Ολόκληρο το τεύχος εδώ
Editorial
Παράξενη συγκυρία, ενδιαφέρουσα συγκυρία
Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, σε πείσμα των καθησυχαστικών δηλώσεων δεξιών και κεντροαριστερών πολιτικών, παρασύρει στην άβυσσο το ένα μετά το άλλο οικονομικό «θαύμα». Τελευταίο επεισόδιο, η Κύπρος. Για το ερώτημα του τι αντιπροσωπεύει η περίπτωση της Κύπρου γράφουν ο Δημήτρης Χείλαρης και ο Μάνος Σκούφογλου.
Οι αστικές τάξεις βλέπουν την ηγεμονία τους να διαβρώνεται. Η «ακυβερνησία» στην Ιταλία, μετά το θρυμματισμό του πολιτικού συστήματος στις εκλογές, φέρνει νέες φουρτούνες. Στις αραβικές χώρες, και ιδίως στην Τυνησία, η άνοιξη έρχεται ξανά (αν και η Συρία βυθίζεται όλο και βαθύτερα στο βαρύ χειμώνα του εμφυλίου πολέμου). Στην Ελλάδα, η ανοχή που προσπάθησε να εξασφαλίσει η τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά με την εκταμίευση της τελευταίας δόσης από την τρόικα στέρεψε πολύ γρήγορα. Τα σχέδια συγχώνευσης της Εθνικής και της Eurobank σκάλωσαν. Η καυτή πατάτα των απολύσεων στο δημόσιο θέτει σε αμφισβήτηση τη συμμαχία των τριών κομμάτων. Η προοπτική ενός νέου γύρου μαζικών αγώνων των εργαζομένων και των καταπιεσμένων είναι εφιαλτική. Παρόλα αυτά, προς το παρόν κοιμούνται σχετικά ήσυχα.
Το εργατικό κίνημα δεν έχει συνέλθει ακόμα από την αμηχανία της αποτυχίας να αποτρέψει τα μέτρα του Φλεβάρη του 2012 και δεν έχει καταφέρει να υπερβεί τις προσδοκίες που το καθήλωσαν στη μάταιη προσμονή των εκλογών. Η απροθυμία της κοινοβουλευτική αριστεράς, και κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ στον οποίο επενδύθηκαν οι όποιες ελπίδες για μια «κυβέρνηση της αριστεράς», να επενδύσει σοβαρά σε μια νέα κινηματική κορύφωση και η ραγδαία ενσωμάτωση στο επίσημο πολιτικό παιχνίδι λειτουργούν παραλυτικά. Παρόλα αυτά, οι απεργίες του μετρό και των ναυτεργατών ξαναέφεραν την εργατική τάξη στο προσκήνιο. Τις προοπτικές και τα καθήκοντα του εργατικού κινήματος στη νέα φάση της ταξικής πάλης προσπαθεί να διερευνήσει η συνέντευξη που διοργάνωσε η Συντακτική Επιτροπή με συνδικαλιστές και συνδικαλίστριες της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος. Το ιδιαίτερα σημαντικό θέμα των βαθιά εκμεταλλευτικών προγραμμάτων της «κοινωφελούς εργασίας» αναλύει η Έφη Κοσκώση.
Γιατί η κρίση ηγεμονίας της αστικής τάξης δεν μετατρέπεται σε κρίση κυριαρχίας; Ένας παράγοντας είναι, οπωσδήποτε, η ανεπάρκεια των πολιτικών ηγεσιών των εργαζομένων. Οι χειραψίες με το Μητσοτάκη, οι έπαινοι στον Καραμανλή και τα μέτωπα με τον Καμμένο καταπνίγουν τη μόνη προοπτική σωτηρίας για τους εργαζομένους: την πολιτική ανεξαρτησία της τάξης τους, την αυτοοργάνωσή τους ενάντια στα συμφέροντα των αφεντικών, ντόπιων και ευρωπαίων. Με την κριτική της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ καταπιάνεται το άρθρο του Αντρέα Κλόκε.
