Παγκόσμια Συνέδρια
Βιβλιοθήκη
Παρούσες/όντες
Ηλίας Λ., Γιάννης Φ., Νικόλας Σ., Γιάννα Κ., Τάσος Α., Θανάσης Α., Μάνος Σ., Φανή Ο., Μυρτώ Φ., Τάσος Γ.
Ενημερώσεις:
1. Οικονομικά (Ηλίας)
SOS Να μαζέψουμε χρήματα για το νοίκι
2. Γιάννα: Πρόταση για Λέσχη: Μακεδονικό, είναι θέμα επικαιότητας και πολύ σημαντικό για την άποψή μας. Γενικά μεγαλύτερη στήριξη της Λέσχης απ’ όλους/ες τους/ις συντρόφους/ισσες. Είναι ένας τρόπος να έχουμε κάποια έσοδα, αυτό σημαίνει ότι παρευρισκόμαστε και καλούμε κόσμο όλοι/ες.
3. Θανάσης: Καθαριότητα γραφείων αναγκαία!
4. Ηλίας: Εργατική Ομάδα συνεδρίασε χθες 13/1. Κάναμε μια συζήτηση με άξονα τη συγκυρία, το πολυνομοσχέδιο και τι συνέβη το προηγούμενο τριήμερο. Σε επίπεδο 2βάθμιο και 3βάθμιο εκτός της ΟΕΝΓΕ δεν κινητοποιήθηκε κανείς. Για την κινητοποίηση: η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχε καλό μπλοκ, το ΣΕΚ ήρθε στην Κλαυθμώνος, μοίρασε και μετά χάθηκε. Υπήρξε μικρή ένταση και στο Σύνταγμα. Υπάρχει μια εικόνα ότι αυτή τη φορά η γραφειοκρατία δεν κινητοποιήθηκε γιατί εν μέρει τη βολεύει να μην μπορούν τα πρωτοβάθμια σωματεία να προκηρύσσουν απεργίες. Όσον αφορά την αυριανή απεργία των μέσων, θα ήθελα και την άποψη του Τάσου, γιατί η απεργία δεν διευκολύνει τον κόσμο να κατέβει. Υπάρχουν πολλά θέματα που ανοίγουν με το πολυνομοσχέδιο. Αντιλαμβάνεστε ότι ήταν απαράδεκτη τακτική της γραφειοκρατίας, πόσο μάλλον αυτά που έγιναν στο ΕΚΑ : υπέρ 1 – κατά 15. Και η ΛΑΕ καταψήφισε την απεργία. Δεν είναι αστείο πράγμα γιατί πρακτικά θα διευκόλυνε κάποιον κόσμο να κατέβει. Οι ΛΑΕτζήδες επισήμως είπαν ότι υπάρχει πρόβλημα εκεί και ότι δεν αντιπροσωπεύουν το ΜΕΤΑ. Γενικά προβληματική η θέση τους και από το προηγούμενο διάστημα (βλ. Προεδρείο).
Το σημαντικό είναι ότι το μπλοκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν μεγάλο.
Το ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ πήγε πολύ καλά. Στις 14/12 την ημέρα της πανελλαδικής δώσαμε περίπου 150 δελτία και βγάζει και τα λεφτά του και θα το συνεχίσουμε.
Ο Τσακαλώτος δήλωσε ότι το νομοσχέδιο για την απεργία διευρύνει τη δημοκρατία στα πρωτοβάθμια. Μιλάει όχι για τα εγγεγραμμένα, αλλά για τα ταμειακώς εντάξει μέλη. Έχουν κάνει ψιλουποχωρήσεις με τις αλλαγές στο νομοσχέδιο. Ας μην τις υποτιμάμε, κι ας σκεφτούμε τι θα γινόταν αν το είχε αντιμετωπίσει διαφορετικά και η γραφειοκρατία.
5. Τάσος Γ.: για την απεργία των μέσων:
Ξεκίνησε το Μετρό και συνέχισε το ΤΡΑΜ. Μιλάμε για μαύρη μαυρίλα, ένα σωματείο πλήρως ελεγχόμενο από τη ΔΑΚΕ. Το ίδιο περίπου γίνεται και στο ΜΕΤΡΟ. Αυτή τη στιγμή οι ΔΑΚΙΤΕΣ έχουν καθοριστικό ρόλο. Ξεκίνησαν την Παρασκευή και ακολούθησαν και του ΗΣΑΠ. Το εντυπωσιακό είναι ότι το σωματείο του ΗΣΑΠ σήκωσε το θέμα. Έχουν σχέση με τη διοίκηση βέβαια. Οι ΚΚΕ της ΔΑΣ έχουν μικρές δυνάμεις και δεν μπορούσαν να επηρεάσουν. Το ίδιο έγινε και με την απεργία στη ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου. Τα σωματεία ΜΕΤΡΟ και ΤΡΑΜ ακολούθησαν. Είναι μια 24ωρη που βολεύει αρκετά τη διοίκηση και την κυβέρνηση κατ’ επέκταση. Θεωρώ ότι είναι μια κακή επιλογή γιατί θα καούν οι κινητοποιήσεις – και οι συγκεντρώσεις. Εν τω μεταξύ μπήκαν και τα λεωφορεία στην απεργία οπότε αυτό το κάνει ακόμα πιο δύσκολο να κατέβει κάποιος που μένει μακριά.
6. Γιάννης: Αύριο 7μμ Γκίνη το συντονιστικό για τους 9 Τούρκους και 19/1 στη Νομική 7μμ συζήτηση και σαν συνέντευξη τύπου (πολιτική εκδήλωση) και 25/1 6μμ στα Προπύλαια συγκέντρωση για πορεία στην Τουρκική πρεσβεία
7. 27/1 πρώτο ραντεβού 2.30μμ περιφρούρηση / δεύτερο ραντεβού 6μμ πορεία για τα Ίμια.
1ο θέμα: ΠΣΟ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Μάνος:
Προκηρύχθηκε προσυνεδριακή περίοδος μετά το ΠΣΟ της 21/1.
Βάση συζήτησης οι θέσεις που θα βγουν. Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου του ΝΑΡ έγινε μια συνάντηση με το ΣΕΚ για να βρουν το πού συμφωνούν και πού διαφωνούν. Η αλήθεια ειναι οτι οι διαφορές δεν είναι τόσο μεγάλες, δηλαδή πιθανόν να έχουμε κοινό κείμενο και τροποποιήσεις από μεριάς του ΣΕΚ.
Πρέπει κι εμείς να κινητοποιηθούμε σιγά σιγά, να δούμε τι συζητήσεις θα κάνουμε για τις παρεμβάσεις μας κτλ.
Το κείμενο είναι σχετικά εύχρηστο, σας το έστειλα με κάποιες μικροπαρατηρήσεις. Μπορούμε κι εμείς να κάνουμε δυο λογιών παρατηρήσεις: μικρές παρατηρήσεις – λάθη / και τα πιο χοντρά όπου ανακύπτουν οι διαφωνίες.
Τα προβλήματα που μπορούν να διορθωθούν σε κλίμα συναίνεσης είναι τύπου εκφράσεις: «ελληνική ολιγαρχία».
Υπάρχει γενικά μια υποχώρηση της συζήτησης για το σε τι περίοδο βρισκόμαστε. Όλοι έκαναν διορθωτικές κινήσεις και τελικά φαίνεται ότι το τι κάνει ο καθένας δεν έχει τόση σχέση με το τι εκτίμηση έχει αφηρημένα για τη συγκυρία.
Αυτό δε θα είναι μάλλον τόσο κεντρικό θέμα στη συζήτηση – θα εκφράσω τη δική μου άποψη αργότερα όταν θα ξανακάνουμε συζήτηση.
Θέμα με τον χαρακτήρα του ΚΚΕ:
ΝΑΡ: φαίνεται να υιοθετεί την κριτική ότι το ΚΚΕ αριστερίζει τελευταία, αποτυγχάνοντας να δει ότι αυτό απλώς είναι ένας ελιγμός της γραφειοκρατικής του πολιτικής
Το ΝΑΡ δε φαίνεται να εκτιμά ότι το ΚΚΕ είναι ρεφορμιστικό κόμμα. Ένας λόγος είναι το φλερτ που έχει με ομάδες που έφυγαν από το ΚΚΕ, οι οποίες εν τέλει είναι πιο δεξιά απ’ το ΚΚΕ.
Έχει σημασία να το δούμε.
Εθνικά ζητήματα:
Κύπρος : διαφωνία για την ομοσπονδία ή «ενιαία ανεξάρτητη»
Περιγραφή ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού = λογική ίσων αποστάσεων. Το ΝΑΡ καταγγέλει την ελληνική επιθετικότητα στην επέκταση της ΑΟΖ μεν, αλλά κατηγορεί τον Ερντογαν ότι θέλει να επεκτείνει τα σύνορα της Τουρκίας κτλ.
Πρόβλημα θα υπάρχει στο Μακεδονικό. Υπάρχει μια γενικόλογη αναφορά στους «νονούς των Βαλκανίων» και στον ρόλο της ελληνικής αστικής τάξης, σωστή, αλλά τελικά το κείμενο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν παίρνει ευθέως θέση για το όνομα. Ο λόγος είναι ότι υπάρχουν απόψεις υπέρ της σύνθετης ονομασίας (ΕΠΠΔ, μερίδα ΝΑΡ, ΕΚΚΕ).
