Κεντρική Επιτροπή 8.11.2015

παρόντες/ούσες: Γιάννης Φ., Τάκης Θ., Χάρης Μ., Παναγιώτης Κ., Τάσος Αν., Ηλίας Λ., Τάσος Γ., Δημήτρης Χαρ., Χριστίνα Π., Κλεάνθης Αν., Μάνος Σκ.

Λέσχη:

–          Προτείναμε Σπύρο – Φάνη για ομάδα Λέσχης.

–          Οργανωμένο πρόγραμμα μήνα.

–          Για Πολυτεχνείο θα κάνουμε την Κυριακή 15.11 στις 20:30 εκδήλωση με θέμα «το τέλος των δικτατοριών» με Φελέκη, Τάσο Κωστόπουλο + μάλλον έναν/μία ακόμα από οργάνωση.

–          Το Σάββατο 21.11 θα γίνει εκδήλωση με θέμα το μεταβατικό πρόγραμμα, με εισήγηση από την σ. Αναστασία Βεργ.

–          Το Σάββατο 28.11 (ή το επόμενο 5.12) θα γίνει εκδήλωση για το Pride, με επικοινωνία μέσω skype με τον Mike Jackson, πραγματικό πρόσωπο ενός από τους πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες της ταινίας “PRIDE”.

–          Τον Δεκέμβρη ετοιμάζουμε κάτι για Mandel.

–          Το Φοιτητικό θέλει να βάλει μια εκδήλωση μέχρι το τέλος της χρονιάς.

ΚΣΕ:

–          Αργές διαδικασίες.

–          Υπάρχει κομμάτι εισήγησης μόνο για τα διεθνή, αρκετά καλό, υπάρχουν όμως κάποια επίδικα.

–          Υποτίθεται ότι σε 2 εβδομάδες ΠΣΟ, ακόμα δεν υπάρχουν κείμενα για κατάσταση στην Ελλάδα, πολιτική πρόταση, οργανωτικό.

–          Πρόταση για Μέτωπο Ρήξης και Ανατροπής σε όλους

–          Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων από το ΝΑΡ, πολύ στενή. Το ΣΕΚ έκανε την πρωτοβουλία ενάντια στα κλεισίματα σε πρωτοβουλία ενάντια στα μέτρα.

Συναντήσεις:

–          Η οργάνωση συναντήθηκε με Ροσινάντε, Κομμουνιστική Τάση ΛΑΕ (πρώην Μαρξιστική Φωνή), περιμένουμε ραντεβού με ΕΕΚ, ΑΡΚ, Δικτύωση. Εκκρεμεί επίσης συνάντηση του φοιτητικού με την ΑΡΙΣ. Μετά τον κύκλο αυτό, θα επιδιώξουμε συνάντηση και με τη ΔΕΑ. Οι συζητήσεις έχουν το χαρακτήρα διερεύνησης των απόψεων και διαμόρφωσης μιας απευθείας εικόνας, καθώς και επιμέρους συνεργασιών όπου υπάρχει κάποιο κοινό έδαφος, όχι κατάθεσης κάποιας κεντρικής πρότασης από μέρους μας.

Εισήγηση από Παναγιώτη Κ.: (υπάρχει σκαναρισμένη)

Δημήτρης Χαρ.:

–          Παρότι φαίνεται μπετοναρισμένη η κυβέρνηση, είναι η πιο αδύναμη που έχει σχηματιστεί εδώ και 40 χρόνια,

–          Δεν έχει κανένα πόδι πουθενά, νεολαία, εργατική τάξη, ίσως μόνο λίγο στους δημόσιους υπαλλήλους. Πολύ μικρό κόμμα.

–          Το επόμενο εξάμηνο πολύ δύσκολο για αυτούς.

–          Το καινούρια αφήγημα του Τσίπρα: η προστασία της πρώτης κατοικίας. Το ζητά από τους έξω, όμως δεν τρελαίνονται· υπάρχουν ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ΝΔ, ας συνεργαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ με αυτούς, αν έχει πρόβλημα.

–          Η 12 Νοέμβρη είναι εξαιρετικά κρίσιμη αφετηρία. Το να βγει ο κόσμος στο δρόμο είναι στοίχημα, όχι δεδομένο.

–          Μια δήλωση του Φίλη ήταν αρκετή για να κατέβουν κάποιες χιλιάδες στο δρόμο, αντιδραστικά. Δείχνει κάτι καθόλου θετικό.

