Βιβλιοθήκη
Παγκόσμια Συνέδρια
Μετάφραση ΝΤ
Δήλωση του Μπόρις Καγκαρλίτσκι, που δημοσιεύθηκε από την Διεθνή Καμπάνια Αλληλεγγύης στον Μπόρις Καγκαρλίτσκι
Για άμεση απελευθέρωση
15 Νοεμβρίου 2024
[ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΥΛΙΚΟ (ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ) ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ, ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΚΑΙ (Ή) ΣΤΕΛΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΞΕΝΟ ΠΡΑΚΤΟΡΑ BORIS YULIEVICH KAGARLITSKY Ή ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΞΕΝΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΑ BORIS YULIEVICH KARLITSKY.]
Πρόσφατα, οι συζητήσεις έχουν ενταθεί για άλλη μια πιθανή ανταλλαγή κρατουμένων. Ποιοι Ρώσοι πολιτικοί κρατούμενοι εξετάζονται για ανταλλαγή με ποιους είναι ακόμα ασαφές, ωστόσο η συζήτηση για το ποιοι πρέπει και ποιοι δεν πρέπει να συμπεριληφθούν στις λίστες ανταλλαγής βρίσκεται σε καλό δρόμο.
Έχω δηλώσει πολλές φορές, και επαναλαμβάνω τώρα, ότι δεν επιθυμώ να συμμετάσχω σε τέτοιες ανταλλαγές και ζητώ να μην συμπεριληφθώ σε αυτές τις λίστες. Δεν βλέπω κανένα σκοπό ή όφελος για τον εαυτό μου στην εμιγκράτσια. Αν ήθελα να φύγω από τη χώρα, θα το είχα κάνει μόνος μου. Αλλά δεν σκοπεύω να φύγω από την πατρίδα μου, και αν αυτό σημαίνει ότι για να παραμείνω εδώ πρέπει να κάτσω στη φυλακή, τότε θα κάτσω στη φυλακή. Άλλωστε, για έναν αριστερό πολιτικό ή έναν κοινωνικό επιστήμονα στη Ρωσία, η φυλάκιση είναι ένας αναμενόμενος επαγγελματικός κίνδυνος, που πρέπει να γίνει αποδεκτός όταν κάποιος επιλέγει αυτό το μονοπάτι—όπως ακριβώς συμβαίνει για έναν πυροσβέστη ή έναν διασώστη. Είναι απλώς μέρος της δουλειάς, που έχω κάνει και θα συνεχίσω να προσπαθώ να κάνω με ευσυνειδησία.
Από αρχαιοτάτων χρόνων, η επιβολή της εξορίας από το κράτος ήταν μια μορφή πολιτικής καταστολής εναντίον πολιτών που ήταν ανεπιθύμητοι στις αρχές, και αν παλεύουμε για ελευθερία, μια τέτοια καταστολή -αν και πιο ήπια σε μορφή- θα πρέπει επίσης να καταδικαστεί από εμάς. Οι πολιτικοί κρατούμενοι αξίζουν την άνευ όρων απελευθέρωση. Για όλους. Και να μένουν εδώ, στην πατρίδα.
Φημολογείται ότι ορισμένοι συμμετέχοντες σε προηγούμενες ανταλλαγές απομακρύνθηκαν από τη Ρωσία παρά τη θέλησή τους. Δεν γνωρίζω την αλήθεια σχετικά με αυτό, αλλά θέλω να το δηλώσω εκ των προτέρων: αν επιχειρηθεί κάτι τέτοιο μαζί μου, θα το θεωρήσω απαγωγή και θα μηνύσω οποιαδήποτε ξένη κυβέρνηση ως συνεργό στο έγκλημα, εάν προσπαθήσει να την αποδεχτεί παρά τη θέλησή μου.
Είμαι ευγνώμων στα μέλη της οικογένειάς μου για την υποστήριξή τους και την κατανόησή τους καθώς και στους πολλούς ανθρώπους που μου γράφουν, εγκρίνοντας αυτή μου την επιλογή. Αλλά αυτό δεν αφορά μόνο εμένα. Υπάρχουν ευρύτερα θέματα που πρέπει να συζητηθούν.