Εργατικό:
Εν τάχει πιστεύω ότι αυτό που μας αναλογεί είναι να βγάλουμε μια τρίτη άποψη:
ΝΑΡ ανεξάρτητο εργατικό κέντρο
Έχουν εκλεπτύνει τα επιχειρήματά τους γιατί έχουν ακούσει τα δικά μας.
Η λογική του κέντρου αγώνα έχει τον κίνδυνο να απομονωθούμε από το σωματείο μας και να μην είναι ενεργά τα σωματεία.
Πρέπει εμείς να κάνουμε μια άλλη πρόταση που θα διαχωρίζεται από τα κέντρα αγώνα – παλεύουμε στα συνδικάτα κάνοντας αντικαπιταλιστικές πτέρυγες και θέλουμε τα πρωτοβάθμια όσο πιο συντονισμένα γίνεται. Ταυτόχρονα, χρειαζόμαστε ανεξαρτησία από τη γραφειοκρατία (που το ΣΕΚ δεν την τηρεί).
Χρειάζεται έμπρακτη κριτική και στους δύο.
Συνεργασίες:
Μάρκου + 21 της μειοψηφίας του ΝΑΡ: άλλη εισήγηση
Το ΝΑΡ έχει μια θέση καθαρή ότι δε θα γίνει πολιτική κι εκλογική συνεργασία με τη ΛΑΕ. Στα υπόλοιπα υπάρχει χάος με τα μέτωπα. Η πρόταση στοχεύει για έναν αντικαπιταλιστικό πόλο – ΝΕΑ ΑΘΗΝΑΪΔΑ (παλιότερα το ΣΕΚ ζητούσε νέο Σπόρτινγκ, δεν ξέρω που βρίσκουν τη διαφορά).
Μπάμπουσκες: ΑΝΤΑΡΣΥΑ – αντικ. πόλος – πολιτική συνεργασία – μονοθεματική συνεργασία – μέτωπο ρήξης και ανατροπής κτλ.
Μόνιμο πολιτικό μέτωπο με οργανώσεις που δεν έχουν καταλήξει τον προσανατολισμό τους.
ΣΕΚ: έχει πιέσεις εσωτερικά. Λέει: δεν θέλουμε να κατεβούμε με τη ΛΑΕ, αλλά να της κάνουμε πρόταση. Θέλει στις θέσεις να μην είναι ξεκάθαρο ότι δε θα προχωρήσουμε με τη ΛΑΕ, για να φανεί από τις επιλογές της ΛΑΕ.
ΕΠΠΔ δεν τοποθετήθηκε.
Μάρκου: πιο δεξιά – δεν μπορούμε να πάμε με τη ΛΑΕ τώρα αλλά δεν ξέρω τί μπορεί να γίνει αργότερα. Να τους κάνουμε συνεχώς προτάσεις με ανυποχώρητο πρόγραμμα.
Δεν ξέρω πώς θα τοποθετηθεί η αντιπολίτευση του ΝΑΡ.
Κι εμείς πρέπει να προετοιμαστούμε.
Να πάμε στο ΠΣΟ να κάνουμε την κριτική μας και να μην ανοίξουμε τα χαρτιά μας ακόμα για τα δικά μας κείμενα, θα καταθέσουμε την πλατφόρμα μας στη συνδιάσκεψη.
Ηλίας:
Επιτροπή Θέσεων: είχα πάει και είχα δηλώσει τον Μάνο, τη Χριστίνα και τη Βέρα. Πήγα στην πρώτη ΚΣΕ μετά τις γιορτές και είδα το πρώτο κείμενο. Αυτό που βγάζει μάτι είναι το εξής: ΕΠΠΔ (Γάτσιος) μας τρέλανε με ερωτήσεις ότι δεν καταλάβαινε βασικά πράγματα. Μπήκε το Μακεδονικό στη συζήτηση: ΝΑΡ=ενόψει της ιστορίας οι ΗΠΑ θέλουν να βάλουν χέρι στην περιοχή και εμείς να είμαστε έξω από τα γεωστρατηγικά. Θέτει ζητήματα αλυτρωτισμού / χρησιμοποιεί εκφράσεις τύπου «κρατίδιο Μακεδονίας» κτλ.
Εγώ=το πιο σημαντικό είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια, η επιτυχία της ελληνικής διπλωματίας ήταν να μπλοκάρει την ένταξη της Μακεδονίας και στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Το πάνω χέρι το έχει η ελληνική αστική τάξη.
Μάρκου= γράφει για την αλβανική μειονότητα ότι είναι αμερικανοτσολιάδες κτλ.
Καλά κάνουμε και λέμε για το εργατικό να κατεβάσουμε κάτι ξεχωριστό. Υπάρχουν ανακρίβειες.
Θέμα: το ’10-’12 παρόλες τις διαφορετικές προσεγγίσεις, υπήρχε κοινή πρακτική, ενώ τώρα αρχίζουν να θεωρητικοποιούν το πώς δρουν.
Συμπόρευση: δεν υπήρξε ομάδα και ομαδούλα που να μην ήμασταν παρόντες στη συνάντηση μαζί της. Έχουμε και μια εικόνα ότι κάναμε τις συναντήσεις αλλά τί εισπράξαμε ;
ΣΕΚ: ίδια αντίληψη με το ’15 για την πρόσκληση στη ΛΑΕ.
Η ΛΑΕ έχει πέσει αρκετά και αφήνει κι εκείνη ανοιχτά τα ενδεχόμενα.
Βαφειάδου: για το μακεδονικό – προτείνουμε σύνθετη ονομασία.
Η εικόνα είναι περίπλοκη.
ΑΡΙΣ : για δικούς της λόγους θα αλλάξει στάση και απέναντι στο ΝΑΡ.
Υπάρχει θέμα: οι διαδικασίες αυτές επιταχύνονται κι εμείς πρέπει να συζητήσουμε και θέτω ένα ερώτημα πολιτικό προς την ανακηρυγμένη τάση στο εσωτερικό της οργάνωσης, πώς θα λειτουργήσουμε εν όψει συνδιάσκεψης.
Γιάννης:
Σχετικά με το κέντρο αγώνα πρέπει να τους πούμε ότι είναι αυτοκτονικό να φύγεις απ’ τα συνδικάτα.
Σε σχέση με το πλατύ, ένας υποτυπώδης συντονισμός σε σχέση με τη δράση, το ενιαίο μέτωπο δράσης αν δεν μπορούμε να το κάνουμε με την άκρα αριστερά, θα το κάνουμε με τους ρεφορμιστές, με το ΚΚΕ;
Απαιτείται συντονισμός για τις δράσεις στον δρόμο. Αν δεν συντονιστούμε δεν θα αποτελέσουμε κρίσιμη μάζα για να αντιμετωπίσεις θέματα. Στο επίπεδο του κινήματος θεωρώ ότι αυτό είναι στοιχειώδες. Απ’ το ’74 ένα σημαντικό κομμάτι της άκρας, εκτός απ’ τα Μ-Λ, όλοι οι υπόλοιποι είχαν αυτονόητο τον συντονισμό: κοινή αφίσα, μαζί στις διαδηλώσεις κτλ.
Τάσος Α.:
Σ’ αυτό το κείμενο που πήρα από το ΝΑΡ που καταγγέλει το ΣΕΚ, είναι ενδεικτικά σημεία της ανάλυσης του ΝΑΡ για το εργατικό. Η ουσία έχει να κάνει, λέει, με το ότι “επιτέλους καταφέραμε να κάνουμε απεργία χωρίς τα συνδικάτα” και αυτό “είναι ένα βήμα μπροστά” και “επηρεάζουμε το ΠΑΜΕ”. Νομίζω ότι το κύριο πρόβλημα που θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε στο συνέδριο είναι αυτό.
Να δούμε τι κείμενο θα υπάρχει και τί προβλήματα θα υπάρχουν σε αυτό. Έχω τις ενστάσεις μου γενικά για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τη λειτουργία της, ξέρετε απ’ όσα έχουμε συζητήσει.
Για τη Μακεδονία: επειδή είναι ζητήματα αρχών, δεν μπορούμε να κάνουμε τακτικισμούς. Σαν ιδέα απλώς εκφράζω, ενδεχομένως να πάμε και με ένα ψήφισμα για τη Μακεδονία με τη λογική του να μη γίνουμε νονοί των Βαλκανίων. Αυτά που με δυσκολία τα λέγαμε πριν 20 χρόνια, πρέπει να τα βάλουμε στην αντικαπιταλιστική αριστερά σήμερα. Καταλαβαίνω πως το κοινό κείμενο δε θα μπορεί να μας εκφράσει, αλλά να γράψουμε κάτι σαν ψήφισμα.
Διεθνής Εκστρατεία αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους στη Μέση Ανατολή: υπάρχει κείμενο. Στη μέση Ανατολή υπάρχουν περίπου 100.000 κρατούμενοι. Σύνθετο πράγμα με πολλούς ιμπεριαλισμούς και διαφορετικές αστικές τάξεις. Είναι αρκετά συμβολική η πρόταση, αλλά καταρχην να κάνουμε γνωστά αυτά τα ζητήματα. Ιδιαίτερο βάρος δίνεται για Κούρδους και Παλαιστίνη. Οι διάφοροι διεθνείς είναι κυρίως από την Αμερική. Από την Ελλάδα το υπογράφει για αρχή το e la liberta και σκεφτόμασταν μαζί να το καταθέσουμε ως άτομα στο ΠΣΟ ή στην ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το προτείνω και το βλέπετε.
