Πρακτικά Κ.Ε. 6/2/22

Παρόντες-ούσες: Κώστας Σ, Γιάννα Κ, Θανάσης Αν, Χριστίνα Π, Χρήστος Ν., Χρήστος Αν, Μάνος Σκ, Βάλια Δ, Κώστας Δ, Νικόλας Σκ, Παναγιώτης Κ,

Ηλεκτρονικά: Σουλα Κ., Νικος Ταμ, Μάνος Κτ, Πέτρος Ν, Κωστής Π., Νίκος Καρ,

Απόντες: Αλέξανδρος Σ., Δημήτρης Χαρ.

Ατζέντα:

-Κείμενο στα εσωτερικά

-Ουκρανία/Συγκυρία

-Ινστιτούτο

Για το κείμενο στα εσωτερικά

Κώστας Σκ. Να μην μπει το θέμα του κειμένου στην σημερινή ατζέντα.

Γιάννα: Εγώ διαφωνώ, πρέπει να συζητηθεί.

Βάλια: Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να γίνει μια αποτίμηση της διαδικασίας μέσα από την οποία φτάσαμε στην διαγραφή του Αχιλλέα. Πως διαχειριστήκαμε την καταγγελία, τον τρόπο που διεξήχθη ο διάλογος. Μέσα εκεί εντάσσεται και το κείμενο που αναμφισβήτητα επηρέασε τον διάλογο. Δεν έχω άποψη αν αυτό πρέπει να γίνει τώρα ή στην επόμενη Κ.Ε.

Νικόλας: Σύμφωνοι στο να μην συζητήσουμε το κείμενο σήμερα επειδή οι δράστες του λείπουν. Αλλά είναι λάθος που λείπει ο Αλέξανδρος. Ήξερε την ώρα και ημέρα της συνεδρίασης εδώ και μια βδομάδα και ενημερώνει 20 λεπτά πριν ότι δεν μπορεί. Θα μπορούσε να ζητήσει άλλη ημέρα ή ώρα. Η συμπεριφορά αυτή είναι αντισυντροφική, διαλυτική και υπονομευτική. Υπονομεύει την ικανότητα της οργάνωσης να συζητήσει τέτοιες σοβαρές καταγγελίες για θέματα που τέλος πάντων θεωρεί ότι υπάρχουν. Θέλει να περάσει το ζήτημα στο ντούκου. Η στόχευση είναι να περάσουν κάποιες εβδομάδες και να ξεχαστεί. Με το να μην το συζητάμε σημαίνει ότι αυτό το κλίμα παρατείνεται. Το κείμενο είναι ιδιαίτερα επιθετικό, δημιουργεί εντυπώσεις.

Χριστίνα: Πιστεύω ότι δεν μπορεί να συζητηθεί σήμερα μιας και λείπει ο Αλέξανδρος, αλλα πρέπει να συζητηθεί κάποια στιγμή γιατί τα καταγγελλόμενα είναι σοβαρά και δεν μπορούν να μείνουν χωρίς απάντηση. Άρα να συζητηθεί σίγουρα στην επόμενη Κ.Ε ασχέτως απουσιών.

Μάνος: Δεν είναι απαραίτητο να είναι εδώ ο Αλέξανδρος. Πρέπει να υπάρχει απάντηση από την ηγεσία όταν εγκαλείται η οργάνωση. Είχαμε πει ότι σήμερα θα το συζητήσουμε.

Γιάννα. Είναι σημαντικό να συζητήσουμε το συγκεκριμένο κείμενο, όπως είχαμε πει άλλωστε στην προηγούμενη ΚΕ. Για μένα είναι καταδικαστέο ως προς το σεβασμό και των διαδικασιών ο ένας εκ των συγγραφέων, μέλος της ηγεσίας, που παίρνει το βάρος της καταγγελίας, να μην είναι εδώ σήμερα, με ειδοποίηση προ μισής ώρας.. . Θεωρώ επίσης κακό προηγούμενο να μην συζητηθεί, γιατί πέραν του ότι δημιουργεί γκρίζες ζώνες, ανοίγει μία κακή παράδοση, με την έννοια ότι μπορεί ο καθένας και η καθεμία να δημοσιεύει ένα οποιοδήποτε καταγγελτικό κείμενο και να μην μπαίνει στη διαδικασία συζήτησής του. Δεν είναι απαραίτητο να είναι εδώ ο Αλέξανδρος, γιατί δεν συζητάμε να βγάλουμε καταγγελία εναντίον του ώστε να απολογηθεί, αν και επαναλαμβάνω θα έπρεπε… Συζητάμε να βγάλουμε απάντηση σε μία μεθόδευση, που δημιούργησε ένα κλίμα το οποίο πρέπει να απαντηθεί, από τη στιγμή που θέτει, αόριστα βέβαια, ζητήματα περί χαρακτήρα και λειτουργίας της οργάνωσης.

Κώστας Δ: Εγώ λέω να το συζητήσουμε. Η απουσία δεν είναι λόγος. Δεν συμφωνώ με αυτά που γράφει, γιατί δεν στοιχειοθετούνται. Μπορεί να υπήρξαν ολιγωρίες μπορεί και όχι. Αλλά δεν μπορείς να γενικεύεις. Είναι σα να υπαινίσσεται πράγματα. Η κριτική από την υπόλοιπη οργάνωση είναι υπερβολική. Δε νομίζω να υπήρχε δόλος. Πρέπει να υπάρχει η ελευθερία να πει κανείς την γνώμη του. Νομίζω θα πρέπει να είμαστε πιο μαζεμένοι στις εκφράσεις. Πχ του Νικόλα, είναι επιθετική. Δεν υπονομεύτηκε η οργάνωση, η ηγεσία της.

Χρήστος Αν.: Λάθος που λείπει ο Σαντούκος για όποιους λόγους και εάν λείπει, έπρεπε, εάν ήθελε, να είναι και η Βέρα. Πρέπει να συζητηθεί. Το κείμενο είναι προβληματικό. Αφήνει ένα νοσηρό κλίμα. Δεν αποκλιμακώνεται σήμερα η κρίση, την παρατείνει η απουσία τους. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει δολιότητα και ότι υπάρχει μικροπολιτικό σχέδιο. Διαμορφώνει έναν κύκλο παρεξηγήσεων. Η συζήτηση παρεκτράπηκε. Σε κάποια σημεία του κειμένου λείπει και κάποια ειλικρίνεια. Δεν έχουν σημασία αυτά για την ΟΡΜΑ και το SPA (σ.τ.γ μεταφορικά, συνθηματικά και αποκωδικοποιημένα τίθεται για διακριτούς λόγους), αποπροσανατολίζουν την συζήτηση γύρω από τις καταγγελίες.

Μάνος Κτ. Πρέπει να υπάρχει μια απάντηση γιατί ήταν πολύ εμπρηστικό. Αυτή την στιγμή η οργάνωση γνωρίζει μόνο αυτό. Δεν πρέπει να μπούμε σε μία διαδικασία επιθετικής απάντησης. Ακόμα κι αν υπήρχε ολιγωρία, δεν δικαιολογείται ούτε στο ελάχιστο αυτή η αντίδραση. Αφήνει κακό προηγούμενο. Το κείμενο κατάφερε να μην συζητηθεί το ζήτημα. Έριξε το βάρος σε λάθος σημείο. Δεν έχει σημασία που λείπει ο Αλέξανδρος. Δεν μπορούσε να έρθει.

Χρήστος Νομ. Το κείμενο συζητήθηκε στον πυρήνα, το έθεσα εγώ μιας και οι δύο συγγραφείς του κειμένου είναι στον ίδιο πυρήνα. Μέσα από την συζήτηση νομίζω ότι κατάλαβα περισσότερα για το πως αντιλήφθηκαν το πρόβλημα οι σύντροφοι που έγραψαν το κείμενο. Ωστόσο το κείμενο έχει κυκλοφορήσει στην οργάνωση. Είτε πρέπει να υπάρχει μία ανασκευή από μέρους τους, είτε μια απάντηση από την ΚΕ. Ίσως θα ήταν καλό η συζήτηση για το κείμενο να γίνει στο πλαίσιο μιας συνολικότερης συζήτησης για το πως πρέπει μια οργάνωση να αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα.

Για μένα από τις μέχρι τώρα συζητήσεις στα διάφορα όργανα αναδεικνύονται 3 βασικά θέματα:

1. Το κείμενο των συντρόφων που εξαπολύει γενικόλογες αλλά βαριές κατηγορίες απέναντι στο σύνολο της οργάνωσης και μάλιστα χωρίς να μπαίνει καν στον κόπο να τις στοιχειοθετεί.

2. Ποιος είναι ο ρόλος του/της γραμματέα ενός πυρήνα. Εκφράστηκε μια αντίληψη ότι ο/η γραμματέας δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο ρόλο πολιτικό ή οργανωτικό και ότι απλά και μόνο είναι συντονιστής/τρια του πυρήνα. Ως εκ τούτου δεν ήταν αναγκαία η παρουσία του/της γραμματέα στην ΚΕ που θα συζητούσε το συγκεκριμένο θέμα για να μεταφερθεί η συζήτηση του πυρήνα (η εισήγηση του πυρήνα προβλέπεται στο καταστατικό, ακόμα και αν δεν υπάρχει απόφαση πρέπει να μεταφερθεί η συζήτηση). Θεωρώ λάθος μια τέτοια αντίληψη για τον ρόλο του/της γραμματέα.

3. Τοποθετήσεις που έγιναν στην ΚΕ ή και που εκφράζονται και στο κείμενο και προσπαθούν να πιέσουν για μια απόφαση με την απειλή της αποχώρησης (ατομικά ή ενός σχήματος κλπ). Οι παρεμβάσεις της οργάνωσης είναι αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας και όχι ατομικής.

Όπως και να έχει νομίζω ότι ήταν μεγάλο σφάλμα ότι για μεγάλο διάστημα (μετά που γνωστοποιήθηκε το πρόβλημα) η διαχείριση του ζητήματος έγινε έξω από όργανα (πυρήνας, ΚΕ, ΠΓ). Δεν αποκλείω μάλιστα κάποιοι να εξέλαβαν ότι έπαιρναν οδηγίες από όργανο ενώ δεν ήταν έτσι, (γεγονός που χειροτέρεψε την ασυνεννοησία)

Κωστής Π: Συμφωνώ με το Μάνο Κτ. και με τον Χρήστο για τις εκτιμήσεις του. Πρέπει λοιπόν να συζητηθεί. Υπάρχει το ζήτημα της δημοκρατίας. Το καταστατικό δεν είναι κάποιο κείμενο που έχει κατατεθεί σε κάποιο πρωτοδικείο. Έχει 10-15 αρχές για να μπορούμε να συζητάμε με ασφάλεια. Το κείμενο κινείται έξω από το πνεύμα αυτό. Συζητήσεις έγιναν εκτός διαδικασιών και σώματος. Δεν αφορά μόνο τη νεολαία. Πρέπει να γίνουν συζητήσεις για τη δημοκρατία στους πυρήνες, και για τον σεξισμό.

