Παγκόσμια Συνέδρια
της Βάλιας Δημητρακοπούλου. και του Χρήστου Ανδρικόπουλου
Να μην ανεχτούμε αυτό το διαρκές έγκλημα κυβέρνησης και αφεντικών
Το δυστοπικό σενάριο της εξάπλωσης του κορονοϊού μέσα στα camp των προσφύγων έγινε πραγματικότητα. Τις τελευταίες μέρες τα κρούσματα που εντοπίζονται μέσα στα camp, ανακοινώνονται από το ελληνικό κράτος ξεχωριστά από τα υπόλοιπα κρούσματα, υπενθυμίζοντας μας ότι οι ζωές των προσφύγων έχουν μικρότερη αξία. Αυτό στάθηκε σαν αφορμή για να περικυκλώσει η αστυνομία το KYT στη Ριτσώνα και να μην αφήνει τους πρόσφυγες να βγουν έξω. Το ίδιο έγινε και στην Μαλακάσα και επιπλέον η κυβέρνηση έδωσε εντολή όλα τα ΚΥΤ να μείνουν κλειστά δηλαδή να μην δίνεται η δυνατότητα εξόδου προσφύγων και να μειωθεί η προσέλευση των εργαζομένων των ΜΚΟ. Φυσικά τα ΜΜΕ επιβεβαιώνουν ότι οι νοσούντες θα διαμένουν σε ξεχωριστούς χώρους και ότι όλα είναι υπό έλεγχο. Δεν μπορεί να υπάρξει όμως πραγματική μέριμνα από την στιγμή που στα camp διαμένουν διπλάσιοι και τριπλάσιοι άνθρωποι από ότι ορίζουν οι προδιαγραφές τους και χωρίς στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής ή ακόμα και νερό. Δεν μπορεί να υπάρξει προστασία της υγείας τους όταν στους ανθρώπους αυτούς στερείται το ΑΜΚΑ και τις παροχές για αυτούς τις έχει αναλάβει το ιδιωτικό σύστημα των ΜΚΟ σε συνδυασμό με τα πενιχρά επιδόματα από τον ΟΗΕ.
Αντιδρώντας σε αυτή την κατάσταση οι μετανάστ(ρι)ες προβαίνουν σε κινητοποιήσεις λόγω των συνθηκών ζωής που υπάρχουν εντός των κέντρων. Οι κρατούμενοι στο ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ (προ-αναχωρησιακό κέντρο κράτησης) της Μόριας ξεκίνησαν απεργία πείνας, διεκδικώντας την απελευθέρωσή τους από το καθεστώς διοικητικής κράτησης, στο οποίο βρίσκονται, χωρίς να έχουν διαπράξει κανένα ποινικό αδίκημα. Έχουν συλληφθεί μόνο στη βάση του νομικού τους καθεστώτος ως μετανάστ(ρι)ες δηλαδή με έναν απόλυτα ρατσιστικό τρόπο. Οι αιτήσεις τους για άσυλο απορρίπτονται χωρίς να έχουν περάσει από συνέντευξη διότι δεν είναι (δήθεν) “συνεργάσιμοι”, δηλαδή δεν υπήρχαν κατάλληλοι διερμηνείς. Απομονώνονται χωρίς να έχουν καμία επικοινωνία με τους οικείους τους και δίχως να τους δίνεται η δυνατότητα νομικής στήριξης καθώς επίσης καμία ψυχολογική και ιατρική φροντίδα και υποστήριξη. Υπάρχουν επίσης κρατούμενοι στο ΠΡΟΠΕΚΑ για τους οποίους η απέλαση προς την Τουρκία βρίσκεται σε αναμονή καθώς οι διαδικασίες προς το παρόν έχουν παγώσει. Άνθρωποι που έχουν προέλθει από χώρες για τις οποίες το καθεστώς του πρόσφυγα αναγνωρίζεται με το σταγονόμετρο, άλλοι που παραβίασαν τον γεωγραφικό περιορισμό στα νησιά, που έχει απορρίπτει η αίτηση για άσυλο σε δεύτερο βαθμό και έτσι εκκρεμεί η απέλασή τους στην Τουρκία. Το ίδιο ισχύει και για εκείνους όσοι έχουν δηλώσει “οικειοθελή επαναπατρισμό”. Επιπλέον καταγγέλλονται συχνά περιστατικά αστυνομικής βίας και κακομεταχείρισης, με ποικίλες πρακτικές εξευτελισμού.
Ο εγκλεισμός των προσφύγων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι ένα διαρκές έγκλημα. Είναι η πολιτική που τους καταδικάζει για άλλη μία φορά σε θάνατο και νομιμοποιείται από τον άκρατο εθνικισμό. Τόσα χρόνια οι πρόσφυγες πνίγονται στο Αιγαίο ή πεθαίνουν από το κρύο και από πυρκαγιές μέσα στους καταυλισμούς. Τώρα το ελληνικό κράτος τους πυροβολεί στον Έβρο, με τους Muhammad al-Arab και Muhammad Gulzar να είναι οι δύο επιβεβαιωμένα νεκροί, και τους αφήνει στο έλεος ενός θανατηφόρου ιού φυλακίζοντας τους στα άθλια camp περιστέλλοντας ακόμα και τα λιγοστά τους δικαιώματα. Η κυβέρνηση βρίσκει παράλληλα την ευκαιρία να εκπληρώσει την ρατσιστική πολιτική της για κλειστά κέντρα κράτησης εφαρμόζοντας περιοριστικά μέτρα. Έτσι αντιμετωπίζει την ασύμμετρη απειλή, τους χιλιάδες κατατρεγμένους που φαίνεται να πλεονάζουν για το σύστημα.
Εμείς δεν θα μετρήσουμε ξεχωριστά τα νούμερα. Όλα τα θύματα του κορονοϊού είναι τα θύματα εξαιτίας των ελλιπών δομών υγείας που δημιούργησαν τα μνημόνια και οι περικοπές όλων των κυβερνήσεων. Οι πρόσφυγες είναι αδέρφια μας και είναι χρέος μας να παλέψουμε μαζί τους για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης για δημόσια και δωρεάν υγεία. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου να εκκενωθούν άμεσα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης σε όλη την χώρα. Θέλουμε τους/τις μετανάστ(ρι)ες στις γειτονιές μας, να μπορούν να εγκατασταθούν ελεύθερα στον αστικό ιστό. Διεκδικούμε πλήρη ένταξη τους στο δημόσιο σύστημα υγείας, στην παιδεία και την εργασία.
//Να αποχωρήσουν οι στρατιωτικές δυνάμεις, η FRONTEX και η αστυνομία από τον Έβρο. Να ανοίξουν τα σύνορα για κάθε μετανάστη/τρια.
//Άμεση νομιμοποίηση όλων των μεταναστ(ρι)ών. Να κλείσουν τα hot-spot. Να δοθούν πλήρη κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα και ένταξη σε όλες τις δομές υγείας, παιδείας και πρόνοιας.
//Να ακυρωθούν όλες οι απελάσεις με οποιοδήποτε πρόσχημα. Οι κατατρεγμένοι/ες είναι όλοι/ες καλοδεχούμενοι/ες.
//Καμία δαπάνη για πολεμικούς εξοπλισμούς. Να δοθούν όλα τα χρήματα για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας.
//Καμία εθνική ομοψυχία, καμία κοινωνική ειρήνη. Διεθνιστική Ταξική Αλληλεγγύη.