Θανάσης:
Ένα σχόλιο και μια εκτίμηση:
Μακεδονικό – να δώσουμε μια μάχη αρχής και να καταγραφεί η θέση μας. Όσες φορές το έχουμε κάνει, έχουμε πετύχει να τοποθετηθούν και οι άλλοι αλλά και να προσεγγίσουμε κόσμο.
ΝΑΡ: βλέπω ότι επειδή έχουν στρατολογήσει πολλούς νέους που έχουν ενσωματώσει τη λογική της ήττας και η πρακτική τους είναι στη λογική της αναδίπλωσης με εργατικές λέσχες κτλ .
Κριτική που μπαίνει το όριο ανάμεσα στην τακτική και τον τακτικισμό.
Θα πρέπει να είμαστε κριτικοί όχι μόνο για τα πρωτοβάθμια αλλά και για τις λέσχες. Κάποια πράγματα να τα κάνουμε ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όχι ως πρωτοβουλία.
Ειναι σημαντικό να φαίνεται ότι κάνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πράγματα και στις γειτονιές και κεντρικά. Ουσιαστικά ό,τι και να λένε και το ΝΑΡ και το ΣΕΚ την ΑΝΤΑΡΣΥΑ την έχουν για τις εκλογές και υπάρχει δυναμικό εντός που μπορούμε να δουλέψουμε εκεί.
Νικόλας
Νομίζω ότι το θέμα του συνδικαλιστικού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι σημαντικό. Θα πρέπει να αποφευχθεί μια αναπαραγωγή της κλασσικής συζήτησης, μια παράθεση θεωρητικών αρχών. Η κριτική προς ΝΑΡ και ΣΕΚ έχει κάποια κοινά σημεία, ας πούμε πως η τακτική του κέντρου αγώνα είναι μια φυγή προς τα μπρος. Δηλαδή, όσο πιο πίσω πάει η τακτική, τόσο πιο πολύ το συζητάμε. Η υποχώρηση των αγώνων δεν σημαίνει ότι χρειάζεται περισσότερο από αυτό που κάνουμε και δεν πέτυχε. Μας αναλογεί μια σειρά εποικοδομητικών προτάσεων, σε σχέση με το τι σημαίνει ένας συντονισμός σωματείων. Αυτό δεν είναι ένας συντονισμός για να κατέβουμε σε μια απεργία ξεχωριστά από τη ΓΣΕΕ. Θα μας αντιστοιχούσε ένας συντονισμός ικανός να κάνει καμπάνια για απεργία σε μια σειρά από χώρους, γειτονιές κοκ. Να μην συνεχίσει αυτή η επανάληψη των ίδιων σχημάτων. Κάποιες δράσεις θα πρέπει να τις κάνουν τα πρωτοβάθμια, αλλά με διαφορετικό τρόπο απ’ό,τι κάνουν τώρα (πχ εξορμήσεις σε γειτονιές). Να γίνει αυτό μια κεντρική πολιτική πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, να το κάνουμε παντού. Να το δούμε στην οργάνωση και στην εργατική ομάδα. Η τακτική μας ενόψει συνδιάσκεψης θα πρέπει να είναι πολύμορφη. Συμμαχίες για διάφορα θέματα που συμφωνούμε (πχ με ΝΑΡ ή ΣΕΚ), για να διεμβολίσουμε τους δύο πόλους που στήνουν οι οργανώσεις, να γίνει η αντιπαράθεση όσο μπορεί να γίνει στη βάση των απόψεων, να έχουμε καθαρές και κατατεθειμένες απόψεις, να μην έχουμε ούτε συμμαχίες εν μπλοκ ούτε απλή καταγραφή των δυνάμεών μας. Αυτό σαν γενική τακτική. Να αναζωογονήσουμε την πρωτοβουλία. Για τα υπόλοιπα θα πω παρακάτω. Τελευταίο. Το θέμα λεσχών, ΑΤΤΑΚ κλπ και το πώς λειτουργούν ανταγωνιστικά με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ να δούμε ότι δε συνιστά συνδικαλιστική δράση. Δε δίνει λύση στο κίνημα. Πρέπει να δούμε τη στρατηγική επιλογή του ΝΑΡ πίσω από αυτό, το στόχο του κόμματος κλπ και το πώς συνδέεται με την «ανάπηρη» απόφασή του. Να επιδιώξουμε να κάνει πράγματα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στα συνδικαλιστικά ως τέτοια και όχι ως το μαγαζί του καθενός. Για τα μέτωπα η συζήτηση γίνεται με τους ίδιους όρους. Δεν υπάρχει παρά μόνο σε εμάς αυτή η μεθοδολογία. Δεν έχει πρακτικό αντίκρυσμα η συζήτηση. Σε μεγάλο βαθμό μιλάμε για οπορτουνιστικό χαρακτήρα συζήτησης, όσο το θέμα είναι ανοιχτό υπάρχει προσπάθεια να αφήνουμε παραθυράκια.
Τάσος Γ.:
Συνδικαλιστικό: ομοφωνία υπάρχει εδώ. Ενάντια στο ΝΑΡ ήμασταν πάντα και δεν έχω ξαναακούσει άλλη άποψη στην οργάνωση.
Μακεδονικό: η μόνη συζήτηση που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι για τη διάσπαση από τη Γιουγκοσλαβία. Τώρα, πρέπει να συζητήσουμε στη βάση της ιμπεριαλιστικού τύπου επέμβασης της ελληνικής αστικής τάξης στο θέμα. Εκεί πρέπει εμείς να προβάλλουμε τη θέση αρχής ότι αυτό το κράτος επιλέγει να ονομάζεται κράτος της Μακεδονίας και δεν έχει κανένα δικαίωμα η ελληνική αστική τάξη να ασκεί ενστάσεις. Μου αρέσει το μότο «να μη γίνει το ελληνικό κράτος νονός των Βαλκανίων».
Είμαι σκεπτικός στη συνεργασία με τη ΛΑΕ και πρέπει όλοι να πούμε πώς μπορούμε να έρθουμε πιο κοντά , σε επαφή με τον κόσμο που σπάει από τον ΣΥΡΙΖΑ. Δε μου αρκεί το αυτονόητο ότι όπου υπάρχει κινητοποίηση εμείς θα πάμε. Να δούμε με ποιες δυνάμεις κατά χώρο , όπου έχουμε παρουσία μπορούμε να συνεργαστούμε και σε ποιο βαθμό μπορούμε να βοηθήσουμε για να πάει το κίνημα μπροστά. Δεν μπορώ να φανταστώ πολλούς άλλους από τον κόσμο (μέλη, ή ψηφοφόροι) που σπάει από αυτόν τον χώρο. Χοντρικά αυτά για τα ζητήματα που τέθηκαν ως τώρα.
Ηλίας:
Στο εργατικό, η οργάνωσή μας είναι μικρή όμως έχουμε μια εμπειρία. Κατά καιρούς και όχι οργανωμένα, έχουμε βγάλει κάποια κειμενάκια και μας παίρνουν στα σοβαρά. Έχουμε κάποιες θέσεις προωθημένες και άτομα που είναι αναγνωρίσιμα σε έναν κόσμο. Για τα κέντρα αγώνα αυτά που είπατε έχετε απόλυτο δίκιο. Το ΝΑΡ τα λέει αυτά κυρίως για το ντούρωμα στη νεολαία τους και θέλουν να την πολιτικοποιήσουν με λάθος τρόπο. Στην πράξη είναι μόνο το ντούρωμα και όχι οι πράξεις. Γιατί αν δεν ήταν έτσι, θα είχαν αποχωρήσει και από τις θέσεις τους στην ΑΔΕΔΥ κτλ.
Με ποιες δυνάμεις: δεν είμαστε η άλλη ΟΚΔΕ. Συνεργαζόμαστε με ό,τι πρωτοπόρο και αγωνιστικό υπάρχει στους χώρους δουλειάς μας και στα σχήματά μας. Δεν μπορούμε να συνεργαστούμε με κάποιον που είναι κατά της απεργίας από την αρχή.
Με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ η αλήθεια είναι ότι είναι στον δρόμο. Τα κόλπα του ΜΕΤΑ στο ΕΚΑ, η ψήφιση του προϋπολογισμού της Δούρου κτλ πρέπει να τα θυμόμαστε.
2ο θέμα: Μακεδονικό
Νικόλας:
Επειδή στη συνδιάσκεψη τέθηκε η κριτική για τις ανακοινώσεις και έχω σοβαρό θέμα με αυτό, θέλω ό,τι είναι να το συζητάμε εδώ για να είμαστε καθαροί.
Μάνος:
Πιστεύω να το συζητήσουμε γιατί έχει αξία αλλά και γιατί ό,τι και να γίνει θα υπάρχει κάτι προς καταγγελία από την πλευρά της μειοψηφίας. Προτείνω σύντομες τοποθετήσεις με περιορισμένο χρόνο και να πάμε παρακάτω.
Γιάννα:
Συμφωνώ να το συζητήσουμε γιατί μπαίνει και η υπογραφή μας και να μη γίνει μεγαλύτερο θέμα μετά, έστω για λεπτομέρειες.
