Παγκόσμια Συνέδρια
Βιβλιοθήκη
Το τελευταίο διάστημα βρισκόμαστε μπροστά στην εικόνα μιας μόνιμης τάσης, της ΤΠΤ, η οποία εξαντλεί τη δράση της στην καταγγελία της οργάνωσης, χωρίς κατά τα φαινόμενα να έχει οποιαδήποτε άλλη πολιτική δραστηριότητα ή στόχευση. Η ΤΠΤ αρνείται να μπει σε μια πολιτική αντιπαράθεση, και δαπανά όλο το χρόνο τον δικό της και τον δικό μας σε καταγγελίες. Τα περισσότερα μέλη της ΤΠΤ δεν συμμετέχουν καν στις διαδικασίες της οργάνωσης, παρά μόνο στις συναντήσεις της τάσης τους. Είναι αναμενόμενο ότι μια μικρή ομάδα που έχει εγκλωβιστεί απολύτως στην αντιπαράθεση με τον φανταστικό εχθρό μιας δαιμονικής πλειοψηφίας να καταλήξει σε ύβρεις, μαζικά ψέματα και διαστρεβλώσεις. Αυτή η εμμονική εκστρατεία ενάντια στον εσωτερικό εχθρό, την πλειοψηφία της οργάνωσης, έχει κάνει την εικόνα τον συντρόφων-ισσών της ΤΠΤ τελείως αποκαρδιωτική.
Είναι σίγουρα κουραστική μια εσωτερική διαμάχη που δεν έχει κανένα πρακτικό νόημα για τη ζωή και τη δράση της οργάνωσης. Παρόλα αυτά, τα ψέματα και οι ηθελημένες στρεψοδικίες που υπάρχουν στην τελευταία καταγγελία της ΤΠΤ, που απαντά στην καταγγελία της ΚΕ για την καταπάτηση της δημοκρατίας στη Διεθνή, απαιτούν μια, έστω απρόθυμη, απάντηση.
Το βασικό χαρακτηριστικό της καταγγελίας της ΤΠΤ είναι ότι αποδέχεται πλήρως και επίσημα τους αντιδημοκρατικούς αποκλεισμούς που επιβάλλει η 4η Διεθνής στις αντιπολιτευτικές απόψεις, και συγκεκριμένα στην Πλατφόρμα για μια Επαναστατική Διεθνή, με την οποία συντάχθηκε και η ευρεία πλειοψηφία της οργάνωσης στην τελευταία συνδιάσκεψη. Η ΤΠΤ με τυπολατρικές αλχημείες δικαιώνει τον αποκλεισμό 3 οργανώσεων από τη Διεθνή, με μόνο κριτήριο τις αντιπολιτευτικές τους απόψεις. Δικαιώνει τον αποκλεισμό μιας ολόκληρης τάσης από το ΠΓ, με επιχειρήματα χωρίς καμία σοβαρότητα. Η στάση αυτή δεν αρμόζει σε μέλη μιας οργάνωσης που έχει την εργατική δημοκρατίας στις αρχές της. Έπειτα, γνωρίζοντας προφανώς ότι η απαράδεκτα αντιδημοκρατική αυτή τοποθέτηση δεν θα είναι και πολύ δημοφιλής, η ΤΠΤ περνά στην εύκολη λύση: πετά τη μπάλα στην εξέδρα επιτιθέμενη στην πλειοψηφία με το γνωστό «μιλάτε κι εσείς που…».
Δυο λόγια για το Παγκόσμιο Συνέδριο πριν περάσουμε στα ψέματα της ΤΠΤ για την οργάνωση.
Α. Τα νούμερα που αναφέρει η ΤΠΤ είναι αλλοιωμένα, αφού καταμετρούν τα λευκά στην πλειοψηφία, κάνουν λάθος διαιρέσεις (100/18=6,3%!) και μειώνουν, προφανώς επίτηδες, τον αριθμό των μελών του γραφείου (από 23 – 22 μετά τον αποκλεισμό της Πλατφόρμας – σε 18 άτομα). Ακόμα κι έτσι όμως, το γεγονός ότι δεν κατανοούν ότι ακόμα και με το μειωμένο ποσοστό που οι ίδιοι υπολογίζουν η Πλατφόρμα δικαιούται έναν αντιπρόσωπο στο Γραφείο δείχνει ότι δεν έχουν στοιχειώδη γνώση της απλής αναλογικής και των κατανομών. Δεν αξίζει να επεκταθούμε, ας μάθουν τα βασικά.