–          ΛΑΕ: απλώς αριστερή τάση του ΣΥΡΙΖΑ, έσπασε από αυτόν, όχι από το ρεφορμισμό, κρατά το προγραμματικό κεκτημένο.

–          Έχει σημασία βέβαια ότι έφυγαν όλοι αυτοί για κοινή δράση (ΛΑΕ, ΑΡΚ, Δικτύωση –αν και τους τελευταίους δεν τους εκτιμώ καθόλου).

–          Υποτίθεται ότι έφυγε 13% του ΣΥΡΙΖΑ, είναι το πολύ 3500, που δεν είναι όλοι ΛΑΕ, ΑΡΚ, Δικτύωση. Αυτά είναι τα μεγέθη της ΛΑΕ.

Ηλίας Λ.:

–          Οι εκλογές έγιναν γρήγορα για να προλάβουν τα πράγματα. Προσπαθούν το αριστερό success story (“σώσαμε τα σπίτια”).

–          Η τρόικα δεν περιμένει όμως, όσο και αν μας φαίνεται απίθανο δεν εμπιστεύεται τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί μπορεί να πιεστεί από κάτω.

–          Ταυτόχρονα ανεβαίνει η αντίδραση σε δηλώσεις Φίλη, αντιδράσεις καναλαρχών για το νομοσχέδιο για τα ΜΜΕ, μέτωπο της δεξιάς ενάντια στους φόρους.

–          Έρχονται πολλά: κινητικότητα, περικοπές, αγροτική φορολογία. Αρχίζουν να βράζουν τα πράγματα.

–          ΚΚΕ: καθυστέρησε στην ΑΔΕΔΥ την απεργία μέχρι τις 12. Μαζί με ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ έκλεισε την απεργία στα λιμάνια. Κίνδυνος να μείνουμε σε μία απεργία.

–          Όμως, από κάτω, υπάρχουν μαθητές, voucher (πρώτη φορά), κλπ. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έπαιξε τεράστιο ρόλο και σε αυτά και σε πρόσφυγες (όχι πάντα συντονισμένα).

–          ΜΕΤΑ: δεν έχει σπάσει. Η ΛΑΕ έχει περίπου 80% αλλά δεν σπάει. Στην ΠΟΕ-ΟΤΑ 95%. Το ΜΕΤΑ στην απεργία Κλαυθμώνος, η ΛΑΕ Πολυτεχνείο.

–          Η ΛΑΕ στο ΜΕΤΑ: συμπόρευση με την κλασική γραφειοκρατία. Κωλυσιεργούν, τους νοιάζει κυρίως ποιους κερδίζουν από ΣΥΡΙΖΑ.

–          ΑΝΤΑΡΣΥΑ: εμπειρικά δεν μπήκε σε συμπόρευση με ΛΑΕ. Μάλλον η ΛΑΕ έκλεισε την πόρτα.

–          Η συμπόρευση δεν έχει λήξει. Πρωτοβουλία Κουτσούμπα και όχι μόνο.

–          Στα κινηματικά προβλήματα συντονισμού, το ΣΕΚ δική του πρωτοβουλία, 2 διαφορετικές στο εσωτερικό του ΝΑΡ.

Γιάννης Φ.:

–          Για το προσφυγικό: Ο Τσίπρας έχει προσαρμοστεί στη συμφωνία των 3 συνόδων κορυφής της ΕΕ.

–          Αποδέχτηκαν ότι το πρόβλημα δε λύνεται με το φράχτη, αλλά θέλουν παρόλα αυτά να κλείσουν τα σύνορα τελείως.

–          Αυτό στο οποίο πρέπει να επιμένουμε είναι να ανοίξουν τα επίσημα σύνορα, για να μην περνάνε με διακινητές από ναρκοπέδια, ποτάμια, θάλασσες κλπ.

–          Ο Αβραμόπουλος είπε την αλήθεια: η Τουρκία έχει ήδη 2.000.000 που τους συντηρεί κακήν κακώς, άρα το πρόβλημα δεν είναι η Τουρκία.

–          Κανονικά έπρεπε ο ΟΗΕ να τους παραλαμβάνει από εκεί και να τους χορηγεί άσυλο.

–          Λέει ο Obama θα κάνει hotspot  στο Λίβανο, έχει αναλάβει να πάρει 10.000 στις ΗΠΑ – προφανώς θα επιλέγει αυτούς που θέλει για να στελεχώσει κόσμο δικό του για την επόμενη μέρα.

–          Και στην Ευρώπη στα hotspot θα έχουν αντίστοιχο ρόλο.