Νικόλας:
Θεωρώ ότι ο βασικός λόγος που χρειάζεται να το συζητήσουμε είναι γιατί είναι κεντρικό θέμα και έχουν όλοι άποψη. Για να έχουμε κάνει εποικοδομητική συζήτηση και να βγάλουμε κάτι λοιπόν:
Μακεδονικό έθνος , έχει την ίδια ιστορία με τα υπόλοιπα της περιοχής.
Είναι σύγχρονο πολιτικό θέμα με διαστάσεις πριν τη συγκρότηση της Γιουγκοσλαβίας και συνεχίστηκε προς το τέλος του αιώνα με την πετυχημένη πολιτική και οικονομική εξόρμηση από μεριάς της ελληνικής πλευράς. Κλασικού ιμπεριαλιστικού τύπου διείσδυση – ενδιάμεση συμφωνία για το όνομα ΠΓΔΜ.
Αυτό είναι κάτι που συνδέει όλες τις κυβερνήσεις. Δυστυχώς δεν κρατήθηκε απ’ έξω και η αριστερά και τη δεκαετία του ’90 με τα συλλαλητήρια.
Χτίζεται μια καινούργια εθνική ενότητα, απ’ τα «αριστερά» γιατί εκεί που απέτυχαν ΝΔ θα βγει ο Τσίπρας με τον Κοτζιά να λύσουν το μακεδονικό, με αφήγημα «η αριστερά που είναι πραγματικά πατριωτική».
«Υπάρχουν αλυτρωτισμοί και εθνικισμοί κι απ’ τις δύο πλευρές»:
Άλλοθι για έναν αριστερό λόγο. Πολύ μεγάλη εθνική εκστρατεία από τη μεριά της νέας κυβέρνησης της Μακεδονίας. Σημαντική αλλαγή πλεύσης. Σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση με τη βοήθεια των αλβανών. Αστικός εκσυγχρονισμός. Κεντρικό ζήτημα της εθνικής μειονότητας των αλβανών. Σημαντικό ότι έγινε δίγλωσσο κράτος και τελειώνει το επιχείρημα περί αντιδραστικής μακεδονικής πλευράς.
Διαζύγιο με τον εθνικιστικό παροξυσμό. Στόχος η ένταξη στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Ένταξη στο γκρουπ των ισχυρών.
Το ζήτημα είναι η ελληνική επιβολή σε ένα κράτος που προέκυψε από την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.
Το όνομα δε θα το δώσει η ελληνική αστική τάξη.
Κοινοί αγώνες, αλληλεγγύη , ο λαός της Μακεδονίας δεν έχει να περιμένει τίποτα από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Αναγνώριση εθνικών και γλωσσικών μειονοτήτων στην Ελλάδα.
Γιάννα:
Το θέμα επανήλθε οξύτατα μετά το ’89 με τον ελλ. καπιταλισμό που προσπαθεί να διεισδύσει γενικότερα στα Βαλκάνια. Στον ελληνικό χώρο τέθηκε από νωρίς, με διώξεις κυρίως για το γλωσσικό, όπου το κράτος εφάρμοσε μια πολύ σκληρή πολιτική. Σήμερα αποδίδεται γενικά ένας εθνικισμός στους Μακεδόνες και σε όσους ελάχιστους έχουν απομείνει εντός συνόρων (θυμάστε τι έγινε πριν από κάποια χρόνια). Κι εδώ υπάρχει λάθος ερμηνεία, που θα πρέπει να την αναδείξουμε. Να δούμε και τον ελληνικό εθνικισμό πρώτα απ’ όλα. Προσοχή στα παιχνίδια της εκκλησίας μέσα στα Βαλκάνια, για πολιτικούς λόγους, για αναδιανομή δύναμης. Μεγάλο παιχνίδι που παίζει ο Καμένος. Θεωρώ ότι ο Καμένος ασκεί τεράστια πίεση για να κρατήσει τις θέσεις του. Δε θα ρίξει την κυβέρνηση γιατί δε θα βγει μετά και ο Τσίπρας που του δίνει αυτή την άνεση να ασκεί την πίεση. Ωστόσο, και διάφορα κομμάτια της εκτός Σύριζα Αριστεράς υιοθετούν εθνικιστικές απόψεις, κι εκεί θα πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι.
Τάσος Γ.:
Είναι λάθος ότι το μακεδονικό σηκώθηκε μετά το ’89. Το θυμόμαστε από πολύ παλιότερα. Και επί χούντας ακούγαμε να φωνάζουν κατά των Σκοπίων αλλά έχω ακούσει ότι και επί Μεταξά έγιναν διωγμοί σλαβόφωνων. Και θυμάμαι και το ’60 στο ραδιόφωνο να φέρεται κατά των σκοπίων για αλυτρωτική προπαγάνδα. Υπήρχε το υπόβαθρο, αλλά μετά το ’90 πήρε άλλες διαστάσεις.
Με το που βγήκε αυτό το κράτος, βγήκαν διάφοροι στην Ελλάδα να αντιδρούν. Και από μεριάς Παπανδρέου έγιναν προσπάθειες για να τη βγει στον Μητσοτάκη. Εθνότητα είναι θέμα συνείδησης για μένα. Ό,τι αισθάνεσαι κανένας δεν μπορεί να σου επιβάλει το αντίθετο. Οι άνθρωποι αυτοί εδώ και αιώνες αισθάνονται (Σλαβο)Μακεδόνες, δε θα τους πει κανένας ότι δεν είναι.
Για τα Βαλκάνια ο μπούσουλας για μένα είναι οι σημειώσεις του Τρότσκι ως ανταποκριτής στους βαλκανικούς πολέμους. Τόσο ανακατεμένες οι εθνότητες μεταξύ τους, που αν ανακηρύξουμε μια περιοχή ένα κράτος, θα βρεθούν εγκλωβισμένοι ένα σωρό άνθρωποι άλλων εθνοτήτων.
Η ένταση για μένα ξεκίνησε για εσωτερικούς ελληνικούς λόγους.
Κόμμα κομιτατζήδων: κακή περίπτωση. Να θυμίσουμε ότι το αντίστοιχο κόμμα στη βουλγαρία έπαιξε ρόλο στο πραξικόπημα, ως φασιστική λεγεώνα. Αυτό δε σημαίνει ότι στην κυβέρνηση έρχεται ένα τέτοιο κόμμα, θα στηρίξουμε τη δική μας κυβέρνηση ενάντια σε αυτό.
Στο πολιτικό στίγμα της σημερινής κυβέρνησης, ειπώθηκαν σωστά πράγματα από τον Νικόλα.
Συνεχώς υπάρχουν εντάσεις. Σε κάθε περίπτωση ελληνική και μακεδονική εργατική τάξη δεν έχει παρά να αποτρέψει από κοινού την ένταση.
Ελληνική εκκλησία: το σημαντικό θέμα δεν είναι η αντίθεσή τους με την τοπική εκκλησία, αλλά θεωρώ πιο σημαντικό ότι προσπαθεί η εκκλησία να παίζει ρόλο στις πολιτικές επιλογές της ελληνικής κυβέρνησης.
Καμμένος: καλλιέργησε και είναι αιχμάλωτος ενός υπερ-εθνικισμού. Φαίνεται ότι πρόκειται για έναν εσω-αστικό συμβιβασμό. Ο Καμμένος απέναντι στη μέχρι τώρα προπαγάνδα, βρίσκεται εκτεθιμένος. Δεν τολμά να εκβιάσει την κυβέρνηση. Προσπαθεί να ξεφύγει, να μην εκτεθεί πέραν αυτού που θα ήθελε ο ίδιος στους υποστηρικτές του.
Αυτή τη στιγμή το να πέσουν οι τόνοι , είναι προς το συμφέρον των εργατικών τάξεων των δύο χωρών. Η ελληνική αστική τάξη για τους δικούς της λόγους είναι διατεθειμένη σήμερα να κάνει μια υποχώρηση. Αν εκτονωθούν οι εντάσεις, εγώ το θεωρώ καλό.
Μια ανακοίνωση μας πρέπει να δώσει ξεκάθαρο ότι καταγγέλει την προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης να επιβάλει τη θέλησή της σε μια διπλανή χώρα.
Ηλίας:
Επιδίωξη της ελλ. Κυβέρνησης να διεισδύσει και να ελέγχει το μακεδονικό κράτος.
400 επιχειρήσεις έχουν βάλει το χεράκι τους.
Τον 19ο αιώνα ο Τρικούπης είχε πει ότι όταν έρθει η ώρα και η Οθωμανική Αυτοκρατορία διαλυθεί, αν δεν πάρουμε εμείς την μακεδονία, θα το κάνει η βουλγαρία.
Το πρώτο μακεδονικό αλφαβητάρι, το εξέδωσε η ελληνική κυβέρνηση, με προφανείς λόγους – συγκρούσεις με βούλγαρους και σέρβους.
Οι 3 κυρίαρχοι καπιταλισμοί μοίραζαν τα Βαλκάνια.
Ο Τρότσκι έχει μια καταπληκτική ανάλυση:
– ένας θα επικρατήσει και θα καθαρίσει τους άλλους
– σοσιαλιστική ομοσπονδία βαλκανίων η μόνη λύση.
Στην Ελλάδα η μακεδόνικη μειονότητα έχει περάσει τα μύρια όσα.
Ιστορία που κράτησε πολλά χρόνια και μέχρι το ’90 ήταν σε λανθάνουσα φάση.
Διαχρονική πολιτική η στρατηγική του ελλ. Κράτους να μη δέχεται όνομα.
