Μάνος Σκούφογλου
Σε πρόσφατη συνεδρίαση του πυρήνα κέντρου, αναφέρθηκα στο γεγονός ότι το Ποδέμος στο Ισπανικό Κράτος υπερψήφισε τον προϋπολογισμό της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης Σάντσες, και το ίδιο έκανε και το ισπανικό τμήμα της 4ης Διεθνούς, οι Anticapitalistas, που συμμετέχει στο Ποδέμος. Δύο μέλη του πυρήνα και της ΤΠΤ με διέκοψαν με ένταση και χαρακτήρισαν επανειλημμένα τα όσα λέω ψέματα. Υποστήριξαν αρχικά ότι δεν έγινε ποτέ ψηφοφορία για τον προϋπολογισμό στην ισπανική βουλή και, αργότερα, ότι κανένα μέλος του τμήματος δεν κλήθηκε να πάρει θέση. Στον βαθμό που μου καταλογίστηκε εσκεμμένο ψέμα, οφείλω μια απάντηση για τα πραγματολογικά δεδομένα.
Ως γνωστόν, το σχέδιο του προϋπολογισμού της κυβέρνησης μειοψηφίας των σοσιαλιστών (PSOE) του Σάντσες απορρίφθηκε, γεγονός που δημιούργησε νέα κυβερνητική κρίση στη χώρα. Ο λόγος ήταν ότι τα καταλανικά κόμματα που είχαν αρχικά συμφωνήσει με τον προϋπολογισμό τελικά τον καταψήφισαν, διότι ο Σάντσες είχε μόλις βάλει τέρμα στις συνομιλίες για την αυτονομία της Καταλονίας.
Ο προϋπολογισμός που κατατέθηκε στη Βουλή ήταν προϊόν της συμφωνίας του Οκτωβρίου μεταξύ του PSOEκαι του Ποδέμος. Παρότι αναγνώριζε τον κίνδυνο να ενισχύσει το PSOE και τοποθετούνταν ενάντια στο σενάριο της κυβερνητικής συνεργασίας PSOE και Ποδέμος, το τμήμα τότε είχε τοποθετηθεί κριτικά υπέρ της συμφωνίας, με το σκεπτικό ότι περιείχε αύξηση του κατώτατου μισθού, αυξήσεις σε συντάξεις και άλλες επιμέρους κατακτήσεις. Για του λόγου το αληθές:
Τον Δεκέμβρη, το τμήμα διαφώνησε με την απόφαση του Ποδέμος να υπερψηφίσει τη δέσμευση δημοσιονομικής σταθερότητας της κυβέρνησης Σάντσες, που σήμαινε δέσμευση στη λιτότητα, ωστόσο η βουλευτής του τμήματος την υπερψήφισε στη Βουλή δηλώνοντας ότι σέβεται την πειθαρχία της κοινοβουλευτικής ομάδας της, και δήλωσε ότι η διαφωνία της δεν επηρεάζει τη σταθερότητα της συμφωνίας για τον προϋπολογισμό:
Επομένως, πολιτικά, η στήριξη του τμήματος στον προϋπολογισμό Σάντσες είναι δεδομένη. Μένει μόνο να δούμε εάν το τμήμα είχε τη δυνατότητα να τοποθετηθεί για τον προϋπολογισμό με ψήφο σε κάποιο αρμόδιο σώμα. Το τμήμα, λοιπόν, όπως ήδη αναφέρθηκε, έχει μία βουλευτίνα στο εθνικό κοινοβούλιο (CongresodelosDiputados), την SoniaFarré, που εκλέγεται στην Καταλονία. Εξυπακούεται, επομένως, ότιεφόσον ο προϋπολογισμός ερχόταν στη Βουλή, η συγκεκριμένη εκπρόσωπος θα είχε λόγο και ψήφο.
