Η καπιταλιστική οικονομία είναι θάνατος

Για πρώτη φορά είχαμε πάνω από 100 νεκρούς σε μια μέρα. Η θριαμβολογία της κυβέρνησης για το ότι «τα πάμε πολύ καλύτερα από τις άλλες χώρες της Ευρώπης» έχει γελοιοποιηθεί τελείως. Η σχετική ηπιότητα του πρώτου κύματος στην Ελλάδα είχε εντελώς άλλες αιτίες και δεν είχε σε τίποτα να κάνει με τους υποτιθέμενα καλούς χειρισμούς της κυβέρνησης και των σοφών υπαλλήλων επιστημόνων που τη συμβουλεύουν. Σήμερα, αναλογικά με τον πληθυσμό της, η χώρα δεν υστερεί σε τίποτα σε σχέση τις άλλες καπιταλιστικά ανεπτυγμένες χώρες, που στέλνουν κατά χιλιάδες τους ανθρώπους τους στα νεκροταφεία.

Είναι σαφές ότι το σύστημα υγείας όχι μόνο είναι ανεπαρκές για την πανδημία, αλλά και δεν ενισχύθηκε καθόλου κατά τους μήνες που μεσολάβησαν από το πρώτο κύμα του ιού και το εξαντλητικό lockdown. Είναι σαφές ότι τα αραιά και κατάμεστα ΜΜΜ είναι παγίδες θανάτου. Όλα αυτά έχουν να κάνουν με τις τρομακτικές διαστάσεις που πήρε η επιδημία και με τις εκατόμβες των νεκρών. Όμως, υπάρχει κάτι βαθύτερο από όλα αυτά. Ο καπιταλισμός μας τρίβει στη μούρη ότι η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία σημασία σε σχέση με τα κέρδη των αφεντικών.

 Εκτός από την εστίαση και το λιανεμπόριο με φυσική πελατεία, ουσιαστικά καμία επιχείρηση δεν έχει κλείσει. Όλες οι μεγάλες μονάδες παραγωγής, η βιομηχανία, τα μεγάλα καταστήματα (για παραγγελίες μέσω διαδικτύου), οι υπηρεσίες, τα ξενοδοχεία, όλα λειτουργούν κανονικά. Η τηλεργασία περισσότερο παρέχει ευελιξία και ανακουφίζει τους εργοδότες από το κόστος των υποδομών παρά αποτρέπει τον συνωστισμό. Την ίδια στιγμή, κυβέρνηση και ΜΜΕ ρίχνουν κυνικά την ευθύνη στις άσκοπες μετακινήσεις των νέων ή στους διαδηλωτές που απειθαρχούν στις αδιανόητες αυταρχικές απαγορεύσεις, που ήρθαν για να μείνουν ενόψει των κοινωνικών εκρήξεων που θα φέρει η υγειονομική και οικονομική κρίση.

Το πρωί, οι δρόμοι είναι γεμάτοι από ανθρώπους που πάνε στη δουλειά τους, για να μη διαταραχθεί η ομαλότητα της καπιταλιστικής οικονομίας. Το βράδυ, χιλιάδες αστυνομικοί κυνηγάνε όσους κυκλοφορούν κατά μόνας, έστω κι αν δεν δημιουργούν κανενός είδους συνωστισμό.

Η πανδημία δεν πρόκειται να ελεγχθεί με αυταρχικούς περιορισμούς των προσωπικών μετακινήσεων. Δεν πρόκειται να ελεγχθεί εάν δεν διακοπεί αυτό που καθορίζει τον μεγάλο όγκο της κοινωνικής ζωής στον καπιταλισμό: η καπιταλιστική παραγωγή και οικονομία. Η κυβέρνηση προτιμά να στείλει χιλιάδες ανθρώπους στον θάνατο, παρά να το κάνει αυτό. Οι μόνοι που μπορεί να το επιβάλει, είναι η εργατική τάξη. Η εργατική τάξη που κρατά όρθια την κοινωνία.

–          Να σταματήσει άμεσα όλη η παραγωγή που δεν είναι κοινωνικά απαραίτητη βραχυπρόθεσμα.

–          Πλήρεις αποδοχές για όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες που είναι σε παύση.

–          Κανένας συμψηφισμός των ημερών παύσης ή των αδειών ειδικού σκοπού με τις κανονικές άδειες των εργαζομένων.

–          Όχι στην καταστολή της πολιτικής δραστηριότητας.

–          Γενική απεργία για την υπεράσπιση της ζωής μας.