Και οι δύο κατεγραμμένες μειονότητες στην Ελλάδα είναι η τούρκικη και η μακεδόνικη η οποία μονίμως συρρικνώνεται από τις πολιτικές του ελληνικού κράτους.
Μεγάλο το μέγεθος της ιστορίας αυτής.
Είμαστε και τροτσκιστές και λενινιστές = η πρώτη κόντρα, η αντίθεση με την αστική τάξη της πατρίδας του.
Γιάννης:
Πέρα από την εκλογίκευση της κατάστασης, είναι και αυτοί οι άνθρωποι που θέλουν να εμπλακούν στην παγκόσμια πραγματικότητα. Μάλλον οι Αμερικάνοι το θέλουν αυτό για να εντείνουν την περικύκλωση του Πούτιν. Νομίζω σ’ αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η επιμονή των δυτικών.
Αναθέρμανση που είχε κάνει ο Ζαχαριάδης για την ανεξάρτητη Μακεδονία.
Το μόνιμο παραμύθι ήταν ότι πουλήσαμε τη μακεδονία στους βούλγαρους κτλ.
Αυτό που δουλεύεται με τον Μέγα Αλέξανδρο και την ιστορία κτλ και νομίζω ότι πρέπει να γίνει μια αναφορά.
Επίσης να αναφέρουμε τα δικαιώματα της μειονότητας.
Όλα τα άλλα, ενώ έχουν αναγνωριστεί από διάφορους, αναγκάζονται να το ξαναβάλουν γιατί τους εκβιάζουν.
Τάσος Α.:
Το ζήτημά μας δεν είναι η ανάλυση, πιο πολυ για τα πολιτικά ζητήματα:
Το ένα είναι ότι πέρα από το ζήτημα του ονόματος, να πούμε και για τις γλωσσικές και εθνικές μειονότητες. Είναι πολύ σημαντικό αυτό το ζήτημα. Ακόμα και στη δεκαετία του ’90 είχαμε πολύ πραγματική βία απέναντι τη μακεδονική (και τις άλλες) μειονότητες.
Να έχουμε υπόψη μας: ο Τρότσκι κάνει μια παρατήρηση ότι το ελληνικό προλεταριάτο είναι εξαιρετικά εθνικιστικό .
Προβοκατόρικα και για όσους βρισκόμαστε μαζί, να λέμε εμείς Μακεδονία και Μακεδόνες, όχι Σκόπια.
Να εκτιμήσουμε την υποχώρηση που ενδεχομένως θα κάνουν: είμαστε διατεθειμένοι να κατεβούμε στον δρόμο για να υποστηρίξουμε την ήττα της ελληνικής αστικής τάξης;
Μετά από 20 χρόνια η ελληνική αστική τάξη είναι που θα ηττηθεί αν υπάρξει συμβιβασμός.
3ο θέμα: αποτίμηση συνδιάσκεψης / ανακήρυξη τάσης (ΤΠΤ) και αποδοχή της
Μάνος:
Η ανακήρυξη μιας μόνιμης τάσης στην οργάνωση αλλάζει το τοπίο στο εσωτερικό. Πρέπει να δούμε τι σχέση θέλει η τάση να έχει με την οργάνωση και εφόσον υπάρχει ένα κείμενο που συκοφαντεί την οργάνωση σε πολλά σημεία, θα πρέπει εμείς να απαντήσουμε. Δε θεωρώ ότι οι αιτιάσεις υπάρχει λόγος να απαντηθούν αλλά να γράψουμε ότι αναγνωρίζεται η τάση ως τέτοια και ορισμένες θέσεις σαν διακήρυξη αρχών. «Τι είναι και τι παλεύει η ΟΚΔΕ Σπάρτακος». Μια πολιτική τοποθέτηση σε σχέση με τις αρχές της.
Αδιαπραγμάτευτα διεθνιστές και δημοκρατική συγκρότηση, παλεύουμε για μια αριστερά ανεξάρτητη από τη λογική των πλατιών κομμάτων κτλ.
Εξήγησα γιατί πιστεύω ότι πρέπει να συζητήσουμε το θέμα.
Ηλίας:
Τυπικά φαντάζομαι δεν υπάρχει αντίρρηση αποδοχής της ΤΠΤ από την ΚΕ.
Για λόγους τυπικούς :
Η ΚΕ αναγνωρίζει την υπάρξη της τάσης σε όλα τα επίπεδα.
Ομόφωνη απόφαση.
Γιάννης:
Τόσες απαντήσεις που γράφτηκαν νομίζω ότι αρκούν αλλά μπορούμε να συζητήσουμε για διευκρινίσεις και αιτιολόγηση περαιτέρω.
Για την αποτίμηση της συνδιάσκεψης, όλοι παρόντες ήμασταν και νομίζω ότι ο καθένας από τη μεριά του έκανε την αποτίμησή του.
Νικόλας:
Εφόσον υπάρχει εφ’ όλης της ύλης κριτική, θα πρέπει να παρουσιαστεί στους πυρήνες και την ΚΕ, κάπως θα πρέπει να γίνει.
Για την τοποθέτηση της τάσης.
Εγώ νομίζω ότι πρέπει να μας παρουσιάσετε τις θέσεις σας.
Για τη συνδιάσκεψη, νομίζω ότι το επίπεδο του διαλόγου θα μπορούσε να είναι και χειρότερο. Το κείμενό σας οριοθέτησε έναν διάλογο που δεν είναι και ο πιο εποικοδομητικός. Καλώς κρατήθηκε το επίπεδο στην πολιτική αντιπαράθεση.
Με τα δεδομένα που ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια, η Διεθνής αυτή τη στιγμή δεν έχει καμία υποστήριξη στην Ελλάδα. Ούτε η ΔΕΑ δεν θα παρευρεθεί στο συνέδριο, έχει βάλει την εθνική της συνδιάσκεψη τις ίδιες μέρες.
Το αποτέλεσμα δείχνει την αγεφύρωτη σχέση με την Δ.
Η ψηφοφορία κατά τη γνώμη μου έγινε με σκοπιμότητα και δεν απηχεί τις απόψεις όλων. Θεωρώ ότι η ομαδοποίηση υπέρ του κειμένου του Γιάκομπ ήταν να εξασφαλιστεί ένας εκπρόσωπος στο παγκόσμιο συνέδριο. Η προσωπική επίθεση που δέχτηκα από τον Π. Σ. είναι ένας τραμπουκισμός και δεν έχει καμία πολιτική δικαιολογία. Άνθρωποι έχουν φύγει για λιγότερα από τέτοιες επιθέσεις από την οργάνωση. Η απόφαση των ψηφισάντων του κειμένου του Γιάκομπ να στείλουν τον σ. Π. συνιστά επιβράβευση της συμπεριφοράς του απέναντί μου και κάλυψη του τραμπουκισμού.
Γιάννα:
Εγώ να μεταφέρω τη συζήτηση που έγινε στον πυρήνα με τους νέους σ.σ. και όσους/ες δεν τοποθετήθηκαν στην ίδια τη συνδιάσκεψη. Ο κύριος λόγος ήταν ότι η συζήτηση επικεντρώθηκε σε εθνικά ζητήματα και σε θέματα εσωτερικά της οργάνωσης. Όλοι μας βρεθήκαμε μπροστά σε χαρακτηρισμούς οι οποίοι μετά αναιρέθηκαν, όπως ο σ. Γ. που είπε ότι στην οργάνωση είμαστε όλοι επαναστάτες μαρξιστές. Αυτή ήταν η κριτική, ότι η κουβέντα επικεντρώθηκε σε θέματα που αφορούν το εσωτερικό της Ελλάδας. Δεν προλάβαμε να συζητήσουμε την προοπτική μετά το συνέδριο της Δ.
Κι ενώ τα συζητήσαμε όλα ισότιμα, με χρόνο σε 3 πλατφόρμες, βρεθήκαμε στο τέλος μπροστά σε δύο προτάσεις… Σ/Σ, αυτό ήταν συνδικαλιστικό κολπάκι αμφιθεάτρου, δεν πέρασε απαρατήρητο, τη στιγμή που είχε ξανασυμβεί και στην προηγούμενη εθνική.
Βρεθήκαμε σε άσχημη στιγμή όταν άνθρωπος που προτείνεται μάλιστα να σταλθεί ως αντιπρόσωπος τραμπουκίζει. Και θέλω να πω εδώ, επίσης, εκτός του ότι θα πρέπει να υπάρξει ανοικτή καταδίκη αυτής της συμπεριφορας, ότι το να συμμετέχεις σε μια τάση καλώς έχει, όμως ο σ. έχει να πατήσει σε πυρήνα πολύ καιρό, έστω για να τοποθετηθεί… Προβληματική η επιλογή να προταθεί σύντροφος που δεν συμμετέχει στις διαδικασίες της οργάνωσης να την εκπροσωπήσει.
Θετικό στοιχείο ότι στη συνδιάσκεψη συμμετείχαν πολλοί νέοι άνθρωποι.
Τάσος Γ.