Κι όμως, δεν έχουν γυρίσει όλοι στα σπίτια τους. Τους τελευταίους μήνες, ένα μεγάλο, μαχητικό και αποφασισμένο αντιφασιστικό κίνημα διεκδικεί και κερδίζει τους δρόμους. Η Χρυσή Αυγή εξακολουθεί να είναι ένα φαρμακερό βέλος στη φαρέτρα του κεφαλαίου και του κράτους, όμως τα βρίσκει σκούρα σε πάρα πολλές περιπτώσεις. Πλατιές αντιφασιστικές συνελεύσεις, μαζικές μαχητικές διαδηλώσεις και συγκρούσεις, όταν χρειάζεται, έχουν αποδείξει ότι οι ναζί μπορεί να εκμεταλλεύονται τα πιο σάπια μικροαστικά αντανακλαστικά για να οικοδομήσουν τις μαύρες ταξιαρχίες του κεφαλαίου, αλλά κάθε άλλο παρά αήττητοι είναι. Και οι μάγκες καμιά φορά καταλήγουν στη θάλασσα.
Ο Σπάρτακος θεωρεί τη μάχη ενάντια στο φασισμό κορυφαίο καθήκον της περιόδου, που διαπερνά σαν κόκκινο νήμα και όλα τα υπόλοιπα. Ο Παναγιώτης Καρδαμίτσης υπογράφει μια παρουσίαση του βιβλίου του Δημήτρη Ψαρρά «η Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής». Τις μέρες αυτές θα κριθούν πολλά στη μάχη ενάντια στο φασισμό, για αυτό το λόγο στο παρόν τεύχος δεν ήταν ακόμα δυνατός ένας απολογισμός των αντιφασιστικών μαχών. Αυτό θα είναι το κύριο θέμα του επόμενου τεύχους.
Προσφάτως, το φοιτητικό κίνημα επανήλθε με τη μάχη ενάντια στο σχέδιο Αθηνά. Ο Κώστας Σκορδούλης δίνει μια συνέντευξη για το χαρακτήρα του σχεδίου και τη σύνδεσή του με το διαχρονικό ρόλο του αστικού πανεπιστημίου.
Τέλος, το διάστημα μετά τα Χριστούγεννα σημαδεύτηκε από τη βαρβαρότητα της κρατικής καταστολής, με αιχμή του δόρατος τις εφόδους στις καταλήψεις. Αντί για μια ακόμα καταγγελία (η ΟΚΔΕ-Σπάρτακος δημοσίευσε πάρα πολλές εκείνες τις ημέρες) δημοσιεύουμε ένα λίγο παλιότερο άρθρο του Κώστα Κούσιαντα και της Μαριάννας Ξανθοπούλου για τις καταλήψεις στην Ελλάδα από τη μεταπολίτευση μέχρι την περίοδο που ακολούθησε την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008.
Περιεχόμενα
Η κοινωνία σε απόγνωση. Η κυβέρνηση σε αδιέξοδο. Η ανεπάρκεια της Αριστεράς – Νίκος Τ.
Υπάρχουν χορτοφάγα λιοντάρια στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Η περίπτωση της Κύπρου – Δημήτρης Χ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, η Κύπρος και η εθνική ενότητα – Μάνος Σκ.
Ανακοίνωση της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος για τις εξελίξεις στην Κύπρο
Η ελληνική κρίση, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Αριστερά – Ανδρέας Κ.
Εργατική συνέντευξη
Δουλεύεις! Θες και δικαιώματα και να πληρώνεσαι; -Έφη Κ.
Καταλήψεις χώρων στην Ελλάδα – Κώστας Κ.και Μαριάννα Ξ.
Για τις Σκουριές: Οικοσοσιαλιστική ανάλυση – Κώστας Σκ.
Η κρίση του ελληνικού πανεπιστημίου και το σχέδιο «Αθηνά» -Κώστας Σκ.
Ο αραβικός κόσμος: ένας κόσμος επαναστάσεων – ΝΡΑ
Η Τυνησία: άμπωτη και παλίρροια – Dominique L.
Συρία: Η αυτοοργάνωση του λαϊκού κινήματος
Αίγυπτος παρά τα πάνω και τα κάτω της, η επανάσταση συνεχίζεται!
Μπαχρέιν: Μια εξέγερση που δε σβήνει
Οι ευθύνες της Γαλλίας στην κρίση του Μαλί -Πωλ Μ.
PD, τέλος του κόμματος – Τζούλιο Κ.
Βιβλιοπαρουσίασης: Δημήτρης Ψαράς, Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής – Παναγιώτης Κ.
Βιβλιοπαρουσίαση: Ιάσονας Γ.Χανδρινός, Το τιμωρό χέρι του λαού – Δημήτρης Κ.
Θεοδόσης Θωμαδάκης (1930-2013) – Γιάννης Φ.