σε πρακτικό επίπεδο. Θεωρώ ότι είναι το πρώτο βήμα για την καταστολή. Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι χώροι κατηγορούνται ως προπύργια μπάχαλων, που και να ισχύει, δεν ισχύει στο 100%.

Υπάρχουν ψήγματα αντικασταλτικών κινήσεων. Η αναρχία έχει κρατήσει τον κόσμο της και βλέπω ότι υπάρχουν κομμάτια που πιέζουν στα ίδια επίπεδα μ’ εμάς.

Επί των πρακτικών: στήριξη των καταλήψεων, στήριξη της Νοταρά (παρά τις διαφωνίες) που είναι και μεταναστευτική κατάληψη. Κείμενο για να ανοίξει η κουβέντα. Να γεφυρώσουμε τις σχέσεις μας και με την αναρχία και να αποστασιοποιηθούμε τη λογική κομματιών που για παράδειγμα ενίσχυσαν την φοβερή απόσταση που υπήρχε στην πορεία της 6^ης Δεκέμβρη το πρωί.  

Ηλίας: Για τα διεθνή γρήγορα, ισχύει η εικόνα που είπε ο Γιώργος. Δεν έχουν ξεπεράσει την κρίση τους παρά τα χρήματα που έχουν ρίξει. Το θέμα είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια πήγαμε σε μια αναιμική ανάπτυξη που θα επιστρέψει σε υφεσιακή κατάσταση, την οποία αναγνωρίζουν όλοι και φιλελεύθεροι οικονομολόγοι. Μερική επιστροφή στον προστατευτισμό. Όντως τα παραδείγματα των ΗΠΑ, του Brexit. Προκύπτει αστάθεια και περιφερειακές συγκρούσεις. Μην ξεχνάμε ότι αυτά τα χρόνια που περάσανε έχουμε δει συγκρούσεις, πόλεμους, που δεν έχουν σταματήσει ακόμη (Υεμένη-Σαουδική Αραβία). Όμως είδαμε και κινηματικές καταστάσεις που δεν πρέπει να ξεχνάμε, και ξεσπούν ακόμη και σήμερα. Οι Αμερικάνοι δεν παίζουν τον ρόλο που έπαιζαν, αλλά δεν πρέπει να υποτιμούμε τη στρατιωτική τους δύναμη. Παραμένουν να έχουν την τελειότερη πολεμική μηχανή. Εμείς σ’ αυτό το περιβάλλον, και με τις κόντρες μέσα στην ΕΕ, δημιουργούνται μπλοκ χωρών που πρέπει να επιβιώσει και ο ελληνικός καπιταλισμός. Ξεκινά από ένα πολύ χαμηλότερο επίπεδο, αλλά δείχνει και πολιτικά και στρατιωτικά τα δόντια του. Να δούμε τη συμφωνία της Λιβύης-Τουρκίας, ως απάντηση στη συμφωνία της Ελλάδας με Αίγυπτο – Ισραήλ. Στο εσωτερικό παρά τα όσα συνέβησαν στην Ελλάδα τα δύο πρώτα χρόνια της κρίσης, πρέπει να δούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επέβαλε μια «κοινωνική ειρήνη». Τα νούμερα ανάπτυξης στην Ελλάδα είναι υψηλότερα απ’ της ΕΕ και αυτό το διαφήμισαν. Και ο ελληνικός καπιταλισμός είναι πάλι μέσα στις πέντε πρώτες χώρες της παγκόσμιας ναυτιλίας. Είναι κι άλλα πράγματα βέβαια, που προσπάθησε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ να τα προωθήσει. Το πραγματικό όμως πρόβλημα είναι η επικοινωνιακή πολιτική για τον νόμο-τάξη και ασφάλεια. Ξέρει πολύ καλά η ΝΔ ότι η κοινωνική της βάση είναι τα μικροαστικά στρώματα. Σ’ αυτό που λέμε εργατική τάξη ψήφισε ή ΣΥΡΙΖΑ ή λευκό, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κτλ. Θέλει να το πουλήσει και το πλασάρει, χτυπώντας τα πιο ευάλωτα κομμάτια του κινήματος, όπως ο αναρχικός χώρος που είναι και ο πιο απομονωμένος. Εκεί στοχεύει γιατί γνωρίζουν ότι δεν έχει κοινωνικές συμμαχίες. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει κριτική στη ΝΔ για την εξωτερική πολιτική. Έχει αδυναμία στην επαναφορά της κοινωνικής του βάσης και συσπείρωσης. Άλλο να έχει εκλογική βάση, άλλο όμως να συσπειρώνει μέλη. Το μεγαλύτερο πρόβλημά μας είναι το ΚΚΕ. Φάνηκε και στο φοιτητικό. Όταν υπάρχει νηνεμία, είναι μάγκες και πρώτοι. Όταν υπάρχει πραγματικό κίνημα, το ΚΚΕ μένει πίσω. Η τάξη μας και το οργανωμένο της κομμάτι δεν έχει απωλέσει τη  δυνατότητά του να αγωνίζεται. Αμήχανη ψιλο-ανάκαμψη κινητοποιήσεων και μπροστά μας μακρύ συντηρητικό χειμώνα και άνοιξη. Χτίσιμο σωματείων, δουλειά στον ιδιωτικό τομέα. Ο ρόλος μας σαν ΟΚΔΕ δεν είναι του απολογητή στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δεν απολογούμαστε. Κανέναν δε ρωτήσαμε όταν φτιάξαμε τη διεθνιστική πρωτοβουλία. Κάνουμε και πράγματα όταν αντιλαμβανόμαστε την αναγκαιότητα. Πολλές φορές προσπαθούμε να τους τραβήξουμε μαζί μας όμως. Θεωρώ ότι η σημερινή κατάσταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ παρότι δύσκολη, παρουσιάζει μεγαλύτερη σύγκλιση των απόψεων. Και το ΝΑΡ έχει μετακινηθεί. Σε μια ενδεχόμενη ανάπτυξη του κινήματος, το κοινωνικό βάρος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπάρχει και θα υπάρχει παρά τα οργανωτικά της χάλια. Έχει γείωση παρά τις τρέλες των οργανώσεών της. Αυτό είναι που πολλές φορές την προχωράει. Δεν τρελαινόμαστε, και σ’ ένα σωρό πρωτοβουλίες κάνουμε τα δικά μας και πάμε και εκεί με τις δικές μας προτάσεις.