Ξεκινώ με μια συμβουλή προς τους σφους της πλειοψηφίας. Επειδή λειτουργείτε σαν τάση, κάντε μια τάση πάνω στο υπόβαθρο που σας ενώνει. Θα είναι πολύ πιο ειλικρινές, να μιλάμε με βάση μια αναλογία τάσεων μετά από συνδιάσκεψη. Επίσης, δεν είναι θέμα κανενός τι θα ψηφίσει ο καθένας, όπως έκανε ο Νικόλας στη συνδιάσκεψη. Σχετικά με την καθαυτό συνδιάσκεψη. Εμφανιστήκατε ως οργάνωση μέσα στην οργάνωση, με ενιαία ψήφο σε όλα τα κείμενα. Μου έκανε εντύπωση που ούτε ένας σφος σε ένα ζήτημα δε διαφοροποιήθηκε. Εμείς, και το λέω με περηφάνια, είχαμε διαφοροποιήσεις, πράγμα το οποίο είναι φυσιολογικό. Εμείς κατεβαίνουμε, όχι ως οργάνωση μες στην οργάνωση, αλλά σαν τάση. Η μόνη περίπτωση που υπήρξε διαφοροποίηση στο δικό σας χώρο, ήταν το πώς θα αντιμετωπίσετε την τάση μας. Αν θα μας πετάξετε έξω δηλαδή ή θα συνυπάρχουμε. Κατά τα άλλα μονομπλόκ. Αυτό θα πρέπει να προβληματίσει.
Από κει και πέρα, εμείς βγάλαμε ένα κείμενο για αυτά που θεωρούμε στραβά μεσα στην οργάνωση. Εγώ έβγαλα ένα κείμενο πάνω στο κείμενο που κατεβάζετε για τη Διεθνή, το οποίο είναι δικαίωμά μου. Είναι αστείο να λέμε ότι μια τάση του 22% έχει μπλοκάρει την οργάνωση. Το ότι δε μπόρεσε να γίνει σωστή προσυνεδριακή συζήτηση το καταλαβαίνουμε όλοι. Υπήρξαν κείμενα που δε μπορέσαμε να συζητήσουμε (πχ Ιβάν), δεν είναι θέμα σκοπιμότητας, είναι θέμα συνολικότερης αδυναμίας. Δεν καταλαβαίνω γιατί κριτικάρετε ότι ψηφίσαμε το κείμενο Ιβάν-Γιάκομπ. Δεν έχει ούτε το λανθασμένο τρόπο της Διεθνούς ούτε το δικό σας. Δεν είναι άψογο το κείμενο, αλλά στα βασικά έκανε σωστές επιλογές. Άλλωστε τελευταία ώρα ήρθε. Αυτό κρίναμε αυτό κάναμε. Όσον αφορά το αίτημά μας να εκπροσωπηθούμε στο συνέδριο, μου έκανε εντύπωση ότι κάποιοι σύντροφοι διαφωνούσαν. Δεν υπάρχουν σφοι α’ και β’ κατηγορίας. Να θυμίσω ότι στο παρελθόν εμείς (και τότε ο μόνος που διαφωνούσε ήταν ο Α. Κλόκε) δεν είχαμε αντίρρηση να στείλουμε έναν που είχε τις απόψεις της μειοψηφίας και ο άλλος να είναι ο Αντρέας, ακόμα και αν ήταν μοναδικός εκπρόσωπος της άποψής του. Δε μπορώ να καταλάβω προς τι το σκάνδαλο και οι καταγγελίες προς την απαίτησή μας. Έχει καλλιεργηθεί μια νοοτροπία που αφορά συντρόφους της τάσης σας (ακόμα και αν δεν την έχετε ανακυρήξει έτσι). Εμείς δεν είμαστε εχθροί κανενός, δε βλέπουμε τους άλλους εκτός. Λέμε τα στραβά που βλέπουμε, όσο τα βλέπουμε. Εναπόκειται στα μέλη της οργάνωσης να μας κρίνουν. Αν αποφασίζουμε βάσει πλειοψηφίας και μόνο, δε θα πάμε μακριά. Να γίνεται ανταλλαγή απόψεων. Σχετικά με την κριτική για το πώς τοποθετήθηκαν σύντροφοι, δεν είναι επί της παρούσης. Επίσης, στο φβ ο σ. Κώστας πρόβαλε κάτι την άλλη μέρα για κάποιο υβριστικό για τον ίδιο σχόλιο που υποτίθεται ότι διακινήθηκε από την ΤΠΤ, να προσέχουμε να μην οξύνουμε, αν και διευκρινήστηκε ότι δεν αφορούσε την τάση αργότερα. Για τη στάση του Σηφογιωργάκη, η ένταση δεν ξεκίνησε από τη δική μας τάση, ειπώθηκε μια κουβέντα παραπάνω, ας μην το συνεχίσουμε.
Νικόλας:
Θεωρείται λογικό να χρησιμοποιούνται τέτοιες εκφράσεις, χειρονομίες κλπ; Είναι τρόπος αυτός να συζητάμε στην οργάνωση; Δεν είναι τραμπουκισμός; Το προεδρείο ήταν υπεύθυνο για τη διαδικασία και δεν είπε κάτι.
Τάσος Γ.:
Από το κλίμα εκείνη την ώρα, επιθύμησα να αποχωρήσω και με συγκράτησε ο Χαροντάκης. Εκατέρωθεν υψώθηκαν απαράδεκτα οι τόνοι, το θέμα εκτονώθηκε στη συνέχεια, για μας είναι λήξαν.
Τάσος Α.
Εγώ είμαι πιο απαισιόδοξος από τον Τάσο Γ. Μακάρι να έχει δίκιο με την έκκλησή του να μπορούμε να συζητάμε. Γιατί η συνδιάσκεψη για μένα επικύρωσε κάποια εκφυλιστικά φαινόμενα στην οργάνωση που γίνονταν και στην ΚΕ και δείχνουν να είναι συστηματικά. Είναι πλέον θέμα ανατροπής της πλειοψηφίας. Σας έχω πει και προσωπικά ότι δε μπορείτε να πετάτε λάσπη, γνωρίζοντας ότι είναι λάσπη. Απευθύνομαι στο ότι λέγατε ένα προηγούμενο διάστημα ότι οι αιτιάσεις μας είναι ψέμματα. Υπάρχει όντως διαφορά στις πολιτικές εκτιμήσεις. Εγώ προσωπικά έχω ακούσει έναν ατέλειωτο κατάλογο, ως μέλος της Διεθνούς, ότι έχω προδώσει, ότι ακολουθώ την αστική τάξη κοκ. Όχι ως άτομο, αλλά για αυτά που εκπροσωπώ. Προσπάθησα και εγώ και οι άλλοι σφοι να απαντήσουμε πολιτικά, να εξηγήσουμε, να διαφωνήσουμε. Πέρα από το οπαδικό της τάσης σας, που περιέγραψε ο Τάσος Γ., είναι εντυπωσιακό αυτό που υπήρξε ήδη από τις προσυνεδριακές συζητήσεις, μια αδυναμία, ανικανότητα και μη θέληση να απαντηθούν οι επιχειρηματολογίες, οι αντιλήψεις. Να μην βασιστεί σε ανταλλαγή απόψεων για το ΣΥΡΙΖΑ, για το Καντίθ, για τις πολεμικές δαπάνες. Εκτός από 2-3 σφους που είπαν κάποια επιχειρήματα, είτε πολιτικά (πχ για το χρέος η Βέρα), τείτε αναλυτικά (πχ. για τη Συρία ο Αβραάμ), τα άλλα “επιχειρήματα” ήταν του στυλ “λέτε αυτό αλλά εννοείτε το άλλο”, “ο τάδε είναι από το ’68 ρεφορμιστής” κοκ. Είμαστε σε μια κατάσταση που ούτε γίνεται πραγματική συζήτηση ούτε υπάρχει διάθεση γι’ αυτό. Μόνο α πριόρι εχθρότητα για το τι θα πει ο άλλος. Αυτό γίνεται στην ΚΕ εδώ και καιρό και επικυρώθηκε και στη συνδιάσκεψη με τις τοποθετήσεις για “βαρίδια”, “ντροπή της οργάνωσης”, το “ότι πάει πίσω η οργάνωση, φταίτε που δεν πάτε στον πυρήνα”, κλπ. Μια συνεχής δηλαδή τοποθέτηση ότι πρέπει ή να σας διώξουμε ή να φύγετε, επειδή δεν είστε της αρεσκείας μας. Αυτή η πολιτική έχει όνομα, το είπαμε ότι πρόκειται για μια αντίληψη σταλινικής έμπνευσης με τροτσκιστική ρητορική. Όταν το είπαμε, είδαμε μια αντίδραση, ενώ ως τότε ακούγαμε τα εξ αμάξης, πολύ εντυπωσιακή. Ειδικά από το σφο Σκορδούλη, ο οποίος όμως έχει χρησιμοποιήσει τη θέση του στην Εκτελεστική Επιτροπή για να προτείνει διαγραφές, τον είδαμε να χρησιμοποιεί τη θέση του για καταστολή (εξ ορισμού σταλινική πρακτική). Βεβαίως μπορεί να τσατιστεί κανείς, όλοι έχουμε νεύρα και θα μπορούσε να συγχωρεθεί. Δεν είναι όμως οποιοσδήποτε, αφού συλλογικά είναι αυτός που θέλετε να τον επιβραβεύστε και να τον στείλετε στο συνέδριο. Άρα δεν είναι θέμα ακραίων, ή προσωπικών, τοποθετήσεων που μπορούν να διορθωθούν, είναι η επιτομή μιας ακραίας στάσης που έχει επικρατήσει στο ελληνικό τμήμα και επικυρώθηκε στη συνδιάσκεψη. Φτάσαμε λοιπόν να μη κουβεντιάζουμε με όρους πολιτικούς για την εκπροσώπησή μας στο συνέδριο, αλλά με σωματειακούς όρους, όπως ειπώθηκε. Τόσες δεκαετίες συζητούσαμε πολιτικά, όχι οργανωτικά. Ο Τσελεπής μας είπε λωποδύτες και έφυγε. Αν τα δούμε όλα μαζί, οικοδομείται ένας τύπος οργάνωσης που ξεφεύγει από τα πλαίσια που έχουμε διαμορφώσει ως Τέταρτη μετά τη σταλινική εμπειρία. Δε μπαίνω στις αναλύσεις περί κρίσης, αλλά στον τύπο ανθρώπων που διαμορφώνουμε, που λειτουργούμε, που μπορούμε να συζητήσουμε, να ακούσουμε ο ένας τον άλλον. Δεν είναι θέμα υποκειμενικών διαθέσεων, μιλάμε σε επίπεδο οργάνωσης. Επειδή λοιπόν δεν τα λέμε από πίσω, αλλά ανοιχτά, εγώ τουλάχιστον τα λέω καιρό τώρα, πιστεύουμε ότι αυτή η κατηφόρα δε μπορεί να ανατραπεί μη συνειδητά. Όλο μιλάμε για καταγγελίες, για κάποιον που είναι ντροπή της οργάνωσης κλπ. Αυτά λοιπόν πρέπει να απαντηθούν και φτάσαμε στην ανακύρηξη τάσης συνειδητής και δημόσιας. Εγώ δε συμμερίζομαι την άποψη του σφου Γουδέλη, μακάρι να διαψευστώ και να ξαναμπούμε σύντομα στη γραμμή της Τέταρτης και να μη χρειάζεται η ύπαρξη της τάσης μας.
