Βιβλιοθήκη
Παγκόσμια Συνέδρια
Editorial
Είναι ο κόσμος του κεφαλαίου αυτός που τώρα βουλιάζει…
Ο καπιταλισμός, αυτός ο τρόπος παραγωγής που δεν παύει να υπόσχεται τις πιο αδιανόητες καινοτομίες, έχει γίνει αφόρητα κοινότοπος. Κρίση, διαφθορά, λιτότητα, «συμμάζεμα» των δημόσιων οικονομικών, «σταθερότητα»: αυτές οι λέξεις αποτελούν την καθημερινή μας προσευχή· με αυτές ξυπνάμε, με αυτές κοιμόμαστε.
Αυτοί που τόσα χρόνια οργάνωναν το πάρτι της καπιταλιστικής κερδοφορίας, μετατρέποντας τον πλανήτη σε πεδίο μιας αχαλίνωτης καταστροφής (φυσικών πόρων, κοινωνικών δεσμών αλληλεγγύης, ανθρώπινων ζωών…) τώρα παραδίδουν στην εργατική τάξη μαθήματα σύνεσης και την καλούν να δουλεύει περισσότερο και να απολαμβάνει λιγότερα κοινωνικά και πολιτισμικά αγαθά για να μην καταρρεύσει η οικονομία, την καλούν δηλαδή να παραχωρήσει στους καπιταλιστές κι άλλη ακόμα αξία από αυτή που η ίδια με την εργασία της παράγει, κι άλλη υπεραξία, κι άλλο κλεμμένο χρόνο, κι άλλο αίμα, κι άλλο ιδρώτα, για το «κοινό καλό». Ξέρουν πολύ καλά ότι η εργατική τάξη, λόγω της θέσης της στην παραγωγή, είναι η μόνη τάξη για την οποία η συνευθύνη, η συνεργασία, και το «κοινό καλό» έχουν κάποιο νόημα: μόνο εκείνοι που παράγουν τον κοινωνικό πλούτο μπορούν να εκτιμήσουν τη σημασία του ως «κοινού αγαθού». Οι κάθε λογής υπάλληλοι των καπιταλιστών εκμεταλλεύονται αυτήν την επίγνωση στα ηθικολογικά τους κηρύγματα και εξαπολύουν μια καθημερινή τρομοκρατία: «βουλιάζουμε, και πρέπει όλοι να βοηθήσουμε…». Όχι, δεν βουλιάζουμε μαζί. Εσείς βουλιάζετε! Είναι ο κόσμος σας, ο κόσμος του κεφαλαίου, που βουλιάζει.
Στην Ελλάδα, τον τελευταίο καιρό, η τρομοκρατία του κεφαλαίου έχει λάβει μάλιστα εντυπωσιακές διαστάσεις. Ο κίνδυνος της χρεοκοπίας δίνει λαβή για ακόμα μεγαλύτερη αφενός κερδοσκοπία από πλευράς του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, και για μια οξύτερη αφετέρου επίθεση στα εργατικά δικαιώματα. Ηθικολογούν γιατί θέλουν κυριολεκτικά να «δώσουν ένα μάθημα» στην εργατική τάξη: αντί να εξεγείρεται, αντί να ζητά (όπως συνέβη με την απεργία των δασκάλων το 2006) «1.400 βασικό μισθό» πρέπει να υποταχθεί άνευ όρων στα κελεύσματα των «διεθνών αγορών», να νοιάζεται για το ύψος των spreads, να μεριμνά για τις δημοσιονομικές ισορροπίες … ώστε οι εγχώριοι καπιταλιστές να συνεχίσουν απρόσκοπτα το αντικοινωνικό τους έργο, στην παγκοσμιοποιημένη άγρια γιορτή του κεφαλαίου.
Η εργατική τάξη δεν έχει κανένα λόγο να βάλει πλάτη ώστε να «σταθεροποιηθεί» η οικονομία τους. Να βουλιάξουμε τα κέρδη τους! Να πάρουμε πίσω τον κλεμμένο πλούτο!