Νίκος Καρμ: Συμφωνώ με την Βάλια ότι πρέπει να συζητηθεί το κείμενο, αλλά εντός μίας μεγαλύτερης εικόνας. Όσον αφορά, για το αν λείπει ο Αλέξανδρος έχουν ειπωθεί πολύ σκληρά πράγματα. Ο σύντροφος είναι 9ο έτος στο πολυτεχνείο, δουλεύει φουλ τάιμ και τρέχει σχήμα. Εγώ στην προηγούμενη ΚΕ δεν είπα σε καμία περίπτωση ή εγώ ή το σχήμα, δεν μίλησα εκ μέρους του. Αυτό που είπα είναι το πως παρεμβαίνουμε στη σχολή, και να εξηγήσω μια δυσκολία που θα προέκυπτε στην παρέμβαση μας. Δεν υπάρχει θέμα να λέω ότι το σχήμα θα κάνει το ένα ή το άλλο, γιατί δεν είμαι εγώ το σχήμα, στο οποίο παρεμβαίνουν μάλιστα και άλλοι 2 σύντροφοι από την οργάνωση. Εγώ είπα την αποψή μου για τον κοινωνικό χώρο που παρεμβαίνω και να δείξω τι παίζει και πως με προβληματίζει. Από εκεί και πέρα λυπάμαι αν δεν το εξήγησα σωστά αυτό που ήθελα να πω.

Συζήτηση για το κείμενο στα εσωτερικά

Πέτρος Ν. Είμαστε πολιτικό όργανο και πρέπει να συζητηθεί. Δεν είναι το θέμα ηθικής τάξεως. Δεν γίνεται να το αντιμετωπίζουμε ως ηθικό ατόπημα και συναισθηματικά. Το κείμενο αναδεικνύει ένα πρόβλημα το οποίο δεν κατονομάζεται. Αυτό μου λέει εμένα ότι το κείμενο απαντάει σε ένα κους κους και όχι σε διατυπωμένες απόψεις. Στην οργάνωση δεν είμαστε παρέα. Το γεγονός και μόνο ότι το κείμενο κάνει αυτό και είναι πρόβλημα. Ακόμα και στην περίπτωση που ο Αλέξανδρος θέλει να αποφύγει την υπεράσπιση το κείμενο είναι πολιτική πράξη. Δεν υπάρχει λόγος να βγάζουμε συμπεράσματα. Το καταστατικό δεν θα μας σώσει την δημοκρατία στην οργάνωση. Πρέπει να μάθουμε περισσότερα για την οργάνωση.

Παναγιώτης. Το κείμενο έχει ένα χρονικό που κρατάει από τις 6 Δεκέμβρη. Συνεχίζει στις 10 Γενάρη. Το ΠΓ δεν μπορεί να απαντήσει σε φήμες. Καταδικάζω ότι φωτογραφίζονται 2 συντρόφισσες. Το θέμα τέθηκε στις 10 Γενάρη στο ΠΓ. Όσον αφορά στην διαδικασία ήταν άψογη. Πρέπει να υπάρχει μία κουλτούρα ότι το θέμα με έναν σύντροφο πρέπει να μπαίνει στον πυρήνα. Ούτε σε όργανα, ούτε σε συνεννόηση με άλλες οργανώσεις , ούτε σε παραγοντισμούς. Το τρίτο και πιο σοκαριστικό, το ζήτημα της δημοκρατίας. Ακούς νέους ανθρώπους “δεν μπορώ να δεχτώ ότι”. Η οργάνωση δεν γεννιέται την στιγμή που μπήκαμε στην οργάνωση. Για το αν είναι η ΟΚΔΕ ασφαλής χώρος. Η ΟΚΔΕ έβαλε το γυναικείο ζήτημα στο φοιτητικό κίνημα. Σύντροφοι που τότε μας έκαναν κριτική τότε τώρα κάνουν πολιτικές καριέρες με αυτό το ζήτημα. Δυο προτάσεις. Να συζητήσει ένα κύκλο πυρήνων για την εργατική δημοκρατία. Με βιβλιογραφία. Δεύτερον. Ένας κύκλος πυρήνων με βιβλιογραφία για τον σεξισμό. Όχι με ό,τι μαλακία διαβάζουμε στο ίντερνετ.

Μανος Σκ. Μη μας φέρνετε σε θέση απολογίας για το πόσο αυστηρά θα το πάρουμε το κείμενο. Ήταν πολύ δριμύ. Σπιλώνει ανθρώπους. Υπάρχει μια γενικότερη αντίληψη ότι η ηγεσία είναι κάτι σαν κυβέρνηση, περιμένουμε να λύσει τα πάντα και διαμαρτυρόμαστε (αν και ο ένας εκ των συγγραφέων προφανώς ξέχασε ότι και ο ίδιος είναι στην ηγεσία, και κανένας δεν είχε περισσότερη αρμοδιότητα από τον ίδιο να θέσει το θέμα). Στην πραγματικότητα, σε μια τέτοια οργάνωση, η ηγεσία είναι απλώς οι πιο διαθέσιμοι και διαθέσιμες. Υπήρξε μια σταλινική μεθοδολογία συζήτησης. Η αοριστία των καταγγελιών και των μομφών προς την οργάνωση στο κείμενο συνέβαλε σε αυτή. Ακούστηκαν σε πυρήνες αδιανόητα πράγματα, για διαγραφές από το ΠΓ και χωρίς απολογία. Διαπομπεύτηκαν σύντροφοι για τις απόψεις που εξέφρασαν. Οι ερωτήσεις συντρόφων και συντροφισσών στις διαδικασίες αντιμετωπίστηκαν με καχυποψία και με μομφές για διάθεση συγκάλυψης. Πραγματικό κυνήγι μαγισσών. Με ποιο δικαίωμα θα μπορούσε να φιλτράρεται η πληροφόρηση προς άλλα μέλη της οργάνωσης, που θέλουν να αποκτήσουν σαφή εικόνα για να κρίνουν; Η κριτική για κωλυσιεργία δεν έχει καμία βάση. Υπάρχουν διαδικασίες που πρέπει να γίνουν, πρέπει να έχουμε πλήρη εικόνα, και αυτό θέλει κάποιον εύλογο χρόνο, που ήταν άλλωστε λίγες μέρες. Αν μία καθυστέρηση έγινε, είναι ότι το θέμα άργησε να μπει στον πυρήνα, κι όταν έγινε η συζήτηση τα μέλη του πυρήνα δεν ήταν ενημερωμένα καν για το θέμα της συνεδρίασης – αλλά γι’ αυτό προφανώς δεν φταίει η ηγεσία, η ευθύνη είναι του γραμματέα και όσων ήξεραν την υπόθεση. Η τοπική καθυστέρηση είναι κατανοητή λόγω της ευαίσθητης κατάστασης, αλλά πάει πολύ να γυρίζει τούμπα όλο το πράγμα και να ζητούνται ευθύνες από αλλού. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να απαντήσουν με κείμενο και τα δύο μέλη του Π.Γ., οι συντρόφισσες που στοχοποιούνται από το κείμενο εντελώς άδικα. Πρέπει να μην γίνεται διαπόμπευση συντρόφων με βάση διαστρεβλωμένες απόψεις. Οι συγγραφείς, τώρα που επιβλήθηκε η υψηλότερη ποινή που προβλέπει το καταστατικό, και που έχει απονεμηθεί ποτέ, δεν πρέπει να πουν ότι έκαναν λάθος όταν υπονοούσαν ότι θα υπάρξει συγκάλυψη; Το κείμενο παρουσιάζει μια κατάσταση ότι οι συγγραφείς εξαρχής ήθελαν να διαγραφεί ο Αχιλλέας με βάση την πρώτη καταγγελία. Πραγματολογικά αυτό είναι λάθος. Πρέπει να γίνει μια συζήτηση για το τι είναι εργατική δημοκρατία σε μια οργάνωση. Όσοι πιστεύουν ότι το να ακολουθείται μια συγκεκριμένη διαδικασία είναι γραφειοκρατικό, δεν έχουν καταλάβει απολύτως τίποτα για το τι είναι η γραφειοκρατία, τη μπερδεύουν με τους τύπους. Οι τυπικές διαδικασίες είναι ακριβώς το πρώτο ανάχωμα απέναντι στην αυθαιρεσία της ηγεσίας και τις τάσεις γραφειοκρατικοποίησης. Αναλόγως, ο καθένας έχει δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του με τις προβλεπόμενες διαδικασίες. Με το που μπει η πρώτη εξαίρεση σε αυτό (πχ γιατί έτσι είναι ο σεξισμό), καταρρέει τελείως η δημοκρατία. Με μια εξαίρεση αρχίζει η κατρακύλα.

Νικόλας Σκ: Επειδή άκουσα συμβουλές να είμαι πιο μετρημένος στους χαρακτηρισμούς και δικαιολογίες για την απουσία του Αλέξανδρου, ξεκαθαρίζω ότι αυτά που είπα τα είπα συνειδητά και επιμένω στους χαρακτηρισμούς μου, που είναι πολιτικοί. Κι εγώ σήμερα εφημερεύω, είμαι σκαστός από τη δουλειά και ανά πάσα στιγμή θα χτυπήσει το τηλέφωνο για να μπούμε χειρουργείο.

Θα επισημάνω ορισμένα σημεία του κειμένου και θα πω τη γνώμη μου για το ρόλο που θέλει να παίξει. Πρώτο σημείο: Η ηγεσία δεν οργάνωσε καλά την συζήτηση και αυτό το εκτίμησαν λάθος οι συγγραφείς. Αυτό είναι άμεση μομφή γιατί εννοεί είτε ότι η ηγεσία είναι ανίκανη να εκτελέσει τα καθήκοντά της, είτε ότι ήθελε να συγκαλύψει το θέμα. Εκφράζει δε και μια ιδέα μεγαλείου των συγγραφέων. Δεύτερο: Το σημείο με τις υπόνοιες ότι “κάποιοι” μπορεί να θεωρούν ότι θέλει να πει κάτι άλλο. Ποιοι είναι αυτοί οι κάποιοι; Κυνήγι ανεμόμυλων. Τρίτο: Παραμένουμε ασφαλή αυτιά σε ένα μη ασφαλές περιβάλλον. Τερατώδης κατηγορία Τέταρτο. Το σπα δεν αναφέρθηκε, ενώ ο πυρήνας το ήξερε και δεν έκανε τίποτα τόσο καιρό. Ηθελημένα οι συγγραφείς περίμεναν για να το χρησιμοποιήσουν μαζί με τα άλλα τώρα.