–          Η γελοιότητα με τους 30 στο Λουξεμβούργο προετοιμαζόταν 3 εβδομάδες.

–          Ερντογκάν: το σχέδιό του είναι να λύσει το Κουρδικό. Με αφορμή τον πόλεμο και τους πρόσφυγες θέλει να μεταφέρει τα σύνορα και να δημιουργήσει σημεία εγκατάστασης στο Συριακό Κουρδιστάν.

–          Συμφωνώ για ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Κλεάνθης:

–          Κινητοποιήσεις μαθητών, πολιτικές, με πρωτοβουλία ΚΝΕ, στα μαθητικά είχε καιρό να γίνει. Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι δεν μπορούν να συντονιστούν και να συνεχιστούν.

–          Και στην κινητοποίηση για την Κυριακάτικη αργία είχε αγωνιστικό κλίμα.

–          Και στα πανεπιστήμια, παρότι δεν υπάρχουν συνελεύσεις κλπ., οι κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών δείχνουν νέα διάθεση.

–          Στα ΕΑΑΚ ένα πρόβλημα ότι για το προσφυγικό όλοι ασχολούνται, το ΝΑΡ στέλνει ομιλητές μόνο για τον πόλεμο. Άλλο το κλίμα στη βάση, άλλο στα ΠΓ των οργανώσεων.

–          Το ίδιο για τη σχέση με ΑΡΕΝ. Στη βάση υπάρχει διάθεση για συζήτηση και αντιπαράθεση, οι ηγεσίες θέλουν να τα κανονίσουν από τα πάνω.

–          Η δική μας πρόταση χρειάζεται, πρέπει να την προωθήσουμε.

–          ΑΡΑΝ-ΑΡΑΣ κινούνται σε κατεύθυνση νέου μετώπου, αλλά δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τα ΕΑΑΚ – θέλουν το ΝΑΡ μαζί τους.

–          Εμείς: οποιοδήποτε μέτωπο πρέπει πολιτικά να είναι ριζοσπαστικό, αντιδιαχειριστικό κλπ. Η απώλεια των ΕΑΑΚ ή ένα μέτωπο χωρίς αρχές, για εκλογικούς λόγους θα παραλύσει το κίνημα.

–          Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δουλεύει για το προσφυγικό, όμως δε στήριξε πολύ το συντονισμό των σωματείων, το ΣΕΚ καθόλου.

–          Πρέπει να εμπλουτιστεί πολιτικά το προσφυγικό και να κινητοποιηθούν οι μετανάστες/πρόσφυγες.

–          Προκήρυξη για Πέμπτη άμεσα, συγκροτημένα στο πανώ.

Τάσος Γ.:

–          Ολοφάνερο ότι η κυβέρνηση είναι σε αδυναμία. Συνδυάζεται όμως με την τεράστια αδυναμία των υπολοίπων. Η ΝΔ π.χ. είναι σε τεράστια διάλυση. Πιθανή εκλογή Μεϊμαράκη θα είναι μια εκεχειρία, δε θα λύσει τα προβλήματα. Βασίζεται σε αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ.

–          Επιχειρηματολογία Τσίπρα ότι πρέπει να παραμείνει ο φράχτης του Έβρου, σε αντίθεση με φωνές από το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ που ζητούν την κατεδάφιση του με βάση τις παλίοτερες θέσεις τους.

–          Δεν είμαι αισιόδοξος για την κινητοποίηση την Πέμπτη, αλλά στοίχημα να μην μείνουμε εκεί. Να δουλέψουμε για την Πέμπτη.

–          Έχουμε προβλήματα εντός ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Περισσότερο θέμα έχουμε με ανθρώπους που έχουν αδρανοποιηθεί εδώ και καιρό, παρά με τις απώλειες λόγω αποχώρησης ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ.

–          Αντιφασιστική Βύρωνα κάλεσε πορεία (προηγούμενη Παρασκευή) για προσφυγικό. Συνήθως τις στηρίζουμε, αλλά πήραν απόφαση να μην επιτρέψουμε σε ΣΥΡΙΖΑ + ΛΑΕ να είναι στην πορεία. Λαμπηδόνα και τοπική ΑΝΤΑΡΣΥΑ είπαν δεν συμμετέχουμε. Υποστήριξα στην τοπική την συμμετοχή μας στην εκδήλωση δημοσιοποιώντας ταυτόχρονα τη διαφωνία μας για τους αποκλεισμούς αλλά δεν πέρασε η άποψη αυτή. Ταυτόχρονα επιχειρηματολόγησα ότι είναι λάθος να απαγορεύουμε προφανώς στη ΛΑΕ, αλλά και στο ΣΥΡΙΖΑ να υπάρχουν με πανώ σε πορεία. Αποτέλεσμα: η πορεία είχε πολύ λίγο κόσμο σε αντίθεση με προηγούμενες φορές. Ας σημειωθεί ότι το ΣΕΚ από την αρχή έβλεπε με καχυποψία την εκδήλωση. Το ΝΑΡ ενώ στην αρχή ήταν θετικό στην κινητοποίηση, τελικά έκανε πίσω σε συμμαχία και με το ΣΕΚ.

