Να αθωωθούν τα συλληφθέντα της κατάληψης του Φ.Σ. της Αρχιτεκτονικής στις 14 Οκτώβρη

Στις 27 Οκτωβρίου, 15 άτομα -μέλη φοιτητικών συλλόγων- δικάζονται για μια σειρά από παράλογες ή ανυπόστατες κατηγορίες, επειδή πραγματοποιούσαν κατάληψη στην Αρχιτεκτονική Σχολή, στο ιστορικό συγκρότημα του ΕΜΠ επί της οδού Πατησίων στην Αθήνα, υλοποιώντας απόφαση του Φοιτητικού Συλλόγου μετά από τη μαζική γενική συνέλευση της Δευτέρας 13 Οκτώβρη , η οποία αποφάσισε ολιγοήμερη κατάληψη, μία μέρα πριν από την πανεργατική απεργία. Ανάμεσα στους/ις κατηγορούμενους/ες βρίσκονται δύο μέλη της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος και συνολικά πέντε μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Οι λόγοι για τους οποίους γινόταν η κατάληψη είναι πολλοί και σημαντικοί, τόσο για την Αρχιτεκτονική Αθήνας όσο και για κάθε σχολή:
Διαγραφές φοιτητών/τριών, ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, κάμερες και πειθαρχικές διώξεις στις σχολές, καταστρατήγηση της 8ωρης εργασίας, κυβερνητική συναίνεση στην εγκληματική δράση του Ισραήλ.

Στις 02:00 τα ξημερώματα της Τρίτης 14/10, ΜΑΤ και ΟΠΚΕ περικύκλωσαν την Αρχιτεκτονική ΕΜΠ. Ακολούθησε εισβολή τους και σύλληψη όσων φοιτητών/τριών βρίσκονταν στην κατάληψη. Στο κάλεσμα του συλλόγου για αλληλεγγύη, παρά την περασμένη ώρα, προσήλθαν αρκετοί αλληλέγγυοι στο χώρο του Πολυτεχνείου και μετά στη ΓΑΔΑ. Η ΟΠΚΕ προσήγαγε όλους/ες που συμμετείχαν στη συγκέντρωση μαζί με τους/ις δικηγόρους και τους μετέφερε στην Πέτρου Ράλλη, όπου κρατήθηκαν χωρίς δικαιολογία όλη τη νύχτα. Έπειτα, στα συλληφθέντα του Πολυτεχνείου απαγγέλθηκαν μια σειρά από γελοίες κατηγορίες που έφτασαν μέχρι την απόδοση βαριάς σωματικής βλάβης ενός πάνοπλου άντρα της αστυνομίας σε μια νεαρή φοιτήτρια.

Υπερασπιζόμαστε το πανεπιστημιακό άσυλο. Έξω οι μπάτσοι από τις σχολές. Η επέμβαση της αστυνομίας σε μα κατάληψη φοιτητικού συλλόγου και μάλιστα στο ιστορικό συγκρότημα του Πολυτεχνείου επί της Πατησίων είναι μα κίνηση κλιμάκωσης άνευ προηγουμένου, από μια κυβέρνηση που φαίνεται να ζηλεύει τη δόξα του Ιωαννίδη και του Ντερτιλή. Το Πολυτεχνείο και το πανεπιστημιακό άσυλο είναι αναπόσπαστα κομμάτια της ιστορίας της ταξικής πάλης στην Ελλάδα. Με το χτύπημα στον Φοιτητικό Σύλλογο της Αρχιτεκτονικής Αθήνας χτυπιέται το δικαίωμα όλου του λαού να αγωνίζεται.

Η κυβέρνηση εδώ και χρόνια επιτίθεται με μανία στο φοιτητικό κίνημα και ο πρύτανης του ΕΜΠ Χατζηγεωργίου έχει αποδειχθεί πολύ χρήσιμος γι’ αυτόν το σκοπό σε όλη του την θητεία. Θυμίζουμε την εισβολή της αστυνομίας στο κάτω Πολυτεχνείο κατά τη Βραδιά του Ερευνητή, όταν ξυλοκοπήθηκαν ερευνητές–μέλη του σωματείου, τους οποίους ο πρύτανης αποκάλεσε «μη συμβατά μοσχεύματα». Θυμίζουμε την άρνησή του να παραχωρήσει αίθουσα για να πραγματοποιηθεί εκδήλωση με τους συγγενείς θυμάτων των Τεμπών. Θυμίζουμε τα συνεχή lock out στο κάτω Πολυτεχνείο˙ τις εκκενώσεις πολιτικών και αυτοδιαχειριζόμενων χώρων, όπως το Μηχανουργείο, το Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Μηχανολόγων, τα αυτοδιαχειριζόμενα στέκια. Πρόσφατα, κλήθηκε σε ακρόαση μέχρι και κοσμήτορας σχολής του Πολυτεχνείου διότι απλώς κοινοποίησε την απόφαση του φοιτητικού συλλόγου. Ο πρύτανης δεν βρίσκει κανένα έρεισμα μέσα στο ΕΜΠ. Φοιτητικοί σύλλογοι και διδακτικό προσωπικό καταγγέλλουν τις αυθαιρεσίες του και ζητούν την αθώωση των συλληφθέντων/εισών φοιτητών/τριών.

