Παγκόσμια Συνέδρια
Καθώς υποχωρεί το τρίτο κύμα μιας πανδημίας στενά συνδεδεμένης με τη νέα κρίση του καπιταλισμού, η τάξη των καπιταλιστών προετοιμάζεται για την επόμενη μέρα. Η επόμενη μέρα θα φέρει μέτρα εναντίον των εργαζομένων, για την αντιμετώπιση της ύφεσης και την τόνωση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση φοβάται ότι η επόμενη μέρα θα είναι και μέρα κοινωνικών εκρήξεων και εργατικών αγώνων, και προσπαθεί να οχυρωθεί απέναντι σε αυτό, γιατί η μνήμη των κινημάτων της περιόδου 2006-2012 είναι ακόμα νωπή. Αυτό τον διπλό σκοπό εξυπηρετεί το νομοσχέδιο Χατζηδάκη.
Το νομοσχέδιο προσπαθεί να ρυθμίσει τον χρόνο εργασίας έτσι ώστε να μεγιστοποιήσει την αποδοτικότητα για τα αφεντικά, εις βάρος των εργαζομένων. Όποτε υπάρχουν δουλειές ή παραγγελίες, ο εργοδότης μπορεί να ζητά από τους εργαζόμενους να δουλεύουν 10 ώρες, χωρίς αυτό να θεωρείται υπερωρία, με μόνο αντάλλαγμα μείωση ωραρίου ή ρεπό σε μια περίοδο που δεν θα τους έχει τόση ανάγκη. Το ότι ο εργαζόμενος μπορεί να αρνηθεί την ατομική διευθέτηση του ωραρίου του είναι αστείο, αφού ο εργοδότης μπορεί άνετα να τον διώξει και να πάρει κάποιον άλλο. Το κόστος των κενών χρόνων της οργάνωσης της εργασίας περνά στην εργατική τάξη. Η ψηφιακή ηλεκτρονική κάρτα εργασίας εξατομικεύει τελείως τα ωράρια εργασίας και διασπά τη συλλογική εργασία. Οι αμοιβές για υπερωρίες μειώνονται. Επιτρέπεται ένας τεράστιος αριθμός υπερωριών ακόμα και στη βιομηχανία, όπου υπήρχε περιορισμός για λόγους υγείας και ασφάλειας. Η κυριακάτικη αργία καταργείται για μια σειρά σημαντικούς κλάδους ακόμα, όπως είναι οι επιχειρήσεις φαρμάκων, τα logistics, τα κέντρα δεδομένων και τα μηχανογραφικά κέντρα, τα κέντρα τηλεφωνικής εξυπηρέτησης και τεχνικής υποστήριξης πελατών, η παραγωγή έτοιμου σκυροδέματος. Μονιμοποιεί την τηλεργασία χωρίς παράλληλα να θεσπίζει κανένα νομοθετικό πλαίσιο προστασίας των εργαζομένων, εξατομικεύοντας πλήρως τους εργαζόμενους και φορτώνοντάς τους το κόστος του χώρου εργασίας, στον οποίο πρέπει να διαμορφώσουν το σπίτι τους.
Ταυτόχρονα, το νομοσχέδιο προσπαθεί να προστατέψει τα αφεντικά και τις κυβερνήσεις από αυτό που φοβούνται περισσότερο, αυτό που αποτελεί την πραγματική δύναμη των εργαζομένων: την απεργία. Αφού η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ περιόρισε δραστικά τη δυνατότητα των πρωτοβάθμιων σωματείων, που είναι και πιο πιθανό να ξεφύγουν από τα χέρια της γραφειοκρατίας, να προκηρύσσουν απεργίες, θεσμοθετώντας την υποχρέωση αυτές να έχουν ψηφιστεί από το 50+1 τοις εκατό των μελών, η κυβέρνηση της ΝΔ προχωρά στα επόμενα βήματα. Επιβάλλει το ηλεκτρονικό μητρώο μελών των σωματείων, που φακελώνει και εκφοβίζει τους εργαζομένους. Επιβάλλει τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες για διοικήσεις σωματείων και απεργίες, για να διευκολύνει τα πιο συντηρητικά στρώματα που δεν θα πήγαιναν σε μια συνέλευση για να ψηφίσουν απεργοσπαστικά, αλλά δεν έχουν αντίρρηση να το κάνουν από την ασφάλεια του σπιτιού τους. Υποχρεώνει όλους τους σημαντικούς κλάδους, εκεί ακριβώς που οι απεργίες έχουν και τη μεγαλύτερη δύναμη (μεταφορές, κοινή ωφέλεια, αποκομιδή απορριμμάτων κ.ά.) να τηρούν προσωπικό ασφαλείας 33%, δηλαδή να εξασφαλίζουν ότι θα λειτουργούν παρά την απεργία. Απαγορεύει τις απεργιακές φρουρές και τις καταλήψεις χώρων εργασίας, για να μπορούν οι απεργοσπάστες να πηγαίνουν απρόσκοπτα στη δουλειά. Διευκολύνει τις απολύσεις εκλεγμένων μελών σωματείων, καταργώντας την Επιτροπή Προστασίας Συνδικαλιστικών Στελεχών και εισάγοντας νέους λόγους απόλυσης, όπως είναι η βία κατά συναδέλφων, που μπορεί να είναι και λεκτική, όταν πχ βρίσει κανείς έναν απεργοσπάστη. Σκοπός είναι να αφαιρεθεί από την απεργία το ουσιαστικό της περιεχόμενο, που είναι η παράλυση της παραγωγής, το μπλοκάρισμα της μηχανής της κερδοφορίας για τους καπιταλιστές, ώστε αυτοί να υποχρεωθούν σε υποχωρήσεις. Να υποβαθμιστούν οι απεργίες σε προβλεπόμενες τελετουργικές διαμαρτυρίες ελεγχόμενες από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και ρυθμιζόμενες από το κράτος.