Υπάρχει ο κίνδυνος να αντικατασταθεί ο αγώνας για την πλήρη απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων (που θα ήταν όχι μόνο μια πράξη ανθρωπισμού αλλά ένα βήμα προς την αλλαγή του ηθικού κλίματος στη χώρα) με τη σύνταξη λιστών ανταλλαγής με στόχο την απελευθέρωση μερικών δεκάδων περισσότερο ή λιγότερο γνωστών προσώπων, ενώ εκατοντάδες, ακόμη και χιλιάδες άλλοι κρατούμενοι συνείδησης παραμένουν πίσω από τα κάγκελα. Επιπλέον, οι συντάκτες αυτών των λιστών αναλαμβάνουν την ευθύνη να αποφασίσουν ποιος θα αφεθεί ελεύθερος και ποιος θα παραμείνει στη φυλακή. Αυτό είναι άδικο και αντιδημοκρατικό, έρχεται σε αντίθεση με τις ίδιες τις αρχές για τις οποίες κάνουμε θυσίες. Το μόνο δίκαιο αίτημα είναι η απελευθέρωση όλων των συμμετεχόντων στη μη βίαιη πολιτική διαμαρτυρία, όλων των συλληφθέντων για άσκηση του συνταγματικού τους δικαιώματος να ασκούν κριτική στις κυβερνητικές αποφάσεις.
Υπάρχει επίσης ένα άλλο σημαντικό σημείο που δεν πρέπει να ξεχνάμε. Πολιτικοί κρατούμενοι δεν υπάρχουν μόνο στη Ρωσία. Όλα όσα συμβαίνουν σε εμάς έχουν παγκόσμιες επιπτώσεις. Εάν οι δικτάτορες σε όλο τον κόσμο μάθουν ότι οι πολιτικοί κρατούμενοι είναι ένας κερδοφόρος πόρος που μπορεί να ανταλλάσσεται ή να πωλείται επιτυχώς, θα κάνουν οτιδήποτε για να αυξήσουν τα έσοδα από την ανταλλαγή τους. Θα φυλακίσουν ακόμα περισσότερους. Ενώ σκοπός είναι να καταστεί ασύμφορο για τα κράτη να έχουν πολιτικούς κρατούμενους, να γίνει η καταστολή μια πολύ δαπανηρή διασκέδαση για τους κυρίαρχους κύκλους. Αυτή ήταν η κατάσταση στα τέλη του 20ού αιώνα, όταν οι διαδικασίες εκδημοκρατισμού εξελίσσονταν όχι μόνο στις χώρες του πρώην σοβιετικού μπλοκ αλλά και σε άλλα μέρη του κόσμου. Γνωρίζουμε ότι αυτός ο εκδημοκρατισμός ήταν εξαιρετικά επιφανειακός και δεν αμφισβήτησε την κυρίαρχη θέση των ελίτ. Αλλά ακόμα κι έτσι, ήταν ένα βήμα προόδου. Τώρα είμαστε μάρτυρες διεργασιών που κινούνται παντού προς την αντίθετη κατεύθυνση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τώρα είναι θεμελιωδώς σημαντικό να αγωνιστούμε όχι για μεμονωμένους γνωστούς πολιτικούς κρατούμενους, αλλά για τον τερματισμό της πολιτικής καταστολής καθαυτής.
Φυσικά, υπάρχουν διαφορετικές καταστάσεις και σε ορισμένες περιπτώσεις η ανταλλαγή είναι ο μόνος διαθέσιμος τρόπος για να σωθεί κάποιο άτομο. Οι συνθήκες κράτησης των πολιτικών κρατουμένων ποικίλλουν. Γνωρίζω πλήρως ότι η κατάστασή μου απέχει πολύ από το χειρότερο με βάση τα γενικά πρότυπα. Για το λόγο αυτό, δεν προσπαθώ να παίρνω αποφάσεις για άλλους ή να επιβάλλω την προσωπική μου άποψη ως καθολική αρχή. Ωστόσο, θα συνιστούσα, πρώτον, στους πολιτικούς κρατούμενους που έχουν τη σωματική και ηθική δύναμη να συνεχίσουν την πάλη αρνούμενοι να συμμετάσχουν στις ανταλλαγές και δεύτερον, ζητώ από τους διοργανωτές των ανταλλαγών και τους συντάκτες των λιστών να συμπεριλάβουν μόνο εκείνους τους κρατούμενους που είναι γνωστό ότι συναινούν στην απελευθέρωση με τίμημα την απέλαση από τη χώρα.
Εν κατακλείδι, θα πω: όποια επιλογή κι αν κάνουμε, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι στόχος μας είναι η ελευθερία και τα δικαιώματα για όλους. Όχι μόνο για όσους βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα, αλλά και για όσους αντιμετωπίζουν οποιαδήποτε άλλη μορφή καταπίεσης στη Ρωσία και σε όλο τον κόσμο.
Με εκτίμηση.
