Βιβλιοθήκη
Παγκόσμια Συνέδρια
Η κυβέρνηση υπέβαλε στους «θεσμούς» την πρότασή της για την κατεδάφιση του ασφαλιστικού συστήματος. Αν και πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι δεν είναι η τελική και ότι η τελική εκδοχή θα είναι ακόμα χειρότερη, αυτή η πρόταση είναι ένα πραγματικό έγκλημα εις βάρος των τάξεων που υφίστανται εκμετάλλευση, το οποίο διαπράττεται χωρίς αιδώ και σερβίρεται με περιτύλιγμα κοινωνικής ευαισθησίας.
Είναι απίστευτα προκλητική η στάση των στελεχών της κυβέρνησης, που με περίσσιο θράσος επαναλαμβάνουν διαρκώς ότι δεν πρόκειται να υπάρξει μείωση των συντάξεων.
Είναι μεγάλη κοροϊδία η επανάληψη του σήριαλ των «σκληρών διαπραγματεύσεων» με τους «Θεσμούς», η απαίτηση για συστράτευση στην «εθνική προσπάθεια» για τη «σωτηρία του ασφαλιστικού».
Είναι εκτός ορίων ανοχής οι προκλητικές τοποθετήσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ «να βγει ο κόσμος στους δρόμους για το ασφαλιστικό –κι εμείς τα ίδια υποστηρίζουμε», να βαφτίζεται αυτό το έκτρωμα «ταξικά μεροληπτικό προς όφελος των φτωχών νέο ασφαλιστικό σύστημα»!
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ βρίσκεται μπροστά στη μεγαλύτερη πρόκληση της σύντομης ζωής της. Αν καταφέρει να περάσει το νέο νόμο, που μετατρέπει τη σύνταξη σε προνοιακό επίδομα, θα έχει κερδίσει την πολυπόθητη εμπιστοσύνη της ΕΕ και της ελληνικής άρχουσας τάξης, αφού θα έχει καταφέρει ένα μεγάλο πλήγμα στα εργατικά δικαιώματα και στον ταξικό συσχετισμό.
Το τελευταίο διάστημα, έχουμε δει να εξελίσσεται μια πολυμέτωπη και πολυπρόσωπη ιδεολογική επίθεση οποία έχει στόχο και να εξαλείψει τις όποιες τελευταίες αντιστάσεις εντός ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και να δώσει επιχειρήματα στο στρατό των προθύμων απολογητών.
Τα επιχειρήματα είναι περίπου τα εξής:
- Επιχειρήματα «Αντικειμενικότητας του Προβλήματος». Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδέχεται την λογική της «παθογένειας» και της «μη βιωσιμότητας». Αγνοούνται σκόπιμα τα βασικά πραγματικά προβλήματα του ασφαλιστικού, όπως το πρόβλημα της εκτίναξης της ανεργίας σε δυσθεώρητα ύψη, η ραγδαία μείωση των μισθών, οι «ευέλικτες» μορφές απασχόλησης και τα πεντάμηνα των ΕΣΠΑ, η περικοπή της κρατικής επιχορήγησης προς τα Ταμεία, οι διαρκείς μειώσεις των εργοδοτικών εισφορών, η μνημονιακή ασφυξία των Ταμείων Επικουρικής Ασφάλισης με την κατάργηση των κοινωνικών πόρων, η έκρηξη της ανασφάλιστης και «μαύρης» εργασίας, οι «αναπτυξιακές» και μόνιμες εισφοροαπαλλαγές του κεφαλαίου. Όλα αυτά είναι εκτός ατζέντας. Στην πραγματικότητα, είναι τα Μνημόνια που έδωσαν τη χαριστική βολή στο ασφαλιστικό σύστημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει οριστικά προσχωρήσει στην άποψη: «τι άλλο μπορούμε να κάνουμε τώρα, εκτός από μια νέα σφαγή των συντάξεων;»
- Επιχειρήματα που πατούν στην πραγματικότητα, μόνο και μόνο για να απαντήσουν: «Τhere Ιs Νo Alternative».