Σε αυτό το τεύχος, στα άρθρα του Π. Σηφογιωργάκη, του Τ. Θανασούλα, και του Η. Λοΐζου, αναλύεται η οικονομική συγκυρία σε συνάρθρωση με την κατάσταση στο οργανωμένο εργατικό κίνημα , και την πολιτική κατάσταση που διαμορφώνεται από τη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Ο κοινωνικός πόλεμος, όμως, δεν εξαντλείται μονάχα στα επίδικα που η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης αναδεικνύει. Το άρθρο της Α. Βαλσαμάκη ασχολείται με την αντιπαράθεση γύρω από την απόδοση ιθαγένειας στους μετανάστες, ενώ ο Κ. Κούσιαντας στέκεται στον αγώνα των Αιγύπτιων αλιεργατών στη Νέα Μηχανιώνα. Ο Γ. Γκολφινόπουλος, επίσης, κάνει μια αποτίμηση του φετινού «Δεκέμβρη» και της κλιμάκωσης της κρατικής καταστολής. Περνώντας σε διεθνές επίπεδο, το άρθρο του Daniel Tanuro επιχειρεί να φωτίσει τις αιτίες για τις οποίες η Διάσκεψη της Κοπεγχάγης, υπό τις δεδομένες συνθήκες, δεν μπορούσε να αντιστρέψει την πορεία προς την οικολογική καταστροφή. Για τις εξελίξεις, επιπλέον, στη Μέση Ανατολή και στην Κεντρική Ασία, ενδεικτικές της ανακύκλωσης των αδιεξόδων της διεθνούς καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων, υπάρχουν τα άρθρα του Α. Κλόκε και της Ε. Λάλου.
Τέλος, ως φόρο τιμής στο σύντροφό μας Daniel Bensaid, ο οποίος πέθανε στις 12 Ιανουαρίου, αναδημοσιεύουμε ένα παλιότερο κείμενό του για την «τελευταία μάχη του Τρότσκι». Μια μνεία σε μια μάχη που δόθηκε, ένας πρόλογος για τις μάχες που εκκρεμούν.
Περιεχόμενα
Απέναντι στην κρίση και το πρόγραμμα σταθερότητας – Παναγιώτης Σ.
Η πολιτική είναι συμπυκνωμένη οικονομία – Τάκης Θ.
Το εργατικό κίνημα μπρστά στις 100 πρώτες μέρες του ΠΑΣΟΚ – Ηλίας Λ.
Για την οργανωτική εξέλιξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΟΚΔΕ-Σπάρτακος
Ο επόμενος Δεκέμβρης – Γιάννης Γκ.
Νόμος για την ιθαγένεια:μια πρώτη κατάκτηση, ένα ανοιχτό μέτωπο – Αγγελική Β.
Για ένα δυνατό φεμινιστικό κίνημα – γυναικεία ομάδα ΟΚΔΕ-Σπάρτακος
Ζητήματα παρέμβασης στο φεμινιστικό κίνημα – γυναικεία ομάδα ΟΚΔΕ-Σπάρτακος
Όσο οι γυναίκες δεν είναι αυτόνομες πορευόμαστε! – Παγκόσμια Πορεία Γυναικών
Πακιστάν: τι μπορεί να γίνει με τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό; – Farroq T.
Οι πόλεμοι του Ομπάμα και το αδιέξοδο της Κεντρικής Ασίας – Ανδρέας Κ.
Από την Κοπεγχάγη στο Μεξικό και ακόμη πιο πέρα – Daniel T.
Φόρουμ Αντιστάσεων, Λιουμπλιάνα 8-10 Δεκεμβρίου – Δημήτρης Χ.
Ένας χρόνος μετά την ισραηλινή επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας – Ελένη Λ.
Το Κατίν και τα ψεύδη του «Ριζοσπάστη» Μέρος Β’ – Χρήστος Κ.
Η απεργία των Αιγυπτίων αλιεργατών στη Νέα Μηχανιώνα – Κώστας Κ.
Ο Δεκέμβρης στα Γιάννενα – Μιχάλης Κ.
Ντανιέλ Μπενσαΐντ: ενσάρκωνε την παράδοσή μας – Gilbert Achar
Η τελευταία μάχη του Τρότσκι – Daniel Bensaid