Β. Προκαλεί θυμηδία η ιδέα ότι η κατανομή ενός οργάνου 23 μελών σε φύλα, ηπείρους κλπ θα αλλοιωνόταν από τον 1 ή τους 2 εκπροσώπους της μειοψηφίας (κι άλλωστε πώς ξέρει η ΤΠΤ σε ποιο φύλο ή ήπειρο θα ανήκαν οι εκπρόσωποι της μειοψηφίας;)
Τα μέλη της ΤΠΤ δεν διστάζουν να αυτογελοιοποιηθούν με τέτοια επιχειρήματα πάνω στο πάθος τους να παίξουν τον ρόλο του ντόπιου τοποτηρητήμιας Διεθνούς που έχει ξεφύγει από τις αρχές της, περιλαμβανομένης της εσωτερικής δημοκρατίας.
Στην ΚΕ του Μαρτίου τέθηκε το ζήτημα της καταγγελίας των αποκλεισμών στο Παγκόσμιο Συνέδριο της 4ης Διεθνούς και στο ΠΓ της, με την πρόθεση να υπάρξει ομόθυμη τοποθέτηση. Η ΤΠΤ ωστόσο έδωσε κάλυψη στους χειρισμούς της Διεθνούς, γεγονός που δείχνει χωρίς αμφιβολία της υποκρισία και την αδιαφορία τους για τις δημοκρατικές αρχές, όταν αυτές καταστρατηγούνται εις βάρος πολιτικών της αντιπάλων. Έτσι, η ΚΕ, επιβεβαιώνοντας την υποστήριξή της στις αρχές της εργατικής δημοκρατίας, υποχρεώθηκε να καταγγείλει και τον ρόλο της ΤΠΤ.
Είναι απορίας άξιο το πώς σκανδαλίζεται η ΤΠΤ για (πολύ μετριοπαθή και εσωτερική) καταγγελία της ΚΕ προς τη Διεθνή τη στιγμή που η ίδια έχει ήδη δημοσιοποιήσει 3 κείμενα με πλήθος συκοφαντικών καταγγελιών για την ΟΚΔΕ-Σπάρτακος. Σκανδαλίζονται ακόμα που η ΚΕ αναφέρει στην καταγγελία τον ρόλο της ΤΠΤ, γιατί το θεωρούν φραξιονιστικό παιχνίδι. Ας θυμίσουμε την γραπτή πρόταση των μελών της ΤΠΤ (υπάρχει στα εσωτερικά κείμενα) να καταγγείλει η οργάνωση συνολικά την Πλατφόρμα για μια Επαναστατική Διεθνή πριν το Παγκόσμιο Συνέδριο. Τόσο ειλικρινείς και σταθερές είναι οι αρχές της ΤΠΤ.
Ας περάσουμε τώρα στα όσα καταμαρτυρεί η ΤΠΤ στην οργάνωση, την οποία χυδαία αποκαλεί «φράξια της πλειοψηφίας»:
Α. Η ΤΠΤ επαναφέρει το ζήτημα της εκπροσώπησης στο Παγκόσμιο Συνέδριο που στη συνδιάσκεψή μας λύθηκε με τον πιο δημοκρατικό τρόπο. Επαναφέρουν την παράλογη άποψη ότι το 22% της συνδιάσκεψης έπρεπε να έχει ισότιμη εκπροσώπηση με το 78%, παίρνοντας από έναν αντιπρόσωπο. Ζητούν δηλαδή για τον εαυτό τους ισότιμη εκπροσώπηση μόνο και μόνο τιμητικά, επειδή είναι τάση, λέγοντας ουσιαστικά ότι η συνδιάσκεψη θα έπρεπε να είναι διακοσμητική και ότι η βούληση των μελών της οργάνωσης στην ανώτατή της διαδικασία δεν έχει καμία σημασία (αφού το αποτέλεσμα θα ήταν προεξοφλημένο για έναν αντιπρόσωπο από κάθε άποψη). Το γεγονός ότι η οργάνωση βρήκε λύση ώστε και η ΤΠΤ να είναι παρούσα στο Παγκόσμιο Συνέδριο και πάλι το καταγγέλλουν μυστηριωδώς (δεν θα μπούμε καν στον πειρασμό να πούμε ότι με βάση τα μαθηματικά της ΤΠΤ ούτε 1 αντιπρόσωπο στους 4 δεν θα δικαιούνταν, αφού θα χρειαζόταν το 25%, γιατί σε αντίθεση με την ΤΠΤ καταλαβαίνουμε πώς λειτουργεί η απλή αναλογική).
