Παγκόσμια Συνέδρια
Το Athens pride πραγματοποιείται στον απόηχο των Ευρωκλογών του 2024 όπου διάφορες ρατσιστικές, ομοφοβικές και κάθε είδους συντηρητικές φωνές βρήκανε έκφραση στα ψηφοδέλτια της ακροδεξιάς. Ολόκληροι εκλογικοί συνδυασμοί διαμόρφωσαν την πολιτική τους πλατφόρμα πάνω στα συνθήματα κατά της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Το γεγονός αυτό τονίζει ότι ο αγώνας για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα και την ορατότητα παραμένει επίκαιρος και επιτακτικός.
Η κατοχύρωση της νομικής ισότητας στο γάμο, είναι σημαντική νίκη. Είναι βέβαιο ότι λύνει χρόνια προβλήματα – μιας μερίδας τουλάχιστον της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, σε καμία περίπτωση όλης – και θα βοηθήσει πρακτικά την καθημερινότητα πολλών ατόμων. Όμως δεν αποτελεί λόγο για εφησυχασμό. Εντός ΝΔ ανακύπτουν έντονες αντιδράσεις. Ακόμα και η πλειοψηφία που ψήφισε υπέρ, μετά από «φροντιστήρια» για τα κοινωνικά δικαιώματα, έπραξε έτσι κάτω από απειλές και κομματικές υποσχέσεις. Πρόκειται για μια κυβέρνηση που δεν την ενδιαφέρει η κοινωνική αλλαγή αλλά η επιφανειακή καταγραφή της σαν υπερασπιστή των δικαιωμάτων εντός της ΕΕ. Η μεταρρύθμιση είναι πλέον η αιχμή του δόρατος των ακροδεξιών φωνών αυτής της κοινωνίας. Η στάση αποχής του ΚΚΕ και η επαίσχυντη επιχειρηματολογία που προηγήθηκε δυσφημεί την αλληλεγγύη που έχουν δείξει διαχρονικά οι οργανώσεις της αριστεράς στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, και ψαρεύει στα συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας που το ΚΚΕ προσπαθεί να εκπροσωπήσει. Από αυτή την στάση εμείς, διαχωριζόμαστε πλήρως.
Η κυβέρνηση της ΝΔ δεν μπορεί να είναι σύμμαχος της κοινότητας έχοντας δείξει το σκληρό της πρόσωπο, νεοφιλελεύθερο και αυταρχικό, που διαλύει εργασιακά δικαιώματα, απαξιώνει την καθημερινή επιβίωση της εργατικής τάξης με την ακρίβεια και τον πληθωρισμό, διαλύει τη δημόσια υγεία, ιδιωτικοποιεί τις συγκοινωνίες με καταστροφικά αποτελέσματα (τα Τέμπη είναι το τελευταίο και πιο τραγικό παράδειγμα) και την ενέργεια, ενώ με τους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση και την έλευση των ιδιωτικών Πανεπιστημίων αποκλείει χιλιάδες νέους από το δημόσιο πανεπιστήμιο. Η απαξίωση της εργασιακής προοπτικής και της δύναμης των εργαζομένων έχει δυσανάλογες συνέπειες στα ΛΟΑΤΑΚΙ εργαζόμενα άτομα που είναι έκθετα σε εργασιακές διακρίσεις, σεξιστικές, ομοφοβικές και τρανσφοβικές συμπεριφορές και επιθέσεις.
