Κώστας Σκορδούλης
(μέλος της ΕΕ της ΟΚΔΕ Σπάρτακος)
Στις 23 Δεκ 17 έγινε η αναμενόμενη ανακήρυξη της μειοψηφίας της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος σε δημόσια φράξια, με όνομα Τεταρτοδιεθνιστική Προγραμματική Τάση (ΤΠΤ από τώρα και στο εξής).
Εκείνο που εν μέρει δεν ήταν αναμενόμενο είναι ο χρόνος της ανακήρυξης που έγινε αφού τελείωσε η προσυνδιασκεψιακή συζήτηση των κειμένων (που θα συζητηθούν στο Παγκόσμιο Συνέδριο της 4ης Διεθνούς) στους πυρήνες της Οργάνωσης. Η ΤΠΤ επέλεξε να μη θέσει την ιδρυτική της διακήρυξη προς συζήτηση στα μέλη της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος. Ούτως ή άλλως οι δημοκρατικές και πολιτικές ευαισθησίες της ΤΠΤ ήταν από τον καιρό της εμφάνισής της αλά καρτ.
Και η εμφάνισή της συμπίπτει με την τελευταία εθνική συνδιάσκεψη όταν τα μέλη που αποτελούν τώρα την ΤΠΤ παρουσιάστηκαν με δύο διαφορετικά κείμενα/πλατφόρμες σε όλη την προσυνδιασκεψιακή περίοδο. Ζήτησαν και τους δόθηκε ίσος χρόνος παρουσίασης των κειμένων τους με αυτόν του κειμένου που υποστηριζόταν ως βάση συζήτησης από την πλειοψηφία της ΚΕ, και όταν φτάσαμε στο τελικό στάδιο της Συνδιάσκεψης, στις ψηφοφορίες επί των κειμένων, ως δια μαγείας τα κείμενα ενοποιήθηκαν σε χρόνο dt και αυτό που σήμερα είναι η ΤΠΤ ζήτησε και πήρε ποσοστιαία εκπροσώπηση στα καθοδηγητικά όργανα της ΟΚΔΕ Σπάρτακος. Στις προσκλήσεις της ηγεσίας της ΟΚΔΕ Σπάρτακος να καταθέσουν το κείμενο της ιδρυτικής διακήρυξης της τάσης τους (της μετέπειτα ΤΠΤ), σύμφωνα με το καταστατικό, τηρούσαν σιγή ιχθύος για 1.5 χρόνο.
Λίγη Ιστορία δεν έβλαψε ποτέ κανένα…
Στο 14ο Παγκόσμιο Συνέδριο της 4ης Διεθνούς (1995) αποφασίστηκε η «μετάλλαξη» της 4ης Διεθνούς από Παγκόσμιο Κόμμα της Σοσιαλιστικής Επανάστασης σε ένα χαλαρό δίκτυο αντικαπιταλιστικών οργανώσεων καταργώντας τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό.
Στην προσυνεδριακή συνδιάσκεψή της, η ΟΚΔΕ Σπάρτακος ομόφωνα τάχθηκε ενάντια σε αυτή την εξέλιξη και εξέλεξε ως εκπροσώπους της στο Παγκόσμιο Συνέδριο τον σ. Αντρέα Κ. και τον υπογράφοντα αυτό το κείμενο.
Στη διάρκεια του Συνεδρίου, οι εκπρόσωποι της ΟΚΔΕ Σπάρτακος δεν στήριξαν την κατάργηση του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού και αντιτάχθηκαν στη «μετάλλαξη» της 4ης Διεθνούς σε χαλαρό δίκτυο. Ο Ερνέστ Μαντέλ πρότεινε να διατηρηθεί ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός τουλάχιστον σε περίοδο πολέμου ή επανάστασης, αλλά το συνέδριο απέρριψε την πρόταση. Οι εκπρόσωποι της ΟΚΔΕ Σπάρτακος συντάχθηκαν με την πρόταση του Ερνέστ Μαντέλ ως τελευταία γραμμή άμυνας.
Η ανεπιθύμητη για την πλειοψηφία της Διεθνούς πολιτική της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος και η εκλογή του υπογράφοντος στην ΔΕΕ, συνοδεύτηκε από την ενεργοποίηση ενός παράλληλου διαύλου άσκησης πολιτικής στην Ελλάδα, έξω και παρά τις αποφάσεις της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος. Τον ρόλο αυτό ανέλαβε να παίξει ο σ. ΓΜ ο οποίος αναφερόταν δημοσίως για την ανάγκη αντικατάστασης των «σεκταριστικών υπολειμμάτων» της ΟΚΔΕ Σπάρτακος και τη δημιουργία ενός νέου ελληνικού τμήματος της 4ης Διεθνούς με βάση πότε το Δίκτυο, πότε την ΑΚΟΑ και πότε όπου φυσάει ο άνεμος.
Οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί του σ. ΓΜ και του κύκλου του για την ΟΚΔΕ-Σπάρτακος επαναλαμβάνονται, αναβαθμισμένοι σε «μετασταλινισμό», και για τη σημερινή ΟΚΔΕ-Σπάρτακος από την ΤΠΤ. Αυτό βεβαίως δεν πρέπει να προκαλεί καμία έκπληξη, αφού στον κύκλο των υπογραφών της ΤΠΤ περίοπτη θέση κατέχει βασικός συνεργάτης της εφημερίδας «Μανιφέστο» του ΓΜ και του κύκλου του, που για μια μεγάλη περίοδο φιλοδοξούσε να εκφράσει την γραμμή της πλειοψηφίας της 4ης Διεθνούς για την Ελλάδα σε αντιπαράθεση με την ΟΚΔΕ-Σπάρτακος.
Κατανοώ τη δυσκολία της ΤΠΤ να επιβάλει μια διαφορετική ιστορική αφήγηση, ιδίως όταν υπάρχουν και άλλες μαρτυρίες για την επίδικη εποχή.
Ομολογώ ότι θα ήμουν ιδιαίτερα ευτυχής αν στην ιστορική αφήγηση της ΤΠΤ υπήρχε η διαβεβαίωση ότι ουδέποτε κάποιοι που σήμερα υπογράφουν ως μέλη της, ανταποκρίθηκαν στις προσκλήσεις για παρασυναγωγές που διοργάνωναν ο ΓΜ και ο μακαρίτης Φρ. Βερκάμμεν για να διαλύσουν και εκ των έσω την ΟΚΔΕ-Σπάρτακος.
Πόσο όμως μοιάζουν οι εποχές! Τι «Μανιφέστο», τι «elaliberta»!
Τέταρτη Διεθνής: τι φοβάται η ΤΠΤ;
Η κατάσταση στην 4η Διεθνή από το 1995 μέχρι σήμερα είναι εξαιρετικά αντιφατική.
Η ΤΠΤ με πονηρούς ακροβατισμούς αποφεύγει τα επίδικα. Επενδύει στις προγραμματικές επεξεργασίες πριν το 1995 και μας κουνάει το δάχτυλο, και για ό,τι έγινε σε πολιτικό επίπεδο μετά το 1995 τηρεί σιγή ιχθύος.
Προφανώς και με βάση τα γραπτά δεδομένα, οι προγραμματικές επεξεργασίες της 4ης Διεθνούς για τους τρείς τομείς της παγκόσμιας επανάστασης, για το φεμινισμό, για τη σοσιαλιστική δημοκρατία και τη δικτατορία του προλεταριάτου, για την οικολογία και τη σοσιαλιστική επανάσταση κλπ έχουν ψηφιστεί ομόφωνα σε προσυνδιασκεψιακές διαδικασίες της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος. Το να ποντάρεις εκεί για να κάνεις κριτική στην οργάνωση σήμερα είναι σαν να κρούεις ανοιχτές θύρες.
Τα μέλη της ΤΠΤ θα πρέπει όμως να τοποθετηθούν και για την ταμπακιέρα μετά το 1995 το οποίο αποφεύγουν επιμελώς.
Θα ήθελα πολύ να ξέρω:
1) Συμφωνεί η ΤΠΤ με την ψήφο στήριξης του Φράνκο Τουριλιάτο (εκλεγμένου γερουσιαστή και μέλους του Ιταλικού Τμήματος) και του Σαλβατόρε Καναβό (εκλεγμένου βουλευτή και μέλους του Ιταλικού Τμήματος) στην κυβέρνηση Πρόντι;
2) Συμφωνεί η ΤΠΤ με την ψήφιση του προϋπολογισμού του Δανέζικου Κράτους, που περιελάμβανε μεταξύ άλλων πολεμικές δαπάνες, από τους βουλευτές της ΠρασινοΚόκκινης Συμμαχίας στην οποία συμμετέχει το Δανέζικο Τμήμα;
3) Συμφωνεί η ΤΠΤ με τη ψήφιση του «πακέτου διάσωσης» στην Ελλάδα (για το μνημόνιο πρόκειται) από το Πορτογαλικό Μπλόκο της Αριστεράς;
4) Συμφωνεί η ΤΠΤ με την παραχώρηση από τον δήμαρχο του Κάδιξ (Ισπανία), που είναι μέλος του Ισπανικού Τμήματος, του λιμανιού της πόλης για την κατασκευή πολεμικών πλοίων της Σαουδικής Αραβίας;
5) Συμφωνεί η ΤΠΤ με τους βομβαρδισμούς των δυτικών ιμπεριαλιστών στη Λιβύη και τη Συρία όπως κατ’ επανάληψη έχει ειπωθεί από κύκλους της 4ης Διεθνούς; (Το κολπάκι «και σεις είσαστε με τον Άσαντ», δεν συγκινεί πλέον… θυμίζει το γνωστό ανέκδοτο. Και φυσικά η συκοφαντία ότι η ΟΚΔΕ-Σπάρτακος υποστήριξε με οποιονδήποτε τρόπο τον Άσαντ δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα).
Και για να έρθουμε στα δικά μας:
1) Συμφωνεί η ΤΠΤ με την αναγόρευση του ΣΥΡΙΖΑ σε πρότυπο αντικαπιταλιστικού ή «πλατιού αριστερού» κόμματος από τα μέλη του Γραφείου της 4ης Διεθνούς;
2) Συμφωνεί η ΤΠΤ με το χαρακτηρισμό της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος ως «αντεπαναστατικής οργάνωσης» από μέλος του Γραφείου της 4ηςΔιεθνούς,, το οποίο μάλιστα σήμερα υπογράφει μαζί με άλλα επιφανή μέλη του Γραφείου την κριτική στην Πλατφόρμα για μια Επαναστατική Διεθνή;
3) Συμφωνεί η ΤΠΤ με το ρόλο του μέλους του Γραφείου της 4ης Διεθνούς Ερικ Τουσέν ως επίσημου συμβούλου της Ζ. Κωνσταντοπούλου σε ζητήματα χρέους;
4) Συμφωνεί η ΤΠΤ με τη στήριξη του Γραφείου της 4ης Διεθνούς στη ΛΑΕ και στη ΔΕΑ;
5) Θα μας πουν επιτέλους τα μέλη της ΤΠΤ αν συμφωνούν με την υπογραφή μέλους τους σε κοινό κείμενο με την Ζ. Κωνσταντοπούλου και τη ΛΑΕ;
Για τους μη εξοικειωμένους με τα παραπάνω, όλα αυτά είναι απότοκος της εγκατάλειψης της στρατηγικής οικοδόμησης του επαναστατικού κόμματος της εργατικής τάξης και της πρόκρισης νοητικών σχημάτων όπως «πλατύ αριστερό κόμμα» και πρόσφατα «χρήσιμο κόμμα».
Αυτή η διολίσθηση έχει να κάνει με την αποτυχία της τακτικής (που στην πραγματικότητα για την ηγεσία της 4ηςΔιεθνούς έγινε στρατηγική) της αντικαπιταλιστικής ανασύνθεσης που δοκίμασε η ηγεσία της 4ης Διεθνούς στην περίπτωση του ΝΡΑ.
Το 2009, αποτελεί χρόνο ορόσημο για τον οργανωτικό παροπλισμό της 4ης Διεθνούς. Το πλέον μαζικό τμήμα της 4ης Διεθνούς, η Γαλλική LCR αυτοδιαλύθηκε. Το διάδοχο σχήμα, το Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα είναι ένα ομοσπονδιακό μόρφωμα στο οποίο συνυπάρχουν εκτός από το δικό μας, διάφορα άλλα τροτσκιστικά ρεύματα (IST, Fraccion Trotskista, αποχωρήσαντες από την Lutte Ouvriere, μετα-Λαμπερτιστές κα). Η αντικαπιταλιστική ανασύνθεση τύπου ΝΡΑ αποτέλεσε το νέο τύπο αντικαπιταλιστικής ανασύνθεσης που η ηγεσία της 4ης Διεθνούς ήθελε να επιβάλλει παντού, παρότι στην πράξη στις περισσότερες χώρες υποστήριζε παναριστερά εγχειρήματα πολύ δεξιότερα του ΝΡΑ
Λίγα χρόνια μετά, το ΝPA έχει πολύ λιγότερα μέλη από ό,τι είχε η Λίγκα, ενώ ο «Σύνδεσμος 4η Διεθνής» στη Γαλλία έχει μετά βίας 500 μέλη και είναι μια σφραγίδα.
Αντί η ΤΠΤ να μας πει τι λέει για όλα αυτά, λειτουργώντας ως τοποτηρητής του Γραφείου της 4ηςΔιεθνούς στην Ελλάδα, έχει βάλει στόχο τη διάλυση και την οργανωτική συρρίκνωση της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος. Πολλά από τα μέλη της ΤΠΤ δεν συμμετέχουν στους πυρήνες (είτε γιατί είχαν χρόνια να εμφανιστούν ούτως ή άλλως, είτε επειδή εξαφανίστηκαν μετά το αποτέλεσμα της προηγούμενης εθνικής συνδιάσκεψης), τους ενοχλεί η Σαββατιάτικη Λέσχη και το καλοκαιρινό κάμπινγκ της νεολαίας… ξεχάσανε ευτυχώς ή δυστυχώς το ΙΠΚΕ-Παντελής Πουλιόπουλος.
Θα κρατήσω για το τέλος την ατάκα ενός από τους υπογράφοντες της ΤΠΤ ότι η ΟΚΔΕ Σπάρτακος δεν είναι «χρήσιμο κόμμα». Δίκιο έχει. Δεν είμαστε «χρήσιμοι» με την έννοια που εννοεί το Γραφείο της 4ηςΔιεθνούς. Στόχος μας είναι να φανούμε χρήσιμοι στην εργατική τάξη.
Ειλικρινά λυπάμαι που είμαι αναγκασμένος να γράψω ένα κείμενο πολεμικής που απευθύνεται και σε συντρόφους που έχουμε συνυπάρξει στην ίδια οργάνωση τα τελευταία 35 χρόνια. Αλλά το ζήτημα είναι πολιτικό και «τα στερνά τιμούν τα πρώτα».
Από τις αοριστολογίες της ΤΠΤ δεν προκύπτει ποια τακτική οικοδόμησης προτείνουν. Αν το επίδικο είναι να αφήσουμε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και να συμπορευτούμε με τη ΛΑΕ ή άλλες ομάδες που προέκυψαν από την αποσύνθεση του ΣΥΡΙΖΑ και με αυτούς που έγραφαν τους λόγους του Τσίπρα στα υπόγεια του Μαξίμου, ευχαριστώ για την προσφορά αλλά δεν θα πάρω.