Πρακτικά ΚΕ 17/1/2021

Παρόντες/ούσες: Μάνος, Δημήτρης, Φανή, Γιάννα, Βάλια, Θανάσης, Νικόλας, Αλέξανδρος

Ενημερώσεις

Γιάννα: Υπάρχει αναταραχή στα πανεπιστήμια για το νόμο για την πανεπιστημιακή αστυνομία, ακόμα και η Σύγκλητος του Καποδιστριακού δήλωσε ενάντια.

Βάλια: Η τελευταία πορεία ήταν μαζική. Θα γίνει νέα πορεία την επόμενη βδομάδα. 19-20/1 θα γίνει αποκλεισμός της Πολυτεχνειούπολης, πρωτοβουλία της ΚΝΕ που στηρίχτηκε και από άλλες δυνάμεις. Η ΚΝΕ κάλεσε στις 10/1 συντονισμό με φοιτητικούς συλλόγους και συλλόγους που ελέγχει (διδακτορικών, εργαζόμενων ΕΔΙΠ, κάποιους συλλόγους καθηγητών). Τη Δευτέρα 18/1 καλούν σε σύσκεψη των φοιτητικών συλλόγων και των συλλόγων εργαζομένων του ΕΜΠ σε σχέση με τον αποκλεισμό. Οι δυνάμεις των ΕΑΑΚ μπήκαν σε αυτό με διαφορετικές ταχύτητες, η ΑΡΙΣ με ενθουσιασμό, μετά η ΑΡΑΣ και στο τέλος με επιφυλάξεις το ΝΑΡ. Αυτό που προέταξαν ήταν ο συντονισμός φοιτητικών συλλόγων Αθήνας το απόγευμα της Τρίτης 19/1 και ξανά πανεκπαιδευτική πορεία στα Προπύλαια την Πέμπτη 21/1. Οι δυνάμεις μας στα ΕΑΑΚ προτείναμε να πάμε και στους δύο συντονισμούς, προσπαθούμε να εμπλέξουμε και τα ελευθεριακά σχήματα και να αντιταχθούμε στις τάσεις γραφειοκρατικοποίησης που εμφανίζονται σε όλες αυτές τις διαδικασίες.

Γιάννα: Στο Πολυτεχνείο ξέρω ότι αντιδρούν οι σύλλογοι εργαζομένων, καθηγητών και ΕΔΙΠ. Στο ΕΚΠΑ έτρεξε μια πρωτοβουλία το ΝΑΡ μεταξύ προπτυχιακών, μεταπτυχιακών, εργαζομένων και διδασκόντων, η οποία έχει μαζέψει αρκετές υπογραφές. Η ΑΡΑΣ τρέχει τη δική της πρωτοβουλία με άλλο κείμενο. Επίσης, υπάρχει η Πρωτοβουλία «Όχι στην πανεπιστημιακή Αστυνομία» με επίκεντρο ΔΕΠ του Παντείου και τη στήριξη της ΑΡΕΝ.

