Παγκόσμια Συνέδρια
Ολόκληρο το τεύχος εδώ
Editorial
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ διεκδικεί τον τίτλο της πιο μνημονιακής μέχρι τώρα κυβέρνησης, καθώς διακηρύσσει τη συμφωνία για τη 2η αξιολόγηση. Χωρίς ίχνος ντροπής, η κυβέρνηση που εξελέγη καπηλευόμενη το κοινωνικό αίτημα για απαλλαγή από τη λιτότητα, ετοιμάζει τον νέο γύρο εξοντωτικών μέτρων. Δεν μπορεί, ωστόσο, ούτε να σώσει τον εαυτό της από τον επερχόμενο πολιτικό θάνατο, ούτε να βγάλει τον ελληνικό καπιταλισμό από το αδιέξοδό του. Αψηφώντας τις όποιες πρόσκαιρες αναιμικές ανακάμψεις και τις διακηρύξεις πολιτικών και τεχνοκρατών του συστήματος, η κρίση συνεχίζεται, και μαζί της συνεχίζεται η καπιταλιστική βαρβαρότητα, εδώ και παντού. Παραδοσιακές δεξιές και σοσιαλδημοκρατικές νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις, ακροδεξιοί σχηματισμοί, μεγάλοι ή μικροί συνασπισμοί, ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τοπικοί δικτάτορες, νοσταλγοί του κεϋνσιανισμού, «αριστερές» κυβερνήσεις τύπου ΣΥΡΙΖΑ, με όλες τους τις διαφορές, λογοδοτούν τελικά σε έναν βασικό στόχο: να σώσουν τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής από την κρίση του, με κάθε κόστος. Το κόστος, βέβαια, είναι για τις εργατικές τάξεις. Δεν μπορούν, ωστόσο, να εξωραΐσουν το κανιβαλικό σύστημά τους, να εξαγοράσουν συνειδήσεις, ή να κρύψουν τη βαθιά πολιτική κρίση που εξαπλώνεται από κράτος σε κράτος. Δεν μπορούν να αποφύγουν το μεγαλύτερό τους εφιάλτη, που είναι οι αντιστάσεις, οι αγώνες, οι εξεγέρσεις των εργατικών τάξεων. Μέσα σε φοβερά αντίξοες συνθήκες, και συχνά σε πείσμα των αίσχιστων πολιτικών και συνδικαλιστικών ηγεσιών που χρησιμοποιούν τα κινήματα ως εισιτήριο για το δικό τους ταξίδι στον κόσμο των αφεντικών, οι εργαζόμενοι ανοίγουν νέους δρόμους αυτόνομης δράσης και κρατούν ζωντανό το όραμα και τη δυνατότητα μιας συνολικής επαναστατικής ανατροπής του καπιταλισμού. Στην ίδια χώρα όπου εξελέγη ο υπεραντιδραστικός Τραμπ, εκδηλώνονται από την πρώτη στιγμή συγκλονιστικοί αγώνες εναντίον του. Την αντιφατική αυτή κατάσταση, από τις νέες γιάνκικες ιμπεριαλιστικές επιδρομές μέχρι τις κάλπες της Γαλλίας, αναλύει ο Νίκος Ταμβακλής. Αναδεικνύοντας τις μεγάλες δυνατότητες, αλλά και τις τραγικές ανεπάρκειες της υπαρκτής αντικαπιταλιστικής αριστεράς, υπογραμμίζει τα σημερινά καθήκοντα του επαναστατικού μαρξισμού, και πάνω από όλα την πολιτική του ανεξαρτησία από τα κράτη, τον ιμπεριαλισμό και τον ρεφορμισμό. Ο Παναγιώτης Σηφογιωργάκης ρίχνει τη δική του, κάπως διαφορετική, ματιά στην κρίση της αστικής δημοκρατίας. Το άρθρο της Χριστίνας Πάλλιου παρέχει μια λεπτομερή ανταπόκριση από το 30ο συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, αναλύοντας το χαρακτήρα του, καθώς και τη στάση των εμπλεκόμενων δυνάμεων.