Β. Στο Παγκόσμιο Συνέδριο, η ΤΠΤ, παρακάμπτοντας εντελώς τις διαδικασίες της οργάνωσης, προσπάθησε να επιβάλει και πάλι την αναίρεση της απόφασης της συνδιάσκεψης, ζητώντας 1 από τους 2 εκπροσώπους της οργάνωσης στη Διεθνή Επιτροπή. Σε αυτό φυσικά οι εκπρόσωποι της πλειοψηφίας αντιτάχθηκαν. Επειδή παραήταν παράλογο το αίτημα της ΤΠΤ ακόμα και για τη Διεθνή, η Διεθνής κατασκεύασε μια επιπλέον θέση ειδικά για την ΤΠΤ, την οποία δεν την εμπόδισε η πλειοψηφία της οργάνωσης, παρότι θεωρητικά, αν ισχύουν όσα λέει η ΤΠΤ, σίγουρα ήταν μια «καταχρηστική παρέμβαση της ηγεσίας σε θέματα εθνικών τμημάτων», στην οποία κανονικά το εθνικό τμήμα έχει δικαίωμα βέτο. Εδώ θα περιμέναμε να μας εξηγήσουν οι σύντροφοι-σσες ποια απόφαση θεωρούν ότι παραβίασαν οι σύνεδροι της πλειοψηφίας. Η καταγγελία της ΤΠΤ δεν έχει κανένα αντικείμενο, και αν υπάρχει κάποιο σκάνδαλο στην ιστορία είναι ότι η ηγεσία της 4η Διεθνούς παρεμβαίνει ανοιχτά στην Ελλάδα υπέρ των πιστών της, της ΤΠΤ.
Γ. Για το θέμα της Συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ χρειάζεται μια πιο αναλυτική αναφορά στα γεγονότα, τα οποία κακοποιεί αγρίως η ΤΠΤ. Η Πρωτοβουλία για μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ Αντικαπιταλιστική και Επαναστατική κινητοποίησε πανελλαδικά λίγο πάνω από 150 άτομα και εξέλεξε 43 αντιπροσώπους, δηλαδή λίγο κάτω από αυτό που της αναλογούσε, λόγω διαφόρων τοπικών αποκλεισμών. Το 40% των αντιπροσώπων περίπου ήταν ανένταχτοι/ες. Η πανελλαδική κινητοποίηση της ΤΠΤ ήταν 10 άτομα (εκ των οποίων τα 6 εμφανίστηκαν μόνο στην τελευταία συνέλευση της τοπικής τους και τον λόγο σε οποιαδήποτε συνέλευση δεν πήραν πάνω από 3) και εξέλεξε, με τη συμβολή όλης της οργάνωσης, 4 αντιπροσώπους, δηλαδή πάνω από την τυπική αναλογία (μάλιστα, ο σχεδιασμός της οργάνωσης ήταν ακόμα πιο μεροληπτικός υπέρ της ΤΠΤ, προβλέποντας 5 αντιπροσώπους από 11 μέλη της ΤΠΤ, αλλάμέλος της ΤΠΤ, ενώ είχε επιλεγεί συναινετικά για αντιπρόσωπος από την τοπική της χωρίς μάλιστα αυτοπρόσωπη παρουσία, ενημέρωσε διαμέσου άλλης οργάνωσης ότι δεν θέλει να είναι πλέον μέλος της τοπικής, στερώντας έτσι και έναν αντιπρόσωπο από την οργάνωση).