Θέμα 1ο – Συγκυρία

* όπου […] τα σχετικά σημεία υπάρχουν στο εισηγητικό κείμενο

Νικόλας (Εισήγηση): […] Η διαχείριση της πανδημίας γίνεται με πολιτικά κριτήρια, πλέον η κυβέρνηση το παραδέχεται σχεδόν ανοιχτά. Τα πρόσωπα που φαίνονται να διαχειρίζονται την κατάσταση έχουν φθαρεί, ακόμα και η βάση της ΝΔ εκφράζει δυσαρέσκεια. Τα μέτρα υπαγορεύονται από οικονομικές και πολιτικές σκοπιμότητες και όχι επιστημονικές. Χτες μέλος της επιτροπής εμπειρογνωμόνων είπε στον Άλφα πχ ότι «η απόφαση να ανοίξουν τα μαγαζιά είναι πολιτική». Για μια πολιτική οργάνωση όπως εμείς βέβαια δεν πρέπει ο στόχος να είναι η λογική του κόστους-οφέλους και των ρεαλιστικών προτάσεων για την κυβερνητική διαχείριση, και όσοι το έκαναν ξεφτιλίστηκαν. Τα μέτρα είναι πολιτικά και ως τέτοια τα αντιμετωπίζουμε. Όλα τα μέτρα λαμβάνονται στο όνομα της πανδημίας και του ορθολογισμού, αλλά κατ ουσίαν είναι ταξικά μέτρα. Στην εντός της αριστεράς κουβέντας πλειοδοτούν οι αφορισμοί («είσαι με το Χαρδαλιά», «είσαι με τον Τραμπ και τους ψεκασμένους»), σύμπτωμα και της συζήτησης πίσω από το πληκτρολόγιο. Δική μας συνεισφορά είναι η έμφαση στο ζήτημα της κρίσης και του πώς αυτή εκδηλώνεται στο παρόν. […] Η διαδικασία της κρίσης δείχνει να επιταχύνεται. Η κρίση είναι πραγματική, δεν είναι ιδεολογικό κατασκεύασμα, καταστρέφονται κεφάλαια, όχι μόνο εργατικό δυναμικό. Υπάρχει μια άποψη ότι η κρίση του κορονοϊού είναι ευκαιρία, είναι σχεδιασμένη κεντρικά για να παρθούν μέτρα, η οποία είναι σαφώς συνομωσιολογική στον πυρήνα της και θυμίζει τοποθετήσεις στην αρχή του ξεσπάσματος της κρίσης που την έβλεπαν περίπου ως κόλπο για μπίζνες. Βέβαια, εφόσον η εργατική τάξη δεν καταφέρει να κλονίσει τον καπιταλισμό σε αυτή την περίοδο, ο καπιταλισμός θα υπερβεί την κρίση φορτώνοντας τα βάρη στους εργαζόμενους, όπως έγινε και τα προηγούμενα χρόνια, με τις μικρότερες δυνατές ρωγμές στο σύστημα εξουσίας. Εκτιμούμε πως βρισκόμαστε σε μια εποχή που μπορεί να δούμε σημαντικές εκρήξεις αγώνων, παρά τις μεγάλες δυσκολίες συντονισμού και δημόσιας παρουσίας. […] Στα της οργάνωσης, είναι σημαντικό ότι διατηρήσαμε την παρουσία μας στο δρόμο. Δε βάλαμε υπερβολικούς στόχους, δε θυσιάσαμε τον κόσμο μας με το να φάμε μαζικά πρόστιμα, αλλά καταφέραμε να έχουμε παρουσία στα μεγάλα κινηματικά ραντεβού. Δεν είναι λίγο, αν σκεφτούμε ότι πολλές οργανώσεις, κυρίως του πρώην ΡΙΖΑ, κατάφεραν να έχουν μηδαμινή παρουσία ή ακόμα και να είναι ενάντια σε κινητοποιήσεις, όπως στην Πρωτομαγιά του ’20. […] Το ΚΚΕ ακόμα και στους υγειονομικούς δε βάζει αυτή τη στιγμή προοπτική κλιμάκωσης του αγώνα (στα νοσοκομεία καλεί σε εκ νέου συγκεντρώσεις στις πύλες των νοσοκομείων στα τέλη του μήνα και όχι απεργία). Αντίστοιχα σχέδια («θα λογαριαστούμε μετά») παίζουν και στη συριζογενή αριστερά. Από την άλλη, σε ένα κομμάτι της αριστεράς και της αναρχίας, υπάρχει μεγάλη έμφαση στο «να ανοίξουν όλα» […] Η κριτική αυτή είναι αταξική και υποβαθμίζει την τεράστια ανάγκη της εργατικής τάξης να προστατέψει τον εαυτό της, πρακτικά είναι εκτός πραγματικότητας. Φτάνουν στο σημείο να πανηγυρίζουν για όποιον αμφισβητεί τα μέτρα, από οποιαδήποτε σκοπιά και να το κάνει. Είναι άνευ νοήματος να γίνεται κριτική σε αυτές τις απόψεις από την πλευρά της υπευθυνότητας, και με δεδομένο το πόσο έχει ξεφτιλίσει αυτή την ιδέα η κυβέρνηση. Κατ’ ουσία, η άποψη αυτή νοσταλγεί την καπιταλιστική κανονικότητα, καλεί σε ταχεία επάνοδο στην κανονικότητα. Από τη δική μας σκοπιά, δεν πρέπει να φοβόμαστε τη διατάραξη της κανονικότητας, αλλά αντίθετα να δούμε πώς μπορούμε να κάνουμε πολιτική δουλειά μέσα σε όλα αυτά. Μια τρίτη προσέγγιση, πιο καθημερινή και πρακτική, είναι ο περιορισμός σε συνδικαλιστικού τύπου αιτήματα, πράγμα που κάνει πχ το ΝΑΡ, χωρίς να δίνει προεκτάσεις. […] Υπάρχουν και αυτή τη στιγμή πολιτικά σχέδια και πλαίσια που κερδίζουν τον κόσμο, με το μάτι στο μετά την κρίση-πανδημία. Πρέπει και εμείς να διατυπώνουμε ένα τέτοιο πλαίσιο. Είναι σημαντικό να αναδείξουμε ότι για τους κρατούντες η ανθρώπινη ζωή είναι αναλώσιμη και αντιμετωπίζεται ως ένα εξάρτημα της παραγωγικής μηχανής, τίποτα παραπάνω. Με αυτή την κυνική λογική της αναλωσιμότητας της εργατικής τάξης πρέπει να απαντήσουμε με τη μεταβατική λογική. […]

