ΟΚΔΕ Σπάρτακος

20ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ 30/6,1-2/7

Το 20^ο αντιρατσιστικό φεστιβάλ λαμβάνει χώρα στην Αθήνα, σε μια περίοδο που τα κράτη της Ευρώπης επιλέγουν να ενισχύσουν τα σύνορά τους με πλεονάζουσα ξενοφοβία και μισαλλοδοξία προκειμένου να δικαιολογήσουν την  αυξημένη στρατιωτική παρουσία και να μεταθέσουν το πρόβλημα της καθημερινότητας των καταπιεσμένων στο «διαφορετικό».

Οι παγκόσμιοι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί διαλύουν τις ζωές εκατοντάδων χιλιάδων, και στον απόηχο των επιθέσεών τους, επιλέγουν το πόσο «φιλάνθρωποι» ή «μετριοπαθείς» θα δείξουν ανάλογα με το δημοσκοπικό τους προφίλ. Παράλληλα εξελίσσεται νέο κύμα επιθέσεων των Ταλιμπάν στο βόρειο Πακιστάν εν όψει της γιορτής Ιντ. Στον «χαμένο παράδεισο» της Ευρώπης, οι πρόσφυγες καταλήγουν σε κέντρα κράτησης μακριά από την ελπίδα για ζωή και ευημερία. Το ανθρωπιστικό προσωπείο που χρησιμοποιούν η κυβέρνηση και η πλειοψηφία των ΜΚΟ είναι ψευδεπίγραφο. Τα περιστατικά βίας και αυτοκτονιών σπάνε κάθε πρόσχημα που θέλει να κρατήσει η κυβέρνηση. Η περιθωριοποίηση, η ανέχεια, η αλλοτρίωση στο σημείο του να χάνεται κάθε επίπεδο συνείδησης και ελπίδας για διεκδίκηση, είναι τα όπλα του κεφαλαίου εναντίον των λαών που ξεριζώνονται και μετατρέπονται σε εκμεταλλεύσιμα και αποπροσανατολισμένα στρώματα εργασίας.

Διαβάστε περισσότερα: 20ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ 30/6,1-2/7

Αντιρατσιστική Κινητοποίηση στον Ασπρόπυργο Σάββατο 17/6

Στην περιοχή του Απρόπυργου, εδώ και μήνες διεξάγονται καταφανείς βιαιοπραγίες εις βάρος μεταναστών εργατών γης από φασιστικές ομάδες της περιοχής. Οι ρατσιστικές επιθέσεις έχουν για κίνητρο την συγκάλυψη της μαύρης καθημερινότητας στην εργασία των μεταναστών.

Η δράση των συγκαλυμμένων κάτω από την ανωνυμία φασιστών βρίσκει κατάλυμα στα τοπικά γραφεία της Χρυσής Αυγής. Οι πολλαπλές δολοφονικές επιθέσεις διεξάγονται κάτω από την ανεκτικότητα της Ελληνικής Αστυνομίας, καθώς τα περιστατικά έχουν πολλάκις καταγγελθεί, ενώ το τελευταίο διάστημα οξύνονται.

Οι φασίστες και αυτοί που τους καλύπτουν θέλουν τους μετανάστες σύγχρονους σκλάβους. Δικό μας χρέος να τους ενώσουμε με το συνολικότερο εργατικό κίνημα, και με αντιφασιστικό πρόταγμα να δώσουμε τη μάχη για αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και εργασίας.

Διαβάστε περισσότερα: Αντιρατσιστική Κινητοποίηση στον Ασπρόπυργο Σάββατο 17/6

Με αφορμή τον άδικο χαμό του εντεκάχρονου Μάριου στο Μενίδι και τις φασιστικές επιθέσεις εναντίον των Ρομά

Ο αδίστακτος και κατά συρροή δολοφόνος του μικρού Μάριου, είναι ο καπιταλισμός και το σάπιο κράτος του, αμφότερα εκ γενετής διεφθαρμένα μέχρι το μεδούλι.

