Παγκόσμια Συνέδρια
Βιβλιοθήκη
Παρόντες: Φανή, Νικόλας, Μάνος, Γιάννα, Παναγιώτης, Γιάννης, Τάσος Α., Τάσος Γ.
– Ενημέρωση οικονομικά
– Ενημέρωση αντιφασιστικό:
Διαδήλωση Τρίτη 18/9 απ’ το Κερατσίνι ως τα γραφεία της Χ.Α. στον Πειραιά. Καλούν όλοι.
Χθες 15/9 συναυλίες κτλ. Υπήρχε τεράστια διάσπαση, καμία σχέση με τη σχετική συνεννόηση του περασμένου χρόνου.
Κόντρα ΚΕΕΡΦΑ και όλων των άλλων. Το ΣΕΚ επέμενε να βάλει και τον ΣΥΡΙΖΑ μέσα. Τελικά ο καθένας αποφάσισε να κάνει τα δικά του.
Για χθες λοιπόν ΚΕΕΡΦΑ vsΑντιφ. Συντονισμό. Στη δεύτερη σύσκεψη δεν κλήθηκε η ΚΕΕΡΦΑ. Το αποτέλεσμα: δύο μέτριες συναυλίες και κινητοποιήσεις.
Φέτος δε θα γίνει η επετειακή διαδήλωση. Χάθηκε και το κέντρο της Αθήνας ενάντια στα γραφεία της Χ.Α. Το ΣΕΚ πήγε να το μετατρέψει σε 19 Μάρτη.
Είχαμε κάνει πρόταση για πορεία στα γραφεία της ΧΑ και ενιαία πορεία στις 18.9. Είναι πρόβλημα που δεν στοχοποιείται κεντρικά η ΧΑ.
Γιάννα:
Απονευρώθηκε η πορεία που γίνεται ενάντια στα γραφεία της ΧΑ. Φανταστείτε ότι οι μόνοι που φώναζαν συνθήματα ήταν μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ.
Το ραντεβού είναι 18/9 Κερατσίνι 17.30 στο μνημείο Φύσσα.
Μάνος:
Σαν βάση συζήτησης το κείμενο. 6 βδομάδες πριν, άρα πάμε για τέλος Οκτώβρη/αρχές Νοέμβρη για τη συνδιάσκεψη. Να βγάλουμε οργανωτική επιτροπή.
Το κείμενο είναι προσπάθεια συλλογικής δουλειάς με την εξής λογική:
-να μην είναι τεράστιο,
-να μη γίνεται πάντα επικύρωση αρχών κτλ.
-να είναι εύκολα διαχειρίσιμο,
-λάβαμε υπόψη την προηγούμενη περίοδο και τις θέσεις της οργάνωσης,
-αναλογία ανάλυσης και καθηκόντων να πέφτει στα καθήκοντα.
(ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ)
Ηλίας:
Καλύτερο ότι η συγγραφή του κειμένου είναι συλλογική
Νομίζω ότι υπάρχει συνοχή, τουλάχιστον στους κόλπους της πλειοψηφίας.
Συμφωνώ ότι δε χρειάζονται σχοινοτενείς αναλύσεις χωρίς συμπεράσματα.
Η δύναμη του κειμένου είναι ότι σήμερα έχουμε περισσότερη εμπειρία, είμαστε σε καλύτερη θέση να μιλήσουμε για πράγματα που ξέρουμε.
Στα συνδικαλιστικά υπάρχουν και πρόοδοι, το 2010 στην ΑΔΕΔΥ, ΠΑΣΚΕ+ΔΑΚΕ έπαιρναν 75%, τώρα έχασαν πάρα πολύ έδαφος.
Είμαστε σε έναν μαραθώνιο. Το κίνημα απογοητεύτηκε, αλλά δεν υπάρχει μια ιστορική ήττα. Τα σωματεία αντέχουν, η αντικαπιταλιστική αριστερά έχει τη μεγαλύτερη άνοδο της ιστορία της. Συγκρατεί δυνάμεις παρά τη σημερινή κινηματική νηνεμία.
Το θέμα των εθνικών, μας διαφοροποιεί από τις περισσότερες οργανώσεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Με την τούμπα του ΣΕΚ μείναμε μόνοι στην αριστερή πτέρυγα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στα εθνικά.
Χωρίς αυταπάτες, χωρίς να υπερτιμάμε το μέγεθός μας, είμαστε σε καλύτερη θέση και μέσα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Για τη Λέσχη, κάναμε 82 εκδηλώσεις σε 5 χρόνια, σημαντική πρόοδος σε σχέση με το παρελθόν.
Διεθνή: δε θα μας απασχολήσουν πολύ στη συζήτηση όσο άλλες φορές, αφού μόλις κάναμε διεθνές συνέδριο.