Θανάσης: Μου άρεσε η εισήγηση, βάζει το θέμα στην ουσία του. Δε διαφωνώ, απλώς θέλω να πω : είναι εκκωφαντική η απουσία της αντιπολίτευσης στην κυβερνητική πολιτική. Δεν έχει ξαναϋπάρξει τόσο άφωνη, άοσμη και άχρωμη αντιπολίτευση. Μόνο σχόλια και δημοσιεύματα κίτρινου τύπου για τον Κικίλια και γενικώς χαμηλό πεδίο αντιπαράθεσης. Αν υπήρχε μια δύναμη που θα έλεγε ότι θέλει να συγκρουστεί, κάτι ίσως γινόταν. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι στον πάγο, το ΚΚΕ ό,τι έκανε ήταν για την τιμή των όπλων, καμιά άλλη πολιτική δύναμη της αριστεράς δεν έχει κάνει τίποτα.

Πολύ σημαντικές οι καμπάνιες για πολυτεχνείο, 6η δεκέμβρη αλλά έλλειμα ότι δεν έγιναν απεργίες και κινητοποιήσεις για το δεύτερο λοκντάουν. Εκτιμώ πως ήταν αποφασιστικής σημασίας το ότι δεν καλέστηκε απεργία με το που ανακοινώθηκε το 2ο λοκντάουν. Δε γίνεται να δώσουμε τέτοια ιδεολογική μάχη για την πορεία του Πολυτεχνείου ή τις 6/12 και να μη μπορούμε να συντονίσουμε μια απεργία για το άμεσο ζήτημα που αφορά την εργατική τάξη. Οι μόνοι που κινητοποιήθηκαν είναι οι υγειονομικοί, πράγμα το οποίο είναι προβληματικό λόγω των αυξημένων ευθυνών τους αυτή την περίοδο. Η αριστερά αφήνει το πεδίο ελεύθερο να καλεί κινητοποιήσεις η ακροδεξιά ως αντίδραση στα μέτρα. Ευτυχώς αυτό δεν έχει συμβεί ως τώρα, παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις, πχ Ασπρόπυργος. Πρέπει να αναγνωρίσουμε το έλλειμμα του χώρου και είναι απογοητευτικό. Δεδομένου του τι έχουμε δει τα προηγούμενα χρόνια, έχουμε χάσει σημαντικές ευκαιρίες.

Είναι σημαντικό να έχουμε κάποια αιτήματα και να δούμε πώς θα κινηθούμε με αυτά για να τα προπαγανδίσουμε και να διακινήσουμε το υλικό μας. Είναι πραγματικής αξίας να φαίνεται ότι υπάρχει μια μάζα ανθρώπων που θέλει να κάνει πράγματα, που λέει πράγματα κλτ.

Το κλίμα είναι εκρηκτικό. Διαφοροποιήσεις σε στελέχη της ΝΔ.

Η Γκάγκα, υπεύθυνη διαχείρισης για τον κορονοϊό στο Σωτηρία, διευθύντρια κλινικής και υποψήφια ευρωβουλευτής της ΝΔ είπε στα κανάλια ότι με τη συγκέντρωση της 7/10 στο Εφετείο δεν υπήρξε άνοδος των κρουσμάτων γιατί ήταν σε ανοιχτό χώρο και οι παρευρισκόμενοι τηρούσαν τα μέτρα, σε αντίθεση με το τι έχει γίνει με τις εκκλησίες! Υπάρχουν σοβαρές διαφοροποιήσεις από κεντρική γραμμή.