Ένα σοβαρό πρόβλημα του ασφαλιστικού είναι πράγματι ότι φαγώθηκαν τα λεφτά των ταμείων. 38 δισεκατομμύρια ήταν τα αποθεματικά όταν μπήκαμε στην κρίση. Θα έπρεπε να έχουμε 100, αλλά είχαμε μόνο 38, γιατί τα ασφαλιστικά ταμεία ήταν αναγκασμένα για χρόνια να καταθέτουν σε άτοκες καταθέσεις όλα τα διαθέσιμά τους. Και σαν μην έφτανε αυτό, δόθηκε και η χαριστική βολή με το PSI, που ουσιαστικά εξανέμισε ό,τι είχε απομείνει.
Όμως, αυτή η παραδοχή καταλήγει στο αναμασημένο, αλλά πάντα χυδαίο, επιχείρημα ότι τώρα δεν έχουμε χρήματα να πληρώσουμε συντάξεις. Αντίθετα, έχουμε μνημονιακές υποχρεώσεις να διαχειριστούμε, άρα τι άλλο μπορούμε να κάνουμε; Δηλαδή, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ θέλει να ξεχάσουμε και να διαγράψουμε όχι μόνο όλα όσα έχουν κλαπεί διαχρονικά από τα Ταμεία, αλλά και το γεγονός ότι στη διαχρονική λεηλασία των αποθεματικών των Ταμείων έχουν προστεθεί σήμερα και οι συνέπειες των Μνημονίων, οι οποίες έχουν στερήσει από το 2010 έως το 2015 το Ασφαλιστικό Σύστημα από πόρους δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ.
Η σφαγή των συντάξεων. Οι παλιοί συνταξιούχοι και τα μεγάλα ψέματα.
Ψέμα Νο 1: Δεν θα μειωθούν οι κύριες συντάξεις
Στόχος της Κυβέρνησης είναι να τηρηθούν οι δεσμεύσεις της από το τρίτο μνημόνιο για μείωση των συνταξιοδοτικών δαπανών κατά 1,8 δις ευρώ το 2016, προκειμένου να τα δώσει στους δανειστές για την αποπληρωμή δημοσίου χρέους. Είναι απορίας άξιο πώς μπορεί να ισχυρίζεται ότι δεν θα γίνουν μειώσεις στις συντάξεις, αφού έχει ήδη εγγραφεί στον ψηφισμένο προϋπολογισμό του 2016 η μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά 1,8 δις.
Ψέμα Νο 2: Δεν θα μειωθούν οι κύριες συντάξεις για τους συνταξιοδοτημένους μέχρι 31/12/2015
Τι λέει η κυβέρνηση ότι πρόκειται να γίνει; Θα επανυπολογιστούν οι συντάξεις όλων, μαζί και των 2.707.000 νυν συνταξιούχων, με βάση τα νέα δεδομένα του νέου νόμου. Με τον επανυπολογισμό οι συντάξεις, φυσικά, θα μειωθούν. Όμως, δεν θα περικοπούν τα χρήματα. Η διαφορά ανάμεσα στην παλαιά σύνταξη και τη νέα σύνταξη θα ονομαστεί «προσωπική διαφορά» και θα συνεχίσει να καταβάλλεται στους παλαιούς συνταξιούχους μέχρι το 2018.
Τι θα συμβεί στην πραγματικότητα; Θα αλλάξει η μηνιαία εκκαθάριση. Σύνταξη θα ονομάζεται πλέον μόνο το νέο μειωμένο ποσόν. Το υπόλοιπο θα ονομαστεί «προσωπική διαφορά». Η προσωπική διαφορά θα καταβάλλεται, αλλά μπορεί να περικοπεί ανά πάσα στιγμή, ακόμη και πριν το 2018. Αλλιώς δεν εξηγείται γιατί η κυβέρνηση θα μπει στον τεράστιο κόπο να επανυπολογίσει 2.707.000 συντάξεις, μια προσπάθεια που απαιτεί και χρόνο και μηχανισμό τον οποίο δεν έχει. Γιατί να επανυπολογίσει τις ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις, αν δεν σκοπεύει να τις περικόψει;
Επιπλέον, παρά τις προσπάθειες των κάθε λογής κυβερνητικών να διαβεβαιώσουν ότι η προσωπική διαφορά δεν πρόκειται να περικοπεί μετά το 2018, από το προσχέδιο του νόμου δεν προκύπτει κάτι τέτοιο. Αντίθετα, διατυπώνεται ότι «το επιπλέον ποσό εξακολουθεί να καταβάλλεται στον δικαιούχο ως προσωπική διαφορά, απομειούμενη μέχρι την τελική αντιστοίχιση με τις συντάξεις όσων θα συνταξιοδοτηθούν μετά τη θέση σε ισχύ του νόμου αυτού.» Είναι απολύτως σαφές ότι πρόκειται για σταδιακή περικοπή της προσωπικής διαφοράς μετά το 2018. Το παραδέχτηκε και ο Κατρούγκαλος στη συνέντευξή του στην Αυγή, όπου μίλησε για μεταβατική διατήρηση μιας προσωπικής διαφοράς για μια τριετία. Γι’ αυτό και οι κυβερνητικοί παράγοντες, επιχειρώντας να αποκρύψουν το γεγονός της μείωσης των συντάξεων, έχουν καταλήξει σε γελοία επιχειρήματα, όπως ότι το 2018 θα έχει έρθει η ανάπτυξη, θα γίνει αύξηση της εθνικής σύνταξης, η οποία θα ανεβαίνει όσο ανεβαίνει το ΑΕΠ, και άρα με αυτό τον τρόπο θα γίνουν ακόμα και αυξήσεις των συντάξεων, και όχι μειώσεις!