Για την οργάνωση, είμαστε σε μια φάση ανασυγκρότησης. Στην Ολομέλεια υπάρχει η πρόβλεψη να ξεκινήσουμε την πορεία για τη συνδιάσκεψη.

Βέρα: Όσον αφορά τη διεθνή κατάσταση, νομίζω ότι σωστά είχαμε αναγνώσει ότι ανοίγονται ευκαιρίες για το κίνημα. Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση όπως στις αρχές του 2010. Είδαμε ότι πάγωσε το γαλλικό κράτος με τις τελευταίες απεργίες. Είδαμε το φεμινιστικό κίνημα στην Ισπανία και σε άλλες χώρες. Ευτυχώς δεν πέσαμε στην παγίδα της απογοήτευσης. Η έλλειψη της επαναστατικής γραμμής παγκοσμίως δείχνει ότι είναι αναγκαία η κουβέντα για το υποκείμενο και το κόμμα. Όσον αφορά την Ελλάδα, νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε και αποτίμηση του τριημέρου του Πολυτεχνείου. Καλό είναι που έγινε ένα ολοκληρωμένο τριήμερο. Υπήρχε ένα μίνι φοιτητικό κίνημα, βοήθησε πολύ και η επιθετικότητα της αστικής τάξης. Η πορεία του Πολυτεχνείου ήταν πάρα πολύ καλή και θεωρώ ότι πρέπει να συζητήσουμε την εξέλιξη της καταστολής. Υιοθέτηση του δόγματος της ύστερης διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ: «πρόληψη – στις πορείες τίποτα – ξύλο μετά». Στο Πολυτεχνείο αυτό φάνηκε πολύ. Η πορεία είχε και μαζικότητα και παλμό. Ήταν πιο δραστήρια πορεία. Γενικά και τα γεγονότα με την ΑΣΟΕΕ βοήθησαν. Η 6^η Δεκέμβρη κατά τη γνώμη μου ήταν πολύ μαζική και όχι τόσο νεολαιίστικη. Διαδήλωσε περισσότερος κόσμος που έκανε Δεκέμβρη το ’08, παρά ο τωρινός νέος κόσμος. Η απογευματινή πορεία συσπείρωσε κόσμο που ήταν εξεγερμένος το ’08, που είχε απ’ το ’12 να κατέβει. Η καταστολή θύμισε πράγματα και ο κόσμος ξαναγύρισε στον δρόμο. Ένας κόσμος αισθάνεται την ανάγκη να υπερασπιστεί αυτό που έκανε. Θεωρώ ότι το no passaran είχε αυτόν τον κόσμο γιατί ήταν το «γενικό πανό» που περιλαμβάνει απολίτικο κόσμο. Δεν ήταν τόσο συγκροτημένο γιατί δε θα μπορούσε να είναι. Όσον αφορά την καταστολή, μάθαμε πολλά σε πολύ λίγο χρόνο γεγονότα βίας, βασανιστηρίων, νομίζω ότι το χειρότερο πράγμα είναι η ανακοίνωση της αστυνομίας ότι παραπέμπει τη χρήση βίας στον συνήγορο του πολίτη. Υπάρχει τέτοια ανωνυμία στην αστυνομία. Η ΠΟΑΣΥ ζητάει σε ανακοίνωση της να καταθέτουν ανώνυμα οι αστυνομικοί γιατί στοχοποιούνται απ’ τους αλληλέγγυους. Αυτό θέτει πολύ μεγάλο πρόβλημα στην κατ’ αντιπαράθεση κατάθεση. Το πρόβλημα είναι όχι η όξυνση της καταστολής αλλά η προπαγάνδιση απ’ τα ΜΜΕ. Γιατί και ο ΣΥΡΙΖΑ τα έκανε όλα αλλά κανένας