Ο ένας εκπρόσωπος της ΤΠΤ στο γραφείο έθεσε ζήτημα συμπερίληψης άλλων 2 μελών της ΤΠΤ στους exofficio(αριστίνδην) της οργάνωσης (για να πάει το σκορ στο 6/10), προτείνοντας δύο μέλη της ΤΠΤ που έχουν εδώ και πολύ καιρό ελάχιστη σχέση τόσο με την τοπική τους, όσο και με την ίδια την οργάνωση.Ο άλλος αντιπρόσωπος της ΤΠΤ διαβεβαίωνε ότι η μειοψηφία έχει ήδη εκπροσωπηθεί όσο της αναλογεί και η επιμονή αυτή είναι παράλογη. Η οργάνωση χρησιμοποίησε τους 7 exofficio για να διορθώσει άδικους αποκλεισμούς και να εκλέξει μέλη που πρωταγωνίστησαν σε όλη τη συνδιάσκεψη στις τοπικές τους, και οι οποίοι δεν έγινε δυνατό να εκλεγούν λόγω των περιορισμένων θέσεων (παραιτούμενοι/ες υπέρ άλλων μελών της οργάνωσης, περιλαμβανομένων μελών της ΤΠΤ, ή ανένταχτων της Πρωτοβουλίας). Οι 7 exofficio αντιπρόσωποι είναι όλοι και όλες ενεργότατα μέλη των τοπικών και της οργάνωσης, και με αυτό το κριτήριο επελέγησαν. Αν κάποιος άλλωστε υποεκπροσωπήθηκε στην εκλογή αντιπροσώπων αυτή ήταν η πλειοψηφία της οργάνωσης, γεγονός που διορθώθηκε με τον ορισμό των exofficio.
Δ. Με υπερβάλλουσα αυτοπεποίθηση, παρά την πενιχρότατη συμβολή της στην προσπάθεια της οργάνωσης ενόψει της Συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΤΠΤ είχε προκαταβολικά απαιτήσει έναν ομιλητή στη συνδιάσκεψη και έναν εκλεγμένο στο ΠΣΟ. Οι ομιλητές της Πρωτοβουλίας στη Συνδιάσκεψη ήταν τελικά 8, οι οποίοι μοιράστηκαν ως εξής: Πλειοψηφία ΟΚΔΕ-Σπάρτακος 4, ανένταχτοι 3, ΤΠΤ 1. Με ποσοστό 4/50 και με βάση την απλή αναλογική η ΤΠΤ δεν δικαιούνταν καμία τοποθέτηση, κι όμως η οργάνωση εξασφάλισε πρώτη από όλες την τοποθέτηση της ΤΠΤ, με βάση την δημοκρατική αρχή να ακουστεί και μια άλλη υπαρκτή, όσο και αν είναι μικρή, άποψη. Το θέμα δεύτερου ομιλητή της ΤΠΤ δεν τέθηκε ποτέ σε διαδικασία της οργάνωσης, απλώς προτάθηκε σε μια από τις συναντήσεις των αντιπροσώπων μέσα στη συνδιάσκεψη ότι, εάν έχουμε παραπάνω ομιλητές τη μέρα του οργανωτικού, θα μπορούσε να μιλήσει και μέλος της ΤΠΤ. Να σημειωθεί μάλιστα ότι μέλος της ΤΠΤ και της ΚΕ δεν παρέστη σε καμία από αυτές τις συναντήσεις γιατί ήταν καθόλη τη διάρκεια της Συνδιάσκεψης με την ομάδα του elaliberta. Προετοιμαστήκαμε έτσι για ένα μάξιμουμ 4 ομιλητών τη δεύτερη αυτή μέρα. Η διαδικασία όμως ήταν πολύ πιο σύντομη τη δεύτερη μέρα, και έτσι το προεδρείο μας έδωσε μία μόνο τοποθέτηση, εισηγητική. Μετά από μάχη, καταφέραμε να μοιράσουμε τον χρόνο αυτής της τοποθέτησης στα δύο, ώστε να μιλήσει και κάποιος ανένταχτος. Έτσι, αποσύρθηκαν 2 ομιλητές, ένα μέλος του ΠΓ της οργάνωσης και ένα μέλος της ΤΠΤ. Η απαίτηση της ΤΠΤ να μιλήσεικαι δεύτερος ομιλητής της θα σήμαινε ότι για το οργανωτικό είτε δεν θα μιλούσε κανένας ανένταχτος, είτε δεν θα μιλούσε η πλειοψηφία της οργάνωσης. Πόσο λογικό φαίνεται αυτό;
Η ΤΠΤ ξεπερνά τα όρια όταν λέει ότι δεν τηρήθηκαν αξιοκρατικά κριτήρια στην επιλογή των ομιλητών. Η καταφυγή στο αστικό ιδεολόγημα της «αξιοκρατίας» είναι από μόνη της λυπηρή. Πέρα από αυτό, η ΤΠΤ επαναφέρει τη γνωστή της τοποθέτηση, ότι οι σύντροφοι και συντρόφισσες της οργάνωσης είναι χαμηλού πολιτικού επιπέδου και για αυτό δεν θα δικαιούνταν να μιλάνε (εκτός αν έχουν τις απόψεις τις ΤΠΤ, υποθέτουμε). Επανέρχεται πάλι το επιχείρημα περί «αφελών μελών». Ας μας πει η ΤΠΤ ποιος ή ποια από τους 4 ομιλητές της πλειοψηφίας της οργάνωσης δεν θα άξιζε να μιλήσει σύμφωνα με τα κριτήρια της «αξιοκρατίας».