Και βέβαια, μέχρι το 2018 «ποιος ζει (και ποια κυβέρνηση) και ποιος πεθαίνει»!
Ψέμα Νο 3: Το ΕΚΑΣ θα αντικατασταθεί με κάτι άλλο
Ένας σοβαρός τρόπος μείωσης της σύνταξης των παλαιών συνταξιούχων είναι η μείωση-εξάλειψη του ΕΚΑΣ: από 1/1/2016, δεκάδες χιλιάδες συνταξιούχοι σταματούν να παίρνουν αυτό το επίδομα, λόγω αυστηροποίησης των εισοδηματικών κριτηρίων. Κάθε χρόνο θα γίνεται επανεξέταση του αριθμού των δικαιούχων. Το ΕΚΑΣ θα καταβάλλεται μέχρι το τέλος του 2019, και από 1/1/2020 καταργείται. Οι χαμηλοσυνταξιούχοι που σήμερα το δικαιούνται είναι περίπου 200.000.
Η δήλωση Κατρούγκαλου (συνέντευξη τύπου 8/1) ότι «εμείς προχωρούμε στη σταδιακή αντικατάσταση του ΕΚΑΣ από την εθνική σύνταξη» (!!!) μόνο ανησυχία μπορεί να προκαλέσει για το μέλλον της ίδιας της εθνικής σύνταξης και τη χορήγησή της χωρίς εισοδηματικά κριτήρια (όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση).
Νέοι συνταξιούχοι: η μεγάλη σφαγή
Δεν πρόκειται για συνταξιούχους του μακρινού μέλλοντος. Είναι αυτοί που θα κάνουν αίτηση για συνταξιοδότηση από 1/1/2016.
Γι’ αυτούς, η κυβέρνηση παραδέχεται ότι θα υπάρξουν μειώσεις.
Ελπίζει, όμως, να μην υπάρξουν σύντομα πολλοί νέοι συνταξιούχοι, αφού τα αυξημένα όρια ηλικίας και οι αυξημένες ποινές κάνουν απαγορευτική την πρόωρη συνταξιοδότηση, ακόμα και για τους λίγους που και με το νέο νόμο διατηρούν το δικαίωμα αυτό (αυτούς, δηλαδή, που είχαν κατοχυρώσει και το όριο ηλικίας και τα χρόνια υπηρεσίας μέχρι 31/7/2015).
α. Συνολικά, για τους συνταξιοδοτούμενους από 1/1/2016, στο λεγόμενο ανταποδοτικό μέρος της σύνταξης, μειώνεται δραστικά ο συντάξιμος μισθός, αφού θα υπολογίζεται όχι με βάση την καλύτερη μισθοδοτική πενταετία των τελευταίων 10 εργάσιμων χρόνων, όπως ισχύει τώρα, αλλά με βάση τον μέσο όρο των μηνιαίων αποδοχών στο σύνολο του εργασιακού βίου, με διαγραφή του τελευταίου έτους! Η μεγάλη περικοπή συμπληρώνεται με τα νέα μειωμένα ποσοστά αναπλήρωσης (ποσοστό αναπλήρωσης είναι εκείνο το ποσοστό του μισθού που μεταφέρεται στη σύνταξη).
Με βάση πρώτους υπολογισμούς, η τελική σύνταξη για όσους συνταξιοδοτηθούν μετά την 1/1/2016 θα είναι μειωμένη από 15% έως και 30%. Πρόκειται για σφαγή των λεγόμενων νέων συνταξιούχων.