Παναγιώτης:
Άκρα δεξιά και Ευρώπη: σταθερό φαινόμενο, σταθερή κοινωνική και εκλογική βάση. Κόμματα που θα τα έχουμε ξανά και σταθερά απέναντί μας.
Κρίση χριστιανο- και σοσιαλ- δημοκρατικών κομμάτων.
Ψηφοφόροι τους έχουν περάσει στα κόμματα της ακροδεξιάς. Παραδείγματα η Γερμανία και Σκανδιναβία.
Φύση των κομμάτων: είναι κόμματα ενσωμάτωσης αστικών αιτημάτων ή φασιστικά / ναζιστικά;
Όρος του Τραβέρσο: μεταφασιστικά κινήματα/ ενός είδους lifting για να φαίνονται πιο κοινοβουλευτικά. Δεν είναι ακαδημαϊκή συζήτηση, γιατί αντίστοιχα πάμε στην αντιμετώπισή τους: αλλιώς αντιμετωπίζουμε τη Λεπέν, κι αλλιώς τη Χ.Α. Πρέπει να δούμε την αντιμετώπισή τους στο σήμερα: ενάντια στην ΕΕ, γιατί δε γίνεται να κάνουμε συμμαχίες με αστικά κόμματα / έχει σημασία σε ποιον απευθύνεσαι.
Τάσος Γ.:
Σε κάποια σημεία στο κείμενο έχω πρόβλημα.
Συμφωνώ βέβαια με κάποιες βασικές ιδέες, όπως να είναι σύντομο το κείμενο, να μην έχουμε αδιάβαστους.
Για τη Συρία: είναι ένα μεγάλο θέμα και αμφιβάλω αν θα μπορέσει η συνδιάσκεψη να το συζητήσει εν παρενθέσει.
Είναι πρόβλημα αυτό που λέει το κείμενο ότι όλη η αντιπολίτευση είναι αντιδραστική. Λέει ότι το PYD παίρνει όπλα από τη Δύση. Όταν είναι στριμωγμένο από παντού θα πάρει από οπουδήποτε του προσφέρονται.
Ξέρουμε ότι υπάρχουν μικρές αλλά υπαρκτές δυνάμεις προοδευτικής αντιπολίτευσης. Δέχομαι ότι είναι μικρές, αλλά είναι ντροπή να τις εξαφανίζουμε, αντίθετα οφείλουμε να τις προβάλουμε και να προωθούμε τη διεθνιστική αλληλεγγύη σε αυτές.
Για τη δημοκρατία που λέτε, να μη μεμψιμοιρούμε. Πετάτε στα σκουπίδια τους αγώνες για τα δημοκρατικά δικαιώματα, για τους οποίους έχουμε και εμπειρία στην Ελλάδα τόσο στη δικτατορία όσο και κατά τη μεταδικτατορική περίοδο. Υπάρχει θέμα υπεράσπισης δημοκρατικών δικαιωμάτων. Θέλω να πιστεύω ότι συμφωνείτε με αυτά, αν ναι διορθώστε το κείμενο σας.
Λέτε ότι η ηγεσία της 4ης είναι μη νόμιμη εξέλιξη της παράδοσης. Πώς γίνεται, μετά από παγκόσμιο συνέδριο, να κατεβάζετε τη θέσητης τάσης σας για τη διεθνήη και να ζητάτε να υιοθετηθεί σαν θέση της οργάνωσης σε εθνική συνδιάσκεψη;
Να είστε προσεκτικοί, δεν μπορείτε να λέτε εσείς που απομονωθήκατε στο παγκόσμιο συνέδριο και οι θέσεις περιθωριοποιήθηκαν εκεί όπως έδειξαν οι ψηφοφορίες , μη νόμιμους τους Φιλιππινέζους που κάνουν ένοπλο αγώνα , τους Πακιστανούς που συμμετέχουν στο κίνημα με διαρκή κίνδυνο της ζωής τους κτλ.
Λέτε ότι κάνει λάθος η ΝΔ στον τρόπο που κάνει αντιπολίτευση. Θα δώσετε συμβουλές στον Μητσοτάκη; Έχει συγκεκριμένη πολιτική, είναι το μοντέλο Πινοτσέτ, σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική.
Η πολιτική ΣΥΡΙΖΑ έχει ποιοτικές διαφορές από εκείνη που προτείνει ο Μητσοτάκης. Δε λέω να πάμε προς τα εκεί βέβαια, ούτε να τους στηρίξουμε ούτε στο ελάχιστο αλλά να βλέπουμε τι γίνεται γύρω μας.
Αντίθετα με ότι γράφεται στο κείμενο σας οι διασπάσεις οργανώσεων δεν επηρεάζουν την ηγεσία του κινήματος. Ο λόγος που γίνονται είναι ο σεκταρισμός που αναπτύσσεται παντού λόγω της ύφεσης του κινήματος. Αυτή η τάση υπάρχει και μέσα στην ΟΚΔΕ πάρα πολύ έντονα.