–          Μηχανικοί: έχει προκύψει σημαντικό πρόβλημα. Στη Συσπείρωση μεγαλώνει το χάσμα μεταξύ ΑΡΙΣ-ΣΕΚ-ΟΚΔΕ και ΑΡΑΣ-ΛΑΕ. Στο ασφαλιστικό οι τελευταίοι πρότειναν κάτι στη λογική Κατρούγκαλου. Εμείς οι 3 ήμασταν αντίθετοι. Έχει ενδιαφέρον ότι η ΑΡΑΝ (που έιναι με το ΝΑΡ στους μηχανικούς) στην αντιπροσωπεία του ΤΕΕ δεν μπήκε στη λογική ΑΡΑΣ-ΛΑΕ. Υπάρχει αναβρασμός στο χώρο τους. Ρήξη στο εσωτερικό της ΑΡΑΣ.

Χριστίνα Π.:

–          Πρέπει να γίνει ολομέλεια για τα κείμενα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όταν τα έχουμε, γιατί έχει σημασία και το πώς θα καταλήξουν. Προτείνω αμέσως μετά το ΠΣΟ, για να προλάβουμε τις συνελεύσεις.

–          Για τη συγκυρία – ενόψει συνδιάσκεψης, χρειαζόμαστε δική μας τοποθέτηση αναλυτική. Θα γίνει γενική κουβέντα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ (στρατηγική), αλλά και πιο συγκεκριμένη ταυτόχρονα για την ανάγνωση της συγκυρίας.

–          Πρέπει να γράψουμε για τη φύση του ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι συμφωνούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει αστική πολιτική. ΝΑΡ και ΣΕΚ διαφορετικές αφηγήσεις, αλλά κάπου κοινός τόπος. Υπάρχει όμως πολύ η αφήγηση ότι κατάντησε έτσι λόγω υποδούλωσης στην ΕΕ. Πρέπει να πούμε ότι το διάλεξε, υπήρχε πολιτική επιλογή.

–          ΚΚΕ: μας πήρε την τελευταία συνέλευση στο ΣΜΤ. Να συζητήσουμε πώς ακριβώς κινείται το ΚΚΕ. Φοβάμαι ότι οι απομονωμένες κινήσεις του πετυχαίνουν σε κάποιους.

–          ΛΑΕ: επιλέγει να μη σπάσει τα υφιστάμενα σχήματα. Δείχνει ότι ακόμα δεν έχει διαμορφωθεί, όμως είναι και πολιτική απόφαση. Να πιέσει το ΣΥΡΙΖΑ για να πάρει κόσμο, πιο πολύ βλέπει προς τα εκεί παρά προς εμάς. Για αυτό το λόγο πρέπει να τους πιέσουμε στις συγκεκριμένες κόκκινες γραμμές, όπως και στα ΕΑΑΚ, όχι γενικόλογες συμφωνίες.

–          Προσφυγικό: πολύ καλύτερη ετοιμότητα και ενασχόληση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Λέσβο-Σάμο λέει ανοιχτά σύνορα, δεν είναι τυχαίο, παλιότερα δε θα περνούσε. Υπάρχουν όμως προβλήματα. Το ΝΑΡ αποφεύγει το θέμα των συνόρων και το ρίχνει μόνο στον πόλεμο (και εκεί χωρίς να λένε τίποτα για τον Άσαντ). Ίσως χρειαζόμασταν χωριστή παρέμβαση για αυτό στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

–          Συνδιάσκεψη ΑΝΤΑΡΣΥΑ: να κάνουμε πολλή δουλειά, να πάμε στις συνελεύσεις, να γράψουμε μέλη. Ούτως ή άλλως ξεκαθαρίζουν τα μητρώα, να επανενεργοποιήσουμε μέλη, καμπάνια εγγραφών. Πρέπει να δουλέψουμε για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΣΕΚ δεν το κάνει, το ΝΑΡ έχει εσωτερικές διαιρέσεις.