Ιδιαίτερα για τη νέα γενιά των ανέργων και ελαστικά εργαζόμενων, ο υπολογισμός του λεγόμενου ανταποδοτικού τμήματος της σύνταξης με βάση το σύνολο του εργασιακού βίου θα σημαίνει ψίχουλα.
Τραγικό είναι το παράδειγμα που ανέφερε ο Γ. Ρωμανιάς στη συνέντευξή του στις 9/1: εργαζόμενος με 15 χρόνια δουλειάς (ασφάλισης δηλαδή, γιατί οπωσδήποτε θα έχει και χρόνια ανασφάλιστης εργασίας) και συντάξιμο μισθό 1000 ευρώ θα πάρει σύνταξη (αναλογική) μόλις 120 ευρώ!
β. Στο ανταποδοτικό μέρος της σύνταξης έρχεται να προστεθεί η «εγγυημένη από το κράτος» εθνική σύνταξη πείνας, ύψους 384 ευρώ.
«Η Εθνική Σύνταξη αποσκοπεί στην αντιμετώπιση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού και δεν χρηματοδοτείται από ασφαλιστικές εισφορές, αλλά απευθείας από τον κρατικό προϋπολογισμό» (σελ.13).
Αυτή η εθνική σύνταξη όμως δεν θα είναι για όλους.
Μπορεί η κυβέρνηση να ισχυρίζεται ότι θα τη δώσει χωρίς εισοδηματικά κριτήρια αλλά σε όλη την ΕΕ, όπου υπάρχει «εθνική σύνταξη», δίνεται με εισοδηματικά κριτήρια και έχει χαρακτήρα προνοιακού επιδόματος. Ομολογία γι’ αυτό, εξάλλου, είναι η δήλωση Κατρούγκαλου (συνέντευξη τύπου 8/1): «εμείς προχωρούμε στη σταδιακή αντικατάσταση του ΕΚΑΣ από την εθνική σύνταξη, που έχει ακριβώς τον ίδιο σκοπό. Να προστατεύσει τους ηλικιωμένους από τη φτώχεια και τον αποκλεισμό».
Από το ίδιο το σχέδιο νόμου (άρθρο 7) προκύπτει ότι:
- «Η Εθνική Σύνταξη καταβάλλεται σε όλους, όσοι διαμένουν νόμιμα στην Ελλάδα για τουλάχιστον δεκαπέντε (15) έτη, μεταξύ του 15ου και του 67ου έτους της ηλικίας τους.
- «Το ποσό της μειώνεται για τους συνταξιούχους λόγω γήρατος κατά 1/40 για κάθε χρόνο που υπολείπεται των σαράντα (40) ετών διαμονής στην Ελλάδα, μεταξύ του 15ου και του 67ου έτους της ηλικίας».
- «Η μείωση της εθνικής σύνταξης προκειμένου για τους ασφαλισμένους που λαμβάνουν μειωμένη σύνταξη γήρατος ανέρχεται σε 1/200 για κάθε μήνα που υπολείπεται για τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας πλήρους συνταξιοδότησης».
Συμπέρασμα: Ολόκληρη η εθνική σύνταξη, καταβάλλεται στα 67!
Οι επικουρικές και η προεξοφλημένη δραστική περικοπή τους
Σε όλες τις τοποθετήσεις των κυβερνητικών στελεχών, ενώ επαναλαμβάνεται (ψευδώς) ότι δεν θα περικοπούν οι κύριες συντάξεις, θεωρείται δεδομένη η περικοπή των επικουρικών. Οι επικουρικές αντιμετωπίζονται περίπου ως είδος πολυτελείας, λες και δεν αποτελούν κομμάτι της σύνταξης, αλλά κάτι «έξτρα», κάτι τις το επιπλέον.
Στα επικουρικά ταμεία λοιπόν, το σχέδιο είναι η εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος, που αλλάζει όνομα και μετονομάζεται σε «κανόνα βιωσιμότητας». Αυτό σημαίνει δραστικές μειώσεις. Προβλέπεται επίσης ότι η παροχή των επικουρικών συντάξεων θα εξαρτάται από τα δημογραφικά δεδομένα (άρθρο 50), δηλαδή όσο περισσότεροι οι συνταξιούχοι, τόσο μικρότερο το ποσό.