Π.χ. στα χρόνια του μεσοπολέμου δεν είχαμε αλλαγή ηγεσίας του εργατικού κινήματος.
Λέτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υπνώτισε το εργατικό κίνημα. Άρα παραδέχεστε ότι το επηρέασε. Σωστά. Αλλά μετά λέτε ότι δεν ήταν έκφραση του κινήματος. Αντιφατικό λάθος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπηρετεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης λέτε, όμως ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και να το κάνουμε,έχει απήχηση σε κομμάτι της εργατικής τάξης. Υπάρχει σοβαρός φόβος ότι πάλι θα λεηλατήσει τις δικές μας ψήφους.
Δεν μπορούμε να λέμε με απόλυτο τρόπο για τη μη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτους ή δεύτερους γύρους. Αν στο δεύτερο γύρο περάσει κάπου ένας Συριζαίος και ένας φασίστας (π.χ. ο Μπέος στο Βόλο) τουλάχιστον θα προβληματιστούμε τι θα κάνουμε.
Συμφωνία των Πρεσπών: έχουμε ουσιαστική διαφωνία. Δίνετε άλλοθι στο μαύρο μέτωπο που έχει συγκροτηθεί ενάντια στη συμφωνία. Η συμφωνία είναι συμβιβασμός αστικών τάξεων, κάνει και η ελληνική πίσω στο θέμα της εθνότητας, της γλώσσας, στις βλέψεις που είχαν για κατάληψη του κράτους της μακεδονίαςκτλ.
ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ: συμφωνώ σε αυτό το κομμάτι. Όμως τι έκαναν τα μέλη της Πρωτοβουλίας, μη μέλη της ΟΚΔΕ, στο τελευταίο συνέδριο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που ψήφισαν την πρόταση που κατέβασε το ΝΑΡ για το θέμα αυτό; (δε μιλάω για τα μέλη της ΟΚΔΕ).
Προσφυγικό: ευτυχώς που κατεβαίνουν και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ στο κίνημα. Θα τους διώξουμε ; Τους θέλουμε ή όχι; Εγώ το λέω, ότι τους θέλουμε.
Ενάντια στον φασισμό κάνεις συμμαχία και με τον διάβολο. Δεν παίζουμε με τέτοια θέματα.
Περιβαλλοντικό: όντως σωστό ότι σε αυτόν τον χώρο έρχονται άνθρωποι και σου ζητούν εποικοδομητικές προτάσεις. Υπάρχουν περιπτώσεις που μπορείς να κάνεις τέτοιες προτάσεις, αλλά συνήθως αν μπλέξεις σε μια διαδικασία εκπόνησης τέτοιων προτάσεων έχεις πρόβλημα.
ΛΑΕ κλπ, δίκιο έχετε σε ότι αφορά τις πολιτικές τους θέσεις. Θα βρεθούμε στο κίνημα, λέμε, αλλά πρακτικά ούτε αυτό κάνουμε, στο όνομα των διαφορών. Έχουμε κι εμείς τάση περιχαράκωσης.
Σπάει κόσμος απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν έρχεται άνθρωπος, αυτό είναι χρεωκοπία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Λέμε ότι τους προσκαλούμε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, λάθος. Πρέπει να προσπαθήσουμε να φτιάξουμε τις δομές εκείνες που θα μας επιτρέψουν να δουλέψουμε μαζί τους.
Όντως το πιο θετικό που υιοθετήθηκε στο συνέδριο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν οι πλατφόρμες, αλλά εκεί η ΟΚΔΕ ουσιαστικά δεν τοποθετήθηκε ενώ το θέμα το δουλεύαμε χρόνια. Οι ομιλητές μας μίλησαν για άλλα θέματα και αυτό θίχτηκε μόνο σε μια αποστροφή της μιας εισήγησης. Έτσι το θέμα το αφήσαμε στο ΣΕΚ.
Λέτε και σωστά ότι στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν μπορούμε να έχουμε δημοκρατικό συγκεντρωτισμό, όμως λέτε παρακάτω ότι είναι κακό ότι δεν υπάρχει στα όργανα της πλειοψηφία 2/3. Φαντάζομαι να μην το εννοείτε έτσι όπως το γράψατε γιατί αυτό θα οδηγούσε σε έλεγχο της από συγκεκριμένο μπλοκ δυνάμεων και θα μας δημιουργούσε άπειρα προβλήματα.
Πρωτοβουλία: πρέπει να το ξαναδείτε, 2-3 μέλη το 2016 είχαν ψηφίσει την εθνικιστική πρόταση Μπίστη για την Κύπρο. Επίσης τα προβλήματα με την ψήφο των συντρόφων στο συνδικαλιστικό πρέπει να τα λάβουμε υπόψη.
