Αυτός ο πρώτος γύρος των βουλευτικών εκλογών έφερε το αναμενόμενο αποτέλεσμα, που στην πραγματικότητα προδιαγράφηκε από την επιλογή του Μακρόν να διαλύσει τη Εθνοσυνέλευση για μια προεκλογική καμπάνια που εκφράστηκε: με 33 % για το Rassemblement national (RN) μαζί με τους Républicains του Ciotti (σχεδόν 10,6 εκατομμύρια ψήφους, όχι περισσότερες από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών του 2022). Καμία έκπληξη, αλλά όμως μια βρώμικη μυρωδιά από τα ίδια … Γιατί οι Λεπέν-Μπαρντελά, και η κλίκα των δισεκατομμυριούχων τους, είναι η χειρότερη εκδοχή της εργοδοτικής και ρατσιστικής πολιτικής του Μακρόν. Ας μην απευθυνόμαστε υποτιμητικά στους ψηφοφόρους των λαϊκών τάξεων που παρασύρθηκαν από την οργή τους εναντίον του Μακρόν. Ας μην απευθυνόμαστε υποτιμητικά σε όσους ξεχνούν ότι οι πλούσιοι μπορούν να βρουν αρκετούς προέδρους για να τους υπηρετήσουν!
Μια άκρα δεξιά … ακραία εργοδοτική
Το λούστρο της κοινωνικής δημαγωγίας του Μπαρντελά ξέφτισε γρήγορα: δεν θα αυξηθεί κανένας μισθός ή σύνταξη, δεν θα μειωθεί ο ΦΠΑ και η συνταξιοδότηση θα πάει μάλλον στα 66 χρόνια! Προγραμματικά, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από τη συνέχιση και ενίσχυση των πολιτικών του Μακρόν, με ακόμη πιο ρατσιστικές αποχρώσεις: μεταξύ άλλων, εναντίον όσων γεννήθηκαν από ξένους γονείς. Όλα όσα δεν κοστίζουν ούτε δεκάρα στους εργοδότες και, αντιθέτως, μπορούν να τους αποφέρουν κέρδη, εάν οι εργαζόμενοι αφεθούν να τους ξεγελάσει αυτό το βρώμικο παιχνίδι της διαίρεσης ανάλογα με την καταγωγή, το χρώμα του δέρματος ή το φύλο. Ωστόσο εργαζόμενοι, ας ενωθούμε!
Θα πολεμήσουμε την ακροδεξιά μαζί με τον Μακρόν και τον Ατάλ; Μαζί με αυτούς που ξυλοκοπούσαν τα κίτρινα γιλέκα και υπερασπίστηκαν τη συνταξιοδοτική αντιμεταρρύθμιση;
Αυτές οι εκλογές σημαδεύτηκαν από την κατάρρευση των μακρονιστών, οι οποίοι ήρθαν τρίτοι με 20%. Τους άξιζε. Να όμως που παρευθύς οι Μελανσόν, Ολάντ, Γκλυκσμάν, Τοντελιέ, όλα τα στελέχη αυτής της αριστερής εκλογικής συμμαχίας (που συγκέντρωσε το 28% των ψήφων), αποσύρθηκαν άρον – άρον υπέρ μακρονιστών υποψηφίων, στις περιφέρειες όπου προηγούνται των υποψηφίων του ΝΛΜ. Και έτσι λοιπόν θα φτάσουμε στο σημείο να ψηφίσουμε την πρώην πρωθυπουργό του Μακρόν Élisabeth Born! «Για να αλλάξουμε τα πάντα», όπως λέει το πρόγραμμα του Νέου Λαϊκού Μετώπου; Θα έπρεπε μάλλον να κάνουμε με ένα «Ρεπουμπλικανικό Μέτωπο». Από την πλευρά των μακρονιστών όμως δεν υπήρξε καμιά ανταπόδοση! Οι μακρονιστές συνεχίζουν, από κοινού με τη δεξιά και την ακροδεξιά, την εκστρατεία συκοφαντίας ενάντια στην France insoumise (Ανυπότακτη Γαλλία) και γενικότερα ενάντια σε όλους εκείνους που αντιμετωπίζονται ως αντισημίτες επειδή υποστηρίζουν τον παλαιστινιακό λαό απέναντι στην αποικιοκρατική και σιωνιστική πολιτική της ακροδεξιάς κυβέρνησης του Ισραήλ. Τί είδους κομματικές κοπτορραπτικές πρόκειται να λάβουν χώρα στο χρονικό διάστημα μέχρι το δεύτερο γύρο; Οι άνευ αρχών πολιτικάντικες συμμαχίες θα πάρουν και θα δώσουν. Όποιος κι αν είναι ο μελλοντικός πρωθυπουργός, θα είναι εναντίον μας!
Καμία ψήφος στον Μακρόν ή στον Μπαρντελά!
Για αυτόν τον δεύτερο γύρο της 7ης Ιουλίου, λέμε «Ούτε μία ψήφος στο RN της Λεπέν ή στον μακρονισμό», αλλά ούτε και την παραμικρή εμπιστοσύνη στις εκλογικές υποσχέσεις της θεσμικής αριστεράς. Ωστόσο, όπου μια υποψηφιότητα της Ανυπότακτης Γαλλίας (LFI) ή του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος (PCF) θα στέκεται απέναντι σε υποψήφιο/α της RN, ή όπου, κατ’ εξαίρεση, μια υποψηφιότητα από άλλα αριστερά κόμματα θα το δικαιολογεί, εμείς θα καλούμε να υπερψηφιστούν αυτές οι υποψηφιότητες. Όχι γιατί έχουμε καμία εμπιστοσύνη στην πολιτική που θα ακολουθήσει η εκλογική συμμαχία που εκπροσωπεί το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, αλλά ως εκδήλωση αλληλεγγύης προς τους ψηφοφόρους που επέλεξαν αυτές τις υποψηφιότητες και που συχνά είναι σύντροφοί μας στους αγώνες.
Το μέλλον βρίσκεται στους αγώνες μας
Η άκρα αριστερά – παντού παρούσα – συγκέντρωσε 367.158 ψήφους, που στήριξαν τις δικές μας υποψηφιότητες καθώς και της Lutte Ouvrière. Αυτή η επίδοση είναι προς το παρόν μικρή αλλά ουσιαστική. Είναι σημαντικό φωνές που δείχνουν τον δρόμο για να ξεπεραστεί το εκλογικό και θεσμικό αδιέξοδο, να επιβεβαιώνουν ότι ο κόσμος της εργασίας μπορεί να υπολογίζει μόνο στους αγώνες του! Πέρα από την ψήφο μας σε αυτές τις βουλευτικές εκλογές, το επείγον για την οργάνωσή μας είναι η απάντηση στις αντικοινωνικές και ρατσιστικές πολιτικές, μια ρωμαλέα και ενωμένη απάντηση μέσα στους χώρους δουλειάς και στο δρόμο. Για να ζήσουν και όχι απλώς να επιβιώσουν, οι Γάλλοι ή οι μετανάστες εργαζόμενοι, μέλη της ίδιας τάξης. Όλοι εμείς που δουλεύουμε, εμείς και αποφασίζουμε! Η επανάσταση επείγει!
Δελτίο τύπου του NPA–Révolutionnaires, 1η Ιουλίου 2024