δεν το έπαιξε γιατί δεν ήθελαν να στρέψουν τα μικροαστικά στρώματα στον ΣΥΡΙΖΑ ενόψει εκλογών. Τα βλέπουμε πιο πολύ γιατί και το κίνημα τα προβάλλει πιο πολύ για να στρέψει τον κόσμο ενάντια στην κυβέρνηση περισσότερο απ’ την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ: πρέπει να ανοίγεις και να κλείνεις πόρτες για την επόμενη μέρα. Βρίσκουμε και συμμάχους εκτός αριστεράς και ταυτόχρονα κοιτάει και με ποιον θα συνεργαστεί.

Θανάσης: Είναι κοινή εκτίμηση ότι το παγκόσμιο σκηνικό δεν σταθεροποιείται. Ο δυτικός ιμπεριαλισμός κερδίζει από την αστάθεια στη Μέση Ανατολή. Κόσμος βγάζει λεφτά και από τους πολέμους και από την ανοικοδόμηση μετά. Δεν είναι ένας γενικευμένος πόλεμος του παλιού καιρού βέβαια. Πρέπει η αριστερά να ανοίξει την κουβέντα για τις συνέπειες των πολέμων. Οι πρόσφυγες θα μείνουν, πρέπει να βρούμε τρόπο να δουλέψουμε μαζί. Την καταστολή μπορούμε να τη δούμε με δύο τρόπους. Ένας είναι το εμείς δεν κάναμε τίποτα, τις τρώγαμε επειδή άλλοι έκαναν μπάχαλα, αυτός είναι ο λάθος τρόπος. Ο δεύτερος τρόπος είναι ένα μέτωπο ενάντια στην καταστολή. Εμεις έχουμε μια άποψη για το τι έιναι ενιαίο μέτωπο, η αναρχία όμως δεν το έχει, δεν επιλέγει ποτέ την συνεννόηση. Ένα πρόπλασμα του τι θα μπορούσε να γίνει είναι το άνοιγμα του πολυτεχνείου. Νομίζω ότι αυτό χρειάζεται να το δούμε σε επίπεδο ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η ΝΔ κάνει μια πολιτική χαμηλού κόστους. Κινητοποιεί τον κρατικό μηχανισμό για να φαίνεται ότι κάτι κάνει, χωρίς να έχει αλλάξει κάτι δημοσιονομικά, ακόμα και τον στολισμό τον έδωσε σε ιδιώτες. Ο Μπακογιάννης κάνει πολύ καλή επικοινωνιακή πολιτική με λεφτά ιδιωτών στο δήμο Αθήνας. Από τη νέα χρονιά έχουμε μεγάλα ραντεβού, δίκη ΧΑ, νόμος για διαδηλώσεις, εσωτερική κατάσταση στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δε διαφωνώ με αυτά που είπε η Βέρα, κάποιο εσωτερικό δελτίο για τα μέλη μας για να παρέμβουμε συγκροτημένα στις τοπικές. Πρέπει να τελειώνουμε με τον μικρομεγαλισμό. Να παραμείνουμε στη δουλειά στη βάση και στην αυτόνομη δημόσια παρουσία. Χρειάζεται και κατά τη γνώμη ένα δημόσιο κείμενο για ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Για το φοιτητικό, θεωρώ ότι σε σχέση με την κινηματική νηνεμία είναι σπουδαίο αυτό που γίνεται, αυτό που λείπει είναι ένα σημείο ορόσημο κι ένας σχεδιασμός. Κάποια στιγμή θα κατατεθεί το νομοσχέδιο, και χρειάζονται και ακτιβισμοί κλπ.