Η ανάπτυξη νέου προσανατολισμού για τις τεταρτοδιεθνιστικές δυνάμεις, εννοείτε στην Ελλάδα ή έξω;
Νικόλας:
Φαντάζομαι από την τοποθέτηση του Τάσου, τις απόψεις της ΤΠΤ και τα βασικά διλήμματα της συνδιάσκεψης. Θα πω τη βασική μας διαφορά.
Βασική ιδέα: δεν σταθεροποιείται ο καπιταλισμός, δε δίνει περιθώρια φιλολαϊκής διαχείρισης. Είτε ΣΥΡΙΖΑ είτε ΝΔ, θα ακολουθήσουν περίπου το ίδιο μοντέλο ως προς την «αναδιανομή».
Ψέμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει παροχολογία, τίποτα δεν κάνει.
Συμπέρασμα: απέναντι στον εκβιασμό που έρχεται, δεν υπάρχει λογική του μικρότερου κακού.
ΔΕΘ: προσπάθεια Τσίπρα να δώσει όρκο πίστης στο ελληνικό κεφάλαιο και στο ΝΑΤΟ.
Απέναντι στον φασισμό: ταξική απάντηση δίνουμε, δεν κάνουμε λαϊκομετωπική συνεργασία.
Η υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων δεν εννοεί την υπεράσπιση των δικαιωμάτων, μην κάνουμε κόλπα μεταξύ μας. Γράφουμε ενάντια στον εξωραϊσμό της ΕΕ, της δυτικής δημοκρατίας κτλ., που αποβλακώνει την αριστερά.
Νομίζω ότι βασική διαφωνία της συνδιάσκεψης θα είναι στο αν υπάρχει περιθώριο κριτικής στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ σε οποιοδήποτε επίπεδο (πχ. Σε κάποιο δεύτερο γύρο εκλογών). Για την ΤΠΤ υπάρχει.
Σε τι συνίσταται η ποιοτική διαφορά της πολιτικής της κυβέρνησης από τη ΝΔ; Εξηγήστε μας, τα υπόλοιπα είναι υπεκφυγές.
Το ποιον ψηφίζει η εργατική τάξη δε λέει τι είναι το κόμμα. Κάθε κυβερνητικό κόμμα ψηφίζεται και από εργάτες.
Ο Τάσος λέει ότι απομονωθήκαμε στο συνέδριο, μιλώντας ως εκπρόσωπος της πλειοψηφίας της διεθνούς. Το κείμενο όμως που υποστηρίξατε στην Ελλάδα (Γιάκομπ) πήρε 1 ψήφο στο παγκόσμιο συνέδριο. Δείχνετε, λοιπόν, ότι ήταν πρόσχημα η στήριξη του κειμένου του Γιάκομπ.
Δημοσιοποιείτε κείμενα του Λεόν και της ηγεσίας της 4ης .
Το υπουργείο εξωτερικών έχει γραμμή να μην καταλήξει σε συμφωνία. Αν λες ότι κάνουμε πλάτες στο «μαύρο μέτωπο», Τάσο, είναι το πιο άθλιο πράγμα που έχει ειπωθεί εδώ. Ποιος έκανε αντισυγκέντρωση στο συλλαλητήριο της 4ης Φλεβάρη; Ποιος ακύρωσε το εθνικιστικό αντιτουρκικό στις 13 Μάη; Είναι χυδαίο να λέτε ότι κάνουμε πλάτη στους φασίστες. Η τοποθέτηση του Τάσου ξεπερνά τα εσκαμμένα.
Συνδικαλισμός: ο Τάσος έχει μεγάλη άγνοια για το τι έχει γίνει με τη ΛΑΕ. Δεν ήταν σεκταριστές, ούτε οι ΝΑΡιτες ούτε οι ΣΕΚιτες, με τη ΛΑΕ. Ίσα ίσα που μας τους φόρεσαν καπέλο πολιτικά σε πλείστες περιπτώσεις.
Γιάννα:
Πολύ καλό το κείμενο που στηρίζεται: 1. Στις θέσεις, 2. Στις δράσεις της οργάνωσης, 3. Στις συζητήσεις της Λέσχης, 4. Στις κουβέντες στα κάμπινγκ.
Δεν ξέρω αν παρεξηγήθηκα γι’ αυτό που είπα για τον ΣΥΡΙΖΑ, ήταν ειρωνικό. Παντού βρίσκονται και συνυπάρχουν με την ΧΑ, και ήρθαν στο ΣΕΚ να το παίξουν ότι κατεβαίνουν ενάντιά της στο δρόμο. Επιμένω ότι πρέπει να είναι πιο αιχμηρό το κείμενο για τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην ακροδεξιά. Να έρθουν, οκ, είναι όμως υποκρισία να συνδιοργανώνουμε.
Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το αν έχει χρεωκοπήσει ή όχι ας μην προδικάζουμε.
ΔΕΘ: η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατέβηκε στην Καμάρα μαζί με ένα σωρό κοινωνικά κινήματα. Βασικά στελέχη τους είναι και μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Για τη συνδιάσκεψη: ο Δαραβέλιας είπε για όλα τα βασικά ζητήματα που είχαμε συζητήσει, μην τα υποβιβάζουμε.
Για την 4η: πρέπει να αποφασίσουμε και γι’ αυτό, εφόσον είμαστε το τμήμα. Να συζητήσουμε τι θα κάνουμε.
Μιχάλης Σκούρτης:
Για μένα το βασικό ζήτημα είναι ότι υπάρχουν διαφωνίες για τα πολιτικά μέτωπα με τον ρεφορμισμό, το ενιαίο και το λαϊκό μέτωπο.
Αυτή η συζήτηση είναι αρχής. Δεν μπαίνει αρκετά στο κείμενο.
Η Διεθνής: πρέπει να συζητηθεί. Είμαστε σε προεπαναστατική περίοδο, η Διεθνής με τον τρόπο που υπέδειξε τις συνεργασίες με τον ρεφορμισμό, απέτυχε.
Αναλύσεις διαφορετικές. Η οργάνωση βρίσκεται σε μια δύσκολη καμπή. Συμφωνώ με τις αρχές του κειμένου, αλλά και με τις διορθώσεις του Τάσου.
Ανάγκη για μια τάση εντός της Διεθνούς. Είμαστε μέλη της 4ης και δεν υπάρχουν μέλη που θέλουν να καταργήσουν την 4η και να φέρουν κάτι άλλο όπως δεν υπάρχουν και θεματοφύλακες. Όσοι αυτό το συντήρησαν να το σταματήσουν γιατί δεν είναι δημιουργικό.
Να μη συζητηθεί το θέμα της Συρίας, πρέπει να γίνει εξ ολοκλήρου συζήτηση.
Στο αντιφασιστικό πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι πάμε και με ρεφορμιστές και με κεντριστές.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι αυτή που είναι και πρέπει να γίνει κριτική.
Να δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε ο κόσμος ξανά να εμπιστευθεί την αντικαπιταλιστική αριστερά.
Πάω με δικά μου έξοδα στη συνδιάσκεψη του SocialistAction, μου ζήτησαν να κάνω χαιρετισμό, θα το συζητήσω και με τη μειοψηφία και με την πλειοψηφία.
Τάσος Γ.:
Δε στηρίζω πουθενά την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πρέπει να ακολουθήσουμε μια τακτική που θα μας επιτρέψει να βρούμε τη βάση του με στόχο να την πάρουμε από αυτόν.
Μαύρο Μέτωπο: Εχω ξαναπεί ότι αυτό εμφανίστηκε με τα μακεδονικά συλλαλητήρια και καλύπτει το πολιτικό φάσμα από την Ακρα Δεξιά έως το ΠΑΣΟΚ με βασικό άξονα την εναντίωση στη συμφωνία των Πρεσπών. Η πλειοψηφική θέση αντικειμενικά ευνοούσε το μέτωπο. Δεν αμφισβητώ τις προθέσεις κανενός εννοείται. Για το διώξιμο ΣΥΡΙΖΑιωνκατά τη διάρκεια αντιφασιστικών διαδηλώσεων το λέω να το έχουμε υπόψη γιατί έχω βρεθεί σε πορεία που εκδιώχθηκαν από αναρχικούς.
Τάσος Α.:
Συμφωνώ με τις προϋποθέσεις του κειμένου, ότι δε χρειάζεται συζήτηση γενικά εφ’ όλης της ύλης. Από αυτή την άποψη είναι σωστή η μεθοδολογία του κειμένου και προτιμώ να μην το πήζουμε με αριθμούς και στοιχεία (δεν ψηφίζουμε επ’αυτών). Μεθοδολογικά, ωστόσο υπάρχει επίσης άλλο πρόβλημα: γιατί αν θέλετε ειλικρινά να συζητήσουμε δεν μπορείτε να βάζετε ως όρο να ψηφίσω κείμενο που με χαρακτηρίζει “παράνομο”, μαζί με την 4η Διεθνή! Εφόσον κατεβάζετε τέτοιο κείμενο, με υποχρεώνετε να κατεβάσω άλλο, αντιπαραθετικό, έστω και με λευκή σελίδα! Δηλώνετε εκ των προτέρων ότι δεν θέλετε καμία συζήτηση μαζί μας!
