"Αυτό είναι ένα κείμενο - καταγγελία που καμία και κανείς δε θα ήθελε να διαβάζει αυτή τη στιγμή. Καμία και κανείς δεν θα ήθελε διαβάζει για τον ξυλοδαρμό μιας συντρόφισσας από έναν «σύντροφο». Τη στιγμή όμως που ένα τέτοιο γεγονός έλαβε χώρα, όχι απλά θέλουμε να γράψουμε γι’ αυτό, αλλά απαιτούμε να πάρουν άμεσα όλες και όλοι θέση."
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ.
Η 1η Οκτωβρίου έφτασε τελικά στην Καταλονία και, αν και ο Ραχόι επαναλάμβανε ότι δεν θα γινόταν δημοψήφισμα, υπήρξαν κάλπες, ψηφοδέλτια και σειρές αναμονής χιλιάδων Καταλανών. Από το πρωί, δεν σταμάτησαν να εκτυλίσσονται σκηνές βίας έξω από τα σχολεία που ήταν κατειλημμένα από το βράδυ. Οι αστυνομικές δυνάμεις έκαναν αθρόα χρήση δακρυγόνων και πλαστικών σφαιρών ενάντια στις κινητοποιήσεις, τις ανθρώπινες αλυσίδες και τις καθιστικές διαμαρτυρίες σε μια σειρά από πόλεις με τίμημα 830 τραυματίες.
Δε συμμεριζόμαστε το μύθο της τοπικής κυβέρνησης, σύμφωνα με τον οποίο οι καταλανοί αστυνομικοί (Mossos d’esquadra) έγιναν “η αστυνομία-σύμμαχος του καταλανικού λαού” απέναντι στην Εθνοφρουρά (Guardia civil) και την Εθνική Αστυνομία, τις ενισχύσεις που έφτασαν από τη Μαδρίτη. Δεν ξεχνάμε το παρελθόν καταστολής του εργατικού και φοιτητικού κινήματος που έχει στους ώμους της η καταλανική αστυνομία, όπως οι επιθέσεις στις διαδηλώσεις ενάντια στον εκπαιδευτικό νόμο LOU υπό τις οδηγίες της ICV (Ενωμένη Αριστερά στην Καταλονία) κατά τη διάρκεια της τρικομματικής (μαζί με τους σοσιαλιστές,PSC και τη Δημοκρατική Αριστερά, ERC) και ενάντια στη διαδήλωση του κινήματος 15Μ που πραγματοποίησαν αποκλεισμό του τοπικού κοινοβουλίου κατά την ψηφοφορία ενός πακέτου περικοπών τον Ιούνιο του 2011. Δεν είναι “σύντροφος” του κινήματος, τον ίδιο ρόλο καταναγκασμού παίζει. Θα δούμε τη στάση της στη γενική απεργία την Τρίτη.
Διαβάστε περισσότερα: Ανακοίνωση της IZAR για την απεργία στην Καταλονία
ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΙΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ. Ή ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ή ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ.
Παραμονές των εγκαινίων της ΔΕΘ ο Αλέξης Τσίπρας θυμήθηκε τον Ανδρέα Παπανδρέου και ο Μητσοτάκης τον πατέρα του, που όταν χρειάστηκε κυβέρνησε μαζί με την αριστερά. Αυτός ο θίασος σκιών θα ήταν για γέλια και κάτω από άλλες περιστάσεις θα έμοιαζε με φάρσα αν δεν ήθελε να κρύψει την πραγματικότητα της συνέχειας των αντιλαϊκών μέτρων που πρέπει οπωσδήποτε για αυτούς να υλοποιηθούν.
Διαβάστε περισσότερα: Ανακοίνωση της ΟΚΔΕ - ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ για τη ΔΕΘ 2017
Όλοι και όλες στις αντιφασιστικές διαδηλώσεις.
Σάββατο 16 Σεπτέμβρη, 6 μ.μ., Σύνταγμα
Δευτέρα 18 Σεπτέμβρη, 5 μ.μ., μνημείο Φύσσα, Κερατσίνι
Πριν τέσσερα χρόνια, ο αντιφασίστας τραγουδιστής Παύλος Φύσσας δολοφονήθηκε από οργανωμένους ναζί της Χρυσής Αυγής. Δεν ήταν η πρώτη δολοφονική επίθεση των ναζί – αρκεί να θυμηθούμε τη στυγνή δολοφονία του ΣαχζάτΛουκμάν λίγο καιρό νωρίτερα. Ήταν όμως η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Τις επόμενες μέρες, χιλιάδες εργαζόμενοι, νεολαίοι, ντόπιοι και μετανάστες βγήκαν στους δρόμους, μαζικά, οργισμένα και μαχητικά, αρχικά στο Κερατσίνι και σε πολλές πόλεις της χώρας, έπειτα εναντίον των κεντρικών γραφείων της Χρυσής Αυγής στην Αθήνα.
Διαβάστε περισσότερα: Να σβήσουμε τη Χρυσή Αυγή και τον ναζισμό
ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΜΠΟΛΙΒΑΡΙΑΝΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ,
ΤΗΝ ΝΤΟΠΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ!
Οι εξελίξεις στη Βενεζουέλα είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές για το μέλλον της μπολιβαριανής διαδικασίας. Η αντιπολίτευση επιδιώκει να ανατρέψει το καθεστώς Μαδούρο και να ξεμπερδέψει μια για πάντα με τις κατακτήσεις και το συμβολισμό του. Είναι προφανές ότι τίποτα θετικό δεν μπορεί να προκύψει από τη δήθεν δημοκρατική αντιπολίτευση, που προσπαθεί να αντλήσει δημοκρατικό άλλοθι απέναντι στο “αυταρχικό καθεστώς”, συνεπικουρούμενη καθημερινά από τα δυτικά κυρίαρχα ΜΜΕ στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Οι αντιπολιτευόμενοι είναι ένας εσμός από ανθρώπους των πολυεθνικών και των τραπεζών, αυτοεξόριστους του Μαϊάμι, παλιές ελίτ του πετρελαίου που έχουν χάσει εν μέρει τα προνόμιά τους, ανοιχτούς φασίστες, νεαρούς οπλισμένους κουκουλοφόρους τραμπούκους με πρακτικές παραστρατιωτικών συμμοριών. Είναι σε απευθείας επαφή με την Ουάσινγκτον και τους αντιδραστικούς κύκλους της Κολομβίας και άλλων γειτονικών χωρών. Η πολιτική τους δράση συνίσταται στο οικονομικό μποϋκοτάζ απέναντι στο καθεστώς, τη φυγή τεράστιων κεφαλαίων στο εξωτερικό, τον οικονομικό στραγγαλισμό των λαϊκών στρωμάτων και, πιο πρόσφατα, την τρομοκρατία στο δρόμο, τον εμπρησμό πολιτών, τους πυροβολισμούς εναντίον των πιο φτωχών και σκουρόχρωμων. Ειδικά το τελευταίο διάστημα, έχουν αποχαλινωθεί στο πλαίσιο μιας σειράς λιγότερο ή περισσότερο βίαιων πραξικοπημάτων (Βραζιλία, Ονδούρα, Παραγουάη). Η νίκη της αντιπολίτευσης θα σημάνει τη βίαιη καταστολή των εργατικών και λαϊκών κινημάτων και την σφιχτή πρόσδεση της χώρας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Οι απειλές του προέδρου Τραμπ για ανάληψη στρατιωτικής δράσης ενάντια στη Βενεζουέλα δείχνουν το ποιόν της.