Η περίοδος είναι ιστορική και δεν αντιστοιχεί στην άκρα αριστερά να είναι τόσο περιθωριακή όσο φαίνεται. Ο προϋπολογισμός δε βγαίνει και σίγουρα θα πάμε σε νέα μέτρα. Αν σκεφτούμε τι γίνεται και τι γράφεται σε σχέση με πριν, παίζεται μεγάλο στοίχημα και για τα ενεργειακά, και να το βάζουμε στην κουβέντα και με τα εθνικά αλλά και με οικολογικά αιτήματα κλτ.

Τα μέτρα είναι ταξικά, πολιτικά – δεν υπάρχει επιστημονική απόφαση.

Πολιτική βίαης αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου. Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη κάνει πολιτική υπέρ των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και ενάντια σε μικρομεσαίους και μικρές επιχειρήσεις, που δε μπορούν να ανταπεξέλθουν στην κατάσταση με τα κλειστά μαγαζιά και τις παραγγελίες μέσω ίντερνετ. Πρέπει να αναγνώσουμε εγκαίρως και να παλέψουμε. Οι αλλαγές των συνειδήσεων πάνε πιο αργά από τις αντικειμενικές συνθήκες και τότε οι ευκαιρίες χάνονται αν δεν υπάρχουν έγκαιρες και στοχευμένες παρεμβάσεις. Πρέπει να το δούμε. Επίσης να επιμείνουμε να λειτουργεί η οργάνωση, οι πυρήνες, οι εκδηλώσεις, οι παρεμβάσεις μας. Να αποφύγουμε την παράλυση. Το πετύχαμε την άνοιξη, όπου μπορούμε να διατηρήσουμε και τη δημόσια μας παρουσία.

Πρέπει να δούμε τι γίνεται στα ελληνοτουρκικά. –> δέσμευση από Τουρκία με NAVTEX διάρκειας ενός έτους για συγκεκριμένες περιοχές στο Αιγαίο / ασκήσεις με πραγματικά πυρά για έναν χρόνο. Πέρασε στα ψιλά από τις ειδήσεις, σε αντίθεση με το ότι γραφόταν το καλοκαίρι. Προφανώς υπάρχει κάποιος συμβιβασμός. Κυοφορούνται μεγάλες αλλαγές στην περιοχή και πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να παρέμβουμε.