Επί της ουσίας, τώρα: Υπάρχει ανάγκη συζήτησης, μην έχουμε ρουτινιάρικη αντίληψη, μην αναπαράγουμε απλώς μοντέλα.
Εκφράζω μόνο τον εαυτό μου, υπάρχει πρόβλημα με την ανάλυση ότι ο καπιταλισμός είναι σε κρίση. Είναι μόνο εν μέρει. Να γυρίσουμε στους κλασικούς. Η κρίση είναι η ευκαιρία της αστικής τάξης να επιβάλει τις αναδιαρθρώσεις της, δεν είναι πρόβλημά της. Ο καπιταλισμός είναι επαναστατικός στη λειτουργία του, διαρκώς επαναστατικοποιεί τη βάση του.
Άρα η κρίση δεν αρκεί για να πούμε ότι φέρνει ευκαιρίες. Να δούμε τι συμβαίνει.
Η Ελλάδα είναι ειδικό ως πρωτοποριακό παράδειγμα. Γιατί είναι η χώρα που υπέστη την πιο συστηματική επίθεση, με υποτίμηση της εργατικής τάξης, και όπου παρά τους τεράστιους αγώνες αυτή η επίθεση δεν ακανόπηκε και, άρα, έχει σημασία τι συμβαίνει στη συνείδηση της τάξης.
Συμφωνώ σε διάφορα, πχ ότι ο νέος ρεφορμισμός του ΣΥΡΙΖΑ για 3 χρόνια ήταν ο βασικός πυλώνας της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης και της επίθεσης κατά της εργασίας. Η κύρια αναδιοργάνωση της τάξης (το κοινωνικό υπόβαθρο της ανασύνθεσης, που είναι σωστή), δηλαδή η εισαγωγή του κανιβαλισμού στη διαχείριση της εργασίας, καθορίζει την κατάσταση. Ο κόσμος της εργατικής τάξης θα έχει ευκαιρίες, αλλά όλα θα παίζονται από το αν, υποκειμενικά θεωρείται ότι μπορούν να αλλάξουν, κάθε φορά, εδώ και τώρα την κατάσταση.
Όμως, κουβαλάμε στην Ελλάδα τη σταλινική κληρονομιά ότι “εμείς” είμαστε οι νόμιμοι εκπρόσωποι της τάξης και όχι αυτοί που η ίδια η τάξη εμπιστεύεται.
Να επανέλθουμε στα βασικά, τί είναι εργατική οργάνωση και κόμμα.
Να ξεφύγουμε απ’ την ανταλλαγή κατηγοριών, να ανταλλάξουμε επιχειρήματα. Ουσιαστικό θέμα το πώς βλέπει η τάξη τις εργατικές οργανώσεις. Εμείς ξέρουμε πόσο ενσωματωμένος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν είναι αυτό που καταγράφεται στη συνείδηση της εργατικής τάξης. και για αυτήν είναι άλλο πράγμα οι υποσχέσεις του Τσίπρα, από αυτές του Μητσοτάκη. Δεν είναι όπως τα λέει το ΚΚΕ, δεν είναι όλοι ίδιοι. Δεν είναι απάντηση ο σοσιαλισμός στο υπερπέραν. Εξαιρετικά σημαντικό, πχ δώσαμε τη μάχη για το αίτημα «ανοιχτά σύνορα» και κερδίσαμε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά, δυστυχώς, όχι στην τάξη.
Το ίδιο και για τη διαφωνία για τις Πρέσπες: Έχουμε κεκτημένο για μας να υπερασπίσουμε το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, όμως η γενική αναφορά δεν απαντάει στα συγκεκριμένα ερωτήματα. Και το διακύβευμα σήμερα, εκεί που διαμορφώνεται το μαύρο μέτωπο, είναι αν θα αναγνωριστεί ή όχι το διπλανό κράτος. Το βασικό μέτωπο είναι άλλο απ’ αυτό που λέτε. Υπάρχει πραγματική διαφωνία. Έτσι όπως καταλαβαίνω το κείμενο, διαφωνώ.
Τέλος, να βρούμε τί πήγε άσχημα στην Ελλάδα, τι στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, να κάνουμε έναν απολογισμό. Υπερβολικό να μιλήσουμε για χρεωκοπία, αλλά το κύριο είναι να δούμε και τις δικές μας ευθύνες, να κόψουμε την αναπαραγωγή του αστικού μοντέλου της ανάθεσης που μας έχει εισάγει ο σταλινισμός, με την αυταρέσκεια ενός θεατρικού ανταγωνισμού μπροστά σε ένα ανήμπορο εργατικό κοινό. Έχουμε μεθοδολογική διαφωνία.