Ολιγωρία δεν υπάρχει. Δεν θα κάνω τον δικηγόρο του ΠΓ, αλλά μέσα σε 3 εβδομάδες από την κοινοποίηση της καταγγελίας πήραμε μια πρωτοφανή για την οργάνωση απόφαση. Ειπώθηκε ήδη ότι σημαντικές ευθύνες έχουν οι συγγραφείς, ο ένας ως μέλος της ΚΕ, η άλλη ως γραμματέας του οικείου πυρήνα. Το βασικό όμως είναι άλλο. Το κείμενο είναι απαράδεκτο. Πρέπει να υπάρχει μια απάντηση της ΚΕ που να το καταδικάζει, χωρίς “ναι μεν αλλά”. Δεν είναι ότι αναδεικνύει αληθινά ζητήματα με υπερβολικό έστω τρόπο. Μην το δούμε ότι μπορεί να λειτουργήσει εποικοδομητικά. Δημιουργεί μια πλαστή και απολίτικη διαίρεση μεταξύ της “καλής” βάσης και της “κακής” ηγεσίας. Άστοχο και με βάση την πολιτική μας παρακαταθήκη και το μέγεθός μας. Τελικά πήραμε μία απόφαση με το μαχαίρι στο λαιμό, για την οποία διατηρώ τις επιφυλάξεις μου τις οποίες θα εξηγήσω όταν γράψω τη δικαιολόγηση της ψήφου μου. Τίποτα δεν έγινε καταστατικά, μην επικαλούμαστε συνεχώς το καταστατικό, και καλώς ενδεχομένως, υπήρξε μια έκτακτη κατάσταση και κινηθήκαμε με βάση μια κοινή λογική. Η διαχείριση του περιστατικού από τους συγγραφείς με όρους “ξέρω κι άλλα και δεν τα λέω”, με διαρροές και φήμες μέσα στην οργάνωση, χωρίς κανονική απεύθυνση στα όργανα και τις διαδικασίες, όπως και η επίκληση άλλων συλλογικοτήτων για να επιβληθεί μια απόφαση στην οργάνωση έχει όνομα. Λέγεται φραξιονισμός. Δεν είμαι κατά του φραξιονισμού και έχει αποδειχθεί. Αλλά να γίνεται με σαφή πολιτικό λόγο. Όταν βγήκε πχ το κείμενο της ΤΠΤ που εξανήγγειλε την τάση, εγώ το καλωσόρισα. Ξέραμε πια τι να αντιμετωπίσουμε και δεν είχαμε τον διαλυτικό ανταρτοπόλεμο. Τα νέα μέλη ειδικά καλό θα ήταν να προσέχουν στο πόσο αυστηρά είναι με τις συμπεριφορές των άλλων και τις ποινές, γιατί είναι πολύ εύκολο με μια κουβέντα ή κάτι άστοχο να εκτεθείς και δημοσίως.

Γιάννα Κ. Θα διαχωρίσω τα επίπεδα, που αφορούν τη διαδικασία που επιλέχθηκε από τους συγγραφείς, και το ίδιο το περιεχόμενο της καταγγελίας. Κατ’ αρχήν λίγα λόγια για τη διαδικασία. Αρχικά ενώ έχει ενημερωθεί το Π.Γ. και ο πυρήνας, έρχεται ένα κείμενο οριζόντια στην οργάνωση που καταγγέλλει για συγκάλυψη μιας έγκλησης-κατηγορίας που έχει μπει ήδη στη συζήτηση. Τι άλλο προσφέρει εκτός από το να πλανάται ένα κλίμα λάσπης; Το έχουμε ζήσει ξανά αυτό και ξέρουμε σε τι μπορεί να οδηγήσει. Άρα μπορούμε να βγάλουμε συμπέρασμα για τον χαρακτήρα της κίνησης και τι πρόσφερε στην κουβέντα, αν και εξακολουθώ να αναρωτιέμαι για τα κίνητρα της επιλογής αυτής της διαδικασίας.

Όσον αφορά το περιεχόμενο. Κατά τη γνώμη μου, διάβασα μία μη ξεκάθαρη καταγγελία. Αντί να έχουμε μια πλήρη ενημέρωση στο τι ακριβώς αφορά η καταγγελία για το σεξισμό, έχουμε πλάι σε μία θολή ενημέρωση και αναφορά σε πολιτικά προβλήματα με τον σύντροφο, που παρουσιάζονται τώρα, ενώ έχει προηγηθεί συνδιάσκεψη, ο σ. έγινε μέλος της οργάνωσης και δεν ειπώθηκε κάτι αντίστοιχο.

Πάμε στις καταγγελίες για σεξισμό καθεαυτές: διαφωνώ και με τον ίδιο τον τρόπο που διατυπώθηκαν, και κληθήκαμε να ψηφίσουμε με βάση μία, δύο, τρεις, μετά δύο γιατί αποσύρθηκε η τρίτη, κλπ. κατηγορίες.

Για την έγκληση για δομικό πρόβλημα. Να δεχθώ λοιπόν ότι υπάρχει ένα τέτοιο, αν και δεν κατονομάζεται και δεν περιγράφεται και καλούμαστε να υποθέσουμε αν αφορά σεξισμό, δημοκρατία, και τα δύο; ασαφές. Αν αφορά σεξισμό, όπως υποθέτω, είχαμε συνδιάσκεψη, συζητήσαμε ως γυναικεία ομάδα, καταθέσαμε κείμενο. Η συντρόφισσα που συμμετέχει στην ομάδα γιατί δεν το ανέδειξε τότε; Προέκυψε το δομικό πρόβλημα μέσα σε 2 μήνες; Από την άλλη, οι αόριστες εγκλήσεις αυτός έκανε, αυτός δεν έκανε είναι απαράδεκτες, καταδεικνύονται δύο μέλη του ΠΓ, ανώνυμα βέβαια, προκαλώντας κουτσομπολιό.

Λοιπόν, το να κάνουμε καταγγελίες για σεξισμό είναι το πρώτο που έχει νόημα και κανείς δεν το αμφισβητεί. Ωστόσο, τεκμηριωμένες και χωρίς να χρησιμοποιούνται ως όχημα δεν ξέρω γιατί άλλο. Προτείνω από τη μία απάντηση στο κείμενο από την ΚΕ και δουλειά πάνω στο φεμινιστικό αλλά και στο τι σημαίνει δημοκρατία στην οργάνωση. Μεταξύ των άλλων, προσωπικά έχω πρόβλημα και με την ορολογία που χρησιμοποιείται σε θεωρητικό επίπεδο, το είπα και την προηγούμενη φορά.

Χριστίνα. Π. Δυσκολεύομαι να μιλήσω χωρίς συναισθηματική φόρτιση γιατί νιώθω ότι απολογούμαι. Το είπα και στην προηγούμενη ΚΕ αλλά το επαναλαμβάνω μιας και στην έκτακτη ΚΕ δεν συζητήσαμε το κείμενο, και καλώς κάναμε. Η μία από τα δύο μέλη του ΠΓ που αναφέρει συνέχεια το κείμενο είμαι εγώ. Δεν το λέω για να πω ότι είναι προσωπικό, αυτό δεν με αφορά. Το αναφέρω με την έννοια της πολιτικής προσωποποίησης, για να ξέρουμε για ποιους μιλάμε. Αρχικά παρουσιάζει ένα ημερολόγιο με τα γεγονότα το οποίο όμως έχει τρύπες. Τρανταχτό παράδειγμα ότι δεν αναφέρεται το ΠΓ στις 16 Γενάρη, σίγουρα όχι τυχαία. Σε αυτή τη συνεδρίαση είχαμε καλέσει επίσημα για ενημέρωση τη Βέρα, για τεχνικούς λόγους με το signal δεν μπόρεσε να μπει και έστειλε τελικά ενημέρωση στη Βάλια. Επίσης κάνει αόριστες εκτιμήσεις για απόψεις που δεν ειπώθηκαν σε επίσημες διαδικασίες, προδικάζει κάποια έκβαση πριν ολοκληρωθούν οι διαδικασίες. Ονομάζει τις προσωπικές συζητήσεις που έκανε η Βέρα με εμένα και τη Βάλια ως ενημέρωση σε 2 μέλη του ΠΓ. Είμαστε μέλη του ΠΓ αλλά ποτέ δεν ζητήθηκε η συζήτηση στα όργανα και όταν έγινε ήταν με πρωτοβουλία του ΠΓ. Ακόμα και για να συζητηθεί στον πυρήνα, το ΠΓ κάλεσε τον πυρήνα να το κάνει. Επίσης, οι απόψεις που εκφράζονται τόσο επιθετικά και γενικεύουν κατηγορίες για την οργάνωση, αν ήταν εξαρχής οι απόψεις των συγγραφέων, ποτέ δεν αναφέρθηκαν στις συζητήσεις-ενημερώσεις του ΠΓ.

Προσωπικά, δεν θα κατηγορούσα τη Βέρα (ή τον Αλέξανδρο) για ολιγωρία. Αλλά αφού γίνεται στο κείμενο, επιστρέφω την κατηγορία (ήταν γραμματέας και μέλος της ΚΕ, και κάναμε και ΚΕ 9 Γενάρη).

Είναι η δεύτερη φορά που καλούμαι να απολογηθώ για αντίστοιχο θέμα αλλά τότε το ζήτημα χρησιμοποιείτο εργαλειακά γιατί υπήρχε πολιτική διαφωνία. Και συμφωνώ με τον Νικόλα ότι η ΤΠΤ ήταν μία τάση υπό διαμόρφωση και ο διάλογος έγινε πιο πολιτικός όταν έφτιαξαν την τάση. Τώρα πραγματικά δεν καταλαβαίνω τον λόγο.

Το κείμενο βασίζεται σε ένα κλίμα κουτσομπολιού και διαλόγου που δεν έγινε σε διαδικασίες. Επίσης είναι σαν να απαντάει στη συζήτηση στον πυρήνα των Πατησίων (που δεν είναι μέλη). Ο ίδιος ο Αλέξανδρος είπε στην έκτακτη ΚΕ ότι η οργάνωση δεν είναι ασφαλής χώρος γιατί μια συντρόφισσα έκανε καταγγελία στον πυρήνα της και της έλεγαν ότι είναι προλετάριος και τον θέλουμε και ότι δεν μπορούμε να πιστεύουμε το θύμα απαραίτητα χωρίς διερεύνηση. Αφενός η συζήτηση έγινε χωρίς να γνωρίζουμε την καταγγελία μιας και η συντρόφισσα Μαρία μίλησε τελευταία. Αφετέρου, όταν δεν μπορείς να μιλήσεις ελεύθερα και να πεις τη γνώμη σου γιατί θα χαρακτηριστείς σεξιστής, αυτός δεν είναι ασφαλής χώρος.

Το κείμενο κάνει σοβαρές καταγγελίες για την οργάνωση κάνοντας γενικεύσεις, το κάνει με πολύ κακό τρόπο και όχι βασιζόμενο σε κάποια επίσημη απόφαση επί του συγκεκριμένου θέματος αλλά πριν παρθεί κάποια.