Η πρώτη δήλωση του Philippe Poutou, υποψηφίου με το ΝΡΑ δεν πέφτει στην παγίδα του δημοκρατικού μετώπου και καλεί σε αντίσταση και αγώνες ως μοναδική απάντηση στον φιλελευθερισμό, την ακροδεξιά και τον ρατσισμό. Ο Chris Hutchinson, ταχυδρομικός εργάτης και συνδικαλιστής στο Κονέκτικατ, μεταφέρει την εικόνα των εργατικών αγώνων στις ΗΠΑ σήμερα, μετατοπίζοντας την προσοχή από τις εκλογές και τα ΜΜΕ στο πεδίο της καθημερινής ταξικής πάλης. Στην άλλη πλευρά του Αιγαίου και του Έβρου, ο Ερντογάν κέρδισε οριακά το δημοψήφισμα, χάνοντας ταυτόχρονα την εικόνα του θριαμβευτή «σουλτάνου». Η μαζική ψήφος στο ΟΧΙ παρά την τρομοκρατία και τη νοθεία, καθώς και οι συγκεντρώσεις στους δρόμους των πόλεων της Τουρκίας, δίνουν το μήνυμα της αντίστασης ακόμα και μέσα στα πιο αυταρχικά περιβάλλοντα. Στο παρόν τεύχος δημοσιεύεται η ανακοίνωση της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος για το δημοψήφισμα καθώς και η κοινή διεθνιστική ανακοίνωση του τουρκικού και του ολλανδικού τμήματος της 4ης Διεθνούς με αφορμή την τουρκο-ολλανδική ένταση, που προκλήθηκε από την απαγόρευση των συγκεντρώσεων υπέρ της τουρκικής συνταγματικής αναθεώρησης στο ολλανδικό έδαφος. Η απαγόρευση αυτή δεν μπορεί να ιδωθεί έξω από το πλαίσιο των ολλανδικών εκλογών, τις οποίες αναλύει ο Alex de Jong. Στο ιστορικό και θεωρητικό τμήμα του τεύχους, δημοσιεύουμε εκτενές απόσπασμα ενός κειμένου του Τρότσκι εναντίον του κεντρισμού, το οποίο παρουσιάζει ενδιαφέρον ιδίως για τον τρόπο με τον οποίο διακρίνει την επαναστατική αντιπολεμική πολιτική από τον ανίσχυρο «δημοκρατικό» πατσιφισμό καθώς και τη διακήρυξη της Ενιαίας Γραμματείας της 4ης Διεθνούς στη Σοβιετική Ένωση, γραμμένη το 1970 σε μια εποχή που μετά το «παγκόσμιο 1968», μια νέα γενιά αντιπολιτευόμενων κομμουνιστών εμφανίστηκε στην ΕΣΣΔ, κάτω από την επιρροή της παγκόσμιας εξέγερσης και των αντιφάσεων της γραφειοκρατικά παραμορφωμένης χώρας του Λένιν και του Τρότσκι. Συνεχίζοντας την προσπάθεια για την ανίχνευση των δρόμων που συνδέουν μια επαναστατική στρατηγική με μια πραγματικά απελευθερωτική τέχνη, το τεύχος περιλαμβάνει ένα άρθρο πάνω στο σχετικά άγνωστο θέμα του αιγυπτιακού σουρεαλισμού και της σχέσης του με το τροτσκιστικό ρεύμα καθώς επίσης και μια σπουδαία ταξική κριτική της ποίησης του Σεφέρη από το Μανόλη Λαμπρίδη. Το τεύχος αφιερώνεται στη μνήμη του πρόσφατα χαμένου Κύπριου συντρόφου Κωστή Αχνιώτη, τη σημαντική πολιτική δράση του οποίου καταγράφει ο Σταύρος Τομπάζος
Περιεχόμενα
Η μαζική αυτενέργεια ξανά στο προσκήνιο – Τα σύννεφα των ιμπεριαλιστικών πολέμων πυκνώνουν / Νίκος Τ.
Η μοναξιά του Φιλίπ / Παναγιώτης Σ.
Μια σύντομη ανταπόκριση από το 30ο συνέδριο του Ε.Κ.Α. / Χριστίνα Π.
Δήλωση του Philippe Poutou το βράδυ του πρώτου γύρου των γαλλικών εκλογών / Philippe P.
Το μέλλον της οργανωμένης εργατικής τάξης στις ΗΠΑ / Chris H.
Ανακοίνωση της ΟΚΔΕ Σπάρτακος για τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος στην Τουρκία
Αλληλεγγύη στους συντρόφους – Αντίσταση στις ακροδεξιές εκστρατείες σε Ολλανδία και Τουρκία / Κοινή ανακοίνωση Υeniyol / SAP
Ολλανδία: Μια ακόμα στροφή δεξιά / Alex de Jong
Κεντριστική αλχημεία ή μαρξισμός; / Λέων Τρότσκι
ΕΣΣΔ: Η νέα κομμουνιστική αντιπολίτευση στη Σοβιετική Ένωση / 4η Διεθνής
Σημειώσεις σχετικά με την παγκόσμια κατάσταση: ο υπερρεαλισμός στη μεσοπολεμική Αίγυπτο και η τροτσκιστική πολιτιστική πολιτική / Adam Tooze
Το ηθικό πρόβλημα στην ποίηση του Σεφέρη / Μανόλης Λαμπρίδης
Ο σύντροφος Κωστής Αχνιώτης πέθανε την Τρίτη, 4 Απριλίου 2017 / Σταύρος Τ.
