Παγκόσμια Συνέδρια
Βιβλιοθήκη
Δεν θα ζήσουμε σαν δούλοι στον 21ο αιώνα
Δουλειά με δικαιώματα και αξιοπρέπεια και όχι δουλειά-λάστιχο
Να μην περάσει το αντεργατικό νομοσχέδιο Κεραμέως
Η κυβέρνηση και το κεφάλαιο συνεχίζουν και επεκτείνουν την αντεργατική τους πολιτική, σε συνέχεια της πολιτικής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Με το νέο νομοσχέδιο Κεραμέως για τα εργασιακά το οποίο προβλέπει:
- Δουλειά ως και 13 ώρες την ημέρα και εκ περιτροπής εργασία.
- Καθορισμό του ωραρίου εργασίας στην ατομική σύμβαση του κάθε εργαζόμενου. Οι ώρες και οι μέρες εργασίας θα διευθετούνται σε εύρος 12 μηνών. Αυτό σημαίνει πώς εργοδότες θα μοιράζουν τον χρόνο των εργαζομένων όπως θέλουν.
- Ευέλικτη προσέλευση 120 λεπτών κάθε μέρα στον χώρο εργασίας, νομιμοποιώντας έτσι την αδήλωτη εργασία.
- Κατακερματισμός της ετήσιας άδειας σε πενθήμερα, απαξιώνοντας τον αδιαίρετο χαρακτήρα της.
- Προσλήψεις με συμβάσεις δύο ημερών μέσω εφαρμογής στο κινητό. Αυτή η διάταξη ανοίγει το μοντέλο των μηδενικών ωρών. Δίνει το δικαίωμα στα αφεντικά να προσλαμβάνουν και να απολύουν εργαζομένους κάθε εβδομάδα χωρίς κυρώσεις. Εντείνει το κλίμα ομηρίας και αναλωσιμότητας των εργαζομένων.
- Απαλλαγή των εργοδοτών από τις ασφαλιστικές τους εισφορές σε υπερεργασία, υπερωρίες, νυχτερινά και αργίες. Η πληρωμή εισφορών από τους εργοδότες μόνο στο βασικό μισθό θα φέρει κατάρρευση στα ασφαλιστικά ταμεία.
Το νομοσχέδιο Κεραμέως έρχεται σε μια περίοδο που τα ατυχήματα και τα δυστυχήματα στους χώρους δουλειάς έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, με σειρά θανάτων και τραυματισμών εν ώρα εργασίας. Είναι ηλίου φαεινότερο πόσο ανεξέλεγκτη μπορεί να γίνει η κατάσταση με εργαζόμενους που θα δουλεύουν 13 ώρες τη μέρα επί βδομάδες. Τα μέτρα αυτά είναι επιλογές του κεφαλαίου που στόχο έχουν την αύξηση της κερδοφορίας των αφεντικών και τη μείωση του εργοδοτικού κόστους. Αν ψηφιστεί το νομοσχέδιο Κεραμέως, θα μιλάμε για την πλήρη απορρύθμιση του εργασιακού βίου,
με την καθημερινότητα των εργαζομένων να είναι στην απόλυτη διάθεση του εργοδότη. Όσο και
αν διακηρύσσει η κυβέρνηση ότι η οποία εργασία πέραν του 8ωρου θα χρειάζεται τη συμφωνία
των εργαζομένων, ξέρουμε καλά ότι στον καπιταλισμό η εργατική τάξη δεν έχει καμία ελευθερία. Πόσο μάλλον τα τελευταία χρόνια, που, με τους αντεργατικούς νόμους που έχουν ψηφιστεί, έχει απαξιωθεί η διαπραγματευτική της ισχύ απέναντι στα αφεντικά, με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Στην ίδια κατεύθυνση έρχεται και η ψήφιση του νέου πειθαρχικού δικαίου για όλο το δημόσιο σύμφωνα με το οποίο:
Ποινικοποιείται η συνδικαλιστική και πολιτική δράση, η συμμετοχή σε κινητοποιήσεις όπως και κάθε είδους καταγγελία για την υπεράσπιση εργατικών δικαιωμάτων ή για την υποβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών και ιδιωτικοποίησης που προωθεί η κυβέρνηση. Προβλέπεται η ποινή της αργίας ακόμη και για συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας. Η άρνηση της αξιολόγησης καθίσταται ιδιώνυμο αδίκημα και εάν επαναληφθεί δύο φορές τιμωρείται με απόλυση. Τα νέα πειθαρχικά συμβούλια θα διορίζονται από το Νομικό Συμβούλιο του κράτους χωρίς τη συμμετοχή αιρετών εκπροσώπων των εργαζομένων και χωρίς να τους δίνεται πλέον η δυνατότητα ένστασης.