Βαλια: Εισαγωγικά να πω ότι, συμφωνώ με το ότι δεν θα πρέπει να γίνεται μια συναισθηματικού τύπου συζήτηση γύρω από το κείμενο. Με τον ίδιο τρόπο όμως, δεν μπορεί κανείς να περιμένει από κανέναν να αποκρυπτογραφήσει το κείμενο και να διαβάσει πίσω από τις λέξεις. Λέει συγκεκριμένα πράγματα και άλλα τα λέει χωρίς να τα εξηγεί. Αυτό είναι μία πολιτική πράξη που παράγει αποτελέσματα. Όποιος θέλει μπορεί να προσεγγίσει τους συντρόφους που το υπογράφουν για να καταλάβει τι νιώθουν και τι εννοούν και να τους βοηθήσει να θέσουν τις διαφωνίες τους με πιο ξεκάθαρο τρόπο. Αλλά με το να υποθέτουμε τι εννοούν απλά ενισχύουμε τη συνέχιση του κουτσομπολιού και παραμερίζουμε την πολιτική συζήτηση που πρέπει να γίνεται με θέσεις, μέσα σε διαδικασίες και να τίθεται ξεκάθαρα.

Πρώτο σημείο. Το κείμενο έχει πραγματολογικά λάθη. Πρώτο. Το κείμενο λέει ότι στις 6 Δεκέμβρη ενημερώθηκαν οι σύντροφοι για μία φήμη για τον Αχιλλέα για παρεμβατική συμπεριφορά και το ήξερε και ένα μέλος του Π.Γ. Λάθος. Ένα μέλος του Π.Γ – εγώ – ενημερώθηκε ότι θα βγει καταγγελία για τον Αχιλλέα για σεξουαλική παρενόχληση και οι συγγραφείς ενημερώθηκαν από εμένα. (έχει γίνει συζήτηση στο ΠΓ κατά την οποία εξήγησα γιατί δεν το έθεσα εκεί ήδη από τότε, μιας και δεν με ρώτησε κανείς δεν μπαίνω στην διαδικασία να τους ξαναεξηγήσω). Οπότε η εντύπωση που δίνεται από το κείμενο για κάποια παρατεταμένη αποσιώπηση του θέματος, δεν ευσταθεί γενικά. Η ολιγωρία, αν πρέπει να εξεταστεί από μεριάς του Π.Γ θα πρέπει να γίνει από τις 10 Γενάρη και έπειτα. Όταν μεταφέρθηκε επίσημα η καταγγελία στην Βέρα.

Το δεύτερο είναι αυτό που είπε η Χριστίνα και είναι πολύ σημαντικό. Στις 16 Γενάρη συζήτησε το πολιτικό γραφείο το θέμα. Η Βέρα για τεχνικούς λόγους δεν κατάφερε να συνδεθεί. Στην ενημέρωση που έκανα τότε παρουσίασα μια εκτίμηση ότι το Κάμπο Ρόσο θα ζητήσει από τον Αχιλλέα να κρατήσει απόσταση για λίγο καιρό και ότι υπό προϋποθέσεις θα δεχθεί ξανά την παρουσία του, η συμμετοχή του προς το παρόν θα είναι υπό αμφισβήτηση. Το Π.Γ δεν πήρε κάποια απόφαση για αυτό το θέμα σε εκείνη την συνεδρίαση, παρά μόνο να συναντηθούμε εγώ και η Χριστίνα με τον Αχιλλέα.

Τρίτο. Στις 19 Γενάρη, ύστερα από την συνέλευση του Κάμπο Ρόσο η οποία κατέληξε στο ότι ο Αχιλλέας δεν χωράει εντός συνέλευσης, το Π.Γ αποφάσισε να θέσει το καταστατικό σε εφαρμογή, δηλαδή το ζήτημα να το συζητήσει ο πυρήνας και να αποφασίσει ποινή ή να εισηγηθεί ποινή στην Κ.Ε. Το κείμενο δεν το λέει αυτό, ενώ ανέβηκε ακριβώς μετά από αυτή την συζήτηση που έκανε ο πυρήνας. Παρουσιάζει λοιπόν μια κατάσταση πλήρους απραξίας η οποία επίσης δεν ευσταθεί.

Δεύτερο σημείο που θέλω να βάλω. Υπάρχει επίσης ένα μεθοδολογικό σφάλμα στο κείμενο. Το διατρέχει η λογική ότι “πολλά μικρά πράγματα, ισοδυναμούν με κάτι μεγάλο”, δηλαδή ότι οι καθυστερήσεις σε μερικές περιπτώσεις, οι επιμέρους λάθος χειρισμοί, οι μεμονωμένες τοποθετήσεις ορισμένων συντρόφων κ.ο.κ στοιχειοθετούν ένα μεγάλο πρόβλημα στην οργάνωση. Λάθος, πολλά μικρά πράγματα κάνουν κάτι μικρό συνήθως. Δεν πιστεύω ότι πρόβλημα της οργάνωσης είναι δομικό. Εκτιμώ ότι υπάρχουν προβλήματα που πρέπει και μπορούν να διορθωθούν και για αυτό είναι σωστό να ανοίξουμε έναν διάλογο για τον σεξισμό και το φεμινιστικό κίνημα στους πυρήνες. Το ίδιο μεθοδολογικό λάθος ισχύει κιόλας και για την ίδια την κατηγορία ενάντια στον Αχιλλέα. Κάποιος που δημιουργεί στην οργάνωση πολλά προβλήματα, αλλά κανένα ξεχωριστά δεν απαιτεί διαγραφή τότε ούτε το σύνολό τους συνιστά λόγο διαγραφής.

Τρίτο σημείο που θέλω να βάλω. Είναι οι αστοχίες που πράγματι υπήρξαν από το ΠΓ. Πρώτο. Τα δύο μέλη του ΠΓ ενημερώθηκαν και αυτά για την καταγγελία στις 10 Γενάρη και τελικά το ΠΓ συνεδρίασε στις 16 Γενάρη. Τα δύο μέλη του ΠΓ (εγώ και η Χριστίνα) δεν επέλεξαν να χτυπήσουν συναγερμό στο ΠΓ για μία έκτακτη συνεδρίαση, συμφώνησαν να κανονίσουν ΠΓ πριν τελειώσει εκείνη η εβδομάδα και να καλέσουν και τη Βέρα. Πιθανά, ο λόγος να είναι ότι δεν έβλεπαν το ζήτημα με την ίδια σοβαρότητα με τους συγγραφείς του κειμένου. Πιθανά, αν τα δύο μέλη του ΠΓ είχαν στείλει γραπτή ενημέρωση στο σύνολο του ΠΓ να είχε συγκληθεί νωρίτερα το όργανο. Μιλάμε για μία καθυστέρηση 6 ημερών.

Δεύτερο. Το ΠΓ δεν έθεσε σε εφαρμογή το καταστατικό στις 16 Γενάρη αλλά στις 19, σε αναμονή της απόφασης του Κάμπο Ρόσο. Μιλάμε για μία καθυστέρηση 3 ημερών. Δεν συμμερίζομαι την εκτίμηση του κειμένου ότι αν το Κάμπο Ρόσο είχε πάρει άλλη απόφαση, το θέμα δεν θα συζητιόταν ξανά. Και είναι τελείως ανυπόστατη και αδύναμη μια κριτική που βασίζεται σε υποθέσεις και όχι σε γεγονότα, όχι στο “τι έγινε” αλλά στο “τι θα είχε γίνει άν…” .

Τρίτο. Έπρεπε σε δύο θέματα να υπάρχει μεγαλύτερη βούληση. Το ένα για την ενημέρωση της οργάνωσης. Οι πυρήνες τελικά συζήτησαν με διαφορετικά στοιχεία ο καθένας, με την μόνη γραπτή ενημέρωση να είναι ένα ασαφές κείμενο που τελικά δεν εξυπηρετούσε καθόλου την ενημέρωση. Το άλλο για την παρουσία του Αχιλλέα στην εκδήλωσή για τα Ίμια. Δεν έκανε καμία διαφορά πρακτικά το γεγονός ότι ο Αχιλλέας δεν ήταν ο κεντρικός ομιλητής, από την στιγμή που τοποθετήθηκε βρισκόμενος στα γραφεία. Αυτά τα δύο συνιστούν πράγματι μια υποτίμηση του θέματος από μέρους μας συγκριτικά με την άποψη που υπερασπίζονται οι συγγραφείς. Σίγουρα όμως δεν συνιστούν την συγκάλυψη ή την πλήρη αποσιώπηση. Άρα θα πρέπει να τεθεί το πρόβλημα στην πραγματική του διάσταση.

Τέλος, εκτιμώ ότι υπό την σκιά της καταγγελίας αυτής, ο διάλογος που διεξήχθη έπειτα στην οργάνωση δεν ήταν καθόλου υγιής. Όταν η πολιτική κριτική βασίζεται στο τι άκουσε ο καθένας δημιουργείται ένα εντελώς ανασφαλές περιβάλλον. Το να μεταφέρονται απομονωμένες εκφράσεις από μία τοποθέτηση συντρόφου είναι λάθος. Αλλά και σε δεύτερο επίπεδο, ένας σύντροφος που μιλάει σε μία διαδικασία χωρίς αποφασιστικό χαρακτήρα δεν μπορεί να σταυρώνεται. Ο πυρήνας είναι συλλογική διαδικασία. Ο καθένας μας πρέπει να έχει τον χώρο να εκφράσει τους προβληματισμούς τους και να ακούσει και τον αντίλογο. Δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι θα έχουμε όλοι εξ αρχής όλοι την ίδια άποψη. Ούτε ερχόμαστε με “κλειδωμένες” απόψεις στις διαδικασίες ως σαν τους εκφραστές κάποιας “πλατφόρμας”, μέσα από τον διάλογο αλληλεπιδρούμε και αλλάζουμε απόψεις. Ο καθένας πρέπει να μπορεί να εκφράζει την σκέψη του, με τον ίδιο τρόπο που ο καθένας πρέπει να τοποθετείται με ευθύνη για αυτά που λέει κι όχι απλά λέγοντας ό,τι του κατεβαίνει στο κεφάλι.