Και πράγματι, όπως είναι λογικό, ο προϋπολογισμός ήρθε στη Βουλή στις 13 Φλεβάρη και καταψηφίστηκε. Είναι απορίας άξιο πώς μπορούν οι 2 σύντροφοι του πυρήνα να ισχυρίζονται ότι δεν τέθηκε σε ψηφοφορία. Το μόνο που μπορώ να υποθέσω είναι πως τους έχει παραπλανήσει το γεγονός ότι, κατά την ισπανική κοινοβουλευτική πρακτική, δεν μπαίνει σε ψηφοφορία ο προϋπολογισμός, υπέρ ή κατά, αλλά η πρόταση να μην γίνει δεκτός ο προϋπολογισμός. Αρνητική ψήφος σε αυτή την ψηφοφορία σημαίνει υπερψήφιση του προϋπολογισμού και το αντίστροφο.Με αυτή τη διαδικασία, λοιπόν, ο προϋπολογισμός «επεστράφη στην κυβέρνηση», δηλαδή απορρίφθηκε, με 158 ψήφους υπέρ (ή αν θέλετε κατά της απόρριψης), 191 κατά (ή αν θέλετε υπέρ της απόρριψης) και 1 λευκό. Το Ποδέμος, συμπεριλαμβανομένης της SoniaFarré του τμήματος της 4ης, στήριξε τον προϋπολογισμό. Για να μην θεωρηθεί ότι λέω ψέματα και τα για τα αποτελέσματα, εδώ είναι:
Το να ανάγεται μια διαδικαστική ιδιαιτερότητα του ισπανικού κοινοβουλίου σε επιχείρημα για το ότι δήθεν η SoniaFarré δεν κλήθηκε να τοποθετηθεί για τον προϋπολογισμό στερείται προφανώς σοβαρότητας. Ούτε το επιχείρημα ότι η ψήφος της υπέρ της απόρριψης του προϋπολογισμού θα σήμαινε συστράτευση με κάποια πρόταση της δεξιάς έχει βάση, διότι δεν τίθεται σε ψηφοφορία μια και μοναδική πρόταση απόρριψης με κάποιο σκεπτικό, αντιθέτως κάθε κόμμα έχει δικαίωμα να δηλώσει γραπτά τους λόγους για τους οποίους ζητά καταψήφιση του προϋπολογισμού. Μια αριστερή καταψήφιση, επομένως, θα ήταν απολύτως εφικτή – άλλωστε μια άλλη βουλευτής του Ποδέμος στην Καταλονία, που δεν ανήκει στο τμήμα, η MartaSibina, καταψήφισε πράγματι τον προϋπολογισμό. Η βουλευτής του τμήματος, αντιθέτως, πήρε μια θέση κριτικής υπερψήφισης του προϋπολογισμού, δηλώνοντας ορισμένες διαφωνίες με τη στάση της κοινοβουλευτικής της ομάδας, χωρίς όμως αυτή τη φορά να πει ότι διαφωνεί με την ίδια τη γραμμή της υπερψήφισης και ότι την ακολουθεί απλώς από κομματική πειθαρχία:
https://blogs.publico.es/otrasmiradas/18383/nuestra-tarea-generar-una-alternativa-al-regimen/
Το πολιτικό θέμα είναι εάν θα έπρεπε το τμήμα της 4ης Διεθνούς να υπερψηφίσει, έστω κριτικά, έναν προϋπολογισμό ο οποίος προβλέπει μεν παροχές, όπως μια σημαντική αύξηση του κατώτατου μισθού (22%), μια μικρή αύξηση στις συντάξεις κ.ά., αλλά δεν παύει να είναι ένας καπιταλιστικός ιμπεριαλιστικός προϋπολογισμός, που περιλαμβάνει τις μικρότερες δημόσιες δαπάνες από το 2007, τηρεί τις δεσμεύσεις προς την ΕΕ για τα ελλείμματα, αφήνει άθικτες τις συμβάσεις για την προμήθεια όπλων και πολεμικών πλοίων στη Σαουδική Αραβία για τον πόλεμο στην Υεμένη, αυξάνει τις αμυντικές δαπάνες και τις δαπάνες για το ΝΑΤΟ κλπ. Κατά τη δική μου γνώμη πρόκειται για σοβαρότατο πολιτικό ολίσθημα σε μια πολιτική λογική διαχείρισης, πόσο μάλλον όταν, στο περιβάλλον που είχε διαμορφωθεί, η στήριξη της κυβέρνησης στον προϋπολογισμό λειτουργούσε και εναντίον του αιτήματος της αυτονομίας της Καταλονίας. Ίσως όμως οι σύντροφοι να έχουν άλλη γνώμη. Σε αυτό μπορούμε να διαφωνήσουμε. Για το ότι ο προϋπολογισμός της κυβέρνησης Σάντσες μπήκε σε ψηφοφορία στο κοινοβούλιο και ότι η εκπρόσωπος του τμήματος τον στήριξε δεν έχει νόημα να διαφωνήσουμε, όμως, επειδή απλούστατα είναι ένα γεγονός που συνέβη.
Παγκόσμια Συνέδρια
Βιβλιοθήκη