Ε. Ο παραλογισμός τη ΤΠΤ κορυφώνεται στη διαμαρτυρία της για την εκλογή στο ΠΣΟ, όπου η οργάνωση εξασφάλισε εκπροσώπηση της ΤΠΤ, παρότι αυτό δεν της αναλογούσε με βάση την απλή αναλογική. Το τι ακριβώς καταγγέλλει η ΤΠΤ είναι εντελώς ακατανόητο. Ας αναφέρουμε τα γεγονότα.
Η Πρωτοβουλία είχε προετοιμαστεί να διεκδικήσει από 5 έως 7 θέσεις, στις οποίες θα συγκατελέγονταν 2 ανένταχτοι και ο σ. ΓΦ που ανήκει στην ΤΠΤ (και είναι ο μόνος ανάμεσά τους που έχει στηρίξει στην πράξη την Πρωτοβουλία). Ανάμεσα στους 15 υποψηφίους συζητήθηκε να πριμοδοτηθούν (χωρίς να φτάσουμε στη λογική των σταυρωμένων ψηφοδελτίων) 8-9, από τους οποίους μετά μπορούμε να κανονίσουμε με παραιτήσεις ποιοι ακριβώς θα βγουν, καθώς και να κάνουμε εναλλαγή στο μέλλον. Ο σ. ΓΦ συμπτωματικά, για 2 σταυρούς, δεν βρέθηκε στους πρώτους 5 που εξελέγησαν τυπικά στο ΠΣΟ (εκεί προστίθενται ο εκλεγμένος και ο exofficio της ΚΣΕ), ωστόσο πήρε 35 ψήφους σε 50 ψηφοδέλτια, γεγονός που δείχνει ότι η οργάνωση τον στήριξε (αντίθετα με την ΤΠΤ, της οποίας σχεδόν όλοι οι αντιπρόσωποι στήριξαν μόνο τον «δικό τους» μονοκούκι). Στην επόμενη ΚΕ ειπώθηκε ότι πριν το πρώτο ΠΣΟ θα δούμε πώς θα διευθετηθεί το θέμα για να είναι ο ΓΦ στο ΠΣΟ. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος από κάποια παραίτηση, οπότε μετά από συνεννόηση των εκλεγμένων παραιτήθηκε από το ΠΣΟ υπέρ του Φελέκη ο ΜΣ.
ΣΤ. Σε ό,τι αφορά τη χρήση των γραφείων, τα πράγματα έχουν γίνει επίσης πάρα πολύ σαφή. Η ΤΠΤ ζήτησε χρήση των γραφείων τις Δευτέρες και η ΚΕ αποφάσισε ότι έχει δικαίωμα να το κάνει αυτό, εφόσον εκείνη τη μέρα δεν υπάρχει κάποια διαδικασία της οργάνωσης ή με τη συμμετοχή της οργάνωσης στα γραφεία. Ποτέ δεν αποφασίστηκε ότι τις Δευτέρες τα γραφεία ανήκουν αποκλειστικά στην ΤΠΤ. Οι διαδικασίες του κινήματος και της οργάνωσης προηγούνται προφανώς από τα μαζέματα μειοψηφιών ή πλειοψηφιών (η ΤΠΤ αναφέρει παλιότερο μάζεμα της πλειοψηφίας στα γραφεία, παραλείποντας προφανώς να αναφέρει ότι πριν κληθεί αυτό το μάζεμα είχε ερωτηθεί το γραφείο – και τα μέλη της ΤΠΤ μέσα σε αυτό – εάν υπάρχει κάποια άλλη διαδικασία αυτή τη μέρα).
Η ΤΠΤ χρησιμοποίησε κανονικά τα γραφεία για κάποιες Δευτέρες, ώσπου μια Δευτέρα έτυχε να υπάρχει στα γραφεία και μάζεμα γυναικών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το πολύ σοβαρό θέμα του σεξισμού που απασχόλησε και τη Συνδιάσκεψη. Η ΤΠΤκαταγγέλλει σήμερα μια διαδικασία ενάντια στον σεξισμό, από την οποία θεωρεί τον φραξιονισμό της προφανώς πιο σημαντικό, αφού πρώτα κατηγόρησε τις συντρόφισσες ότι κάλεσαν αυτή την διαδικασία εκείνη την ώρα μόνο και μόνο για να την υπονομεύσουν. Έχει τύχει και άλλες φορές να συμπέσουν ταυτόχρονα διαδικασίες, αλλά κανείς και καμία δεν έχει υπονοήσει ξανά ότι αυτό συνέβη λόγω κάποιας συνωμοσίας.
Ξαναγυρνώντας στο θέμα της Συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θέλουμε να ρωτήσουμε από την ΤΠΤ αν, εκτός από την αναλογική της συμμετοχή στους αντιπροσώπους και τα δικαιώματα, έχει σκεφτεί καθόλου και το πόσο αναλογική ήταν η εκπροσώπησή της στις υποχρεώσεις της οργάνωσης μέσα στη συνδιάσκεψη. Κάνοντας τους υπολογισμούς, η συμμετοχή της ΤΠΤ ήταν:
– Προεδρείο: 0%
– Γραμματείες: 0%
– Εφορευτική και παρουσία στις καταμετρήσεις: 0%
– Τραπεζάκι της οργάνωσης: 0%
– Φωτοτυπίες, μεταφορά και απομάκρυνση υλικού κλπ: 0%
– Επιτροπές θέσεων: 0%
Εν ολίγοις, τα μέλη της ΤΠΤ στη συνδιάσκεψη δεν ασχολήθηκαν καθόλου με καμία από τις δουλειές της οργάνωσης, τις οποίες πιθανότατα ούτε καν είναι σε θέση να απαριθμήσουν. Στις ΚΕ τόσο πριν, όσο και μετά τη συνδιάσκεψη, τα μέλη της ΤΠΤ (με την τιμητική εξαίρεση του ΓΦ) αρνήθηκαν οποιαδήποτε ουσιαστική πολιτική συζήτηση για τη Συνδιάσκεψη (όπως εδώ και καιρό κάνουν για όλα τα πολιτικά θέματα), και περιορίστηκαν στις απαιτήσεις και στις καταγγελίες. Προφανώς αυτό δεν είναι τυχαίο, αλλά οφείλεται στην απόσταση που έχει η ΤΠΤ από τους σκοπούς της οργάνωσης.
Πράγματι, σε όλη τη Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ η ΤΠΤ τήρησε απαρέγκλιτα τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό, μόνο που δεν επρόκειτο για τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό της οργάνωσης, αλλά μιας άλλης τάσης, της elaliberta. Ψήφισαν τις 2 τροποποιήσεις της οργάνωσης τις οποίες ψήφισε και η elaliberta, αλλά σε όλες ανεξαιρέτως τις ψηφοφορίες όπου η elaliberta είχε διαφορετική στάση από την οργάνωση ή την πλειοψηφία της, η ΤΠΤ ακολούθησε πιστά την elaliberta. Μάλιστα, μέλος της ΤΠΤ στη Νέα Σμύρνη προσπάθησε να θυσιάσει τον δεύτερο αντιπρόσωπο που δικαιούνταν η οργάνωση στην τοπική (που είναι νέο μέλος και κατά σύμπτωση στη συνδιάσκεψη είχε υποστηρίξει την άποψη της πλειοψηφίας της οργάνωσης)για να εξασφαλίσει ότι θα εκλεγούν όλα τα μέλη της elaliberta, σε ρήξη με κάθε έννοια αναλογικότητας.