Θανάσης:
Θέλω να απαντήσω σε κάποια σημεία της διακήρυξης της ΤΠΤ. Θεωρώ ότι βασίζονται εν πολλοίς σε μια αρκετά διαθλασμένη εικόνα της οργάνωσης. Ο σ. Γουδέλης λέει ότι υπάρχει τάση της πλειοψηφίας η οποία ήταν μειοψηφία σαν ένα σύνολο. Έχω εικόνα και για το φοιτητικό και έχουμε μαζευτεί κόσμος και αριθμητικά έχει αυξηθεί η οργάνωση. Ναι μεν έχουν φύγει σύντροφοι όμως έχουν μπει άλλοι. Όταν μπήκα στην οργάνωση στην αλήθεια ο καθενας έκανε ό,τι ήθελε. Συνειδητά έχουμε μπει σε κοινούς χώρους παρέμβασης, ώστε να κάνουμε από κοινού αποτίμηση, να μπορούμε να στρατολογούμε και να χτίσουμε μια οργάνωση παρέμβασης. Με εντυπωσιάζει δυστυχώς η κριτική του σ. Σηφογιωργάκη. Δεν καταλαβαίνω πολλές εκφράσεις στο κείμενο.
Η εκτίμηση ότι χρειαζόμαστε σφιχτή δομή και σε σχέση με τις απώλειες άλλων οργανώσεων νομίζω ότι δεν έχουμε χάσει τόσους συντρόφους.
Νομίζω ότι είναι λάθος η κριτική στην αγκίστρωση στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δεν έχω καταλάβει ότι υπάρχει τοσο μεγάλη διαφορά στο πολιτικό σχέδιο που έχουμε. Προσπαθώ να δω και τους άλλους χώρους στην αριστερά τι κάνουν. Αν έχετε κάποιο άλλο σχέδιο να προτείνετε να του δούμε. ΛΑΕ και Πλεύση Ελευθερίας έχουν ξοφλήσει. Με προβληματίζει το ότι η αντικαπιταλιστική ανασύνθεση θεωρούνταν σοβαρό πλάνο στον καιρό που βρισκόμαστε και τώρα γίνεται κριτική σε αυτό. Είναι λάθος να αλλάζουμε άρδην πολιτικό προσανατολισμό. Έχουμε χτίσει πράγματα και δεν είμαστε σε συνθήκες πολιτικής παρανομίας που θα πρέπει να προσέχουμε πού θα μπούμε για να κάνουμε πολιτική. Έχουμε την ελευθερία να παρεμβαίνουμε ανεξάρτητα.
Καταλαβαίνω και τη συναισθηματική ευαισθησία σχετικά με την 4η. Είναι κρίμα που δεν κουβεντιάζουμε. Προς τον Τάσο Α.: υπάρχει μια κίνηση που δουλεύεται από την 4η και χαίρομαι που τα τελευταία χρόνια που είσαι στην ΚΕ μπορούμε και συζητάμε. Θεωρώ ας πούμε ότι το κείμενο που έχεις ήδη υπογράψει για το χρέος κτλ θα μπορούσαμε να το συζητήσουμε, θα ήταν χρήσιμο.
Όσον αφορά το 2010, ο Σηφογιωργάκης είπε ότι καλό είναι το κείμενο του Χείλαρη να μην το ψηφίσουμε. Αυτό το κείμενο είχε λάβει ψήφο υπέρ της ΚΕ. Πιστεύω ότι είναι λάθος να το φέρνετε αντίστροφα. Έχετε κάνει και λάθη τα προηγούμενα χρόνια και τα κουβεντιάζουμε επαναφέροντας τη συνδιάσκεψη του 2010 σαν να μην έχουμε συζητήσει στο μεσοδιάστημα.
Πρέπει να γίνει μια αποτίμηση πιο ειλικρινής.
Μάνος:
Πρακτικό θέμα: στο σάιτ να διευκρινίσουμε ότι υπήρξε μια πλειοψηφία υπέρ του κειμένου της πλατφόρμας και τους συσχετισμούς.
Συμφωνώ με τις παρατηρήσεις του Θανάση. Εμένα δε με προβληματίζει το κείμενο της τάσης, γιατί είναι εξαιρετικά χαμηλού επιπέδου. Είπα στοιχεία κριτικής. Επιλέξατε να πάει κατευθείαν δημοσίως. Αν θέλατε να το συζητήσουμε θα το είχατε φέρει. Σας χαρακτηρίζει το κείμενο, κείμενο χαμηλού επιπέδου, κακεντρέχιας, γραφικότητας και αποσπασματικής κριτικής. Αυτό είναι το κείμενο και αυτό κρίνεται απ’ όλους. Αυτό όμως που μπορούμε να πούμε είναι ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αυτοχαρακτηριστούμε τάση, ή να ανακηρύξουμε την οργάνωση τάση. Για την οργάνωση δεν αναγνωρίζετε τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό, αλλά για την τάση σας το κάνετε. Δεν είμαστε φράξια πλειοψηφίας, είμαστε η ΟΚΔΕ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ. Κι εσείς είστε μέλη της ΟΚΔΕ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ. Με το κείμενο που εχετε δημοσιοποιήσει, ανακύπτει το ερώτημα ποια είναι η σχέση μας. Θα δω στην πράξη τι θέλετε να κάνετε ακριβώς. Σε καμία περιπτωση κανείς δε θέλει να διώξει κανέναν, αλλά δεν έχω δει και κανέναν άλλο να γράφει κείμενο που είναι τόσο υβριστικό για την ΟΚΔΕ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ. Ούτε άλλη οργάνωση. Πραγματικά τι θέλετε ;
Υπάρχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις. Η οργάνωση σας παρέχει όλα τα δικαιώματα. Το θέμα των υποχρεώσεων ειναι δικό σας. Θα το δούμε στην πράξη.
Απ’ τη στιγμή που είστε τάση, θα χρεωθείτε κάποια πράγματα συλλογικά.
Είπε ο Νικόλας κάτι που δε σας άρεσε αλλά είναι αλήθεια. Το κάνατε όμως και στην προηγούμενη συνδιάσκεψη. Με το κόλπο των δύο απόψεων που στην ψηφοφορία γίνεται μία, εξασφαλίσατε διπλάσιο χρόνο εισηγήσεων και κλεισίματος και τελικά ψηφίσατε μαζί.
Δικαίωμά σας, αλλά πολιτικά αυτή η στάση είναι μπαγαποντιά.
Δεν καταλαβαίνω καν την κριτική για το τι ψηφίζει η πλειοψηφία. Δικαίωμά μας δεν είναι να ψηφίζει η πλειοψηφία μία άποψη; Όπως εσείς ψηφίσατε μία άποψη έτσι κι η πλειοψηφία ψήφισε μία. Όπως ήθελε ο καθένας ψήφισε.
Υπάρχει ένα θέμα. Επειδή ο καθένας ζυγίζεται με βάση τα πολιτικά του κιλά. Είπατε ότι ο Σκορδούλης απείλησε για διαγραφές, η αλήθεια είναι ότι το μόνο που είπε είναι ότι θα μιλάει μαζί σας στα όργανα, δηλαδή ότι δε θέλει καμία προσωπική σχέση μαζί σας. Το ότι ζήτησε διαγραφές είναι διαστρέβλωση.
Επίσης όταν χρησιμοποίησε έναν χαρακτηρισμό η δική μας πλατφόρμα του είπε να ανακαλέσει και το έκανε, και είναι τιμητικό να ζητά κανείς συγγνώμη, αντίθετα εσείς καλύπτετε και στηριζετε όσα είπε ο σ. Σηφογιωργάκης. Χρεώνεστε επομένως συλλογικά τις βρισιές και τα νταηλίκια.