Ταυτόχρονα, αυξάνεται το ποσό της μηνιαίας εισφοράς για την επικουρική ασφάλιση σε 3,5% για τους ασφαλισμένους και 4% για τους εργοδότες (από 3% και για τους δύο).
Για το εφάπαξ των Δημοσίων Υπαλλήλων καθιερώνεται νέος μαθηματικός τύπος, σύμφωνα με τον οποίο οι μειώσεις θα κυμανθούν από 10% έως 15%. Το Μετοχικό Ταμείο εγκαταλείπεται στην τύχη του, και οι μειώσεις εκεί θα είναι πολύ μεγαλύτερες, φτάνοντας περίπου στο 30%.
Ελεύθεροι επαγγελματίες και οι αγρότες εξοντώνονται με υπέρογκες εισφορές. Είναι γελοία η προπαγάνδα πως στο νέο σύστημα αντιδρούν μόνο οι εύποροι ελεύθεροι επαγγελματίες, που μπορεί παράλληλα να είναι και αφεντικά, και οι μεγάλοι αγρότες των επιδοτήσεων. Ακόμα κι αν κάποιες τέτοιες κατηγορίες θίγονται επίσης, το πιο δυσβάσταχτο βάρος πέφτει στους μικρούς αγρότες και στους μισθωτούς ή άνεργους με μπλοκάκι. Το χαρακτηριστικότερο δείγμα της ακραίας αναλγησίας του νέου «μεροληπτικού υπέρ των αδυνάτων» ασφαλιστικού είναι η αντιμετώπιση των εργαζόμενων με μπλοκάκι. Οι εργαζόμενοι με μπλοκάκι, ενώ είναι γενικά παραδεκτό ότι δεν είναι ελεύθεροι επαγγελματίες αλλά μισθωτοί, θα υποστούν και αυτοί την ίδια αύξηση εισφορών με τους ελεύθερους επαγγελματίες, στο 20%. Παρά τις διορθωτικές δηλώσεις Κατρούγκαλου (8/1) ότι οι ίδιοι θα πληρώνουν το 6,5% των εισφορών τους και το υπόλοιπο θα το πληρώνει ο εργοδότης τους, στην πράξη δεν έχει γίνει καμιά σοβαρή κίνηση η οποία να δείχνει πώς άραγε η κυβέρνηση σκοπεύει να ελέγξει ποια μπλοκάκια υποκρύπτουν μισθωτές σχέσεις και να υποχρεώσει τους εργοδότες να πληρώσουν το υπόλοιπο 13,5% των εισφορών.
Τέλος, η ενοποίησή όλων των ταμείων σε ένα φορέα με κορμό το ΙΚΑ (που θα λέγεται ΕΦΚΑ), στο όνομα της εφαρμογής ενιαίων κανόνων για όλους τους ασφαλισμένους δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, δεν είναι παρά μια επικίνδυνη επιχείρηση εξίσωσης προς τα κάτω όλων των παροχών ασφάλισης-υγείας-πρόνοιας.
Η «μητέρα των μαχών» έφτασε!
Μετά την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα και τους μισθούς από τις διαδοχικές μνημονιακές κυβερνήσεις της τελευταίας πενταετίας, μετά την απίστευτη έκρηξη της ανεργίας και της ελαστικής και ανασφάλιστης – και απλήρωτης – εργασίας, μετά τη μετατροπή της σύνταξης σε βασικό εισόδημα επιβίωσης ολόκληρων οικογενειών, έρχεται η ώρα για νέα λεηλασία του εργατικού εισοδήματος, μέσω της δραματικής μείωσης των συντάξεων. Μπαίνουμε σε ένα νέο κύκλο επίθεσης στα εργατικά δικαιώματα. Γιατί η μείωση του οικογενειακού εισοδήματος μέσω της περικοπής των συντάξεων θα κάνει ακόμα πιο ευάλωτους τους νέους εργαζόμενους στις απαιτήσεις των εργοδοτών για ακόμα χαμηλότερους μισθούς, για ακόμα πιο απάνθρωπες συνθήκες δουλειάς. Και η έλλειψη προοπτικής για οποιαδήποτε αξιοπρεπή σύνταξη θα εκτινάξει την ανασφάλιστη και μαύρη εργασία ιδιαίτερα των νέων, που θα δημιουργήσει πάλι με τη σειρά της νέες «μαύρες τρύπες» στο σύστημα.