Συμπερασματικά, πιστεύω ότι όντως αυτό το κείμενο εκφράζει εκ του αποτελέσματος έναν φραξιονισμό χωρίς αρχές. Τόσο λόγω του χαρακτήρα του δηλαδή την ασάφεια, την ανακρίβεια, τον καταγγελτικό λόγο, την μεθοδολογία του, όσο και από τα κλίμα που δημιούργησε μέσα στην οργάνωση. Είναι γεγονός ότι πήραμε μία απόφαση μέσα από συνθήκες πίεσης, χωρίς να έχουμε τον χρόνο και το χώρο να θέσουμε και να απαντήσουμε ερωτήματα. Για παράδειγμα το κατά πόσο πρέπει να συμψηφίζεται η πολιτική στάση του Αχιλλέα με τις καταγγελίες για σεξιστική συμπεριφορά. Για παράδειγμα αν έχει σημασία που οι καταγγελίες αφορούν περιστατικά πριν μπει στην οργάνωση ο ίδιος. Με όποιο τρόπο και να τα απαντούσαμε, δε νομίζω ότι θα ήταν καθοριστικά για την απόφαση που θα παίρναμε, οπότε δεν την αμφισβητώ. Ίσα ίσα πιστεύω ότι ήταν η σωστή στις δοσμένες συνθήκες. Εννοείται ψήφισα την διαγραφή και υπερασπίζομαι την απόφαση που πήραμε. Όμως, μία τόσο σοβαρή απόφαση πρέπει να λαμβάνεται χωρίς κανένα ανοιχτό ερώτημα. Αυτή η κατάσταση, την οποία δημιούργησε το κείμενο, δηλαδή το να φοβάται κανείς να εκφραστεί υπό τον φόβο μιας δυσανάλογης κριτικής, όντως καθιστά την οργάνωση μη ασφαλή χώρο.

Δεν συμφωνώ ότι χρειάζεται κείμενο απάντησης από την Κ.Ε, δεν βλέπω τόσο μεγάλη ομοιογένεια στις απόψεις. Μπορούμε να γράψουμε καλά πρακτικά ο καθένας της τοποθέτησής του. Συμφωνώ με το να γίνουν οι κύκλοι συζητήσεων που λέμε. Το Π.Γ πλέον έχει μέλη από όλους τους πυρήνες και αυτό θα βοηθήσει αρκετά στην οργάνωσή τους.

Θανάσης Αν. Στην προηγούμενη κεντρική επιτροπή είχα πει να μην συζητήσουμε το κείμενο. Δεν μπορεί να ασκείται κριτική στο πάνελ της εκδήλωσης όταν δεν του έχει γίνει επίσημη ενημέρωση. Παραδέχεται μια σειρά από λάθη. Έξω γίνεται χαμός και εμείς συζητάμε αν το πολιτικό γραφείο είχε διάθεση συγκάλυψης και για ποιο λόγο. Υπάρχει πρόβλημα με τις διαθεσιμότητες για απλές δουλειές. Υπάρχει σοβαρό θέμα με το γεγονός ότι δεν έγινε ενημέρωση της οργάνωσης πριν από τις συζητήσεις με άλλες οργανώσεις. Οι πυρήνες περιμένουν από την ΚΕ καθοδήγηση. Πρέπει έστω κατά πλειοψηφία να υπάρχει τοποθέτηση της ΚΕ. Δεν θεωρώ ότι το επόμενο διάστημα να αναλωθούμε μόνο σε αυτό.

Κώστας Σκ. Τοποθετήθηκα στην περασμένη ΚΕ πάνω στο κείμενο των 2 συντρόφων. Αυτή την ιστορία πρέπει να την αφήσουμε πίσω. Δεν έχω απαντήσει στο ποια ήταν η πολιτική στόχευση του κειμένου των 2 συντρόφων και δεν θέλω να κάνω υποθέσεις. Γνωρίζω όμως πολύ καλά τις συνέπειες: Υπονομεύτηκε η συζήτηση και ο σχεδιασμός της Κ.Ε για την οργανωτική ανάπτυξη της οργάνωσης με το να ασχοληθούμε με αυτό το κείμενο. Αυτές ήταν οι συνέπειες, όχι ενδεχομένως η στόχευση. Για μένα η ιστορία κλείνει εδώ. Πρέπει να συνεχίσουμε τα πρότζεκτ ανάπτυξης της οργάνωσης. Δεν θεωρώ ότι η κατάσταση στην οργάνωση είναι άσχημη ή ότι η οργάνωση δεν είναι ασφαλής χώρος. Αυτό το τελευταίο είναι μεγάλη ανοησία.

Ένα συμπέρασμα που έβγαλα από την συζήτηση των τελευταίων πολλών ημερών, από τοποθετήσεις που ο ίδιος άκουσα και άλλες που μου μεταφέρθηκαν: πολλά μέλη μας έχουν έλλειψη μαρξιστικής παιδείας. Δεν γίνεται να μην έχουμε κατανοήσει ότι υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα για τον φυσικό και κοινωνικό κόσμο και να τοποθετούμαστε με βάση τον υποκειμενισμό, δηλαδή με βάση το πως αισθάνεται κάποιος κλπ. Ο υποκειμενισμός, δηλαδή η βιωματική εμπειρία, δεν συνιστά μέθοδο ανάλυσης.

Καταπίνουμε αμάσητα όλο τον κοινωνικό κονστρουκτιβισμό και τον υποκειμενικό κονστρουκτιβισμό του μεταμοντέρνου. Αντί να εξηγούμε με ταξικούς όρους την πραγματικότητα, εστιάζουμε στις εμπειρίες και την άποψη του καθενός. Και αυτό αφορά και το φεμινιστικό κίνημα. Αγνοούμε τις σύγχρονες αναλύσεις των μαρξιστριών φεμινιστριών και αναφέρομαι στα ηλεκτρονικά βιβλία που έστειλε η σ. Γιάννα πρόσφατα σε κάποιους/ες στην οργάνωση. Επαναφέρω την πρόταση του σ. Χρήστου Α. για τις επιμορφωτικές συζητήσεις στους πυρήνες αρχίζοντας από την απόφαση Συνεδρίου της Διεθνούς του 1979 για το γυναικείο ζήτημα.

Κωστής. Π. Να το κλείσουμε εφόσον δεν υπάρχει αντιπαράθεση. Να πούμε 5 πράγματα για να γίνουν κύκλοι συζητήσεων. Η Γιάννα έχει κάνει μια εισήγηση για την αναπαραγωγή και την οικογένεια. Ζήτησα από τον Ταμβακλή για την γραφειοκρατικοποίηση του ΚΚΣΕ από τον άοπλο προφήτη. Όσο αναχρονιστικό κι αν είναι το καταστατικό, ο πυρήνας του είναι η εσωτερική δημοκρατία κωδικοποιημένη λιτά. Δεν πιστεύω ότι χρειάζεται ξεχωριστό κείμενο-απάντηση εκ μέρους ΚΕ για τακτικούς λόγους, εξάλλου υπάρχουν τα πρακτικά.

Χρήστος Αν. Στην έκτακτη Κ.Ε. προσπάθησα να μείνω στις καταγγελίες, να κεντράρω αντικειμενικά σ’ αυτές, και όχι να μείνω σ’ όλα τα υπόλοιπα που τέθηκαν εντός συζήτησης, διότι θόλωναν και αποπροσανατόλιζαν την κρίση και την συζήτηση. Επιβεβαίωσα την άποψη μου και την απόφαση μου για τις καταγγελίες, με βάση τα όσα υποστήριξε ο Αχιλλέας. Θεωρώ σωστή την διαγραφή του, και αυτή άλλωστε στήριξα. Συμφωνώ με τις δύο τελευταίες τοποθετήσεις να κλείσουμε το ζήτημα και να πέσουν οι τόνοι. Ήδη ήταν μια βόμβα το κείμενο, που διαμόρφωσε ένα κακό προηγούμενο. Εντός κειμένου υπήρχαν δίκες προθέσεων, υπόνοιες μικροπολιτικής στάσης, προσωποποίηση της πολιτικής αντιπαράθεσης. Στους όρους που συζητάμε και αναδεικνύουμε όλοι/ες μας κατανοώ, ότι έχουμε επηρεαστεί από κατάλοιπα, σαν προηγούμενο από την φθορά της εσωστρέφειας με την ΤΠΤ, νωρίτερα, και την προβληματική της κουβέντας, διαχρονικά, εντός ΕΑΑΚ. Έστειλα ένα κείμενο στα email της ΚΕ με πλαίσιο προτάσεων, για να αποκλιμακωθεί η κουβέντα, να τεθεί πολιτικά και με βάση την δυναμική ανάπτυξη του φεμινιστικού κινήματος. Υπάρχει έλλειμμα συζήτησης γύρω από την εσωτερική δημοκρατία. Καλά έθεσε το πολιτικό γραφείο την διαδικασία όπως έγινε. Έπρεπε να γίνει πολιτικά η κουβέντα, με τον ανάλογο συντροφικό και πολιτικό πολιτισμό, αλλά όχι ανθρωποφαγικά ως προς τον Αχιλλέα. Εύχομαι οι σύντροφοι να έχουν καταλάβει το λάθος το οποίο έκαναν και τι προκάλεσαν. Όσο για το κείμενο της ΚΕ, το στηρίζω αλλά να μην χαθεί ένα πεδίο ψυχραιμίας και να γραφτεί όσο πιο πολιτικά, όσο σκληρό και ένα είναι, εάν γίνεται.

Χρήστος Νομ. Είναι δύσκολο να μην υπάρξει μία απόφαση- απάντηση από την ΚΕ. Το κείμενο κατηγορεί την οργάνωση ότι ανέχεται μια νοσηρή κατάσταση. Πέντε σημεία που νομίζω ότι είναι προβληματικά στο κείμενο:

1. Κατηγορεί την ηγεσία γενικόλογα για ολιγωρία και ότι δεν οργάνωσε σωστά την κουβέντα στο εσωτερικό της οργάνωσης, χωρίς ωστόσο να γίνεται συγκεκριμένο (τι από αυτά που έγιναν δεν έπρεπε να γίνει και τι έπρεπε να γίνει και δεν έγινε).

2. Αφήνει να πλανάται η κατηγορία ότι για κάποιους/κάποιες (χωρίς να γίνεται συγκεκριμένο) το θέμα της συζήτησης δεν είναι η συμπεριφορά του Αχιλλέα, αλλά η απόφαση που πήρε ή δεν πήρα μια συνέλευση γειτονιάς.

3. Αφήνει να πλανάται η κατηγορία σχετικά με το αν κάποιοι ή κάποιες θα επέβαλλαν την παρουσία του Αχιλλέα σε μια συναγωνίστρια που νιώθει ότι απειλείται, χωρίς να ξακαθαρίζεται αν αυτό τελικά έγινε ή δεν έγινε κλπ.

4. Ισχυρίζεται με βεβαιότητα ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό αλλά ότι υπάρχουν περισσότερα και ότι είναι το εσωτερικό κλίμα που υπάρχει στην οργάνωση που δεν επιτρέπει να ανοίξουν τα στόματα.

5. Μετά από όλες αυτές τις γενικές κατηγορίες καταλήγει ότι η οργάνωση δεν αποτελεί έναν ασφαλή χώρο. Το οποίο είναι μια βαριά κατηγορία.

Ο στόχος της επιστολής ήταν σαφώς να ασκήσει πίεση (εν προκειμένου στην ΚΕ) για να λάβει απόφαση προς την κατεύθυνση που ήθελαν οι συντάκτες της. Ωστόσο η ΚΕ δεν μπορεί να λαμβάνει τις αποφάσεις της ανάλογα με τις πιέσεις που ασκούνται. Έχει την ευθύνη και πρέπει να έχει και το κουράγιο να αποφασίζει σύμφωνα με τα πραγματικά δεδομένα και τις αρχές του εργατικού κινήματος.