Αυτή η συντονισμένη επίθεση, κυβέρνησης, αστυνομίας και πρυτανειών, τη στιγμή που γίνονται τόσο ριζικές μεταρρυθμίσεις στο Πανεπιστήμιο, δεν θα πρέπει να μείνει αναπάντητη. Το φοιτητικό κίνημα κινδυνεύει να μείνει άοπλο αν δεν καταφέρει να υπερασπιστεί το κύριο μέσο πάλης του, που είναι η κατάληψη.

Δε θα τους περάσει! Δεν μας τρομοκρατεί η καταστολή

Η κυβέρνηση είναι με την πλάτη στον τοίχο. Βρίσκεται εκτεθειμένη λόγω της στάσης της απέναντι στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού, της στάσης της στο έγκλημα των Τεμπών, των επιθέσεων στα εργασιακά δικαιώματα της εργατικής τάξης. Ηττήθηκε, όμως, και αναγκάστηκε να υποχωρήσει μετά τον αγώνα του Πάνου Ρούτσι, που βρήκε τεράστια συμπαράσταση και απήχηση.

Γυρεύοντας να ξεφύγει από αυτή τη θέση, η κυβέρνηση Μητσοτάκη προσπαθεί να βγει στην αντεπίθεση για να αποδείξει στην άρχουσα τάξη της χώρας ότι δεν έχει χάσει τον έλεγχο των εξελίξεων. Στις 7/10 επιτέθηκε με πρωτοφανή βαρβαρότητα στην πορεία αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, συλλαμβάνοντας άγρια ξυλοκοπημένους διαδηλωτές και διαδηλώτριες, στους οποίους στη συνέχεια απαγγέλθηκαν εξωφρενικές κατηγορίες για πληθώρα κακουργημάτων.

Ανοίγει (αλά Τραμπ) το θέμα της χρήσης του στρατού για την καταστολή των κινητοποιήσεων (του εσωτερικού εχθρού) και προσπαθεί να απαγορεύσει τις διαδηλώσεις έξω από το ελληνικό Κοινοβούλιο με το φαιδρό όσο και εθνικιστικό πρόσχημα ότι απαξιώνεται το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, ένα από τα ακροδεξιά φληναφήματα που δεν κουράζεται να επαναλαμβάνει στις παραληρηματικές τηλεοπτικές εμφανίσεις της η γκροτέσκα φιγούρα της Λατινοπούλου.

Δεν κάνουμε βήμα πίσω!

Η κυβερνητική επίθεση εισάγει το κίνημα της νεολαίας στα πανεπιστήμια και, μαζί του, το πολιτικό τοπίο, σε μία κρίσιμη καμπή. Ο συνδυασμός του αντιδραστικού και κατασταλτικού νομοθετικού οργασμού με την ωμή καταστολή που εξαπολύει η κυβέρνηση στα πανεπιστήμια και την κοινωνία προκαλεί βαθιά αγανάκτηση, η οποία, κι αν είναι ακόμη υπόγεια, είναι πάντως υπαρκτή και αύξουσα. Σε αυτή την περίοδο οι πολιτικές δυνάμεις θα κριθούν από το αν θα καταφέρουν να μετατρέψουν αυτή την αγανάκτηση σε ένα μαζικό και μαχητικό κίνημα.

Καθήκον όλων μας, πρώτα απ’ όλα, να σταθούμε δίπλα σε όσους, όσες και όσα δεν κάνουν βήμα πίσω από την υπεράσπιση των συλλογικών κεκτημένων του φοιτητικού κινήματος.

Η κυβέρνηση θέλει ένα πανεπιστήμιο αποστειρωμένο και κλειστό απέναντι στην κοινωνία. Δρομολογεί τις διαγραφές φοιτητών ενώ η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής αφήνει ήδη χιλιάδες εκτός. Θέλει ελεγχόμενη είσοδο με τουρνικέ και συνεχή παρουσία της αστυνομίας. Εκκενώνει κοινωνικούς χώρους συνάντησης και πολιτικοποίησης και ποινικοποιεί τις συλλογικές δράσεις. Απαξιώνει το δημόσιο πανεπιστήμιο, τις υποδομές του και το προσωπικό του προς όφελος των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Υπό αυτή την έννοια, οι φοιτητικές συνελεύσεις και καταλήψεις είναι κινήσεις αντίρροπες σε αυτή την πολιτική. Υπερασπιζόμαστε το πανεπιστημιακό άσυλο ως άσυλο αγώνα όλης της κοινωνίας, θέλουμε οι σχολές να παραμείνουν μαζικές και ανοιχτές στον καταπιεζόμενο λαό που αγωνίζεται.

Η οργή του κόσμου της εργασίας και των νέων θα τους πνίξει!

• Να αποσυρθούν όλες οι κατηγορίες κατά των συλληφθέντων της 14^ης Οκτωβρίου

• Όχι στην 13ωρη εργασία, τις διαγραφές φοιτητών, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.

• Κάτω τα χέρια από το άσυλο. Έξω από τις σχολές η αστυνομία.

• Λευτεριά στην Παλαιστίνη. Καμιά συνεργασία με το κράτος απαρτχάιντ

Συγκέντρωση αλληλεγγύης

27 Οκτωβρίου, στις 09:00

στην Ευελπίδων