Ο φασισμός τσακίζεται στον δρόμο
Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τους οργανωμένους τραμπούκους της Χρυσής Αυγής το 2013 αφύπνισε το αντιφασιστικό κίνημα στην Ελλάδα. Χιλιάδες εργαζομένων και νεολαίας βγήκαν στον δρόμο μπλοκάροντας την δολοφονική δράση των φασιστών στην πράξη. Σήμερα έχουμε πετύχει την μεγάλη νίκη να έχουμε διαλύσει τον μηχανισμό της Χρυσής Αυγής. Αυτή η νίκη επισφραγίστηκε με την καταδίκη της ηγεσίας της ως εγκληματική οργάνωση. Δεν πρέπει να μας πτοεί η προνομιακή διαχείριση της οποίας χαίρουν τα φυλακισμένα στελέχη της Χρυσής Αυγής, όπως συμβαίνει με την περίπτωση Μιχαλολιάκου που αποφυλακίστηκε ξανά. Ξέρουμε ότι το αστικό κράτος, το δικαστικό σύστημα και η αστυνομία, θα είναι πάντα στο αντίπαλο στρατόπεδο και θα προσπαθούν να διευκολύνουν τους φασίστες όσο δεν υπάρχει μαζικό αντιφασιστικό κίνημα στον δρόμο να τους εμποδίσει.
Μπορεί σήμερα η Χρυσή Αυγή να έχει διαλυθεί, αλλά βλέπουμε την ακροδεξιά να ενισχύεται παντού. Η ακροδεξιά του Τραμπ, της Μελόνι, του Ορμπάν, του AfD, της Λεπέν κλπ είναι ένας σύγχρονος κίνδυνος για τους καταπιεσμένους απανταχού. Ρατσισμός και εθνικισμός, σκληρές αντιμεταναστευτικές πολιτικές, καλλιέργεια πανικού περί διάλυσης της ηθικής και της κοινωνίας από τα τρανς, γκέι και γυναικεία δικαιώματα, μίσος για τους αλλόθρησκους, κοινωνικός κανιβαλισμός που αντικαθιστά την συλλογική έκφραση και διεκδίκηση. Αυτό είναι το πρόταγμα της ακροδεξιάς. Αναμοχλεύουν τα συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας και φαντάζουν αντισυστημικοί σε έναν κόσμο που κυριαρχεί η αδικία και η ανισότητα.
Υπό την πίεση της ανόδου της ακροδεξιάς, και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, υιοθετούν όλο και πιο συντηρητικές αφηγήσεις και πολιτικές. Στην Ελλάδα, η επιρροή της ακροδεξιάς έχει αυξηθεί επίσης, ενώ βλέπουμε εδώ και χρόνια φασίστες να καταλαμβάνουν υπουργικές θέσεις στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Η νομιμοποίηση του ρατσιστικού και εθνικιστικού λόγου, η ψήφιση ακραία ρατσιστικών νόμων προσφέρει το έδαφος για μια ενδεχόμενη επανεμφάνιση φασιστών που θα σκορπά τον φόβο και πάλι. Ακόμα και σήμερα επιβιώνουν μικρές φασιστικές γκρουπες τραμπούκων με δράση σε γειτονιές και μας θυμίζουν ότι πάντα πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση. Τραγικό παράδειγμα αποτελεί η δολοφονία του μετανάστη εργάτη Σιράζ Σαφτάρ τον Αύγουστο του 2023.
Η αύξηση της επιρροής της ακροδεξιάς είναι αποτέλεσμα της καπιταλιστικής σήψης και της αποτυχίας των παραδοσιακών συστημικών κομμάτων που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση ούτε να δώσουν διέξοδο στα προβλήματα των εργαζομένων και της νεολαίας. Είναι ανώφελο λοιπόν να πιστεύουμε ότι θα βάλουμε φρένο σε αυτή την άνοδο, υπερασπιζόμενοι τους ξοφλημένους αστικούς θεσμούς και τα αστικά κόμματα ως το μικρότερο κακό, την στιγμή που αυτοί οι θεσμοί και αυτά τα κόμματα, ευθύνονται για την λιτότητα, για τις σκληρές αντιμεταναστευτικές πολιτικές και για τους πολέμους στη Μέση Ανατολή.
Σήμερα, που βλέπουμε να εξελίσσεται η “τελική λύση” για το παλαιστινιακό, που η βία στο μέτωπο της Ουκρανίας κλιμακώνεται, που τα ευρωπαϊκά κράτη αυξάνουν τις εξοπλιστικές δαπάνες και μπαίνουν σε πολεμική προετοιμασία, που η Μεσόγειος έχει μετατραπεί σε έναν τεράστιο υγρό τάφο των χιλιάδων προσφύγων, που η κλιματική καταστροφή αντιμετωπίζεται ως ευκαιρία για επένδυση, που αναθεωρούνται μια σειρά από κοινωνικά δικαιώματα, μας γίνεται ξεκάθαρο ότι δεν έχουμε κανέναν σύμμαχο στο αστικό μπλοκ.
Στην επέτειο δολοφονίας του Παύλου διαδηλώνουμε, όχι απλώς για να τιμήσουμε την μνήμη ενός ανθρώπου που στάθηκε ενάντια στους χρυσαυγίτες, αλλά και για να κρατήσουμε ζωντανή την μνήμη ότι η ενωτική μαχητική δράση των ταξικών δυνάμεων στον δρόμο είναι αυτή που μπορεί να βάλει φρένο στην φασιστική απειλή. Αυτό είναι το πολύτιμο μάθημα από το αντιφασιστικό κίνημα της προηγούμενης δεκαετίας.
Εμείς, οι εργαζόμενοι/ες, οι μετανάστες/τριες, τα ΛΟΑΤΚΙ, η νεολαία, μόνο εμείς, με την ανεξάρτητη δράση μας μπορούμε να τα βάλουμε με τους φασίστες και τους κανίβαλους αυτού του κόσμου. Ανάμεσα στις μάχες αυτής της περιόδου, είναι και η μάχη για να μην ξανασηκώσει κεφάλι ο φασισμός. Αυτή η μάχη πρέπει να μας βρει ενωμένα, μαχητικά και χωρίς αυταπάτες στον δρόμο.