Τέλος πιστεύω ότι αν όλα είχαν έρθει από την πρώτη στιγμή στον πυρήνα και μέσω του πυρήνα στα όργανα, τα περισσότερα από αυτά τα προβλήματα θα είχαν αποφευχθεί. Αν είχε ενημερωθεί ο πυρήνας από την αρχή για αυτά που ακούγονται για ένα μέλος του, αν από την αρχή το μέλος αυτό είχε κληθεί να δώσει τις εξηγήσεις του, αν ο πυρήνας (ως όφειλε και ως το αρμόδιο όργανο) συζητούσε και αποφάσιζε για την στάση που θα κρατήσουν τα μέλη του στο Κάμπο Ρόσο, αν δηλαδή όλα γίνονταν με έναν φυσιολογικό τρόπο και σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπονται σε μια οργάνωση, τότε τα περισσότερα από τα εσωκομματικά προβλήματα που δημιουργήθηκαν δεν θα είχαν δημιουργηθεί. Η συζήτηση γύρω από τις ευθύνες του συντρόφου θα γινόταν πολύ πιο ήρεμα και νηφάλια και το ίδιο θα γινόταν και με τις αποφάσεις που αφορούν την ποινή του. Ο λόγος που δεν ήρθαν από την αρχή όλα αυτά και δεν συζητήθηκαν από την αρχή εκεί που έπρεπε να συζητηθούν, ήταν υποτίθεται για να προστατευτεί η οργάνωση. Το αποτέλεσμα όμως ήταν ακριβώς το αντίθετο.

Πέρα από αυτά που έχουν ήδη προταθεί, θα έβλεπα χρήσιμη και μία συζήτηση για τον ρόλο των γραμματέων, των οργάνων, της εσωτερικής δημοκρατίας. Επίσης με την ευκαιρία προτείνω οι γραμματείς των πυρήνων να συγκροτήσουν ένα όργανο, αρμόδιο για την κινητοποίηση της οργάνωσης.

Αποφάσεις:

Σύσταση στους πυρήνες να κάνουν κύκλο συζητήσεων για το σεξισμό και την εργατική δημοκρατία.

Οι Θανάσης, Μάνος, Κάρδας γράφουν σχέδιο απάντησης και το ξαναβλέπουμε.

Το γραφείο να φέρει πρόταση για τη λειτουργία των ομάδων.

Στο σημείο αυτό αποχώρησε ο Νικόλας Σκ. για επαγγελματικούς λόγους

5η Συνάντηση Εργασίας Ινστιτούτου “Παντελής Πουλιόπουλος”

Κώστας Σκ.:

Έχουμε αποφασίσει ότι το επόμενο τριήμερο του ΙΠΚΕ θα έχει θέμα την επαναστατική στρατηγική, το επαναστατικό κόμμα και τα κοινωνικά κινήματα. Αποφασίζουμε την ημερομηνία: Παρασκευή απόγευμα-Σάββατο όλη μέρα -Κυριακή πρωί, 8-10 Απρίλη. Η Οργανωτική Επιτροπή προτείνεται να είναι: Γιάννα, Κώστας Σκ., Κώστας Δ., Δημήτρης Χ. και Μάνος. Το πρώτο γκρουπ ομιλητών είναι από την οργάνωση. Το δεύτερο να είναι από συγγενείς τροτσκιστικές οργανώσεις: ΣΕΚ, ΕΕΚ, Εργατική Πάλη (αν δεχθεί), από οργανώσεις της Ανταρσύα: ΝΑΡ, ΕΚΚΕ, ομιλητές από την ΑΡΑΝ και Ροσινάντε που παραδοσιακά έχουμε καλές σχέσεις, και ίσως το “Κόκκινο Νήμα”. Στο τρίτο γκρουπ ομιλητών εντάσσονται ατομικές περιπτώσεις συντρόφων εκτός οργανώσεων. Η Οργανωτική Επιτροπή θα ενημερώνει το ΠΓ και την ΚΕ για την πορεία της οργάνωσης του Τριημέρου.

Ουκρανία

Δεν είναι εύκολο θέμα η Ουκρανία. Δεν μπορώ να καταλάβω σε τι αποσκοπούν οι Δυτικοί ιμπεριαλιστές. Περισσότερο είναι κατανοητός ο κινέζικος και ο ρωσικός ιμπεριαλισμός. Λιγότερο οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικάνοι. Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο να εξελιχθεί σε πολεμική σύγκρουση γιατί έχει συσσωρευτεί πολεμικό υλικό στην περιοχή. Κάλλιστα θα μπορούσε να αποτελέσει σε ένα είδος στρατηγικής σύγκρουσης, γιατί και οι δυο μεριές έχουν υψώσει τους τόνους και εμπλέκονται με τρόπο που αυτοπαγιδεύονται. Σε ό, τι αφορά στη Ρωσία είναι αναμφισβήτητο ότι δεν μπορεί να δεχθεί την περικύκλωση του. Οι Ουκρανοί μάλλον ετοίμαζαν εισβολή στο Ντονμπάς και ίσως και την Κριμαία. Για αυτό οι Ρώσοι απειλούν εισβολή στην Ουκρανία. Λέει ότι δεν θα ανεχτούν την εμπλοκή του ΝΑΤΟ. Λένε πάμε σε μία νέα συμφωνία. Ότι είπαμε το 1992 δεν ισχύει. Έχει ανακάμψει ο ρωσικός ιμπεριαλισμός σε σχετικό επίπεδο. Λιβύη, Συρία, Μέση Ανατολή, έχουν αφήσει κενά οι Δυτικοί και οι Ρώσοι συμπληρώνουν. Καζακστάν: επικρατούν στην Κεντρική Ασία. (…) Είναι η ώρα να θέσουν μία νέα συμφωνία στο τραπέζι με τους Αμερικάνους, εκτιμούν. (…) Έχει επεκτείνει την κυριαρχία της στα Βαλκάνια. Θέλουν να διαπραγματευτούν μια νέα Γιάλτα. Αλλά δεν έχει γίνει πόλεμος. Μιλάμε για κάτι λιγότερο. Δεν έχει αποτυπωθεί ο νέος συσχετισμός. Θα αποτελεί μία προσωρινή συμφωνία. Αφορά όχι μόνο βάσεις αλλά και τα πυρηνικά. Οι Αμερικάνοι έχουν αποσυρθεί από όλες τις συμφωνίες για τα πυρηνικά. Η κίνηση του ρωσικού Ιμπεριαλισμού είναι κατανοητή σε έναν βαθμό. Νομίζω ότι δεν ετοιμάζουν εισβολή. Μόνο αν συνεχίσουν την πίεση οι Αμερικάνοι.

Για τους Αμερικάνους, δεν έχει καμία λογική. “Οι Ρώσοι θα επέμβουν, εμείς δεν στέλνουμε στρατό, στέλνουμε στρατό γύρω γύρω γιατί δεν είναι στο ΝΑΤΟ” Είναι σα να προκαλούν τους Ρώσους να μπουν. Οι Αμερικάνοι έχουν καταφέρει να υποχρεώσουν το ΝΑΤΟ και τους Ευρωπαιους να συσπειρωθούν. Είχε διαλυθεί το ΝΑΤΟ. Με αυτή την ένταση το έχουν επανασυσπειρώσει σε ένα βαθμό. Αλλά τα στρατεύματα που στέλνουν είναι συμβολικά. Το ΗΠΑ εναντίον Ρωσίας, συντηρείται, συνεχώς από τα ΜΜΕ, κόθε 10 λεπτά υπάρχουν άρθρα για το ουκρανικό. Οι Ουκρανοί τους είπαν σταματήσουν γιατί δεν υπάρχει ζήτημα εισβολής και υπονομεύεται η οικονομία μας. Στρατηγική δεν υπάρχει φανερή. Πιο πιθανά έχει να κάνει με τις εσωτερικές αντιφάσεις.

ΝΑΤΟ. Ανατολικοευρωπαίοι θέλουν την βοήθεια των Εμερικάνων. Οι άρχουσες τάξεις λυμαίνονται τις χώρες τους. Θεωρούν ότι οι Αμερικάνοι θα τους σώσουν αν επιτεθεί η Ρωσία. Το άλλο κομμάτι των αγγλοσαξόνων που έχουν φύγει από την ΕΕ και είναι επιθετικοί στην Ρωσία και είμαι μαζί με τους Αμερικάνους. Πάλι υπερεκτίμηση της δύναμης των Ρώσων. Πάλι κάθε 10 λεπτά καταγγελία. Φέικ νιους, όλα πιθανώς.

Το κομμάτι γύρω από τους Γερμανούς, φαίνεται από τον αγωγό που έχουν θα ήθελαν μια συμφωνία με τους Ρώσους, αλλά με όρους και με πίεση. ‘Οχι ό,τι να ναι. Θέλουν συμφωνία στην περιοχή.

Υπάρχει και η Γαλλία που θέλει κέντρο την ΕΕ και θέλει να μην έχει να κάνει με τους Αμερικάνους. Αλλά από μόνη της δεν μπορεί να το τραβήξει.

Η Κίνα παρακολουθεί. Οι Ρώσοι δεν θέλουν να έρθουν σε συμφωνία με τους Κινέζους. Η πολιτική των Δυτικών όμως τους αναγκάζει και αυτό θα είναι ήττα. Έχουν ήδη κάνει συμφωνίες για ενεργειακά. Η Κίνα λέει για πρώτη φορά ότι στηρίζει τους Ρώσους για το ουκρανικό και την προσπάθεια τους για μία νέα Γιάλτα. Ο πόλεμος που γίνεται απέναντι στην Κίνα σε τεχνολογικά προϊόντα. (…) Η συμφωνία για το Καζακστάν ήταν επίσης ήττα για τους Δυτικούς. Επίσης ένα παράλογο σημείο από την μεριά των Δυτικών. Εκτός αν πούμε ότι οι Δυτικοί ιμπεριαλιστές έχουν συμφωνήσει σε μια στρατοπεδική αντίληψη ψυχροπολεμική των αντιδημοκρατικών καθεστώτων με τα δημοκρατικά. Τότε σημαίνει καθόλου συμφωνίες, και ο χρόνος μετράει αντ’ιστροφα για μία γενικευμένη σύγκρουση. Οι Αμερικάνοι δεν κατόρθωσαν να κρατήσουν το Αφγανιστάν, πως θα κατορθώσουν να κρατήσουν την Ουκρανία χωρίς στρατεύματα.