Γιάννα: Η εισήγηση έθεσε τα σημαντικά ζητήματα της συγκυρίας και βάζει σωστά αιτήματα. Με απασχολεί το πώς αντιμετωπίζουμε τη γενικότερη κατάσταση. Να συμπληρώσω ότι πρέπει να αναφερόμαστε και στους εκπαιδευτικούς, τόσο με συνδικαλιστικά όσο και πολιτικά αιτήματα. Η παρουσία των εκπαιδευτικών στο δρόμο και με κείμενα και αντιδράσεις είναι εξαιρετικά ενθαρρυντική, δεν είναι φοβική και δεν εφορμάται από συνωμοσιολογικές απόψεις. Εντοπισμένη και καίρια η στάση των εκπαιδευτικών της αριστεράς (πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια) και κυρίως της αντικαπιταλιστικής, το ΚΚΕ μένει σε διακηρύξεις, δεν παρουσιάζεται στους μαζικούς χώρους, η ρεφορμιστική αριστερά επίσης. Στη σχολή μας βομβαρδίζουν οι ΚΚΕδες με αποφάσεις ΔΣ συλλόγων, δεν καλούν σε καμία κινητοποίηση. Σε αυτή τη φάση, είναι εξαιρετικά εμφανής η πολιτική χρήση της πανδημίας. Η κυβέρνηση δείχνει αναξιοπιστία και τεράστια αναξιοπιστία η αντιπολίτευση, ιδίως η αξιωματική. Ο ΣΥΡΙΖΑ δε διαχωρίζεται από την κυβερνητική πολιτική, είναι εντός της εθνικής συναίνεσης, ως «το κακό να είναι εν θεού». Ο Τσίπρας έφτασε να προτείνει εθνικό σχέδιο αντιμετώπισης της πανδημίας με υπουργό Υγείας τη Λινού (!). Εν μέσω του καταιγισμού των μέτρων, ψήφισαν και τα Rafale στη Βουλή, μαζί με τη ΝΔ. Πρακτικά δεν αμφισβητεί τη βασική πολιτική της κυβέρνησης. Όσον αφορά την αριστερά, όντως παίζουν οι τρεις απόψεις που αναφέρει η εισήγηση. Η ρεφορμιστική αριστερά κρύβεται πίσω από το «ακούμε τους γιατρούς» και άρα την επιτροπή εμπειρογνωμόνων, φετιχοποιώντας την πολιτική της κυβέρνησης και χωρίς διάθεση αμφισβήτησης. Μπορεί να αναφέρουν διακηρυκτικά «περισσότερα λεωφορεία», «περισσότερα τεστ», αλλά δεν αμφισβητούν το ότι η παραγωγή πρέπει να συνεχίζει. Υπάρχουν κάποια ζητήματα που πρέπει να δούμε, όπως το πώς και γιατί μπορεί να γίνει άρση των μέτρων. Οι άνθρωποι πίσω από τη ρητορεία γενικώς ενάντια στα μέτρα είναι άνθρωποι που δεν απολογούνται σε κανένα εργασιακό χώρο, δεν απολογούνται στην εργατική τάξη. Η τρίτη άποψη για συνδικαλιστικού χαρακτήρα αιτήματα προφανώς δεν επαρκεί, ούτε αντιμετωπίζει την επόμενη μέρα στο σύνολό της, αλλά τουλάχιστον δε διακατέχεται από ανορθολογισμό (φετιχοποίηση της ιατρικής πλευράς χωρίς ταξική ανάλυση, ή φετιχοποίηση των «δικαιωμάτων»). Υπάρχει μια σύγχυση μεταξύ της σοβαρότητας και της προβληματικής διαχείρισης της πανδημίας. Επίσης, υπάρχει μια σύγχυση όσον αφορά τη θέση της επιστήμης και την αξία της. Βλέπουμε να προβάλλονται συχνά αστείες ή αναξιόπιστες προσωπικότητες ως αμφισβητίες της «επιστήμης». Είναι άλλο πράγμα όμως να ξέρουμε πώς λειτουργεί στο σήμερα η επιστήμη και άλλο να την αμφισβητούμε ως τέτοια. Επίσης, υπάρχει σύγχυση μεταξύ του τρόπου που παράγεται το εμβόλιο, της κριτικής για τις φαρμακευτικές, τα κέρδη κλπ με τη λογική που καταλήγει να μην κάνουμε εμβόλιο. Και τα άλλα φάρμακα εταιρείες τα κάνουνε, τα χρησιμοποιούμε όμως. Είναι προφανές το πρόβλημα του ανορθολογισμού στις προσεγγίσεις, το οποίο γίνεται ακόμα πιο εμφανές στις κρίσεις και εν μέρει δικαιολογείται για κάποιους πολιτικούς χώρους. Δε δικαιολογείται όμως για την αριστερά και είναι θλιβερό το να βλέπει κανείς τις μεταφυσικές απόψεις που ξεφυτρώνουν δίπλα στο δομισμό και άλλες θεωρίες. Αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι να έχουμε το Μητσοτάκη, τον κατ’εξοχήν ανορθολόγο στην αντιμετώπιση της πανδημίας, να λέει πως η αριστερά είναι «ψεκασμένη». Η εκπαίδευση δε μπορεί να αντιμετωπίσει δυστυχώς τον ανορθολογισμό της καθημερινότητας, το βλέπουμε σε ανθρώπους με τυπική εκπαίδευση. Τέλος, η δημόσια παρουσία μας, όσο είναι δυνατόν, πρέπει να διαφυλαχτεί. Ο Πλουμπίδης είχε γράψει ένα εξαιρετικό άρθρο για την ψυχοπαθολογία του φόβου και του άγχους στην Κατοχή. Μπορεί να έχουμε πολλά τέτοια συμπτώματα. Ο μόνος τρόπος να τα αντιμετωπίσουμε είναι να μην αφήσουμε κανέναν μόνο του, κλεισμένο στην ατομικότητά του και τα προβλήματά του. Να κάνουμε εκδηλώσεις, να καλούμε σε συμμετοχή. Να έχουμε όσο το δυνατόν πιο ενεργή δημόσια παρουσία. Και να πούμε ότι το κείμενο που βγήκε στον τελευταίο Σπάρτακο για τις μετά Σύριζα αφηγήσεις είναι πολύ καλό.

