Τα γεγονότα:
Στην πορεία της 6ης Δεκέμβρη μας ενημέρωσαν για μια φήμη που κυκλοφόρησε και αφορά καταγγελία προς τον Αχιλλέα Ζ. για παρεμβατική συμπεριφορά ως προς θηλυκότητα, χωρίς να μας λένε κάτι παραπάνω, παρά μόνο ότι θα το μάθουμε μέσω campo rosso. Την ίδια μέρα κάναμε κλήση τα μέλη της ΟΚΔΕ στο campo rosso, δηλαδή οι γράφοντες αυτό το κείμενο και ο Αχιλλέας, όπου ενημερωθήκαμε για την φήμη. Ήδη ένα μέλος του ΠΓ το ήξερε και μετά ενημερώθηκε και δεύτερο μέλος.
10 Ιανουαρίου:
Συνάντηση Βέρας με ναρίτισσες από campo rosso. Η ενημέρωση σε αυτή την συνάντηση είναι:
α. καταγγελία από θηλυκότητα σε φεμινιστική συνέλευση για παραβιαστική συμπεριφορά από τον Αχιλλέα και απόφαση της συνέλευσης να τον διώχνει από τις κινητοποιησεις
β. Κατέστη σαφές ότι το θύμα δε θέλει να δημοσιεύσει την καταγγελία της και ότι φοβάται ότι θα το μάθει ο Αχιλλέας
Οι ναρίτισσες είχαν μιλήσει με το θύμα και ενώ είχαν προτείνει και την παρουσία μελών της ΟΚΔΕ σε αυτήν, το θύμα δεν ήθελε, φοβούμενη ότι θα τον υπερασπιστούμε.
Η συζήτηση σε αυτήν την συνάντηση κατέληξε στα εξής:
α. ότι είμαστε επιφυλακτικές με τον Αχιλλέα από εδώ και πέρα
β. προσωρινή απομάκρυνση από το campo rosso
γ. μια οποιαδήποτε επανένταξη θα είναι υπό προϋποθέσεις
δ. διαθεσιμότητα να κουβεντιάσουμε με τον Αχιλλέα
ε. ραντεβού με τον Αχιλλέα, αφού κι αυτός δούλευε βράδυ και είχε πολύ καιρό να έρθει στην συνέλευση
Μετά από αυτήν την συνάντηση έγινε εκ νέου ενημέρωση σε δύο μέλη του ΠΓ και στον Αχιλλέα.
14 Ιανουαρίου:
Έγινε συνάντηση με Βέρα, Αχιλλέα, δύο ναρίτισσες και μια ανένταχτη συντρόφισσα από το campo rosso. Του προτάθηκαν τα παραπάνω και στα οποία και συμφώνησε και φυσικά του επισημάνθηκε να μην προσπαθήσει να μάθει παραπάνω πράγματα ή να επικοινωνήσει με το θύμα και ότι όσα συζητήσαμε θα μεταφερθούν και στην συνέλευση, όπου θα πάρει και την όποια απόφαση.
Μετά από αυτήν την συνάντηση ενημερώθηκαν 2 μέλη του πολιτικού γραφείου.
18 Ιανουαρίου: συνέλευση campo rosso
Ενημέρωση της συνέλευσης για την καταγγελία και την συζήτηση με τον Αχιλλέα. Στην συνέλευση μια συντρόφισσα είπε ότι δεν νιώθει ασφαλής με την παρουσία του Αχιλλέα στην συνέλευση. Έγινε μια πολιτική συζήτηση όσον αφορά την ευθύνη του κινήματος για την επιμόρφωση ανθρώπων, πόσο διαρκεί ο σωφρονισμός και ποια είναι εν τέλει η ευθύνη μιας συνέλευσης γειτονιάς για κάτι τέτοιο. Η απόφαση όσον αφορά το συγκεκριμένο ήταν: “Επ´αόριστον απομάκρυνση του Αχιλλέα από την συνέλευση, όσο κάποια/ος δεν αισθάνεται ασφαλής”.
Ενημέρωση του Αχιλλέα και 2 μελών του ΠΓ για την απόφαση.
19 Ιανουαρίου: Ενημέρωση στο ΠΓ από Βέρα
Κάναμε το λάθος να μην γράψουμε μέχρι τώρα αυτό το κείμενο, με την θεώρηση ότι για ένα τόσο σοβαρό θέμα την ενημέρωση και την κουβέντα θα την οργάνωνε καλύτερα η ηγεσία. Αυτή εν τέλει ήταν μια λάθος εκτίμηση και γι’ αυτό το γράφουμε τώρα.
Το ζητούμενο είναι να δούμε σαφώς για πιο θέμα καλείται η οργάνωση να πάρει θέση. Καλείται να αποφασίσει τι ποινή θα επιβληθεί σε ένα μέλος της που κατηγορείται για παραβιαστική συμπεριφορά ή καλείται να αποφασίσει την ποινή για το παραπάνω, επειδή μια συνέλευση γειτονιάς απομάκρυνε τον καταγγελλόμενο; Η απάντηση για εμάς είναι σαφέστατα το πρώτο. Αν κάποιος ή κάποια στην οργάνωση ψάχνει αλλού την αιτία της συζήτησης, το πρόβλημα της οργάνωσης είναι πιο δομικό απ’ ότι θεωρούμε.