Το ό,τι το θέλουν αυτό οι κυβερνήσεις και τα αφεντικά, όμως, δεν σημαίνει και ότι μπορούν να το πετύχουν. Ακόμα και το πιο αυταρχικό πλαίσιο δεν μπορεί να σταματήσει τις «άγριες» απεργίες. Το νομοσχέδιο θα συναντήσει την οργή των εργαζομένων. Την ίδια οργή που είδαμε να ξεσπάει ανάμεσα στους φοιτητές, που κατάφεραν να αναβάλουν επ’ αόριστο την πανεπιστημιακή αστυνομία. Την ίδια οργή που είδαμε να ξεσπάει στο κίνημα metoo ενάντια στους βιασμούς, την έμφυλη βία και την κακοποίηση, την εργοδοτική αυθαιρεσία. Την ίδια οργή που είδαμε να ξεσπάει στις γειτονιές, από τη Νέα Σμύρνη σε όλη την Ελλάδα, ενάντια στην αστυνομική βία. Την ίδια οργή που βράζει για τις χιλιάδες κόσμου που οδηγήθηκαν στο θάνατο από την πανδημία, για να μην κλείσουν οι δουλειές και χάσουν οι εργοδότες, για να μην ξοδευτεί τίποτα για το σύστημα υγείας.
Είναι καιρός όλη αυτή η οργή, η οργή της τάξης μας, να γίνει ταξικός αγώνας διαρκείας. Να κάνουμε ακριβώς αυτό που θέλουν να απαγορέψουν: άγριες απεργίες, γενικές απεργίες διαρκείας, απεργιακές φρουρές, καταλήψεις. Να μπλοκάρουμε τη μηχανή τους.
Η απεργία της 10η Ιούνη μπορεί να γίνει ευκαιρία για έναν τέτοιο αγώνα. Ξεπερνώντας τον υπονομευτικό ρόλο των γραφειοκρατιών της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, των εργατικών κέντρων, που ανέβαλαν την απεργία που είχε προκηρυχθεί για τις 3 Ιούνη, με τη συνενοχή ακόμα και του υποτιθέμενα καθαρού ταξικού πόλου του ΠΑΜΕ. Δεν θα επιτρέψουμε στη γραφειοκρατία να εξευτελίσει την έννοια του συνδικαλισμού. Δεν θα επιτρέψουμε στο κράτος και την εργοδοσία να βάλουν χέρι στα σωματεία μας, την πιο στοιχειώδη μορφή αυτοοργάνωσης των εργαζομένων. Θα φτιάξουμε σωματεία παντού.
Με ενότητα όλων των αγωνιζόμενων ανθρώπων της εργατικής τάξης, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ανδρών και γυναικών, ντόπιων και μεταναστών, νέων και παλιών. Και με έναν διακριτό ανεξάρτητο αντικαπιταλιστικό πόλο, που θα μπορεί να προτείνει μια προοπτική κλιμάκωσης και αναμέτρησης, για την ανατροπή της κυβέρνησης αυτής, και κάθε κυβέρνησης του κράτους των καπιταλιστών. Για την ανατροπή του ίδιου του συστήματος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
- Πλήρης απόσυρση του νομοσχεδίου Χατζηδάκη
- Κάτω τα χέρια από την απεργία – κάτω τα χέρια από τα σωματεία
- Καμία απεργία παράνομη και καταχρηστική
- Μείωση του χρόνου εργασίας με αύξηση των αποδοχών των εργαζομένων
- Κατάργηση του νόμου Κεραμέως Χρυσοχοΐδη για τα πανεπιστήμια – καμία αστυνομία στα πανεπιστήμια
- Κατάργηση της πατέντας στα εμβόλια και τα φάρμακα
- Νοσοκομεία και δομές υγείας για όλους – μαζικές προσλήψεις υγειονομικών
- Άμεση κατάργηση της νυχτερινή απαγόρευσης κυκλοφορίας
Όλοι και όλες στην απεργία και τις απεργιακές διαδηλώσεις
Αθήνα 10.30, Χαυτεία