Βάλια: Η εισήγηση έχει σκοπό να ανοίξει μία στρατηγική κουβέντα. Να μην κάνουμε απλά μια τοποθέτηση επί της επικαιρότητας. Άρα και τα τρία σήμεια που θέλω να βάλω θα προσπαθήσω να τα θέσω με έναν υπερσυγκυριακό τρόπο που να λαμβάνει υπόψει την σοβαρότητα και την ιστορική σημασία της κατάστασης.

1. Όπως λέει η εισήγηση πρέπει να μην μπαίνει στο ίδιο ζύγι η ανθρώπινη ζωή με την κερδοφορία. Πάντα σε κάθε οικονομική κρίση, αυτοί που έχουν την εξουσία καλούν τον λαό να βάλει πλάτη για τις επιχειρήσεις και μικρές και μεγάλες. Εμείς γνωρίζουμε επίσης, ότι η οικονομική κρίση οξύνει την ανισότητα και συμπιέζει την μεσαία τάξη προς τα κάτω. Ομως, αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς καλούμαστε να υπαρασπιστούμε την επιβίωση ακόμα και των μικρών επιχείρησεων για να μην αυξηθεί η ανεργία. Πρέπει να απεμπλακεί η επιβίωση των ανθρώπων από την επιβίωση των επιχειρήσεων που σημαίνει την περιστολή εργασιακών δικαιωμάτων αλλά σήμερα κιόλας σημαίνει ότι κινδυνεύει η υγεία.

2. Όσον αφορά την συνωμοσιολογία και τον αντιεπιστημονισμό που ενισχύονται αυτή την περίοδο, έχουμε κάνει την παραδοχή ότι η γενεσιουργός αιτία είναι η αντιφατικότητα των μέτρων που περνά η κυβερνηση και παρουσιάζονται ως ‘επιστήμη’. Αυτο σημαίνει ότι ο ρόλος μας είναι να αντιπαρατεθούμε στην κυβέρνηση και όχι σε κάποιους ψακασμένους χωριάτες και χριστιανούς. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να συμαχήσουμε με καποια τέτοια κοινωνική ομάδα. Δεν υπερασπιζόμαστε γενικά και αόριστα την ελευθερία ειδικά όταν πρόκειται για την ελευθερία των ανοιχτών μαγαζιών, την ελευθερία των ανοιχτών εκκλησιών, την ελευθερία τύπου ζούγκλα (όποιος κολλήσει κόλλησε, όποιος έχει αδύναμο οργανισμό ας πεθάνει), την ελευθερία να μην κάνει κάποιος το εμβόλιο. Με αυτή την ελευθερία είμαστε αντίθετοι, ακόμα και αν στρέφεται συγκυριακά εναντίον την κυβέρνησης. Είναι μία ελευθερία κανιβαλιστικη και στρέφεται ενάντια στην αλληλεγγύη μεταξύ των καταπισμένων.

3. Πρέπει να τοποθετούμαστε εναντίον του μέτρου της απαγόρευσης κυκλοφορίας και του καθεστώτους των sms. Φαίνεται κιόλας ότι θέλουν να το τραβήξουν μέχρι το καλοκαίρι. Εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε την ταξική πάλη ως τη μάχη της εξουσίας εναντίον της ελευθερίας. Αλλά κιόλας δεν θεωρούμε ότι η κοινωνική δραστηριότητα πρέπει να μπαίνει σε “κουτάκια” και σε ένα συνεχές καθεστώς ελέγχου και αυταρχικότητας.

Μάνος: Το κείμενο έπρεπε να έρθει λίγο νωρίτερα, με δεδομένο ότι τις τελευταίες μέρες η κατάσταση επιδημιολογικά δείχνει να είναι σε ύφεση, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι είναι παρωχημένο. Είναι τρομερά χυδαίο να ανοίγουν τα μαγαζιά πριν καταργηθεί το SMS. Όταν υπάρχει ύφεση, το λογικό είναι να αποσυρθεί το πιο βαρύ μέτρο. Μπορείς να πας να ψωνίσεις αλλά όχι να βγεις «άσκοπα». Είναι επιτακτικής αναγκαιότητας το να καταργηθεί το SMS και η νυχτερινή απαγόρευση κυκλοφορίας. Νομίζω ότι πρέπει να το προσθέσουμε στο κείμενο. «Πάμε καλύτερα, ψωνίστε, αλλά μην περπατάτε έχει 500 ευρώ πρόστιμο». Είναι προσβλητικό.

