Παγκόσμια Συνέδρια
Βιβλιοθήκη
Η παραπομπή του Ισραήλ στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης με την κατηγορία της γενοκτονίας σηματοδοτεί την πρώτη φορά που το σιωνιστικό κράτος-τρομοκράτης βρίσκεται υπόλογο για τα διαχρονικά εγκλήματά του ενάντια στον παλαιστινιακό λαό. Οι εκπρόσωποι της Νότιας Αφρικής, μιας χώρας που ξαναγεννήθηκε γκρεμίζοντας το αποικιακό κράτος του απαρτχάιντ, προχώρησαν σε μια κίνηση υψηλού συμβολισμού που προκάλεσε χαρά και συγκίνηση στα εκατομμύρια των ανθρώπων που κινητοποιούνται σε αλληλεγγύη με την Παλαιστίνη.
Η παραπομπή δεν είναι καθόλου άσχετη από τον όγκο, το πλάτος και τη διάρκεια αυτών των λαϊκών και εργατικών κινητοποιήσεων που απαιτούν το σταμάτημα της σφαγής και, ειδικά στις χώρες της Δύσης, το σταμάτημα της υλικής και διπλωματικής υποστήριξης του σιωνιστικού κράτους.
Η συζήτηση που ανοίγει δεν αφορά μόνο το Ισραήλ, αλλά και τους μεγάλους συμμάχους του και πάνω από όλα τις ΗΠΑ, που έχουν επενδύσει οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά στο σιωνιστικό κράτος από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του. Η παραπομπή του Ισραήλ για γενοκτονία σημαίνει ουσιαστικά και την παραπομπή των ΗΠΑ για συνέργεια σε γενοκτονία.
Η υποστήριξη της κίνησης της Νότιας Αφρικής από μια σειρά χωρών, και ιδιαίτερα από χώρες που παίζουν σημαντικό ρόλο στην περιοχή (Ιράν, Τουρκία, Σαουδική Αραβία, Ιορδανία) δείχνει την αυξανόμενη διπλωματική απομόνωση του σιωνιστικού κράτους και επιτείνει την πολιτική κρίση του κυβερνητικού συνασπισμού του Νετανιάχου, που βρίσκεται αντιμέτωπος και στο εσωτερικό με διογκούμενες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, αν και με μάλλον ασαφές περιεχόμενο και κατεύθυνση. Επίσης πιθανόν να δυσχεράνει στο άμεσο μέλλον τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στη Μέση Ανατολή. Το, έστω υποτονικό και υποκριτικό, τελεσίγραφο των ΗΠΑ προς το Ισραήλ δείχνει ότι η δυτική ιμπεριαλιστική στρατηγική στην περιοχή έρχεται αντιμέτωπη με αυξανόμενες αντιφάσεις και αντιστάσεις.
Δεν είναι λοιπόν έκπληξη που οι εκπρόσωποι του σιωνιστικού κράτους επιλέγουν τον δρόμο του απροκάλυπτου κυνισμού. Η υπεράσπιση της πολιορκίας και ισοπέδωσης της Γάζας γίνεται μόνο με το αφήγημα περί αυτοάμυνας, κατά παράβαση φυσικά έστω και οποιασδήποτε τυπικής αναλογικότητας. Την ίδια στιγμή, συνεχίζουν τη χυδαία εργαλειοποίηση του Ολοκαυτώματος, διεγείροντας το δημόσιο αίσθημα και λέγοντας ουσιαστικά ότι οι Εβραίοι (τους οποίους υποτίθεται ότι εκπροσωπεί το κράτος του Ισραήλ) δεν μπορούν ποτέ να γίνουν από θύματα θύτες. Φυσικά η διαχρονική ασυδοσία και η προπαγάνδα υπέρ του κράτους του Ισραήλ στη Δύση τους δίνουν αυτό το δικαίωμα. Η χρήση του όρου ναζί για τη Χαμάς βρίσκεται συνέχεια στην άκρη των χειλιών τους, ενώ ο πρόσφατος ισχυρισμός ότι η κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής ενεργεί κατ’ εντολή της Χαμάς μόνο σαν αστείο μπορεί να θεωρηθεί.