–          Χρειαζόμαστε συνάντηση για την τάση. Να πάμε και στην επαρχία. Ίσως δεν χρειάζεται ολόκληρη πλατφόρμα, θα δούμε όμως τροποποιήσεις ως τάση.

–          Συμβολή και στα οργανωτικά οι πλατφόρμες που είχαν περάσει σε ΠΣΟ θα καταργηθούν γιατί έφυγε ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ.

Τάσος Αν.:

–          Για πρώτη φορά μετά από τόσους μήνες, συμφωνώ κατά πολύ με την εισήγηση στις κύριες διαπιστώσεις, άρα δεν θα πω πολλά πράγματα.

–          Οφείλουμε ωστόσο να προσθέσουμε τη διευκρίνιση που έκανε ο Ηλίας ότι η κυβέρνηση εξακολουθεί να εξαρτάται ή να υπόκειται στην πίεση από τα κάτω.

–          Το πρόβλημα είναι ότι, για τον κόσμο, δεν αρκεί απλώς μια συνδικαλιστική μάχη: είναι κυρίως πολιτική.

–          Πρέπει να ξανασκεφτούμε και τι ακριβώς θέλουμε και πού στοχεύουμε στο ζήτημα της ανασύνθεσης της εργατικής τάξης, αλλά και του πολιτικού υποκειμένου. Οι εξελίξεις μας αναγκάζουν να ξαναδούμε την αντικαπιταλιστική ανασύνθεση, με τις νέες δυνατότητες, δυσκολίες, κλπ.

–          Έχει δίκιο ο Ηλίας ότι δεν είναι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι αντίστροφα η ΛΑΕ που “μας έκλεισε την πόρτα”. Το οποίο σημαίνει ταυτόχρονα ότι είναι μεγάλη αποτυχία της αντικαπ. αριστεράς ότι δεν μπόρεσε να διεμβολίσει την αριστερή διάσπαση. Είναι αφελές να πιστέψουμε άλλωστε ότι οποιαδήποτε ανασύνθεση θα γίνει με κομμάτια που θα πέσουν από τον ουρανό έτοιμα και δε θα κουβαλάνε τη σταλινογενή παράδοση της ελληνικής αριστεράς –άλλωστε και τα βασικά κομμάτια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΝΑΡ) επίσης προέρχονται από ρεφορμιστικές διασπάσεις. Εκεί συνίσταται και η διαφωνία μου με τη γραμμή της οργάνωσης, ότι δεν χρειάζεται να διεμβολίσουμε τις αριστερές ρήξεις του ρεφορμισμού.

–          Έγιναν τόσο γρήγορες εξελίξεις και μεγάλες, γεγονότα που μας βάζουν ερωτήματα που δεν μπορούμε να απαντάμε με τον ίδιο ρουτινιέρικο τρόπο. Π.χ. έχουμε έτοιμη απάντηση στο ζήτημα της “συμπόρευσης”; Δεν μιλάμε τώρα για έναν σταρ (Αλαβάνος) με 100 ανθρώπους γύρω του, αλλά για μια ανοιχτή διεργασία ομάδων και ανθρώπων που σπάνε από αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ. Και αν ισχύουν τα νούμερα που λέει ο Δημήτρης (3.000 μέλη η ΛΑΕ), έχει σημασία. Προφανώς ισχύουν τα παιχνιδάκια που λέει η Χριστίνα, αλλά δεν μπορούμε να μένουμε στα παιχνιδάκια των ηγεσιών, όταν πρόκειται για χιλιάδες ανθρώπους από πίσω και χωρίς ακόμα μπετοναρίσματα.

–          Οι ανακατατάξεις δεν έχουν κριθεί ακόμα. Θα κριθούν όμως και από τις εξελίξεις στο κίνημα και τις αμοιβαίες τοποθετήσεις σε αυτό.

–          Τα λέω όλα αυτά για να πω ότι πρέπει να ξαναδούμε την τακτική μας στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Με ποιους συμμαχούμε, σε ποια ζητήματα στοχεύουμε (πολιτικά + οργανωτικά). Δεν ξέρω π.χ. αν αρκεί και αν απαντάει η τάση στα βασικά πολιτικά ζητήματα, όπως τίθενται τώρα.

–          Να επιμείνουμε στην προσέγγιση με το ΕΕΚ είναι σωστό, τόσο για το συσχετισμό του διεθνισμού όσο και για την αντικαπιταλιστική ανασύνθεση γενικότερα (που δεν είναι απλώς συγκόλληση οργανώσεων).

–          Ενιαίο μέτωπο: ταλαιπωρεί την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ο βερμπαλισμός του μετώπου στη δράση, αλλά υπάρχει ένα ουσιαστικό ζήτημα: χρειάζεται μια μέθοδος απεύθυνσης και στους αγώνες και στο πολιτικό σκηνικό που να λαμβάνει υπόψιν και το ΚΚΕ. Με δεδομένο ειδικά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ λόγω κυβέρνησης και μεγέθους έχει ιδιομορφίες, και ότι ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΛΑΕ είναι μικρές,το ΚΚΕεμφανίζεται ως το μεγαλύτερο κόμμα της εργατικής τάξης και δεν μπορούμε να το αγνοούμε -παρά τις δυσκολίες.

–          Δε λέω ότι δεν είναι δύσκολα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ούτε και τα συνέδρια ήταν τόσο δημοκρατικά. Όμως, το κύριο είναι ότι απέναντι στους νέους όρους, δεν πρέπει να συνεχίσουμε στον αυτόματο, να μη μείνουμε στην ώς τώρα ρουτίνα της ΚΣΕ και του ΠΣΟ.

Τάκης Θ.:

–          Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και εμείς δεν έχει νόημα να ασχοληθούμε αν η κρίση άρχισε το ’74 ή το 2008, αλλά αν «πέτυχαν» οι πολιτικές που εφάρμοσε η αστική τάξη (π.χ. ποσοτική χαλάρωση).

–          Το δεύτερο που πρέπει να δούμε είναι ότι στην ΕΕ ανεβαίνουν οι ακροδεξιές δυνάμεις. Ανοίγει ξανά το ζήτημα της συζήτησης περί εθνικής ανεξαρτησίας (π.χ. Αγγλία, Ιταλία).

–          Πρέπει η αριστερά να αρθρώσει ένα λόγο απέναντι σε ένα πλαίσιο που δεν ευνοεί τις επαναστατικές διαδικασίες. Δεν μπορείς να παίζεις στα πλαίσια της ευρωπαϊκής αριστεράς, είτε της αντινεοφιλελεύθερης πολιτικής, είτε της εθνικής ανεξαρτησίας. Να βρούμε το οραματικό στοιχείο.

–          Το πρόβλημα που παραμένει στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ: το κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο. α/πάνω σε ποια λογική συνεργαζόμαστε; Χτυπάμε μαζί και βαδίζουμε χώρια. β/ ενιαίο μέτωπο: πρέπει να το εξειδικεύσουμε· πώς θα το υλοποιήσουμε συγκεκριμένα στο εργατικό κίνημα.

–          Μιλάμε για ιστορική στροφή του ΣΥΡΙΖΑ. Και βέβαια προς τα δεξιά. Και αυτό θα επηρεάσει συνολικά, αν συνδυαστεί με μια οραματική και κινηματική πρόταση της αντικαπιταλιστικής αριστεράς.

–          Μπορεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να περνάει μια οργανωτική κρίση, αλλά εκτιμώ ότι η κοινωνική της επιρροή αυξάνεται.

–          Να αντιπαραθέσουμε το δικό μας όραμα, μιας συνολικής εναλλακτικής.

Χάρης Μ.:

–          Από το καλοκαίρι και μετά η ρευστή κατάσταση των οργανώσεων περνάει σε συνδικάτα και σωματεία και δεν μπορούμε ακριβώς να κάνουμε εκτιμήσεις.

–          Τοπικά, και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οι άλλοι κάνουν ο καθένας τα δικά του, παρά τη συμφωνία να απευθυνθούμε ενιαία για κοινή δράση.

–          ΛΑΕ: πολύ ανομοιογενής. Σε στάση αναμονής, αλλά δεν έχουν και ενιαία στρατηγική, άλλα προωθεί η ΑΡΑΝ και άλλα το μπλοκ γύρω από το Λαφαζάνη, που επιμένει στην ΑΡΕΝ και πιθανόν εκλογική συνεργασία με ΕΑΑΚ.

–          Πόλεμος και στη σπουδάζουσα της νΚΑ, σχετικά και με τη στάση απέναντι στην ΑΡΕΝ. Η τάση Γράψα (ΦΜΣ) προωθεί συνεννόηση με ΑΡΕΝ από τα πάνω, οι άλλοι επενδύουν σε κοινή δράση και συνεργασία, και από αυτή ίσως προκύψει εκλογική συνεργασία.

–          12 και 17 Νοέμβρη κρίσιμες και θα μας δώσουν συμπεράσματα.

–          Εσωτερικό ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Το ΝΑΡ θα πάει στη συνδιάσκεψη με τη λογική να μην χάσει τις φυγόκεντρες τάσεις. Αντανάκλαση του εσωτερικού του ΝΑΡ στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

–          Καθήκον να μην αφήσουμε να αδρανοποιηθεί η αριστερά του ΝΑΡ από την πλειοψηφία. Έχει νόημα να κρατήσουμε την πρωτοβουλία της πλατφόρμας σε αυτή τη λογική.

–          Προσπάθεια και για πιο διευρυμένες πρωτοβουλίες και με τμήματα του ΝΑΡ που δεν μπορούν να διαφοροποιηθούν δημόσια.

–          Η Κουτσούμπα δεν έχει σχέδιο τώρα, δεν προτείνουν ΛΑΕ εδώ και τώρα, μάλλον θα κινηθούν σε πιο φυσιογνωμικά ζητήματα.

–          Χρειαζόμαστε να προσφέρουμε εμείς σχέδιο.

Μάνος Σκ.:

σκέφτομαι ότι θα μπουν 4 θέματα που θα είναι ο πυρήνας στη Συνδιάσκεψη ΑΝΤΑΡΣΥΑ:

1.  Χαρακτήρας ΣΥΡΙΖΑ

–          το ΝΑΡ θα προσπαθήσει να πάρει τη ρεβάνς της προηγούμενης δεξιάς του στάσης.

–          Η κουβέντα θα είναι προσχηματική, πρέπει να υποβαθμίσουμε τη θεωρητικολογία.

–          Να μην τσιμπήσουμε στην προβοκάτσια του ΝΑΡ, να μην του επιτρέψουμε να φανεί στα αριστερά μας. Να μην συμπλεύσουμε και με το ΣΕΚ. Δεν είναι σωστή η θέση του.

–          Είναι ανεπαρκής φόρμουλα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τώρα αστικό – εργατικό κόμμα. Ήταν σαφώς τέτοιο το Γενάρη, αλλά τώρα έχει αλλάξει. Το καθοριστικό ζήτημα είναι ότι έχει αλλάξει εντελώς η σύνθεσή του, έχει χάσει τη νεολαία και την εργατική του βάση. Το κριτήριο δεν είναι ούτε αν κάνει αστική πολιτική (που λέει το ΝΑΡ – αστική θα έκανε), ούτε αν το ψηφίζει η εργατική τάξη (που λέει το ΣΕΚ). Η εργατική τάξη ψηφίζει πολλά κόμματα που δεν είναι εργατικά (πχ Περονιστές στη Λ. Αμερική, Δημοκρατικούς στις ΗΠΑ). Κριτήριο το αν η εργατική τάξη, διαμέσου των σωματείων, της οργανώνεται σε αυτό. Υπάρχουν ακόμα επεισόδια, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στο τέλος αυτής της πορείας αστικοποίησης. Θα συμφωνούσα με τον Τάσο ότι αφήνει ανοιχτό το ζήτημα της πίεσης από τα κάτω, αν εννοούμε ότι βασίζεται ακόμα στη λαϊκή ψήφο. Δηλαδή η κυβέρνηση είναι πιο ευάλωτη στο κίνημα. Όχι όμως ότι έχει ανάμεικτες προθέσεις.

–          Υπάρχουν ακόμα  εσωτερικές αντιθέσεις, αλλά αυτό δεν μπαίνει βασικά σ’ ένα σχήμα εργατικής εσωτερικής πίεσης, αλλά μιλάμε πολλές φορές για ενδοαστικές αντιθέσεις (π.χ. κόκκινα δάνεια).

2.  Εξάρτηση/ εθνική ανεξαρτησία

–          έχουμε απαντήσει ιστορικά, βάλαμε και μια τροποποίηση στο ΠΣΟ.

–          Υπάρχει ένα ζήτημα επικαιρότητας: δηλαδή αν επικροτήσουμε το θέμα της επιτροπείας, είναι σαν να δίνουμε άλλοθι στο ΣΥΡΙΖΑ και την ελληνική αστική τάξη.

–          Να βρούμε στοιχεία συγκεκριμένα αναφορικά με τη δραστηριότητα της ελληνικής αστικής τάξης και μέσα και έξω σήμερα.

3.  Οργανωτικό

–          Να το δούμε αναλυτικά

–          Το ζήτημα των πλατφορμών θα το πάρουν πίσω και θα συναινέσουν σε αυτό και οι άλλοι της τάσης Κουτσούμπα (ΕΠΠΔ). Δεν καταλαβαίνουν ότι είναι πολιτικό ζήτημα και ότι τους ευνοεί για να μην χρειάζονται τη φιλανθρωπία του ΝΑΡ για να εκλεγούν στα όργανα.

4.  Μέτωπα

–          Να συνεχίσουμε με συνέπεια. Η αντίθεσή μας π.χ. στον Αλαβάνο δεν ήταν μόνο επειδή ήταν μικρός, αλλά λογοδοτούσε σε ένα σχέδιο διατήρησης και ενδυνάμωσης της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Για αυτό άλλωστε δεν διστάσαμε να τραβήξουμε τη σύγκρουση μέχρι την αποχώρηση της ΑΡΑΝ, που είναι μάλλον και το πιο μαζικό κομμάτι της ΛαΕ. Από την αρχή εξάλλου κατηγορούσαμε όσους ήθελαν τη συμμαχία με τον Αλαβάνο έβλεπαν κατά βάθος συμμαχία με το Λαφαζάνη. Σήμερα αυτό δικαιώνεται. Αν αλλάξουμε στάση, όπως προτείνει ο Τάσος, είμαστε πολιτικά στον αέρα.

–          Σε αυτό πρέπει να λογοδοτεί και η στάση μας στις ανακατατάξεις στην αριστερά σήμερα. Δεν ήταν η διαφωνία μας ότι έπρεπε να διεμβολίσουμε τη ΛαΕ, αλλά με ποιο συγκεκριμένο σχέδιο, και βασικά αν αυτό θα έπρεπε να περιλαμβάνει πρόταση για κοινή κάθοδο στις εκλογές. Η οργάνωση έδειξε συνεπή στάση και είπε όχι στην πρόταση. Ο διεμβολισμός θα γίνει στο κίνημα.

–          Να επιμείνουμε: εννοείται κοινή δράση μαζί τους, αλλά καμία πολιτική συμμαχία μαζί τους.

–          Υπάρχει ένα κομμάτι ιστορικής αποτυχίας, όπως λέει ο Τάσος, αλλά αυτό ισχύει αν δούμε μόνο την οργανωτική κατάσταση των σχηματισμών της αριστεράς. Δεν ισχύει αν δούμε την εικόνα στο κίνημα: η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει πάρει την ηγεσία από άλλα ρεύματα (π.χ. Λιμάνι). Είναι και αυτό κομμάτι της ανασύνθεσης, πιο σημαντικό από τις εξελίξεις στις αριστερές ηγεσίες και γραφειοκρατίες.

–          Κοινή δράση ναι, συντονισμός ναι, πολιτικές διαπραγματεύσεις  όχι. Συμφωνώ με Τάσο για ΚΚΕ.

–          Τάση: συμφωνώ όπως ειπώθηκε: να διατηρηθεί, μάλλον οργανωμένες τροποποιήσεις.

Πώς θα κινηθούμε:

–          Να δουλέψουμε νέα μέλη, καμπάνια εγγραφής νέων μελών στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

–          Να δούμε και εμείς πώς θα συμπεριφερθούμε. Τι θα κάνουμε αν έχουμε διαφορετικές απόψεις εσωτερικά στην οργάνωση. Πιστεύω ότι πρέπει να πάμε και να ψηφίσουμε με πειθαρχία, στο βαθμό που δεν έχουμε οργανωμένη τάση με διαφορετική άποψη από την πλειοψηφία.

– Ολομέλεια μετά το ΠΣΟ και εγκαίρως πριν τις συνελεύσεις.

– Εισήγηση: Παναγιώτης + Μάνος, στη βάση της απόφασης της ΚΕ.

– Η εισήγηση γνωστή τουλάχιστον μια εβδομάδα πριν την ολομέλεια, ώστε να υπάρχει και η δυνατότητα για πιθανές τροποποιήσεις, αντίπαλες εισηγήσεις κλπ.

– Συμμετοχή στην απεργία στις 12 Νοέμβρη στο Μουσείο 10:30 με πανώ και προκήρυξη.

Το θέμα της δικής μας συνδιάσκεψης δεν έγινε δυνατό να συζητηθεί σε βάθος. Η συνδιάσκεψη πρέπει να πάει μετά τη συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σε εύλογο διάστημα ώστε να γίνει σωστά ο προσυνδιασκεψικός διάλογος. Αυτό σημαίνει ότι θα γίνει την άνοιξη. Τα κείμενα θα πρέπει να κατατεθούν μέσα στο Φλεβάρη.