Η Ρωσία έχει προβλήματα στο εσωτερικό, αλλά δεν μπορεί να πει κανείς ότι θα κάνει εισβολή για να λύσει εσωτερικά προβλήματα. Η Ελλάδα έχει τεθεί με το μέρος των δυτικών. Ακατανόητο γιατί πήγε ο Δένδιας στη Μαριούπολη. Η Αλεξανδρούπολη χρησιμοποιείται πάρα πολύ για την μεταφορά στρατευμάτων. Η Κρήτη είναι κατεξοχήν άμυνα για τον ρωσικό στόλο.

Αν γίνει εκεί σύγκρουση, οι επιπτώσεις στην Ελλάδα θα είναι άμεσες. Αν γίνει επέμβαση στην Ουκρανία η Ελλάδα θα είναι σε πόλεμο. Η αντιπολεμική δράση μας θα έπρεπε να είναι τεράστια.

Η Τουρκία πουλάει όπλα στην Ουκρανία. Οι σχέσεις της με την Ρωσία είναι εκρηκτικές, αλλά έχει συμφωνίες κιόλας. (…έχει παραδείγματα). Οι Τούρκοι θέλουν να παίξουν ρόλο συμβιβασμού και να εμπλακούν. Αλλά βαδίζουν σε τεντωμένο σκοινί. Υποτίθεται ότι έχουν πολλές συμφωνίες αλλά όλες είναι στην κόψη του ξυραφιού. Όλες μπορεί να καταρρεύσουν ανά πάσα στιγμή.

Είναι παρακινδυνευμένο αυτό που κάνουν οι Αμερικάνοι. Θα προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις. Και είναι πιθανό γιατί έχουν αυτοεγκλωβιστεί οι δυνάμεις.

Οι συγκρούσεις έχουν να κάνουν με το ενεργειακό. Οι Ρώσοι θέλουν να πουλήσουν στους ευρωπαίους αλλά τους αποκλείουν. Το ενεργειακό είναι αποτέλεσμα των συγκρούσεων.

Θανάσης. Το ουκρανικό δεν μπορεί να ιδωθεί χωρίς την ακροδεξιά και τις παραστρατιωτικές οργανώσεις που δρουν και αυτόνομα. Άρα ανά πάσα στιγμή μπορεί να γίνει ανάφλεξη. Το βασικό θέμα για μας είναι το τι θα γίνει. Η επίσκεψη στην Μαριούπολη είναι η αποτυχία της ελληνικής διπλωματίας. Η ζωή στην Ελλάδα θα αλλάξει πάρα πολύ με τις βάσεις στην Αλεξανδρούπολη και τη Σούδα. Αυτό θα οδηγούσε και σε προσφυγικό κύμα. Η Γερμανία δεν παίζει το ρόλο που έπαιζε, κάνει μπίζνες με τους Ρώσους. Η Γερμανία δεν έχει τον στρατό που είχε. Σε περίπτωση ανάφλεξης τον πρώτο λόγο θα έχουν οι πιο επικίνδυνες πολιτικά φωνές. Είναι ουσιαστικής σημασίας θέμα να αναδείξουμε αντιπολεμικό λόγο και να προσπαθήσουμε να οργανώσουμε αντιπολεμικό κίνημα.

Μάνος. Ένα μεθοδολογικό στοιχείο. Σε μία ενδοϊμπεριαλιστικη σύγκρουση δεν διαλέγουμε ποιος είναι ο καλός και ποιος είναι ο κακός. Δεν υπάρχει αμυνόμενος κι επιτιθέμενος, σημασία έχει η φύση της σύγκρουσης. Ασφαλώς, πολιτική προτεραιότητα είναι η μάχη ενάντια στο “ίδιο μας” το ιμπεριαλιστικό μπλοκ, στην προκειμένη περίπτωση ενάντια στον δυτικό ιμπεριαλισμό, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ. Προτεραιότητα η μη εμπλοκή της Ελλάδας. Αλλά σε επίπεδο ανάλυσης δεν υπάρχει διαφορά. Κινούμαστε διεθνιστικά. Αυτό όμως δεν αναιρεί ότι πρέπει να δούμε και το εσωτερικό της Ουκρανίας, όπως και η εσωτερική δυναμική της ταξικής πάλης δεν αναιρεί τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις. Η εμπλοκή των ιμπεριαλιστών δεν δημιουργεί τις κοινωνικές αντιφάσεις, αλλά τις εκμεταλλεύεται. Η εξέγερση στην Ανατολή είχε χαρακτηριστική αυτοάμυνας απέναντι στην κυβέρνηση του Κιέβου. Επενδύθηκαν πολλές ελπίδες στην Ανατολική Ουκρανία. Οι Ρώσοι έλεγξαν τελικά την άμυνα ενάντια στους φασίστες και τις τοπικές ηγεσίες. Εγγυήθηκαν ότι δεν επρόκειτο να τεθεί κάποιο θέμα κοινωνικής αλλαγής. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχε άλλη δυνατότητα. Πρέπει να υπερασπιστούμε την αντίσταση της Ανατολικής Ουκρανίας στο καθεστώς. Όχι στην εμπλοκή των ιμπεριαλιστών στη Δυτική Ουκρανία. Αλλά εξίσου καθαρά να πούμε όχι στην επέμβαση του ρώσικου ιμπεριαλισμού.

Κώστας Σκ.

Σημείο 1ο: να δούμε τι γίνεται στο εσωτερικό της Ουκρανίας. Η σύγκρουση στο Μαϊντάν ήταν κατευθυνόμενη από τους δυτικούς. Αποκατάσταση των φασιστών (Μπαντέρα κλπ) χωρίς να υποστηρίζω ότι όλοι οι Ουκρανοί είναι φασίστες. Έλεγχος της αστυνομίας και του στρατού από φασιστικές οργανώσεις. Οι εξελίξεις στο Ντονμπάς: Υπήρχαν αντιφασιστικές δυνάμεις που πολεμούσαν. Οι αρχηγοί τους δολοφονήθηκαν από μυστικές υπηρεσίες, με ανοχή της Ρωσίας. Τώρα είναι πολύ μειοψηφικό αυτό το κομμάτι στο Ντονμπάς.

Σημείο 2ο: Το θέμα με την γεωπολιτική και η τακτική των Αμερικανών έχει περιγραφεί πολύ καλά από τον Μπρεζίνσκι για την πρόσβαση στις ενεργειακές πηγές του Καυκάσου. Η συμφωνία με τον Γκορμπατσώφ ήταν ότι δεν θα προωθηθεί στα ανατολικά το ΝΑΤΟ. Αλλά αυτή η συμφωνία δεν ισχύει πλέον. Ανέτρεψαν τον Γιανουκόβιτς και εξοπλίζουν τον ουκρανικό στρατό σε μια προσπάθεια προώθησης του ΝΑΤΟ ανατολικά.

Σημείο 3ο: Υπάρχει μια ανακοίνωση της Διεθνούς για την Ουκρανία, η οποία υποστηρίζει ότι πρέπει να υπερασπίσουμε την ανεξαρτησία της Ουκρανίας από τον Πούτιν αναφερόμενη και στην Κριμαία κλπ. Στο Λονδίνο λειτουργεί η “καμπάνια Αλληλεγγύης στην Ουκρανία”. Εμείς έχουμε άλλη ανάλυση. Είναι μεν μια ενδοϊμπεριαλιστική σύγκρουση, αλλά υπάρχει ένας επιτιθέμενος και ένας αμυνόμενος. Στρατιωτικά η Ελλάδα θα έχει συνέπειες σε ενδεχόμενη σύγκρουση. Εμείς, η λογική μας είναι ότι οι εργάτες μόνο να χάσουν έχουν από μια πολεμική σύγκρουση. Με κάθετο διαχωρισμό από τον Πούτιν και τους Ρώσους ολιγάρχες, η στάση μας θα πρέπει να είναι καθαρά και κατά προτεραιότητα αντινατοϊκή.

Πέτρος.

Είναι σίγουρο ότι υπάρχει μια ενδοϊμπεριαλιστική σύγκρουση. Υπάρχει μια ευθεία γραμμή από το Καζακστάν της Ρωσικής επέμβασης μέχρι το Βερολίνο. Αυτή την γραμμή διατρέχει την Ουκρανία. Έτσι, οι Αμερικάνοι ίσως να στοχεύουν περισσότερο τους Κινέζους παρά τους Ρώσους ίσως και να μην τους ξεχωρίζουν τόσο πολύ πλέον. Η γεωγραφική θέση της Ουκρανίας έπαιζε ανέκαθεν ρόλο. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι αυτό που σταμάτησε την επέκταση της Οκτωβριανής επανάστασης στην Ευρώπη ήταν η Ουκρανία με το άλυτο τότε εθνικό της ζήτημα, υπό τη σκιά του ίδιου μεγαλορώσικου σωβινισμού, να παραμένει άλυτο μέχρι τις μέρες μας. Οι όροι αμυνόμενος και επιτιθέμενος ιμπεριαλισμός είναι ξένοι προς το μαρξισμό. Ο Λένιν μίλησε για «αμυνόμενο» εθνικισμό ενός κυριαρχούμενου έθνους έναντι του «επιτιθέμενου» εθνικισμού του κυρίαρχου ιμπεριαλιστικού έθνους. Αν υπάρχει εδώ αμυνόμενος εθνικισμός αυτός είναι ο ουκρανικός εθνικισμός απέναντι στο μεγαλορώσικο σωβινισμό. Δεν έχει σημασία αν υπάρχουν φασίστες στην αστυνομία ή στο στρατό της Ουκρανίας. Χειρότεροι μπορεί να είναι στην Ελλάδα. Ο φασισμός αναβιώνει απειλητικά σε όλη την Ευρώπη και η Ουκρανία δεν αποτελεί κάτι το εξαιρετικό. Προς τα δυτικά της θα συναντήσει κανείς μια σειρά χώρες με χειρότερα από αυτήν πολιτικά καθεστώτα. Πουθενά όμως δεν υπάρχει φασιστικό καθεστώς, πουθενά δεν είχαμε φασιστική αντεπανάσταση. Ένα μέρος της Ουκρανίας είναι σε οιωνοί απόσχιση από την Ουκρανία με ρωσικό δάκτυλο. Προφανώς ήταν πρόβλημα η φασιστική ηγεμονία στο Μαϊντάν. Αλλά είναι ακριβώς το ίδιο πρόβλημα με τους εξεγερμένους του Ντονμπάς που ηγεμονεύονται από Μεγαλορώσους φασίστες. Το σφυροδρέπανο στη Ρωσία είναι ο φερετζές της σβάστικας. Πώς, υπό τις ίδιες πολιτικές συνθήκες, το υποκείμενο εθνικό ζήτημα θα μπορούσε να θεωρείται σεβαστό μεν για τους εθνοτικά Ρώσους αλλά όχι για τους εθνοτικά Ουκρανούς; Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε εμείς είναι να οργανώσουμε ένα ισχυρό αντιπολεμικό κίνημα που εκ των πραγμάτων θα στρέφεται ενάντια στον νατοϊκό ιμπεριαλισμό (γιατί αυτό μπορούμε) αλλά θα καταδικάζει με δριμύτητα και χωρίς περιστροφές τον ρωσικό ιμπεριαλισμό γιατί αυτός μαζεύει στρατό στα σύνορα με την Ουκρανία και όχι οι Αμερικάνοι. Σε καμιά πείιπτωση δεν μπορούμε να υποκαταστήσουμε την ουκρανική εργατική τάξη. Είμαστε κατά της επέκτασης του ΝΑΤΟ γενικώς και αυτό μπορεί να αποτελέσει και σύνθημα της αντιπολεμικής μας εκστρατείας, αλλά όχι επειδή η επέκταση δεν αρέσει στον αντίπαλο ιμπεριαλιστικό συνασπισμό αλλά επειδή είμαστε εναντίον και της δικής του επέκτασης στην Ουκρανία, όπως και στο Καζκστάν, στη Συρία ή στην Αφρική. Ειδικά δε, η μη συμμετοχή κάθε χώρας στον έναν ή στον άλλο ιμπεριαλιστικό συνασπισμό είναι πρώτα και κύρια υπόθεση του δικού της προλεταριάτου και κανένας δεν μπορεί ούτε και πρέπει να το υποκαταστήσει. Επιπλέον για την Ουκρανία το πραγματικό ζήτημα που τίθεται από την ενδοϊμπεριαλιστική διένεξη είναι εάν ακέραια ή τεμαχισμένη θα προσδεθεί στο άρμα του νατοϊκού ή του ρωσοκινεζικού (επίδοξου έστω) ιμπεριαλισμού. Τίποτα από τα δύο δεν είναι θετικό για την παγκόσμια εργατική τάξη. Λέμε όχι και στα δύο! Πρακτικά, πρέπει να ταχθούμε εναντίον του πολέμου, εναντίον κάθε ιμπεριαλιστικής επέκτασης στην Ουκρανία, υπέρ μιας ελεύθερης, ανεξάρτητης Ουκρανίας και υπέρ του δικαιώματος των εθνοτήτων της να αυτοπροσδιοριστούν.