Η υποστήριξη της υπόθεσης γενοκτονίας γίνεται με πολύ καλή τεκμηρίωση, καθώς οι ίδιες οι ενέργειες αλλά και τα ίδια τα λόγια των κορυφαίων ισραηλινών αξιωματούχων δεν αφήνουν περιθώριο παρεξήγησης. Ο πρωθυπουργός, αλλά και κορυφαίοι υπουργοί δικαιολογούν την ολοκληρωτική καταστροφή της Λωρίδας της Γάζας και την εξαφάνιση, είτε με θάνατο είτε με εκτοπισμό, του συνόλου του πληθυσμού της, με ρητορική που απανθρωποποιεί έναν ολόκληρο λαό. Ο διακηρυγμένος στόχος του σιωνιστικού κράτους είναι να μην υπάρχει Γάζα στο τέλος των επιχειρήσεων, οι άμαχοι και οι υποδομές πλέον στοχοποιούνται κανονικά, με τη δικαιολογία ότι κάθε κτίριο είναι άντρο της Χαμάς. Ήδη, ακόμα και ο ΟΗΕ έχει κηρύξει τη Γάζα “μη βιώσιμη”. Η απέλπιδα προσπάθεια, τις μέρες πριν το Δικαστήριο, του Νετανιάχου να συμμαζέψει τις σχετικές δηλώσεις, δίνοντας εντολή στην κυβέρνηση να “προσέχουν τα λόγια τους”, είναι απλώς μια ομολογία ενοχής.
Ωστόσο, ο λαός της Παλαιστίνης, το διεθνές κίνημα αλληλεγγύης, οι εργατικές τάξεις δεν έχουν τίποτα να περιμένουν ούτε από τη Χάγη ούτε από τα Ηνωμένα Έθνη. Τα κλάματα του ΓΓ του ΟΗΕ δεν έχουν κανένα πρακτικό αντίκρυσμα και το Συμβούλιο Ασφαλείας είναι ανίκανο και απρόθυμο, δέσμιο του δικαιώματος βέτο των δυτικών ιμπεριαλιστών, να επιβάλει τη στοιχειώδη παύση πυρός και να αποτρέψει την ανθρωποσφαγή που παρακολουθούμε σε ζωντανή μετάδοση. Και καμία αστική κυβέρνηση, ακόμα κι αν εμφανίζεται ως αντι-ιμπεριαλιστική, δεν παίζει τον ρόλο του προστάτη των καταπιεσμένων λαών.
Το Διεθνές Δικαστήριο είναι το μακρύ χέρι των ιμπεριαλιστικών υπερδυνάμεων και έχει κλείσει τα μάτια δεκάδες φορές σε γενοκτονίες, εθνοκαθάρσεις, πραξικοπήματα, κατοχή ολόκληρων χωρών, όταν αυτές γίνονταν από τους δυτικούς ιμπεριαλιστές. Ακόμα και αν δεχτεί την τεκμηρίωση της γενοκτονίας, πράγμα εξαιρετικά αμφίβολο, θα χρειαστούν χρόνια μέχρι να επιβάλει οποιοδήποτε μέτρο περιορισμού της σφαγής.
Η μόνη ελπίδα για την ίδια επιβίωση του παλαιστινιακού λαού είναι ο διεθνιστικός εργατικός αγώνας ισραηλινών και παλαιστινίων, μακριά από τον σιωνισμό και τον αντιδραστικό θρησκευτικό φονταμενταλισμό αντίστοιχα, που θα παλέψει για τη διάλυση του σιωνιστικού κράτους και τη συναδέλφωση των λαών. Είναι παράλληλα το διεθνές εργατικό κίνημα αλληλεγγύης που θα πάει παρακάτω από την απλή καταγγελία της ισραηλινής δολοφονικής μηχανής και την απαίτηση της άμεσης παύσης του πυρός, στοιχείο απόλυτα ζωτικής σημασίας βέβαια, αλλά θα στοχοποιήσει σε κάθε χώρα την εμπλοκή της “δικής του” κυβέρνησης και αστικής τάξης στο πλευρό του κράτους-τρομοκράτη και θα απαιτήσει τη διάρρηξη των οικονομικών και διπλωματικών σχέσεων με αυτό.
- ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΠΑΥΣΗ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣ – ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
- ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ ΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ – ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΕΚΤΟΠΙΣΜΕΝΩΝ
- ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΩΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΩΝ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΕ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ – ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
- ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
- ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟΥ ΑΞΟΝΑ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΚΥΠΡΟΥ-ΙΣΡΑΗΛ-ΑΙΓΥΠΤΟΥ
- ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΝΑΤΟΪΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΕΣΟΓΕΙΟ ΚΑΙ ΕΡΥΘΡΑ ΘΑΛΑΣΣΑ
- ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
- ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ, ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΘΝΟΤΗΤΩΝ
