Την κρίση δεν έχασε ευκαιρία να εκμεταλλευτεί η BEAT, η εταιρεία πίσω απ’ τη γνωστή ομώνυμη εφαρμογή, προχωρώντας σε δεκάδες απολύσεις, μειώσεις μισθών και εκ περιτροπής εργασία. Ο CEO Νίκος Δρανδάκης που μέχρι πριν από λίγο καιρό διατυμπάνιζε τα υπερκέρδη και την επιτυχημένη πορεία της εταιρείας του, αιφνιδίασε τους εργαζομένους επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά την πρακτική που θέλει σε καιρούς ανάπτυξης τα κέρδη να πηγαίνουν στις τσέπες της εργοδοσίας, ενώ σε περιόδους ύφεσης το κόστος να το πληρώνουν οι εργαζόμενοι.
Εν μέσω της δυστοπίας που έχει επιφέρει η κακή διαχείριση των κρατών απέναντι στην πανδημία του κορονοϊού, κάθε μέρα γινόμαστε μάρτυρες της πιο χυδαίας επίθεσης στα εργασιακά δικαιώματα. Από αυτό το χορό δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα αγαπημένα «παιδιά» του νεοφιλευθερισμού, οι start-up που μέχρι τώρα προπαγάνδιζαν εργασιακούς παράδεισους και παχυλές αμοιβές για όσους επέλεγαν να ενταχθούν στην «οικογένειά» τους – όπως την αποκαλούν οι ιδιοκτήτες τους. Δεν προλάβαν να περάσουν 3 εβδομάδες πανδημίας για να καταρρεύσει το «success story» που χτίζανε όλο το προηγούμενο διάστημα. Πρωτοστάτης βρέθηκε η BlueGround, εταιρεία που ασχολείται με το real estate, απολύοντας 130 εργαζόμενους μέσα σε μία μόλις εβδομάδα, με τον ιδιοκτήτη της (Άλεξ Χατζηελευθερίου) να ζητάει δικαίωση στα social media.
Τη σκυτάλη παίρνει άμεσα η BEAT. Η εργοδοσία εκμεταλλευόμενη τις συνθήκες πέρασε επιθετικά σε απολύσεις 18 εργαζομένων στην Ελλάδα και μερικών ακόμα στην Λατινική Αμερική, ενώ δε δίστασε να διαχωρήσει τους εργαζομένους σε «χρήσιμους» και μη, επιβάλλοντας στους μεν “εθελοντικές” μειώσεις αποδοχών, και στους δε εκ περιτροπής εργασία. Για να καλύψουν αυτή την επιλόγή επιστράτευσαν το επιχείρημα ότι «όλα έγιναν υπό το καθεστώς αξιολόγησης». Θεώρησαν ότι αυτές οι φθηνές δικαιολογίες είναι αρκετές για να θολώσουν τα νερά.
Υπολόγισαν λάθος! Οι εργαζόμενοι της BEAT δεν υπέκυψαν στις απειλές. Κατάφεραν να οργανωθούν μέσα σε μία μόλις μέρα, κάνοντας τηλε-συνέλευση με μαζική συμμετοχή, αποφασίζοντας την πραγματοποίηση στάσης εργασίας με σκοπό τη στήριξη τόσο των απολυμένων συναδέλφων τους όσο και των ίδιων που πλήττονται.
Είναι αποδεδειγμένο ότι το μόνο όπλο της εργατικής τάξης που μπορεί να βάλει φρένο στα αιμοδιψή σχέδια των αφεντικών είναι η οργάνωση σε σωματεία και συνδικάτα. Οι μάχες που δόθηκαν σε εθνική ή διεθνή κλίμακα, όλα τα προηγούμενα χρόνια, είχαν ως κοινό παρονομαστή την οργάνωση των εργαζομένων, πετυχαίνοντας έτσι μεγάλες νίκες. Παραδείγματα τέτοια είναι οι τεράστιες απεργίες στους κολοσσούς της Amazon και της Ryan Air που πέτυχαν αυξήσεις μισθών ή ανακλήσεις απολύσεων, αλλά η προ-ημερών νίκη που πέτυχαν οι εργαζόμενοι στην OpenBet που κατάφεραν την επαναπρόσληψη των μισών συναδέλφων και το πάγωμα αντίστοιχων μέτρων.
Ως κομμάτι της συνέχειας της ταξικής πάλης οι εργαζόμενοι στη ΒΕΑΤ δεν περιορίζονται μόνο στη στάση εργασίας αλλά διεκδικούν τη δημιουργία επιχειρησιακού σωματείου. Από τη δική μας μεριά στεκόμαστε αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες και στηρίζουμε τη συνέχεια του αγώνα των εργαζομένων που δεν υποτάσσονται σε απειλές και εξαγγελίες των αφεντικών.