Πρόκειται για συνολική καταστροφή της κοινωνικής ασφάλισης.
Το εργατικό κίνημα παίρνει θέση μάχης. Η «διαπραγμάτευση» της κυβέρνησης με τους ληστές της ΕΕ και του ΔΝΤ μόνο χειρότερα μπορεί να φέρει. Είναι άμεση ανάγκη να φτιαχτεί ένα ενωτικό, αγωνιστικό μέτωπο ανατροπής που θα δώσει πραγματική, και όχι εικονική, μάχη για να μην περάσει ο νέος αντιασφαλιστικός νόμος. Να μην τολμήσει η «αριστερή κυβέρνηση» να τον φέρει καν στη Βουλή.
Δεν δεχόμαστε τα διλήμματά τους!
Να επιστραφούν τώρα στα ασφαλιστικά ταμεία τα κλεμμένα από τις τράπεζες, τους εργοδότες και το κράτος! Οι εργαζόμενοι έχουν ανάγκη από ένα δημόσιο ασφαλιστικό, από αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις, από δωρεάν κάλυψη υγείας και περίθαλψη για όλους.
Η κυβέρνηση, το κεφάλαιο και οι δανειστές επιδιώκουν να συνεχίσουν να «ταΐζουν» τη μηχανή του χρέους, με τους «ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς», με την κατεδάφιση των εργατικών δικαιωμάτων, με την εξαΰλωση του εργατικού εισοδήματος. Όλα θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους του κεφαλαίου και των τραπεζών, που απαιτούν διαρκώς περισσότερα.
Δεν έχουμε εναλλακτική λύση, σαν εργαζόμενοι και εργαζόμενες, άνεργοι και άνεργες, παρά μόνο να σηκώσουμε το γάντι ΤΩΡΑ!
· Να καταργηθούν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι που ψηφίστηκαν τα τελευταία χρόνια και οι ρυθμίσεις των μνημονίων.
· Να επιστραφούν στα ασφαλιστικά ταμεία τα αποθεματικά που υπεξαίρεσαν οι τράπεζες, οι εργοδότες και το κράτος.
· Για ένα αποκλειστικά δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα για όλους τους εργαζόμενους, με αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, για να ζούμε αξιοπρεπώς, με μείωση των ορίων συνταξιοδότησης, για να μη δουλεύουμε μέχρι τα γεράματα.
· Δωρεάν κάλυψη υγείας, περίθαλψη για όλους.
Άλλος δρόμος υπάρχει: είναι αυτός που ανοίγουν οι αγώνες μας!
Όταν ξεσηκωθούμε οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες, οι άνεργοι και οι άνεργες, ντόπιοι και ξένοι μαζί, στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα από κοινού, δεν υπάρχει όριο στις δυνατότητές μας.
Με απεργίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις, με κάθε κινηματικό μέσο, με αποφασιστικότητα και ενάντια στη λογική της εκτόνωσης και των συμβολικών διαμαρτυριών που επιβάλουν οι συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες, μπορούμε να στείλουμε στον κάλαθο των αχρήστων την αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση και κάθε κυβέρνηση που επιχειρεί να την επιβάλει.
Μπορούμε και πρέπει να διεκδικήσουμε ευρύτερα:
· την ανατροπή όλων των μνημονιακών νόμων και περικοπών, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, τη σύγκρουση με την καπιταλιστική ΕΕ και το ΔΝΤ
· τη νομιμοποίηση όλων των ξένων συναδέλφων μας, τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων συναδέλφων μας, τη μείωση των ωρών εργασίας με αύξηση των μισθών, για να μπορούν να έχουν όλοι μόνιμη και σταθερή εργασία με αξιοπρεπείς αποδοχές
· την απαλλοτρίωση των μεγάλων επιχειρήσεων, την εθνικοποίηση των στρατηγικών κλάδων της οικονομίας, τον έλεγχο των ίδιων εργαζομένων στην παραγωγή και την οικονομία.
Μπορούμε και πρέπει να ρίξουμε όχι μόνο τους νόμους τους, αλλά και το ίδιο το σύστημά τους. Με τους αγώνες είναι που ανοίγει ο δρόμος όχι μόνο για να πάρουμε πίσω όσα μας έκλεψαν, αλλά και για να περάσει τελικά όλος ο πλούτος και η εξουσία στα χέρια μας.