Αυτό που σας χαρακτηρίζει είναι η σνομπ κριτική, ότι δεν είναι πολιτικές οι τοποθετήσεις, ότι δεν ξέρουμε κτλ. Εσείς επιλέγετε ποια θα είναι η σχέση μας. Δεν υπάρχει κανένα μελανό σημείο δημοκρατίας στην οργάνωση, από κεί και πέρα ο τόνος της αντιπαράθεσης δίνεται από εσάς.
Ηλίας:
Το γεγονός ότι κάναμε συνδιάσκεψη με δημόσια όλα τα κείμενα του παγκοσμίου συνεδρίου, αντιλαμβάνεστε ότι κόσμος τα διάβασε και μας ρώτησε. Στην ΚΣΕ μας ρώτησαν πώς πήγε η ψηφοφορία και επειδή δεν είναι αφελείς και ξέρουν κάποια πράγματα για την 4η. Γνωρίζουν ότι υπάρχει μια μειοψηφία στην οργάνωση και είπαμε ότι εμείς αυτό το έχουμε κατακτήσει στην οργάνωση. Ρωτήστε όποιον θέλετε.
Ο σ. Τάσος θυμάστε ότι έχει υπογράψει ένα κείμενο μαζί με άλλους, και με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, δικαίωμά του, αλλά και δικό μας δικαίωμα να του ασκήσουμε κριτική. Δεν μας εξήγησε ποτέ γιατί το έκανε. Η πραγματική μας διαφωνία είναι πολιτική. Κοιτάξτε, παραμονή μιας συνδιάσκεψης που αποφασίζουμε για το παγκόσμιο συνέδριο να μεταφέρεται η συζήτηση στα θέματα της ελλάδας και της ΟΚΔΕ, το θεωρώ λάθος.
Εγώ είχα πει ότι καλύτερο θα ήταν να κάνουμε την εθνική συνδιάσκεψη πριν αυτή για το παγκόσμιο συνέδριο.
Μας έχετε κατηγορήσει για πολλά πράγματα. Πριν αλλάξει η «ηγεσία», σχηματικά το λέω, η οργάνωση, η πλειοψηφία της οργάνωσης θεωρούσε ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα μπορούσε να μετεξελιχθεί σαν ένας αντικαπιταλιστικός φορέας. Εμείς λέγαμε ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι παραπάνω από ένα μέτωπο των αντικαπιταλιστικών οργανώσεων με ανένταχτους αγωνιστές. Εμείς ήμασταν οι απαισιόδοξοι.
Σήμερα έρχεστε και λέτε ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αργοπεθαίνει. Τώρα έχετε φτάσει να είστε υπερ-απαισιόδοξοι. Η διαφορά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ότι δεν συγκροτήθηκε μόνο από τα πάνω αλλά και από όλους τους χώρους παρέμβασης και των σχημάτων. Ό,τι γίνεται στο κίνημα πια, περνάει μέσα και από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Όταν λέτε να ξεπεράσουμε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και προτείνετε να βρούμε άλλους σας τίθεται το ερώτημα ποιον.
Εγώ σας λέω ότι η οργάνωση έχει εκτός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σχέσεις και με άλλες οργανώσεις και αναρχικές ομάδες.
Το ότι σας καλούμε να συμμετέχετε στην οργάνωση είναι για να δείτε με τα ίδια σας τα μάτια τα πεδία παρέμβασης της οργάνωσης.
Όσον αφορά το κείμενο για το ΝΡΑ, μας κατηγορήσατε ότι η εκδήλωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν πασαρέλα της διεθνούς τάσης. Ο σύντροφος απ’ την τάση του ΝΡΑ μίλησε από κάτω ως τοποθέτηση ενώ ο Λεμουάλ μίλησε στο πάνελ. Οι Τούρκοι σ. ήταν διάσπαση απ’ την αδερφή οργάνωση του ΣΕΚ, ο Αργεντίνος δεν είναι σε καμία τάση. Ποια τάση μας λοιπόν;
Σφιχτή δομή οργάνωσης: Όλοι θα συμφωνήσουμε ότι η λειτουργία τύπου ΟΚΔΕ Εργατική Πάλη και ΕΕΚ είναι αποκρουστική. Θεωρείτε ότι η σημερινή ΟΚΔΕ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ έχει το μοντέλο που κατηγορείτε; Αν το είχαμε αυτό, όχι στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν θα ήμασταν, αλλά θα ήμασταν οι τρελοί της παρέας. Δεν είμαστε οι σέχτες των τριών θαλασσών. Δεν έχω ακούσει άνθρωπο να λέει ότι είμαστε σέχτες. Και δεν το έχει κατακτήσει η σημερινή πλειοψηφία, είναι κεκτημένο παλιό.
Για τον χειρισμό σας στη συνδιάσκεψη: σκεφτείτε εμείς που είμαστε 43 να σπάγαμε σε δύο το κείμενο για να εξασφαλίζαμε ότι θα βγάζαμε 2 στους 2. Θα μας κατηγορούσατε και δικαίως.
Ο σ. Τάσος Α. στήριξε ένα κείμενο με το οποίο δεν συμφωνεί, είναι πολύ πιο έντιμο να υπερασπίζεις τις απόψεις σου απ’ το να προσφεύγεις σε τέτοια κόλπα για να εξασφαλίσεις μια εδρούλα. Σας είπα αν το κάναμε εμείς, δικαίως θα μας φτύνατε.
Και οι μικροί σ. αντιλαμβάνονται τη διαφωνία και γι’ αυτό ψήφισαν αναλόγως.
Γιάννης:
Η τάση μας πέρα από τα εσωτερικά μας, στη συνδιάσκεψη ήταν σε σχέση με το συνέδριο της διεθνούς. Τονίσαμε τις διαφορές μας στα κείμενα. Το πρόβλημα μας είναι ότι εμείς την 4η Δ. Δε τη θεωρούμε πεθαμένη. Έχουμε πρόβλημα με την ηγεσία και ευρύτερο με τα πλατιά κόμματα και δε θέλουμε να στρατολογούμε ανθρώπους στο ελλ. Τμήμα της 4ης λέγοντάς τους ότι η 4η έχει πεθάνει ή ότι συγκροτούμε καινούργια Διεθνή.
Νικόλας:
Τάσο Α., η μόνη φορά που κάποιος απείλησε να διαγράψει κάποιον από την οργάνωση ήταν στην 1η συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ο Σηφογιωργάκης να απειλεί τη Βέρα γιατί ψηφίζει λευκό, και ήταν και οι δύο μέλη της ΚΕ.
Πρέπει επίσης να συζητήσουμε την καταγγελία ότι είμαστε «αυτόκλητη» Κεντρική Επιτροπή. Πρέπει να αναπτύξετε την πολιτική λογική.
Αυτό που λέει ο Τάσος Γ. για το πώς ψηφίζουν τα μέλη στη συνδιάσκεψη. Αυτό που κρύβεται είναι ότι υπάρχουν αφελή μέλη που άγονται από κάποιον που τους λέει τι να ψηφίσουν. Το παραμύθι ότι ψηφίσατε όλοι μαζί, ναι ψηφίσαμε όλοι μαζί γιατί πιστεύουμε όλοι το ίδιο. Η κριτική του πορτιέρη και του σταλινικού στην οργάνωση αυτό είναι το επικίνδυνο. Η κριτική και ο τραμπουκισμός των νέων μελών στην οργάνωση και το αποκορύφωμα της λογικής είναι η απόπειρα συνειδητής φίμωσης και ένα ρίσκο να διαλυθεί η συνδιάσκεψη ή να απογοητευτούν νέα μέλη.
Αυτό το πράγμα το καλύπτετε.
Εμένα ο Τάσος που το καλύπτει, με απογοητεύει προσωπικά.
Αυτή είναι η λογική της διάλυσης της οργάνωσης. Αυτό που δε θέλω να γίνει στην συνδιάσκεψη είναι να γίνει ροντέο. Ο καλύτερος τρόπος είναι να συζητάμε τις διαφωνίες και τα πολιτικά σχέδια ευθέως. Η λογική «θα τα πούμε στη συνδιάσκεψη» δε θα βοηθήσει.
Το επιχείρημα ότι χτίζουμε τη Διεθνή με τους Μορένους δεν το λέει κανένας άλλος εκτός από σένα, Γιάννη. Το κείμενο της ΤΠΤ λέει ότι θέλουμε να κάνουμε μίνι διεθνή με τους Τούρκους και το ΤPR της Αργεντινής με το επιχείρημα ότι κάτι γράφουν οι τελευταίοι στο σάιτ τους για την οργάνωση πριν δύο χρόνια. Καλό είναι για τις δράσεις της οργάνωσης να ενημερώνεστε από την ίδια, όχι από άλλους.
Τάσος Α.:
Σε σχέση με τη Διεθνή και πάλι κάνω έκκληση. Είχαμε τη συνδιάσκεψη και βγαίνει ανακοίνωση, προσωπική! Το ζουμί της είναι πανυγηρικά το ότι η Τέταρτηήρε 0%!. Το πρόβλημά σας είναι να καταδικάσουμε την 4η και ότι δεν υπάρχει κανένας υποστηρικτής της 4ης στην Ελλάδα; Αν αυτό που βγαίνει σαν ζουμί ότι δεν υπάρχει κανείς να υποστηρίξει την 4η.