Οι Ρομά, ή όπως αλλιώς, είναι μια μειονότητα που διαχρονικά αντιμετώπιζε μία από τις χειρότερες μορφές ρατσισμού, ενώ η πολιτεία ποτέ δεν εφάρμοσε μια ουσιαστική πολιτική για την ένταξή τους, εγκαταλείποντάς τους στο περιθώριο, κοινωνικά αποκλεισμένους σε μέγιστο βαθμό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται τόσο για τους ίδιους όσο και για την υπόλοιπη κοινωνία. Και σα να μην έφτανε αυτό, το σάπιο σύστημα βρήκε και τρόπο να αντλήσει κέρδος από αυτή την περιθωριοποιημένη κοινωνική ομάδα: μετέτρεψε μια μερίδα από αυτούς σε λιανέμπορους του λευκού θανάτου.

Λόγω της ιδιότυπης κοινωνικής τους κατάστασης και του αποκλεισμού που υφίστανται από την εκπαίδευση και τα άλλα βασικά κοινωνικά αγαθά, οι Ρομά είναι ανήμποροι να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις και να προσαρμοστούν στο υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο. Όλα αυτά με τη σειρά τους, σε συνδυασμό με την εδώ και δεκαετίες απαξίωση των παραδοσιακών τους επαγγελμάτων (γανωτές, καλαθοπλέκτες, σιδηρουργοί, χαλκουργοί, τροχιστές,εργάτες γης κλπ.) οδηγούν στο να αδυνατούν ολοκληρωτικά να βρουν διέξοδο προς την ήδη ρημαγμένη αγορά εργασίας, να βρουν τρόπο να κερδίσουν ένα εισόδημα, να βρουν και αυτοί μια θέση στο ήλιο.

Διαβάστε περισσότερα: Με αφορμή τον άδικο χαμό του εντεκάχρονου Μάριου στο Μενίδι και τις φασιστικές επιθέσεις εναντίον...

Όχι «θέμα παιδείας» αλλά πάλης για την κοινωνική απελευθέρωση

Το φετινό Athens Pride λαμβάνει χώρα έναν χρόνο μετά την ψήφιση της επέκτασης του συμφώνου συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια, που αποτελούσε διεκδίκηση χρόνων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Ωστόσο, πολλά σκοτεινά νομικά σημεία, ελλείψεις και περιορισμοί είναι ο τελικός απολογισμός αυτής της καθ’ όλα επίδοξης διαχείρισης της «κυβέρνησης της αριστεράς», μιας που το ανερχόμενο ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα διεκδικεί πολλά περισσότερα, όπως ο πολιτικός γάμος, η παιδοθεσία και η κατοχύρωση της ταυτότητας φύλου κ.ά. Εκτός όμως από τις παραπάνω διεκδικήσεις αστικών ελευθεριών, υπάρχουν και ομάδες που ριζοσπαστικοποιούνται προς μια συνολικότερη ανάδειξη της διαθεματικότητας που έχουν οι κοινωνικοί αγώνες ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση, στη βάση της ταξικότητας. Παρά το ότι τα τελευταία χρόνια, μέσω του Athens Pride, έχει ανοίξει ο διάλογος για τις διεκδικήσεις της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, η διοργάνωσή του από μία αδιαφανή ΜΚΟ, η εμπορευματοποίηση και η ύπαρξη χορηγών, με τρανταχτά παραδείγματα την πρεσβεία των ΗΠΑ αλλά και την ELDORADO (η οποία τελικά, μετά από την κατακραυγή ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, αποχώρησε από τη συνεργασία), έρχονται σε αντίθεση με το πραγματικό νόημα της ημέρας για το ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα, μιας ημέρας μνήμης της εξέγερσης στο Stonewall.

Διαβάστε περισσότερα: Όχι «θέμα παιδείας» αλλά πάλης για την κοινωνική απελευθέρωση