Στην ουσία των πραγμάτων, σε άλλες χώρες δεν υπάρχει το SMS και δεν απαγορεύονται οι διαδηλώσεις, έχουμε δει πολλά παραδείγματα. Ειδικά δε το να σε προσαγάγουν όπως πας στη διαδήλωση δεν υπάρχει πουθενά. Το ελεύθερο δικαίωμα στη διαδήλωση είναι βασικό ακόμα και στο αστικό δίκαιο. Δεν είναι ότι δεν κολλάει στις διαδηλώσεις, αλλά η διαδήλωση είναι στοιχειώδες πολιτικό δικαίωμα της εργατικής τάξης, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να καταργηθεί ούτε ενόψει κινδύνου. Γιατί διαδηλώσεις και όχι άλλες συναθροίσεις; Γιατί είναι πιο σημαντικές από τις άλλες συναθροίσεις. Δεν είναι αντιφατικό, η διαδήλωση δεν είναι ένα αλγεβρικό άθροισμα ανθρώπων. Αξίζει να υπάρξει μια φράση στο κείμενο αναφορικά με αυτό που λέει η Βάλια. Αν πρέπει να υπάρχει έλεγχος για το συνωστισμό, αυτός δε μπορεί να είναι ούτε ποινικός και να γράφει πρόστιμα ούτε αστυνομικός. Θα μπορούσαν να γίνονται επιτόπου συστάσεις από προσωπικό της πολιτικής προστασίας. Γιατί να το κάνει η αστυνομία και να κόβει πρόστιμα; Έτσι κι αλλιώς οι μεγάλες συγκεντρώσεις ανθρώπων για μη παραγωγικούς σκοπούς (πχ συναυλίες) δεν υπάρχουν, συνωστισμός υπάρχει στα μάρκετ και τους μεγάλους εργασιακούς χώρους μόνο. Θα πρέπει να γίνει κάποια διευκρίνιση στο κείμενο, ώστε να φαίνεται ότι η αποτροπή του συνωστισμού δεν πρέπει να έχει ποινικό ή εισπρακτικό χαρακτήρα. Ο πυρήνας βέβαια του ζητήματος είναι της παραγωγής και της μεγάλης κατανάλωσης. Ίσως η έκφραση «ιδιωτική μετακίνηση» είναι λίγο παρεξηγήσιμη, στο κείμενο εννοείται ως ότι δεν ανήκει στον κύκλο της καπιταλιστικής οικονομίας. Αυτό το κείμενο έχει ένα βασικό διά ταύτα: μπαίνουμε σε περίοδο αστάθειας. Τεχνικά λύση για την πανδημία υπάρχει, αλλά δεν υπάρχει κοινωνικοοικονομικά, καμία κυβέρνηση δε μπορεί να υποχρεώσει τις εταιρίες να φέρουν εμβόλιο άμεσα και χωρίς κέρδος. Η περίοδος που πέρασε εγκαινιάζει ένα νέο κύκλο αντιφάσεων και κρίσεων. Περνάμε από μια περίοδο κινηματικής ξηρασίας, αποστρατεύσεων και εξάντλησης των κοινωνικών δεξαμενών που είχαμε για στρατολογίες σε μια κατάσταση επιτάχυνσης των εξελίξεων. Η μεγάλη διαφορά με το 2010 είναι ότι οι οργανώσεις δεν είναι σε καθόλου καλή κατάσταση και η παρακαταθήκη αγώνων που έχουμε τα τελευταία χρόνια δεν είναι καλή, έχουμε συσσωρεύσει ήττες. Η ερχόμενη κρίση θα είναι πιο βαθιά, θα υπάρχουν λόγοι για κοινωνικές αντιδράσεις, τα κρισιακά φαινόμενα θα διαχυθούν από την οικονομία στην πολιτική και την κοινωνία, αλλά οι οργανώσεις είναι ανέτοιμες. Πρέπει να δούμε την πρότασή μας για όλα αυτά, με τι είδους μέτωπο θα πάμε σε όλα αυτά. Αυτή η κουβέντα πρέπει να γίνει στη συνδιάσκεψη που θα κάνουμε. Είναι επιτακτική η ανάγκη να γίνει η συνδιάσκεψη της οργάνωσης, με κάποιο τρόπο. Έχουμε μαζέψει κάποιο υλικό, είχε γίνει μια κατανομή κειμένων και έχουν γραφτεί αρκετά πράγματα. Οι επόμενοι δύο μήνες πιθανώς δε θα είναι κινηματικής έκρηξης, θα έχουμε θέματα ανάλυσης και συζήτησης ακόμα. Πρέπει να υπερβούμε το παραλυτικό δίπολο ενάντια σε κάθε μέτρο/ενάντια στους αρνητές του ιού κοκ, όπως περιγράφεται στο εισηγητικό κείμενο και να βρούμε την πολιτική ουσία και να βγάλουμε συμπεράσματα. Το κείμενο που συζητάμε σήμερα εγκαινιάζει ξανά τη συζήτηση για τη συνδιάσκεψη και έτσι πρέπει να το δούμε.