Φανή: Η κατάσταση διεθνώς τόσο σε οικονομικό όσο και σε κινηματικό επίπεδο είναι όντως όπως την είχαμε αναγνώσει τα προηγούμενα χρόνια και ως οργάνωση και στην συνδιάσκεψη για το συνέδριο της 4^ης. Αυτό βοήθησε συνολικά και τους σ/σ μας. Είδαμε στη Γαλλία τη μεγάλη νίκη της απεργίας των ταχυδρομικών, πριν τις μεγάλες απεργίας. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι σωστά είχαμε εκτιμήσει και σωστά δουλεύαμε προς αυτή την κατεύθυνση. Είναι σημαντικό να βρούμε επαφές στη ΛΑ. Στην Ελλάδα βλέπουμε ένα κίνημα να ανασυγκροτείται και πολύς κόσμος ψάχνει εναλλακτικούς τρόπους να αντισταθεί (ακτιβισμοί κλπ), αλλά και άλλα κινήματα (πχ οικολογικό). Πρέπει να δούμε τις μορφές κινητοποιήσης πέρα των παραδοσιακών. Όσον αφορά την ΑΝΤΑΡΣΥΑ νομίζω ότι έχουμε προσπαθήσει και με τα μέλη της ΠΑΑΕ να παραμένουν ενεργοί και το θεωρώ πλεονέκτημα, που συγκροτούνται γύρω μας. Συμφωνώ με τη Βέρα ότι η διάλυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα είναι καταστροφή, ειδικά σε αυτή την περίοδο μετά την απογοήτευση. Στο εντός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ η οργάνωση έχει συνεισφέρει και στο κομμάτι της πολιτικής, όσο και σε οργανωτικό επίπεδο. Νομίζω ότι καλά κάναμε και να το ενισχύσουμε και μέσα από δημοτικά σχήματα και σε περιφέρειες κλπ, εννοείται και στα σωματεία. Εκτός ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι πολύ θετική η δουλειά που έχει γίνει και με τη Λέσχη και με τη Διεθνιστική Πρωτοβουλία. Μπορούμε να λειτουργήσουμε ως οργάνωση σε ενιαιομετωπικές πρωτοβουλίες και καλώς το κάνουμε. Η ολομέλεια μπορεί να οδηγήσει σε ένα κείμενο προς τη συνδιασκέψη προγραμματικού τύπου και στρατηγικού.

Βάλια: Σχετικά με τη καταστολή, όντως είναι οξυμένη αλλά φαίνεται να μην αφορά ακόμα ολόκληρη τη κοινωνία. Τελευταία φορά έγινε αυτό στην ΑΣΣΟΕ που φάνηκε να κοινωνικοποιήθηκε η καταστολή και υπήρξε μαζική αντίδραση. Διαφωνώ με τη Βέρα ότι αυτό που έχει αλλάξει είναι η δημόσια εικόνα. Φαίνεται η ΝΔ να έρχεται με φόρα να πάρει όσα κεκτημένα και κατακτήσεις επιτρέπουν την αντίδραση-πάλη προλαβαίνει μέχρι να υπάρξουν αντιδράσεις. Άρα δεν περιλαμβάνει μόνο τις κινήσεις της αστυνομίας αλλά και το νομικό πλαίσιο και τα ΜΜΕ. Και η απάντηση πρέπει να περιλαμβάνει τη σύνδεση όλων αυτών και να μην αφορά αυτοτελώς την καταστολή.