Το ίδιο το αστικό κράτος στρέφεται ενάντια στα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, στις ζωές και τα σώματα που περιθωριοποιεί και θεωρεί ότι αξίζουν λιγότερο. Η αστική δικαιοσύνη έχει αφήσει έξω τους μπάτσους που συμμετείχαν στη δολοφονία του Ζακ και αναμένεται η απόφαση για τους υπόλοιπους κατηγορούμενους. Έριξε στα μαλακά τον Λιγνάδη. Κάνει πλάτη στους γυναικοκτόνους ανοίγοντας το δρόμο για μελλοντικούς επίδοξους κακοποιητές. Η αστυνομία δολοφόνησε τον δεκαεξάχρονο Κώστα Φραγκούλη για είκοσι ευρώ βενζίνη. Δολοφονεί πρόσφυγες στα σύνορα με τις παράνομα push backs. Χτυπάει τις καταλήψεις των φοιτητών και δαιμονοποιεί το φοιτητικό κίνημα. Η αστυνομία, που ως θεσμός καταστολής της αστικής τάξης έχει καταγγελθεί για βία από μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, δεν έχει καμιά θέση στην παρέλαση. Η παρουσία της αστυνομίας στο pride απαξιώνει την ιστορία των αγώνων της κοινότητας, και εξωραΐζει τον αυταρχισμό του αστικού κράτους και της κυβερνητικής πολιτικής. Δεν ξεχνάμε ότι το Stonewall ξεκίνησε με αφορμή την αστυνομική καταστολή…
Το φετινό Pride θα πρέπει επίσης να είναι αφορμή για να εκφράσουμε την οργή μας για το pink washing (ροζ ξέπλυμα) που επιχειρεί να κάνει το Ισραήλ στην δολοφονική του δράση. Ακόμα και σήμερα παρουσιάζεται ως ο φάρος της δημοκρατίας, του προοδευτισμού και τον δικαιωμάτων, μια χώρα ασφαλής για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα ενώ ταυτόχρονα διεξάγει μια γενοκτονία. Είναι αναγκαίο να μπλοκάρουμε την συμμετοχή της ισραηλινής και της αμερικάνικης πρεσβείας στην διοργάνωση. Όχι στο όνομά μας! Στεκόμαστε στο πλάι της Παλαιστίνης και διεκδικούμε την απεμπλοκή της Ελλάδας από αυτό το έγκλημα.
Στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος οι διακρίσεις απέναντι στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα δεν αίρονται και όσο υπάρχει και κυριαρχεί το σύστημα αυτό δεν θα σταματήσει η καταπίεσή, όσο και αν χορηγοί -πολυεθνικές επιχειρήσεις και κρατικοί θεσμοί- χρησιμοποιούν το pride για ροζ ξέπλυμα και προσπαθούν να το από – πολιτικοποιήσουν.
Το Pride είναι μια μέρα αγώνα και γιορτής! Είναι η μέρα που δηλώνουμε συλλογικά την υπερηφάνεια μας για αυτό που είμαστε ενάντια σε ό,τι και όποιον μας θέλει στο περιθώριο, φοβισμένα ή διωκόμενα. Ενάντια και σε όσους θέλουν να εκμεταλλεύονται τους αγώνες που έχουμε δώσει για να ξεπλύνει απάνθρωπες πολιτικές. Είναι μέρα υπενθύμισης των αγώνων που έχουν προηγηθεί και έμπνευσης για τους αγώνες τους οποίους θα οικοδομήσουμε μέχρι την ολοκληρωτική απελευθέρωση. Η πορεία με τις χιλιάδες κόσμου δείχνει πόσο έχουν αλλάξει οι συνειδήσεις σε σχέση με το παρελθόν.
Γι’ αυτό είναι αναγκαίο ένα Pride μακριά από χορηγούς και κρατικούς φορείς. Υπάρχει ανάγκη μιας εναλλακτικής πρότασης, ενός αυτοοργανωμένου και κινηματικού Pride στην Αθήνα. Ως ΟΚΔΕ Σπάρτακος θα συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις σ’ αυτή την κατεύθυνση, αναγνωρίζοντας ότι η σημερινή εργατική τάξη και νεολαία είναι πιο πολύχρωμη και πολυεθνική στο εσωτερικό της από κάθε άλλη φορά στην ιστορία της.