Φίμωση, πειθάρχηση και σιγή νεκροταφείου με το μέσο μιας νέας, εκσυγχρονισμένης εκδοχής του πιστοποιητικού κοινωνικών φρονημάτων. Αυτοί είναι οι στόχοι της κυβέρνησης.
Η επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων έρχεται σε μια στιγμή που η κυβέρνηση έχει υποστεί φθορά λόγω της συγκάλυψης του εγκλήματος στα Τέμπη, του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ, της συνενοχής της γενοκτονίας της Παλαιστίνης από το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ, στρατηγικό εταίρο του ελληνικού κράτους, της ακρίβειας στα βασικά είδη ανάγκης, αλλά και των μαζικών κινητοποιήσεων του προηγούμενου διαστήματος. Μια κυβέρνηση που κοροϊδεύει τους συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών κλείνοντας άρον άρον την δικογραφία από την ανακριτική διαδικασία της βουλής, με τη συναίνεση της αστικής δικαιοσύνης που δηλώνει τον βαθιά ταξικό της χαρακτήρα. Η υπαρκτή κρίση εμπιστοσύνης ως προς το σύστημα τους μπορεί να ξεσηκώσει ευρύτερες κοινωνικές και ταξικές αντιδράσεις απέναντι στη δολοφονική τους πολιτική, όπως φάνηκε με την τεράστια απεργία της 28 Φλεβάρη.
Την ίδια στιγμή, κυβέρνηση και αστική τάξη υπηρετούν πιστά την οικονομία του πολέμου και την προετοιμασία του. Οι χώρες του ΝΑΤΟ περικόπτουν κοινωνικές δαπάνες και αυξάνουν στο 5% τον προϋπολογισμό σε όπλα. Θέλουν να κάνουν τη νεολαία και την εργατική τάξη κρέας για τα κανόνια τους, για να διασφαλίσουν οι καπιταλιστές την εξουσία τους και το σύστημα τους που βρίσκεται σε σήψη. Για να εντείνουν τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, οι δυτικές κυβερνήσεις συναινούν στην γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού από το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ, μη έχοντας σταματήσει τις γεωστρατηγικές και τις οικονομικές τους συμφωνίες μαζί του.
Ανατροπή της κυβέρνησης και κάθε επίδοξου διαχειριστή αυτής της πολιτικής
Η πολιτική κυβέρνησης και κεφαλαίου δεν διορθώνεται, μόνο ανατρέπεται. Με συλλογικούς, μαζικούς, μαχητικούς και αυτοοργανωμένους αγώνες των εργαζομένων, της νεολαίας και όλων των καταπιεσμένων. Με επιτροπές αγώνα και συντονιστικά πάλης στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στις σχολές. Σε ρήξη με τις ξεπουλημένες ηγεσίες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και του ρεφορμισμού οι οποίες συνδιαλέγονται με την εργοδοσία και μένουν σε αγώνες χαμηλής έντασης.
Να πάρουμε το νήμα από τις μαζικές απεργίες στη Γαλλία που φέρνουν πολιτική αστάθεια. Από τις απεργίες στην Ιταλία για να σταματήσει η γενοκτονία στην Παλαιστίνη. Από τις διαδηλώσεις στο Νεπάλ που έριξαν την εκεί κυβέρνηση. Να παλέψουμε για να ανατρέψουμε αυτή την κυβέρνηση και για να φοβάται κάθε επόμενη ότι θα πάθει το ίδιο. Για να ανατρέψουμε μια και καλή τους εκμεταλλευτές μας.
- Ραγδαίες αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Μόνιμη δουλειά για όλους. 5μερο-7ωρο- 35ωρο. Επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο.
- Να μην περάσει το αντεργατικό νομοσχέδιο Κεραμέως. Να καταργηθεί το νέο πειθαρχικό στο Δημόσιο. Να σταματήσουν οι συνδικαλιστικές διώξεις συνδικαλιστών/στριών.
- Κατάργηση ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης. Εργατικός έλεγχος στην εφοδιαστική αλυσίδα.
- Εθνικοποίηση στρατηγικών επιχειρήσεων της οικονομίας κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο. Όχι στη διάλυση και την ιδιωτικοποίηση παιδείας, υγείας και κάθε δημόσιου αγαθού.
- Δημόσια πολιτική για τη στέγη. Απαλλοτρίωση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας.
- Να καταργηθεί το ReArm Europe. Λεφτά για τις κοινωνικές ανάγκες και όχι για εξοπλισμούς.
- Κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων – Να μην συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη.
- Καμία συνεργασία της ελληνικής κυβέρνησης με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ. Ενιαία Σοσιαλιστική Παλαιστίνη από το ποτάμι ως τη θάλασσα.
- Να μην επιτεθεί το Ισραήλ στον στόλο Global Sumud Fotilla. Να καλεστεί γενική απεργία ενάντια στη γενοκτονία του Ισραήλ στη Παλαιστίνη και την συμμετοχή του ελληνικού κράτους σε αυτή.
