Παγκόσμια Συνέδρια
Μετά τους εργαζόμενους στην efood, οι εργαζόμενοι στην Cosco. Άλλο ένα τμήμα της εργατικής τάξης που είδε στην οργάνωση, στην ενότητα, στην αλληλεγγύη και στον αποφασιστικό αγώνα την προοπτική για ένα καλύτερο αύριο, για μια ζωή με αξιοπρέπεια, χωρίς τον φόβο της ανεργίας, του ακρωτηριασμού, του θανάτου.
Οργισμένοι από τον άδικο χαμό του συναδέλφου τους και αποφασισμένοι αυτή τη φορά να μην γυρίσουν στη δουλειά με τους ίδιους άθλιους όρους, παίζοντας την υγεία και τη ζωή τους κορώνα γράμματα κάθε μέρα. Προειδοποιώντας την εργοδοσία ότι αν καλέσει τις δυνάμεις καταστολής να επιτεθούν στο λιμάνι τότε θα αρχίσουν να ρίχνουν τα κοντέινερ στη θάλασσα. Με επτά 24ωρες απεργίες που είχαν καθολική συμμετοχή. Με καθημερινές συνελεύσεις. Με εξωστρεφείς δράσεις, με κινητοποιήσεις, με μοτοπορείες: στο ΣΕΜΠΟ, στα κεντρικά της Cosco, στο Υπουργείο Ναυτιλίας, στην πλατεία Κοραή, στα Δικαστήρια. Κάνοντας στην άκρη το εργοδοτικό σωματείο. Οι εργαζόμενοι της cosco κατάφεραν να παραλύσουν έναν από τους μεγαλύτερους διακομετακομιστικούς κόμβους της Ευρώπης. Να συνεχίσουν τον αγώνα παρά την κήρυξη της απεργίας από τα δικαστήρια ως παράνομης και καταχρηστικής. Κατάφεραν να αντισταθούν στις πιέσεις που δέχτηκαν από την κυβέρνηση, τη Διεθνή Ναυτιλιακή Ένωση, το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο, την Ένωση Μεταφορών, τους εφοπλιστές, όλους αυτούς που βλέποντας τα καράβια να κάνουν ουρές χωρίς να ξεφορτώνουν, τους καλούσαν να γυρίσουν στη δουλειά “γιατί πιέζει η αγορά”. Να παρακάμψουν όλο το αντεργατικό και αντισυνδικαλιστικό οπλοστάσιο των μνημονίων και του νόμου Χατζηδάκη. Και τελικά κερδίζοντας την αλληλεγγύη και την έμπρακτη συμπαράσταση της κοινωνίας, κατάφεραν να κάμψουν την εργοδοσία και να πετύχουν μια σημαντική νίκη για το ντόπιο εργατικό κίνημα. Μια νίκη και με διεθνή αντίκτυπο και σημασία την οποία χαιρέτισαν εκπρόσωποι συνδικάτων από την Τουρκία και τη Γαλλία.
Οι εργαζόμενοι στην Cosco πέτυχαν να βρίσκονται 5 εργάτες (διεκδικούσαν 6) σε κάθε πόστο εργασίας, αντί για 4 που ισχύει σήμερα, για να γίνεται η δουλειά με μεγαλύτερη ασφάλεια. Πέτυχαν να καταργηθούν οι κόντρα βάρδιες για να έχουν οι εργαζόμενοι ικανό χρόνο για να ξεκουραστούν πριν ξαναπιάσουν δουλειά. Πέτυχαν να δεσμευτεί η εργοδοσία στη δημιουργία επιτροπής υγιεινής και ασφάλειας με τη συμμετοχή εκπροσώπων του σωματείου. Κυρίως, πέτυχαν να μαζικοποιήσουν και να ενισχύσουν το σωματείο τους, πέτυχαν να το αναγνωρίσει η εργοδοσία και να συνομιλήσει μαζί του. Και αυτή είναι η μεγαλύτερη παρακαταθήκη για την κατάκτηση ενός στόχου που πάλευαν χωρίς επιτυχία όλα τα τελευταία χρόνια: την υπογραφή μιας συλλογικής σύμβασης εργασίας, με καλύτερους μισθούς, σταθερή εργασία, κανονικό ωράριο, επιδόματα, άδειες. Και τα πέτυχαν αυτά κόντρα σε μια εταιρεία η οποία είναι γνωστή για τις συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα που επιβάλλει στους εργαζομένους της, είτε αυτοί βρίσκονται στην Κίνα, είτε σε άλλα μέρη του κόσμου.
Ο αγώνας αυτός θάφτηκε από το σύνολο των ΜΜΕ. Δεν έγινε αφορμή κοκορομαχίας στα τηλεοπτικά πάνελ, τη βουλή, το κεντρικό πολιτικό σκηνικό. Είναι καθήκον των πολιτικών και κοινωνικών οργανώσεων της εργατικής τάξης να χωνέψουν και να μεταδώσουν αυτές τις νικηφόρες εμπειρίες. Να γίνουν οδηγός για την ανασυγκρότηση των αγώνων. Για να μπει ένα αποτελεσματικό φρένο στη διαρκή επίθεση της εργοδοσίας και της αστικής τάξης που βιώνουν οι εργαζόμενοι, η νεολαία, το σύνολο των καταπιεσμένων.
