Βιβλιοθήκη
Παγκόσμια Συνέδρια
Διεθνιστική διαδήλωση Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 1μμ Προπύλαια
Εκδήλωση – συζήτηση Παρασκευή 2 Μαρτίου 6:30 μμ ΟΠΑ – ΑΣΟΕΕ
Τα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αντιδραστικά και γεμάτα ακροδεξιά εθνικιστική ρητορική, ήταν ένα φιάσκο. Με δεδομένη την υποστήριξη από μεγάλο κομμάτι του πολιτικού φάσματος (ΝΔ, ΑΝΕΛ κλπ), τη χρηματοδότηση που είχαν και την προπαγάνδα των ΜΜΕ, τα συλλαλητήρια ήταν πολύ λιγότερο μαζικά από αυτό που ήλπιζαν οι διοργανωτές τους. Εξάλλου, ο σχεδιασμός των πιο επιθετικών κομματιών, της χρυσής αυγής και άλλων φασιστικών ομάδων να επιβάλουν καθεστώς τρομοκρατίας στην Αθήνα, μετά τη δολοφονική εμπρηστική επίθεση της κατάληψης Libertatia στη Θεσσαλονίκη και με την πλήρη κάλυψη της Αστυνομίας, απέτυχε παταγωδώς.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αν και προσπαθεί να εμφανιστεί ως η «φωνή της λογικής» στις διαπραγματεύσεις, στην πραγματικότητα δεν αποτελεί αντίπαλο δέος στην ανάπτυξη της εθνικιστικής δημαγωγίας. Όχι μόνο οι ακροδεξιοί ΑΝΕΛ, αλλά και άλλα κορυφαία στελέχη της κάλυψαν πολιτικά τα συλλαλητήρια. Αλλά ακόμα περισσότερο εφαρμόζει απόλυτα τον διαχρονικό εκβιασμό του ελληνικού κράτους απέναντι στη Δημοκρατία της Μακεδονίας. Η ελληνική αστική τάξη και η κυβέρνηση επιχειρούν να εκμεταλλευτούν την πολιτική συγκυρία για να επικυρώσουν δια παντός το βέτο τους στην ονομασία της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, αποδεικνύοντας τον χαρακτήρα του ελληνικού κράτους: είναι ο εκπρόσωπος των μεγάλων ιμπεριαλιστικών οικονομικών και στρατιωτικών μηχανισμών στην περιοχή και αυτό μαζί με την καθοριστική διείσδυση του μεγάλου ελληνικού κεφαλαίου (ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, τράπεζες, κατασκευαστικές, σουπερμάρκετ) είναι που δίνει στην κυβέρνηση το «δικαίωμα» να έχει λόγο στο πώς θα ονομάζεται ένας άλλος λαός και μια άλλη χώρα. Στο εσωτερικό συνεχίζει την απαράδεκτη πολιτική απόκρυψης της μακεδονικής μειονότητας που ζει χρόνια στην Ελλάδα, που έχει στερηθεί όλα τα δικαιώματά της και έχει υποστεί συστηματικά την κρατική καταστολή και τον εξανδραποδισμό και συνεχίζει την απαγόρευση επιστροφής των απογόνων των Μακεδόνων ανταρτών του εμφυλίου. Την ίδια στιγμή, τα σχέδια των αστικών τάξεων των Βαλκανίων περιέχουν όλο και μεγαλύτερη εμπλοκή των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ που θα οξύνουν ακόμα περισσότερο τις εθνικές αντιθέσεις.
Απέναντι σε όλα αυτά, στις 4 Φλεβάρη δόθηκε μία σημαντική απάντηση που, σε συνδυασμό με τις δύο διεθνιστικές συγκεντρώσεις στις 27/1 και 3/2, έσπασε στην πράξη το μονοπώλιο του αντιδραστικού λόγου. Πολιτικές οργανώσεις έκοψαν τον δρόμο στους ναζί και προπαγάνδισαν την εναντίωσή τους στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, προτάσσοντας το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού της Δημοκρατίας της Μακεδονίας.
Αυτό δεν ήταν παρά μόνο η αρχή. Τους εργαζόμενους και εργαζόμενες αυτής της χώρας δεν τους απειλεί η Δημοκρατία της Μακεδονίας ούτε ο αυτοπροσδιορισμός ενός λαού. Δεν συμμετέχουμε στον εκβιασμό που οι ελληνικές κυβερνήσεις επιβάλλουν στο γειτονικό λαό. Εναντιωνόμαστε στους εθνικισμούς που αναζωπυρώνονται στα Βαλκάνια και στους στρατηγικούς σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών.
Χρειάζεται να αναπτυχθεί στην εργατική τάξη μία πολιτική διεθνισμού και αλληλεγγύης που θα εναντιώνεται στο ρόλο νονού και νταβατζή που παίζει η ελληνική κυβέρνηση με τις πλάτες του ελληνικού κεφαλαίου, θα τσακίζει το ρατσιστικό και εθνικιστικό δηλητήριο, θα παλεύει ενάντια στα φιλοπόλεμα σχέδια με ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, και θα αντιτάσσει σε όλα αυτά τους κοινούς αγώνες με τους άλλους λαούς των Βαλκανίων για την ειρηνική συνύπαρξη και την από κοινού ανάπτυξη ενός αντικαπιταλιστικού και αντιιμπεριαλιστικού κινήματος.
Η απάντησή μας λοιπόν είναι απλή: ο εχθρός μας δεν είναι ο μακεδονικός λαός ή οι άλλοι λαοί της περιοχής μας αλλά η αστική «μας» τάξη, οι κυβερνήσεις «μας» και οι ιμπεριαλιστές σύμμαχοί τους. Η διεθνιστική απάντηση είναι η μοναδική διέξοδος που μπορεί να οικοδομήσει ένα ταξικό κίνημα που θα παλέψει για μια ειρηνική συμβίωση των λαών στα Βαλκάνια και την πλήρη αποχώρηση από τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, στο πλαίσιο μιας συνολικής αντικαπιταλιστικής λύσης.
- Αναγνώριση της Δημοκρατίας της Μακεδονίας με το συνταγματικό της όνομα
- Αναγνώριση της μακεδονικής μειονότητας που ζει στην Ελλάδα, πλήρη εθνικά, γλωσσικά, πολιτιστικά δικαιώματα
- Δικαίωμα επαναπατρισμού στους μακεδόνες πολιτικούς πρόσφυγες του εμφυλίου
- Διεθνιστική ρήξη με ΕΕ και ΝΑΤΟ, καμία επέκτασή τους στα Βαλκάνια. Να κλείσουν οι βάσεις
- Κοινοί ταξικοί διεθνιστικοί αγώνες των λαών των Βαλκανίων ενάντια στους εθνικισμούς και τον ιμπεριαλισμό
Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (ΕΕΚ)
Οργάνωση Επαναστατικής Νεολαίας (ΟΕΝ)
Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας (ΟΚΔΕ) – Σπάρτακος
Οργάνωση Μαχητικού Αντιφασισμού (ΟΡΜΑ)