Αναρωτήθηκαν διάφοροι αν υπερασπιστήκαμε τον Αχιλλέα στο campo rosso. Ενδεχομένως να τον υπερασπιστήκαμε παραπάνω απ’ ότι έπρεπε και να του δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι αυτή ήταν και η άποψή μας. Παρόλα αυτά προτιμήσαμε την άποψή μας να την πούμε πρώτα στον πυρήνα μας. Τώρα αν κάποια/ος από την ΟΚΔΕ, θα επέβαλε σε συντρόφισσα στο campo rosso την παρουσία του Αχιλλέα, ενώ αυτή είπε πώς νιώθει ανασφαλής, τότε το πρόβλημα της οργάνωσης είναι πιο δομικό απ’ ότι θεωρούμε.
Είναι άραγε μεμονωμένο περιστατικό αυτό; Όχι δεν είναι. Το λέμε με την σιγουριά ανθρώπων που παραμένουν ασφαλή αυτιά μέσα στην οργάνωση για συντρόφισσες που θέλουν να μιλήσουν. Μην ψάξετε για ονόματα δεν πρόκειται να τα βρείτε σε αυτό το κείμενο. Κάθε γυναίκα θύμα παραβιαστικής συμπεριφοράς θα μιλήσει σε όποιον/α θέλει και όποτε αυτή θέλει. Γιατί άραγε; Γιατί έτσι είναι ο σεξισμός. Γιατί ενδεχομένως να το συνειδητοποίησαν αργότερα, γιατί ενδεχομένως να αισθάνονται ότι κάτι έκαναν λάθος, γιατί ενδεχομένως να αισθάνονται ενοχές. Γιατί έτσι! Γιατί η ΟΚΔΕ ενδεχομένως έπαψε να αποτελεί ασφαλή χώρο για τα μέλη της και οι προσωπικές μας σχέσεις παίζουν ρόλο.
Υπάρχει ένα μοτίβο συμπεριφοράς που για εμάς δείχνει την σεξιστική αντιμετώπιση του Αχιλλέα απέναντι σε συντρόφισσες, είτε εντός ΟΚΔΕ, είτε εκτός. Μια γενική πατερναλιστική συμπεριφορά κυρίως προς νεότερες συντρόφισσες, με μια προσπάθεια υποτίμησης της άποψής τους, αλλά και καναλιναρίσματος. Ένα μοτίβο συμπεριφοράς που ακόμα και όταν δεν σε θίγει άμεσα, κατανοείς την υποτίμηση.
Γιατί δεν μας πείθει η “μεταμέλειά” του και η “αναμόρφωση”
Η έως τώρα προσπάθεια του Αχιλλέα ήταν να μας πείσει πως το γεγονός αποτελεί ένα μεμονωμένο – και παλιό – περιστατικό. Ταυτόχρονα με ψέματα προσπαθεί να διαστρεβλώσει γεγονότα και απόψεις τρίτων. Θα μας επιτρέψετε να πάρουμε τον ρόλο των ανθρώπων που πιο πολύ έχουν συνεργαστεί μαζί του αν και λιγοστό βάρος θα έπρεπε να έχει αυτό.
Δεν είναι λίγες οι φορές που ο Αχιλλέας μας έφερε σε δύσκολη θέση ή που κληθήκαμε να υποστούμε τις συνέπειες των δικών του πράξεων. Τρανό παράδειγμα είναι όταν παρά τις ενστάσεις μας, αποφάσισε να διώξει την ΟΡΜΑ από αντιφασιστική κινητοποίηση στην Καλλιθέα, στο όνομα του campo rosso. Η συζήτηση που του έγινε στο ΠΓ τότε και από την οποία επιπλήχθηκε, δεν είχε κάποιο αποτέλεσμα, αφού στον πυρήνα 24 Ιανουαρίου είπε ξεκάθαρα πώς δεν του έχει γίνει ποτέ κάποια παρατήρηση ή αν του έγινε δεν το είχε καταλάβει. Είναι όμως θέμα αντίληψης ή συνειδητή υποτίμηση; Γιατί ακόμα και όταν του ειπώθηκε ξεκάθαρα ως παρέμβαση από το ΠΓ ότι οι σπασιματικές δεν αποτελούν πολιτική επιλογή της οργάνωσης, αρχικά συμφώνησε και είπε “οκ”. Τελικά συνέχισε να το κάνει και στον πυρήνα 24 Ιανουαρίου μας τόνισε ότι σε μια οργάνωση σαν τη δική μας που επιτρέπονται οι διαφωνίες δεν απαγορεύεται ο πλουραλισμός και στα μέσα πάλης. (Για το συγκεκριμένο δε θα πούμε περισσότερα μέσω διαδικτύου).
Είναι πολλά τα παραδείγματα και αναφερόμαστε μόνο σε δύο για έναν και μόνο λόγο. Για εμάς η στάση του δείχνει το κατά πόσο έχει καταφέρει να πάρει κάτι από την ΟΚΔΕ, κατά πόσο η συμμόρφωσή του περνάει μέσα από την συλλογική παρέμβαση και συζήτηση της οργάνωσης και εν τέλει κατά πόσο έχει πειστεί γι’ αυτά.
Το βασικό ερώτημα που παραμένει είναι εάν συνειδητά επιλέγει να αγνοεί τις συνέπειες των πράξεων του ή απλά δεν τις αντιλαμβάνεται. Το μόνο σίγουρο είναι πως εμείς αρνούμαστε να συνεχίσουμε να αναλαμβάνουμε την ευθύνη για αυτές.
Βέρα Ρ.
Αλέξανδρος Σ.
Παγκόσμια Συνέδρια
Βιβλιοθήκη