Χρήστος Νομ.

Υπάρχει μία πολύ μεγάλη όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Είναι μία αλλαγή εποχής που πρέπει να αναλυθεί. Ίσως καταθέσω κάποιες σκέψεις για να γίνει μια πιο οργανωμένη συζήτηση. Η όξυνση των ανταγωνισμών και οι πολεμικές αναμετρήσεις όχι στην περιφέρεια αλλά σε κεντρικά σημεία πρέπει να μας προβληματίζει ότι είμαστε σε περίοδο προετοιμασίας της επόμενης σφοδρής (ακόμα και πολεμικής) ενδοϊμπεριαλιστικής σύγκρουσης. Δεν πρέπει να το προσπεράσουμε εύκολα αυτό. Θα μπορούσαμε να πούμε άπειρα για την βαρβαρότητα που επικρατεί και επεκτείνεται διαρκώς. Πριν από μερικές ημέρες οι Αμερικάνοι δολοφόνησαν έναν αρχηγό του ISIS, μαζί με πολλούς άλλους (ανάμεσά τους άοπλες γυναίκες και παιδιά). Η ανακοίνωση αναφέρει ότι τον “απομάκρυναν” (removed νομίζω ότι είναι η λέξη που χρησιμοποίησαν). Και το περνούν στο ντούκου, ούτε που έγινε θέμα πουθενά.

Είναι σωστό αυτό που είπε ο Κώστας ότι έχει αντιφάσεις η αμερικανική πολιτική. Αλλά ο στόχος εδώ από πλευράς ΗΠΑ είναι σαφής να μαντρώσει τους ευρωπαίους στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και να κόψει κάθε διάθεση για πιο αυτόνομη στάση. Αυτοί που θα την πληρώσουν περισσότερο μετά τους ουκρανούς και τους Ρώσους είναι οι Ρυρωπαίοι. Υπήρχε μία ρήξη εντός του ΝΑΤΟ με την AUKUS και τώρα τους πιέζει πολύ αποφασιστικά να γυρίσουν στο μαντρί, με τους δικούς τους όρους. Πάντως όπως και να’χει, το παιχνίδι αποκτά τέτοιες διαστάσεις ισχύος που δεν έχουμε δει πολύ συχνά στην πρόσφατη ιστορία. Τώρα παίζουν μπάλα οι μεγάλοι. Δεν τίθεται θέμα προβοκάτσιας, όλα ελέγχονται άμεσα από τα στρατιωτικά επιτελεία ΗΠΑ και Ρωσίας. Αυτό έχει να κάνει με την στάση μας. Πιστεύω ότι μια θέση ότι υπερασπιζόμαστε την ανεξαρτησίας της Ουκρανίας ενάντια στο Ρωσικο ιμπεριαλισμό δεν έχει νόημα στις σημερινές συνθήκες. Θα είναι η Ουκρανία ανεξάρτητη αν μπει στο ΝΑΤΟ ή στην ιμπεριαλιστική ομπρέλα των ΗΠΑ; Η Ελλάδα έχει άμεση εμπλοκή στο θέμα αυτό και θα έχει άμεσες συνέπειες αν ξεφύγει η κατάσταση. Έχει εμπλακεί ενεργά στο άρμα των Αμερικάνων. Ο νέος πρέσβης της Αμερικής που θα έρθει στην Ελλάδα, έχει διακηρυγμένο στόχο να αντιπαρατεθεί επιθετικά με τους Κινέζους και τον έλεγχο που ασκούν στο λιμάνι του Πειραιά. Πρέπει να αναλάβουμε έναν συντονισμό διεθνιστικών οργανώσεων. Να προτείνουμε την συγκρότηση ενός μετώπου που θα προωθεί θέσεις αντιπατριωτικές, αντιεθνικιστικές, αντιπολεμικές. Οι οργανώσεις που θα κρατήσουν μια αντιπολεμική – αντιπατριωτική στάση κινδυνεύουν να έχουν σοβαρές συνέπειες. Αυτό μας αφορά άμεσα. Πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή σε θέματα προστασίας της οργάνωσης.

Νίκος Ταμβακλής. Αυτό που επείγει αυτή τη στιγμή είναι η ανάπτυξη ενός αντιπολεμικού κινήματος. Όσο πιο μαζικό όσο πιο πλατύ. Θα πρέπει να τονίσουμε τις επιπτώσεις που θα έχει για την εργατική τάξη ένας πόλεμος στην Ευρώπη. Υπάρχει διάθεση κατά του πολέμου. Ακόμα κι αν αυτή εκφράζεται σήμερα στην Ουκρανία συνοδευόμενη από τις εθνικιστικές αυταπάτες των Ουκρανών. (..) Σχετικά με τον κίνδυνο που είναι υπαρκτός παίζει μεγάλο ρόλο η εντεινόμενη οικονομική κρίση του καπιταλισμού. Οι σημερινές πολιτικές ηγεσίες των ιμπεριαλιστικών χωρών και κυρίως των ΗΠΑ, έχουν απομακρυνθεί πολύ από τις αναμνήσεις των καταστροφών του Β’ ΠΠ, από το τι σημαίνει πόλεμος για τις αστικές περιοχές. Για τον σημερινό εθνικισμό στις χώρες του πρώην Ανατολικού μπλοκ και ιδίως στην Ουκρανία έχει παίξει μεγάλο ρόλο το σταλινικό καθεστώς. Στην Ουκρανία το σημερινό καθεστώς είναι ακραία αντιδραστικό, έχουν απαγορεύσει τα κομμουνιστικά κόμματα και τις οργανώσεις, ενώ απαγορεύεται η «κομμουνιστική ιδεολογία» στα πλαίσια της «αποκομμουνιστοποίησης». Οπωσδήποτε ο Πούτιν στην Ουκρανία κουνάει τα πιόνια του, όμως η Κριμαία ήταν πάντα ρωσικό έδαφος με ρωσικό πληθυσμό στην συντριπτική πλειοψηφία και χαρίστηκε στην Ουκρανία από τον Χρουστσόφ στα πλαίσια της ΕΣΣΔ. Το Ντονμπάς ήταν το βιομηχανικό κέντρο της ΕΣΣΔ και ο πληθυσμός του είχε εξασφαλίσει προνόμια και σχετικά υψηλότερο βιοτικό επίπεδο που είναι φυσικό να θέλει να το υπερασπιστεί.

Βάλια. Η ιστορία έχει δείξει ότι τελικά όταν ο πόλεμος έρχεται στην αυλή μίας χώρας, επιστρατεύονται πατριωτικά αφηγήματα. Άρα εμείς πρέπει να εξηγούμε τι παίζεται για να μπορούμε να πούμε ότι άσχετα με το πως παρουσιάζουν την πραγματικότητα, αυτός ο πόλεμος είναι ξένος στα συμφέροντα της εργατικής τάξης και δεν θα πρέπει να συμμετέχει.

Κώστας Δ. Συμφωνώ με τον Χρήστο ότι σε αυτή τη φάση ότι το εσωτερικό της Ουκρανίας παίζει δευτερεύοντα ρόλο. Δεν υπάρχει κάποιο κράτος που καταδυναστεύει την Ουκρανία. Η αστική τάξη της Ουκρανίας είναι διαιρεμένη. Από αυτή την έννοια θα μπορούσαμε να πούμε με τον ίδιο τρόπο ότι διεκδικούμε την ανεξαρτησία της Ελλάδας ενάντια στον δυτικό ιμπεριαλισμό. Σε σχέση με το ζήτημα του επιτιθέμενου. Οι Δυτικοί θέλουν να περικυκλώσουν την Ρωσία. Ωστόσο, οι Ρώσοι σε μία μεγάλη γκάμα γεγονότων αυτής της περικύκλωσης δεν κούνησαν το δάχτυλό τους γιατί δεν μπορούσαν. Οι Ρώσοι έχουν έρθει σε σύγκρουση με τους Γάλλους στο Σαχέλ. Και ο Δένδιας θέλει να πάμε στο πλευρό των Γάλλων. Οι Ρώσοι θέλουν να αναδιαμορφώσουν τον συσχετισμό. Στρατιωτική υπεροπλία έχουν οι Ρώσοι. Αλλά λεφτά θέλουν από την Κίνα. Οι Αμερικάνοι έχουν μια αλλαζονική στάση που θέλουν να μην επιτρέψουν αυτή την αποτύπωση άλλου συσχετισμού εκ μέρους της Ρωσίας.

Αποφάσεις:

Το γραφείο αναλαμβάνει να καλέσει σύσκεψη για αντιπολεμικό.

Το γραφείο αναλαμβάνει να φέρει προτάσεις για την λειτουργία των ομάδων

Επομενη Κ.Ε 6 Μάρτη. ***

Έπειτα στο γραφείο αποφασίστηκε ότι η επόμενη ΚΕ θα γίνει στις 13 Μάρτη.