Η έξοδος της Βρετανίας από το ιμπεριαλιστικό μπλοκ που είναι γνωστό ως Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) είναι πλέον μη αναστρέψιμη. Η συντριπτική εκλογική ήττα του Εργατικού Κόμματος έχει απογοητεύσει πολλούς εργάτες και νέους που είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους στον Jeremy Corbyn, τον αριστερό ηγέτη του. Αυτό το άρθρο αξιολογεί αυτά τα ιστορικά γεγονότα, κανένα από τα οποία δεν μπορεί να γίνει κατανοητό ξεχωριστά από το άλλο.
Brexit
Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι μια παρακμάζουσα αυτοκρατορική δύναμη που περιλαμβάνει τη Μεγάλη Βρετανία και έξι βορειοανατολικές κομητείες της Ιρλανδίας («Βόρεια Ιρλανδία»).
Οι δεξιοί πολιτικοί ψάχνουν παντού, εκτός από τον καθρέφτη, για τις αιτίες αυτής της παρακμής και αναπολούν την εποχή που η Βρετανία στάθηκε μόνη εναντίον των ναζιστικών ορδών και με το ένα χέρι μόνο έσωσε τον παγκόσμιο πολιτισμό, με κάποια καθυστερημένη βοήθεια από τις ΗΠΑ. Μόνο που η προσφιλής αυτή εθνική αφήγηση είναι μια φαντασία. Η ραχοκοκκαλιά του ναζιστικού στρατού είχε σπάσει στο ανατολικό μέτωπο, από τη Σοβιετική Ένωση και όχι από τη Βρετανία, η οποία ήταν απασχολημένη σε έναν αποικιακό πόλεμο στη Βόρεια Αφρική, ενόσω ο Σοβιετικός στρατός και ο Σοβιετικός λαός σήκωναν όλο το βάρος. Οι απώλειες της Βρετανίας στο El Alamein, τη μεγαλύτερη μάχη που έδωσε ο βρετανικός στρατός πριν από την απόβαση στη Νορμανδία τον Ιούνιο του 1944, ήταν λιγότερες από 2.000, ενώ μισό εκατομμύριο Σοβιετικοί πέθαναν στη μάχη του Στάλινγκραντ. Ο ρατσισμός, η υποκρισία και η αυτοκρατορική ύβρις - βασικές βρετανικές αξίες, με τις οποίες όλα τα πολιτικά κόμματα και οι θεσμοί είναι εμποτισμένοι- εξηγούν την κατά τα άλλα ανεξήγητη τρέλα που έγινε γνωστή ως Brexit.
Διαβάστε περισσότερα: Η Βρετανία εγκαταλείπει την ΕΕ και παίρνει μια απότομη δεξιά στροφή
του JOE ALLEN
Η απερίσκεπτη σπουδή προς ένα πόλεμο με το Ιράν φαίνεται ότι έχει επιβραδυνθεί. Όμως δεν θα πρέπει να εφησυχάζουμε με ένα απατηλό αίσθημα ασφάλειας· χρειαζόμαστε επειγόντως ένα μαζικό αντιπολεμικό κίνημα που δεν θα συνδέεται με το Δημοκρατικό Κόμμα.
Δεν είχαμε ένα αντιπολεμικό κίνημα στις Ηνωμένες Πολιτείες εδώ και πολύ καιρό. Έτσι, όταν ο στρατηγός Κασέμ Σουλεϊμανί δολοφονήθηκε με τη διαταγή του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στις 3 Ιανουαρίου, προέκυψε αμέσως ο κίνδυνος για ένα πραγματικό ξέσπασμα πολέμου ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ιράν. Επίσης, αυτό το γεγονός βρήκε πολλούς από μας ανέτοιμους και αδύναμους να αντιδράσουμε.
Ήταν ενθαρρυντικό να βλέπουμε έναν σημαντικό αριθμό νέων ανθρώπων και μελών των Δημοκρατών Σοσιαλιστών της Αμερικής (DSA) να διαδηλώνουν σε όλη τη χώρα το τελευταίο Σαββατοκύριακο, με σύνθημα «Όχι Πόλεμο στο Ιράν». Αν και μέτριες σε μέγεθος, συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν σε εβδομήντα με ενενήντα πόλεις, κινητοποιώντας από μερικές δεκάδες έως πέντε με έξι εκατοντάδες ανθρώπους η κάθε μια. Προγραμματισμένες δράσεις της προεδρικής καμπάνιας του Μπέρνι Σάντερς διακόπηκαν ώστε τα μέλη του DSA να μπορέσουν να συμμετάσχουν.
Διαβάστε περισσότερα: Πώς να Αναζωπυρώσουμε το Αντιπολεμικό Κίνημα
των Νικόλα Σκούφογλου και Μάνου Σκούφογλου
Η κινηματογραφικού τύπου επίθεση με μη επανδρωμένο αεροσκάφος και η δολοφονία του Ιρανού στρατηγού Σολεϊμανί στο Ιράκ συνιστά μια επιθετική προσπάθεια των ΗΠΑ να διατηρήσουν τον έλεγχο στη Μέση Ανατολή. Η επιχείρηση δεν αποφασίστηκε “εν θερμώ” ή “από κάποιον παράφρονα”, αλλά ενορχηστρώθηκε και εκτελέστηκε από τη μεγαλύτερη τρομοκρατική οργάνωση του πλανήτη, τον Λευκό Οίκο, που, μαζί με το αμερικανικό στρατιωτικό επιτελείο, λεηλατούν για δεκαετίες την περιοχή, με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.
Το πολιτικό και στρατιωτικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η αμερικανική πολιτική των επεμβάσεων την τελευταία εικοσαετία, μετά τους πολέμους σε Ιράκ και Αφγανιστάν, είναι σημαντικό, ωστόσο είναι βιαστικές και επομένως αβάσιμες οι αναλύσεις ότι οι ΗΠΑ έχουν χάσει τον έλεγχο ή την θέση της πρώτης παγκόσμιας ιμπεριαλιστικής υπερδύναμης.
Είναι παραπάνω από προφανές ότι είναι γελοίο να κατηγορούν το Ιράν για τρομοκρατία και επεμβατικότητα στο Ιράκ αυτοί που 30 χρόνια εξολοθρεύουν συστηματικά τους λαούς του και 20 χρόνια βρίσκονται εκεί ως δυνάμεις κατοχής. Είναι το ίδιο αστεία η προπαγάνδα σύμφωνα με την οποία το Ιράν αποτελεί απειλή για το Ισραήλ, τη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη και τον στενότερο σύμμαχο των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή.
Η αναβαθμισμένη επιθετικότητα των ΗΠΑ ρισκάρει μια γενικευμένη πολεμική σύγκρουση, με εμπλοκή ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και τοπικών αντιδραστικών κρατών. Αν και η κατάσταση φαίνεται να βαίνει προς εκτόνωση, δεν μπορεί να αποκλειστεί ότι στο άμεσο μέλλον τέτοια επεισόδια θα πυκνώσουν και θα οξυνθούν, με απρόβλεπτες συνέπειες.
Διαβάστε περισσότερα: Όχι στον πόλεμο των ΗΠΑ στο Ιράν και το Ιράκ