Κώστας: δε θέλω να τοποθετηθώ, έχω καλυφθεί από την εισήγηση και τις τοποθετήσεις.

Βάλια: Θα ήθελα να κάνω μια διευκρίνιση, όσον αφορά το σχόλιό μου για τις μετακινήσεις. Θεωρητικά θα μπορούσαμε να πούμε πολλά για το πως θα διασφαλιστεί η δημοσια υγεία και πως θα γινόταν αυτό αν υπήρχε λαικός έλεγχος πάνω στα μέτρα. Αν οι εργάτες και οι εργάτριες είχαν την εξουσία μπορεί επίσης να επέβαλαν περιορισμούς μετακίνησης και συνάθροισης σε μία περίπτωση πανδημίας. Ακόμα και σήμερα, για παράδειγμα, παραδεχόμαστε ότι το να γίνονται πάρτυ και συναυλίες είναι κάτι που στρέφεται ενάντια στην δημόσια υγεια και στην ζωή των ευάλωτων ανθρώπων. Αυτο είναι μία αλήθεια.

Όμως, θα πρέπει να απέχουμε από μία δημόσια τοποθέτηση τέτοιου τύπου γιατί είναι εκτός συγκυρίας. Δεν θα είχε χρησιμότητα και φυσικά θα παρεξηγιόταν αφού πρακτικά θα έδινε το μήνυμα της συναίνεσης με τα μέτρα της κυβέρνησης. Οι εργατες και οι εργάτριες σήμερα δεν έχουν την εξουσία και πρέπει να αντισταθούν στον αυταρχισμό της κυβέρνησης. Πιστεύω ότι πρέπει να αντιπαρατεθούμε με το μέτρο της απαγόρευσης και από αυτή τη σκοπιά τοποθετήθηκα προηγουμενως. Και βέβαια δεν πρέπει να γίνεται απαγόρευση με επιχειρηματικούς όρους, πρόστιμα κλπ, όπως είπε ο Μάνος.

Αντίθετα, πιστεύω ότι αν υπήρχε ενημερωση σωστή και ο κόσμος ήξερε πως μεταδίδεται ο ιος και πως θα προστατευτεί δεν θα υπήρχε καμία ανάγκη απαγορεύσεων. Το τι ώρα θα πάει κανείς στο πάρκο ή θα συναντήσει μερικούς φίλους, σε μια κατάσταση που υπάρχει ενημέρωση, που ξέρουμε πλέον τα βασικά για να προφυλαχθούμε, δεν έχει σχέση με την δημόσια υγεία. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να έχουμε απαγόρευση κυκλοφορίας κοκ.

Νικόλας: Να δούμε και το ζήτημα της ταξικής μεροληψίας στους ελέγχους, έχουν τεντώσει τον κόσμο σε Νίκαια και λοιπά δυτικά προάστια, ενώ αλλού δεν εμφανίζονται καθόλου για ελέγχους. Επίσης, τα νοσοκομεία είναι σε οριακή κατάσταση, εκτιθέμεθα σε κρούσματα και μας λένε «ελάτε κανονικά στη δουλειά και σε μια βδομάδα κάντε τεστ», από τις καραντίνες εβδομάδας κοκ που έλεγαν παλιότερα οι επιτροπές λοιμώξεων. Που σημαίνει ότι ξοδεύουν κόσμο προκειμένου να μην καταρρεύσει άμεσα τελείως το σύστημα.