Η πλειοψηφία δεν ζήτησε από την ΤΠΤ να σεβαστεί κάποιον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό της οργάνωσης στις ψηφοφορίες, πέραν των τροποποιήσεων που πρότεινε η ίδια η οργάνωση. Αν δεν τίθεται κάποιο τυπικό θέμα, ωστόσο, υπάρχει ουσιαστικό θέμα με το τι είναι και σε ποιον λογοδοτεί πολιτικά η ΤΠΤ – και ο καθένας ας το κρίνει αυτό πολιτικά. Ας κρίνει πόσο σοβαρό είναι να συμμετέχει στο προεδρείο εκδήλωσης την οποία δεν συνδιοργάνωσε η οργάνωση μέλος της ΤΠΤ το οποίο αναγγέλθηκε ως «μέλος της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος και της elaliberta» – δηλαδή μιας τάσης που κατέβηκε στις εκλογές για τα όργανα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με ψηφοδέλτιο αντιπαραθετικό προς εκείνο στο οποίο συμμετείχε η ΟΚΔΕ-Σπάρτακος. Αναρωτιόμαστε αν στο μέλλον μπορούμε να ακούσουμε και αναγγελίες του είδους «μέλος της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος και του ΣΕΚ ή της Δικτύωσης», πχ.
Εν κατακλείδι, είναι σαφές ότι:
– Η ΤΠΤ εγείρει διαρκώς ανύπαρκτα θέματα παραβίασης δικαιωμάτων της, αποφεύγοντας να θέσει επί τάπητος τις πολιτικές διαφωνίεςοι οποίες την κάνουν να βλέπει την οργάνωση σαν τον τρομερότερο εχθρό.
– Η αμηχανία της προκύπτει από την έλλειψη πολιτικού σχεδίου δράσης μέσα στην οργάνωση ή έξω απ’αυτήν, η οποία έλλειψη καταλήγει όχι μόνο στην αποχή από την εσωτερική ζωή (πυρήνες-Λέσχη-προπαγάνδα) αλλά και στην αποχή από κινηματικές-πολιτικές δραστηριότητες γενικά (πορείες-εκδηλώσεις κ.ά.), στην προσπάθεια υπονόμευσης και «τιμωρίας» της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος και της πλειοψηφίας της.
– Στη συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ η ΤΠΤ αντιμετωπίστηκε πέρα από κάθε αμφιβολία με δημοκρατική αναλογικότητα, και μάλιστα φανερά πάνω από ό,τι της αναλογούσε αριθμητικά, παρότι δεν έδειξε καμία διάθεση να βοηθήσει στα πρακτικά και πολιτικά καθήκοντα, και παρότι τήρησε τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό άλλης τάσης. Γενικότερα, η ΤΠΤ απολαμβάνει απεριόριστης ελευθερίας δράσης και χρήσης των υποδομών της οργάνωσης (μέχρι του σημείου μάλιστα να πλαστογραφεί φωτογραφίες με πανό και λογότυπα της οργάνωσης για να προσθέσει το «ΤΠΤ» πριν από το «ΟΚΔΕ-Σπάρτακος»), αποποιούμενη ταυτόχρονα κάθε δέσμευση προς αυτή.
– Πάνω από όλα, η ΤΠΤ αυτοθυματοποιείται και επινοεί παραβιάσεις δικαιωμάτων στην οργάνωση σαν άλλοθι για την επαίσχυντη υποστήριξη που η ίδια παρέχει στο αντιδημοκρατικό καθεστώς και την ηγεσία της Διεθνούς, της οποία ηγεσίας φιλοδοξεί να αποτελέσει τον πιστό αντιπρόσωπο στην Ελλάδα.
Επειδή η κατάσταση αυτή έχει ξεφύγει προ πολλού από τα όρια της σοβαρότητας, απειλώντας να κλείσει την οργάνωση σε μια διαρκή εσωστρέφεια, η ΤΠΤ οφείλει να εξηγήσει τους σκοπούς και τη σχέση που θέλει να έχει με την οργάνωση. Αν οι καλοί λογαριασμοί δεν αρκούν για να κάνουν τους καλούς φίλους, ίσως τουλάχιστον αρκούν για να υπάρχει μια στοιχειώδης σοβαρότητα.
