Παγκόσμια Συνέδρια
Βιβλιοθήκη
Ο Βασίλης Μάγγος πέθανε από πνευμονικό οίδημα!
Όχι, δεν πέθανε, δολοφονήθηκε!
Δολοφονήθηκε γιατί διεκδικούσε, μαζί με χιλιάδες άλλους, το απαράβατο δικαίωμα να αναπνέει χωρίς το ρίσκο να γεμίζουν τα πνευμόνια του με δηλητηριώδη αέρια που «κερνά» καθημερινά την πόλη του Βόλου το «ζωογόνο» εργοστάσιο της ΑΓΕΤ-Lafarge!
Δολοφονήθηκε γιατί δεν έδινε τη συγκατάθεσή του να προστεθεί ως ένας ακόμη αριθμός σ
τους νεκρούς από καρκίνο που (σύμφωνα με ιατρικά δεδομένα) συνεχώς αυξάνονται στον Βόλο!
Δολοφονήθηκε γιατί δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι σέρνεται σιδεροδέσμιο και κακοποιημένο από τις δυνάμεις καταστολής του υπουργείου ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ(!!!) του Πολίτη στα δικαστήρια ένα ακόμη παιδί, του οποίου το φριχτό έγκλημα ήταν ότι διαδήλωσε εναντίον της τσιμεντοβιομηχανίας!
Δολοφονήθηκε γιατί τόλμησε να σηκώσει κεφάλι και να αμφισβητήσει την παντοδυναμία του Δημάρχου Μπέου και του περιφερειάρχη Αγοραστού που αποφάσισαν ότι οι επενδύσεις του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου είναι σημαντικότερες από την υγεία και τη ζωή της εργατικής τάξης και των χαμηλών στρωμάτων!
Δολοφονήθηκε γιατί ο ασφαλίτης που τον παρέδωσε στα ΜΑΤ και ΟΠΚΕ δεν ήταν της ίδιας «κοσμοθεωρίας»!
Δολοφονήθηκε γιατί δεν πληρούσε τα κριτήρια του υποταγμένου!
Στην κηδεία του Βασίλη περίσσευε ο πόνος, η θλίψη, η οργή, η αγανάκτηση, αλλά και το πείσμα και η αποφασιστικότητα. Ο Βασίλης σηματοδοτεί μια νέα εποχή για τον σύγχρονο Βόλο. Είναι ο πρώτος νεκρός εδώ και δεκαετίες στην καθημερινή αναμέτρηση του κινήματος με τις δυνάμεις καταστολής. Είναι ο πρώτος νεκρός εδώ και δεκαετίες στην καθημερινή και αέναη πάλη των καταπιεζόμενων κοινωνικών στρωμάτων, της εργατικής τάξης με το σύστημα, το κεφάλαιο, την άρχουσα τάξη, την ασύδοτη καταστολή. Είναι ο δικός μας νεκρός που επαληθεύει με τον πιο ακραίο τρόπο την κραυγή μας: «Αυτοί μιλάνε για κέρδη και ζημιές, εμείς μιλάμε γι’ ανθρώπινες ζωές». Ο θάνατος του Βασίλη είναι απροσχημάτιστη ταξική δολοφονία!
Όλος αυτός ο κόσμος που συνέρευσε στην κηδεία δεν είχε σκοπό μόνο να πενθήσει τον Βασίλη, που τόσο νωρίς «αποφασίστηκε» να διακοπεί η ζωή του, τα όνειρά του, οι διεκδικήσεις του. Ο κόσμος συνέρευσε για να τιμήσει τον Βασίλη και να του υποσχεθεί πως δεν θα ξεχαστεί. Ο κόσμος ένιωθε βαθιά ανάγκη να δικαιώσει τον Βασίλη και ήταν αποφασισμένος να μην γράψει ένα τέλος αλλά μια συνέχεια.
Ακατανόητη και αδικαιολόγητη η απόφαση της Πρωτοβουλίας Βόλου για την ελευθερία των διαδηλώσεων που ανακοίνωσε στον τύπο ότι η συγκέντρωση και η πορεία που είχε προγραμματισθεί για την Πέμπτη 16/7, από προηγούμενες μέρες, αναβάλλεται(;) λόγω της κηδείας του Βασίλη Μάγγου! Αναβάλλεται όμως η ανάγκη να βρεθούν στο δρόμο εκατοντάδες άνθρωποι μετά τον αποχαιρετισμό του Βασίλη να εκφράσουν το πένθος, τη διαμαρτυρία και, κυρίως, να στείλουν ένα μήνυμα ότι τίποτα δεν τελειώνει εδώ και ότι ο αγώνας συνεχίζεται;
Τόσο η άμετρη βία των δυνάμεων καταστολής ενάντια στους κατοίκους της πόλης του Βόλου που αρνούνται να ανασάνουν καρκινογόνο αέρα, όσο και ο δολοφονικός ξυλοδαρμός του Βασίλη, εντάσσονται σε ένα σχέδιο επίθεσης όλων των θεσμών (δήμος, περιφέρεια, κυβέρνηση) ενάντια στην εργατική τάξη και τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών για τα συμφέροντα μιας πολυεθνικής. Για τον λόγο αυτό διαφωνούμε με την τοποθέτηση κάποιων οργανώσεων που διστάζουν να μιλήσουν ευθέως για αστυνομική δολοφονία, ή που υποβαθμίζουν τη δολοφονία εξομοιώνοντάς τη με μικρότερης κλίμακας περιστατικά μέσα στη γενική αχαλίνωτη καταστολή, το ξύλο και τις συλλήψεις αγωνιστών στις ευρύτερες κινητοποιήσεις των ημερών από τους ένστολους του Χρυσοχοΐδη.
Στο δρόμο δυναμικά και μαχητικά κάνουμε σαφές το μήνυμα:
Βασίλη, θα πολεμάμε μέχρι να νικήσουμε – και ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!
ΟΚΔΕ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ Πυρήνας Βόλου