Ηλίας:
Ο Τάσος Γ. είπε κάποια πράγματα που διαφωνώ. Λάθος ότι το ελληνικό αστικό κράτος δεν ήθελε να αναγνωρίσει το διπλανό κράτος. Η εθνική αστική γραμμή Καραμανλή δεν ήταν αυτό. Ο Τσίπρας εφαρμόζει αυτή τη γραμμή και πιο επιθετικά. Δεν τα βρήκαν κάπου στη μέση. Το ελληνικό κράτος νικάει κατά κράτος. Το να ταχθούμε ενάντια στο «μαύρο μέτωπο» , όπως λέτε, δε θα βαρύνει στην αριστερά, αντίθετα μπορούμε να βοηθήσουμε μια μειοψηφία της εργατικής τάξης να καταλάβει ότι απλώς αλλάζει η επιθετική ελληνική αστική πολιτική.
Η αποχή απ’ τις εκλογές μεγαλώνει. Είναι μια διεθλασμένηαντισυστημικότητα που μπορεί να πάει δεξιά ή αριστερά. Όταν λέμε ότι δεν υπερασπιζόμαστε την αστική δημοκρατία, δεν εννοούμε φυσικά τα δικαιώματα που τα επέβαλε η εργατική τάξη. Γενικώς και αορίστως, όμως δεν την υπερασπιζόμαστε.
Η ΓΣΕΕ οργανώνει μια μικρή μειοψηφία, το ξέρουμε. Αλλά το οργανωμένο κομμάτι έχει εν δυνάμει τη δυνατότητα να είναι η αιχμή του δόρατος. Θυμηθείτε την εμπλοκή των συνδικάτων στις πλατείες. Μόνο στο δημόσιο θα έχει στήριξη ο ΣΥΡΙΖΑ, χέστηκε ο άνεργος για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν οργανώνει την εργατική τάξη. Αποσυντίθεται πιο γρήγορα απ’ το ΠΑΣΟΚ.
Νικόλας:
Επειδή ετέθη το θέμα της δεοντολογίας και του πώς μιλάμε: δέχομαι ότι η διευκρίνηση του Τάσου δεν εννοεί ότι είμαστε φασίστες. Απλώς υιοθετεί το επιχείρημα ότι όποιος δε στηρίζει τον Τσίπρα ευνοεί τον Κούλη.
Παναγιώτης:
Με τραμπουκισμούς και διώξεις ποτέ δεν είχαμε σχέσεις. Κίνδυνος πώς θα ορίσουμε τις δυνάμεις που θα συμμαχήσουμε. Ως το ’15 εκτιμήσαμε ότι συγκροτούμε επιτροπές κτλ. Αλλά όχι κυβερνητικές δυνάμεις (ΔΗΜΑΡ). Πρέπει να το ορίσουμε αυτό. Το ’12 το ΣΕΚ είχε συμμετάσχει σε συνέλευση με νεοφιλελεύθερους (Τζήμερο κλπ.) Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα τύπου SPD; Μπορούμε με τη βάση του να συμμαχήσουμε;
Ναι, είναι ευπρόσδεκτοι σε πορεία. Αν πρέπει να απευθυνόμαστε στον ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα, όμως, θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να απαντήσουμε αρνητικά.
Μάνος:
Θυμίζω την άποψη του Τρότσκι για τα δημοκρατικά δικαιώματα: είναι τα ψήγματα της εργατικής δημοκρατίας μέσα στην αστική δημοκρατία.
Είμαστε υπέρ των δημοκρατικών δικαιωμάτων, αλλά αυτό δεν σημαίνει υπέρτης αστικής δημοκρατίας της Ευρώπης. Το δίλημμα αστική δημοκρατία ή φασισμός προφανώς δεν μας είναι αδιάφορο, όμως ακόμα και η υπεράσπιση των δημοκρατικών κεκτημένων δεν γίνεται σε συμμαχία με αυτή την αστική δημοκρατία, δηλαδή με τα αστικά «δημοκρατικά» κόμματα.
Για τη Συρία, προφανώς διαφωνείτε μεταξύ σας γιατί ενώ έχετε εκπεφρασμένες απόψεις, έχετε γράψει και στο Inprecor, τώρα δεν θέλετε να το συζητήσουμε.Πού έχει η προοδευτική αντιπολίτευση το πλεονέκτημα ή την πρωτοβουλία των κινήσεων;
«Καλά έκαναν και πήραν όπλα» οι κούρδοι: άλλη κριτική κάνει το κείμενο. Μιλάμε για τις πολιτικές τους συμμαχίες. Παράδειγμα: το HDP έκανε στο Παρίσι συγκέντρωση και ένας απ’ τους ομιλητές ήταν μέλος του κόμματος του Σαρκοζί.