Συμφωνώ με τη πρόταση να στηριχτεί η Νοταρά. Πρέπει να εμπλακούμε πιο ενεργά στις καταλήψεις. Δε λέω στο ΝΟ ΠΑΣΑΡΑΝ γιατί ο τρόπος που έχει γίνει ο διαχωρισμός μεταξύ των κομματιών αυτών περιλαμβάνει και άλλα ζητήματα όπως οι μαφίες, το εμπόριο ναρκωτικών κλπ. Ο σ. Shiavash συμμετέχει και μπορεί να μας βοηθήσει να έρθουμε και πιο κοντά με το κομμάτι των προσφύγων, κάτι που θέλουμε.

Στο ζήτημα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι σαφές ότι η οργάνωση δεν αρκείται στη συμμαχία με τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά αυτό που μένει είναι να πάρουμε πιο συγκεκριμένες αποφάσεις για το πάνω σε ποια ζητήματα και με ποιες οργανώσεις θα δουλέψουμε. Είμαστε μια μικρή οργάνωση που αν κάναμε αυτοτελή παρέμβαση στη κοινωνία δεν θα πετύχαινε ουσιαστικές μετατοπίσεις. (Θεωρώ ότι αυτό που πρότεινε ο Θανάσης θα είχε ελάχιστη αποτελεσματικότητα γιατί δεν θα έρχονταν πραγματικά ανένταχτοι στις τοπικές.) Για παράδειγμα, πρέπει μιλώντας με την ΟΡΜΑ να έχουμε στο μυαλό μας να κάνουμε μια χαρτογράφηση των κοινωνικών χώρων στους οποίους παρεμβαίνουν αφού δεν συνδικαλίζονται ενεργά. Να βάλω 4 προτάσεις:

1.  Συμφωνώ στο αντιφασιστικό εν όψει δίκης ΧΑ

2. 8 Μάρτη

3. Καταστολή

4. Να συνολικοποιηθεί η κουβέντα για τα διεθνή, γιατί υπάρχει και μια τάση που λέει ότι μπήκαμε σε μια φάση που θα “χάνουμε” και καλό είναι να αντικρούεται με όλα αυτά τα παραδείγματα.

Αλέξανδρος: Καλύφθηκα για τη συγκυρία. Διαφωνώ κάπως με τη Βέρα και τον Θανάση. Έχουν γίνει περίπου 1500 προσλήψεις αστυνομικών. Κλειστά κέντρα κράτησης για το μεταναστευτικό συνδέεται και με την ευθυγράμμιση της πολιτικής με την ΕΕ. Προσπαθεί να δώσει τροφή στο ακροδεξιό της ακροατήριο, κυρίως με τις εικόνες καταστολής. Με τις εκκενώσεις των καταλήψεων, υπάρχει ο ορίζοντας της εκκένωσης όλων και των προσφυγικών καταλήψεων. Διαχωρισμός των «νόμιμων» και «παράνομων» τρόπων πάλης, βέβαια μην ξεχνάμε και την αλλαγή του νόμου για τις διαδηλώσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε συνεχή μετατόπιση, στο κομμάτι των Εξαρχείων και οι εκκενώσεις των καταλήψεων έγιναν και προς το τέλος της τετραετίας. Όταν όμως αυτά γίνονταν δεν τα πρόβαλε κανείς και δεν κατάφερε να κερδίσει κόσμο. Για το μίνι φοιτητικό κίνημα, δεν μπορούμε να το καλέσουμε φοιτητικό κίνημα, αλλά ούτε και σκόρπιες κινητοποιήσεις. Για την Αθήνα, υπήρχαν αρκετοί γύροι με 1,2,3 σε εξαιρέσεις 4 μέρες κατάληψης. Υπήρξε πόλωση μέχρι το Πολυτεχνείο. Τα γεγονότα της ΑΣΟΕΕ κινητοποίησαν κόσμο. Ένα πρόβλημα ήταν ότι δε φαίνεται η περιφέρεια να έχει αντίστοιχη κινητοποίηση με την Αθήνα. Αυτό φάνηκε με την ηγεμονία της ΚΝΕ στις σχολές της επαρχίας ακόμη και στις συνελεύσεις. Αυτό έχει να κάνει και με την κατάσταση της ΕΑΑΚ. Στα ΕΑΑΚ αυτή τη στιγμή την ηγεμονία την έχει πάρει η ΑΡΑΣ και δευτερευόντως η ΑΡΙΣ. Η ΝΚΑ φαίνεται σε αμηχανία. Λίγο πριν το Πολυτεχνείο, είχαν πάρει απόφαση για λειτουργία εντός και εκτός ΕΑΑΚ και προσανατολίστηκαν σε συνεργασία με ΚΝΕ. Η ΚΝΕ συνεργάστηκε στα πλαίσια στις συνελεύσεις μετά το Πολυτεχνείο. Αυτό εκτιμήσαμε ότι είναι ένα σχέδιο συσσώρευσης δυνάμεων, ακόμη και των δικών μας. Είναι γι’ αυτούς μάλλον δυνατό να συγκροτήσουν κάτι αντίστοιχο του ΠΑΜΕ, να ισχυροποιήσει δηλαδή το ΜΑΣ. Στην Πάτρα έγινε σύσκεψη του ΜΑΣ όπου παρευρέθηκαν και σχήματα των ΕΑΑΚ. Όμως υπάρχει δυσκολία εφαρμογής αυτής της γραμμής. Η έκφραση στον δρόμο μετά το Πολυτεχνείο έπεσε. Μειωμένη συμμετοχή στις κινητοποιήσεις και αύξηση των πλαισίων ανοιχτής σχολής. Η συμμετοχή στις κινητοποιήσεις λειτουργούσε ανταγωνιστικά με τις ακαδημαϊκες υποχρεώσεις που συσσωρεύονταν αφού δεν υπήρχαν 5ήμερες καταλήψεις. Οι διαρροές για τον νόμο είναι ότι το ν+2 δεν θα μπει. Ακαδημαϊκά κριτήρια, αριστεία, διεθνή κριτήρια για τη χρηματοδότηση, την έρευνα και μείωση της χρηματοδότησης σε περιφερειακές σχολές και σχολές χαμηλής ζήτησης – σε άλλες περιπτώσεις ως μοχλός πίεσης των φοιτητικών συλλόγων που κινητοποιούνται. Το βασικό νομοσχέδιο προβλέπεται για το 2020.

Γιώργος: Μετά απ’ τη συζήτηση και τις τοποθετήσεις που μου φάνηκαν πολύ καλές, δεν εννοούσα για την απολογία με τον τρόπο που ακούστηκε. Ενώ συμμετέχουμε και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ταυτόχρονα κάνουμε κι άλλα με άλλες οργανώσεις. Το θέμα είναι να ανοίξουμε τα ζητήματα με πιο επιθετικό τρόπο και να τραβήξουμε.

1.      Εκδήλωση για τον ποινικό κώδικα (αρχές Γενάρη)

2.     Εκδήλωση για το διεθνές πολιτικό σκηνικό και τις εξεγέρσεις με στοιχεία από τις οργανώσεις που δρουν εκεί. (τέλος Γενάρη)

3.     Για το κείμενο απάντηση στο τελεσίγραφο, πιστεύω ότι πρέπει να γραφτεί ένα κείμενο υποστήριξης στις καταλήψεις και να βγάλουμε τρικάκια και στις σχολές κτλ. Να γνωστοποιήσουμε στον κόσμο και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ τη στήριξή μας.

Για το no passaran, έχουν υπάρξει προσπάθειες από οργανώσεις τύπου Ταξική Αντεπίθεση να γεφυρώσουν τον κόσμο που συσπειρώνεται εκεί με οργανώσεις της αριστεράς κτλ. Αν κάνουμε τέτοια κίνηση, μπορούμε να δείξουμε καλή διάθεση.

(Βέρα: να μπει και μια παράγραφος για τους συλληφθέντες της 6^ης Δεκέμβρη).

4.     Να οργανώσουμε κόσμο να πάει Νοταρά. Συνεννόηση με τον Shiavash για την κατάσταση που επικρατεί, τι είδος στήριξης υπάρχει κτλ.

5.     Κείμενο στήριξης στον συλληφθέντα Le Roy Merlin.

Ολομέλεια οργάνωσης : 22/12/2019 12.00

Μάνος – σε επικοινωνία με Γιώργο για συγκέντρωση bullets.