Οι διορθώσεις σας είναι προσχηματικές. Στέκεστε σε εκφράσεις προσπαθώντας να αλιεύσετε αβάσιμα συμπεράσματα: πχ, με βάση τη δράση της οργάνωσης, είναι δυνατόν κανείς να πει ότι υποτιμά τους αγώνες για δικαιώματα, απλώς και μόνο ερμηνεύοντας μια φράση;
Για την 4η: Η αναφορά που γίνεται στο κείμενο είναι πως η σημερινή ηγεσία δεν είναι, κατά τη γνώμη μας, νόμιμη πολιτική συνέχεια των αρχών της 4ης. Πολιτικά, και όχι τυπικά ή «νομικά». Είναι ανοησία ο ισχυρισμός ότι λέμε κάποιον «παράνομο». Έμπρακτη αμφισβήτηση της ηγεσίας μέσω της αντιπολίτευσης, αυτό επιζητούμε απ’ τη μεριά μας. Θα μπορούσαμε να βρούμε κοινό τόπο για όλη την οργάνωση αν όντως κι εσείς στηρίζατε το κείμενο του Γιάκομπ πραγματικά. Όμως ο απολογισμός σας από το Παγκόσμιο Συνέδριο (επίσημος, τον έχετε αναρτήσει, δια χειρός Γιάννη Φ.) λέει ευτυχώς που κέρδισε η πλειοψηφία, ξεχνώντας εντελώς ότι εδώ δεν ψηφίσατε πλειοψηφία αλλά το κείμενο του Γιάκομπ.
Ποιοτική διαφορά στα θεμελιώδη δεν υπάρχει ανάμεσα στην πολιτική της ΝΔ και στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αστικές πολιτικές στα πλαίσια των κανόνων του καπιταλισμού και της λιτότητας.Ποσοτική μόνο διαφορά υπάρχει. Δείτε και δηλώσεις Τσίπρα – Μητσοτάκη για φορολόγηση: ο ένας προτείνει μείωση φορολογίας επιχειρήσεων, ο άλλος μεγαλύτερη μείωση. Ο Μητσοτάκης λέει περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις, όμως η κυβέρνηση Τσίπρα κατάφερε να δρομολογήσει περισσότερο το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων από την κυβέρνηση ΝΔ κλπ.
Για τη Μακεδονία: το μόνο αίτημα για εμάς είναι η μονομερής (εκ μέρους της Ελλάδας) αναγνώριση της Δημοκρατίας της Μακεδονίας με το όνομά της. Η Συμφωνία δεν είναι συμβιβασμός, είναι κατίσχυση της ελληνικής πλευράς. Για το μαύρο μέτωπο δεν αξίζει να απαντήσω.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Η άποψη ότι δεν παλέψαμε για τις τάσεις δεν είναι σοβαρή. Ήταν μεγάλη νίκη και το πιστώνεται και η οργάνωση με τη συστηματική της παρέμβαση για αυτό. Μεμψιμοιρία το ότι «δεν μίλησα εγώ» και οι άλλοι είναι αναξιοκρατούντες. Η «αξιοκρατία» δεν είναι λέξη για αριστερούς.
Ουσιαστική η συζήτηση για το τι είναι η κρίση. Θα είχε ενδιαφέρον να κάναμε τη συζήτηση και μ’ ενδιαφέρει. Γενικά οι καπιταλιστές χάνουν πιο πολύ απ’ όλους αρχικά από την κρίση, αλλά όταν η κρίση ολοκληρωθεί έχουμε λιγότερους και ισχυρότερους καπιταλιστές. Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί να την θέλουν κιόλας, όπως έλεγαν αρχικά πχ ΑΡΑΝ – ΑΡΑΣ, ότι είναι στημένο το κόλπο κλπ. (για να εμμείνουν στα συνδικαλιστικά αιτήματα).
Εξήγηση για κρίση : εποικοδομητική.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ:
Στη συζήτηση για την ημερομηνία ο Τάσος Αν. εξήγησε ότι, πέραν των πολιτικών ή άλλων διαστάσεων, έχει ο ίδιος μια απολύτως ιδιοτελή προτίμηση να μη γίνει η συνδιάσκεψη το ΣΚ 3-4 Νοεμβρίου, καθώς αυτό το Σ/Κ ο ίδιος θα λείπει από την Ελλάδα και δεν θα μπορεί να συμμετέχει.
ΣΚ. 27-28 Οκτώβρη : 2 (Μάνος, Τάσος Α.)
ΣΚ. 3-4 Νοέμβρη : 6 (Φανή, Τάσος Γ., Παναγιώτης, Γιάννα, Ηλίας, Νικόλας)
Οργανωτική επιτροπή: Μαριάννα Ξ. , Δημήτρης Κ., 1 μέλος της ΤΠΤ. Η ΤΠΤ θα στείλει το όνομα του μέλους της μετά τη επόμενη συνάντησή της
Για το κείμενο της LEVICA: ομόφωνη απόφαση να συνυπογράψουμε.
