10 Ιουνίου 2024
Δελτίο τύπου
Παρά τις προσπάθειές τους, ο Μακρόν και ο υπασπιστής του Αττάλ δεν θα κατορθώσουν να σώσουν την υφισταμένη τους Χαγιέρ από την καταστροφή, η οποία έλαβε μόλις το 14,60% των ψήφων. Αυτό το αποτέλεσμα επιβεβαιώνει την απέχθεια των λαϊκών τάξεων για την πολιτική Μακρόν, που για επτά χρόνια βρίσκεται στην υπηρεσία της εργοδοσίας ενάντια σε μισθωτούς, συνταξιούχους, για την περικοπή των επιδομάτων ανεργίας, των δημόσιων υπηρεσιών. Καθώς δεν είναι ικανοποιημένος με την επίδοση αυτή, που δεν είναι ούτε το μισό από το 31,37% της Rassemblement National των Μπαρντελά-Λε Πεν, ο Μακρόν διαλύει την Εθνοσυνέλευση και προκηρύσσει βουλευτικές εκλογές για τις 30 Ιουνίου, παίρνοντας το ρίσκο, η ακροδεξιά, της οποίας ο ίδιος άνοιξε το δρόμο πραγματοποιώντας ένα μεγάλο μέρος της πολιτικής της, να αποκτήσει αυτή τη φορά πρόσβαση στην κυβέρνηση.
Η σημασία της επίδοσης της ακροδεξιάς, η οποία πλησιάζει το 40% αν προσθέσουμε στις επιδόσεις του Rassemblement National των Μπαρντελά -Λε Πεν και αυτές της λίστας του Maréchal και μερικών άλλων, δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί αλλά ωστόσο θα πρέπει να μετριαστεί λόγω του γεγονότος ότι το 48% των ψηφοφόρων, κυρίως από την εργατική τάξη, απείχε – όπως και στο παρελθόν σε αυτού του είδους τις εκλογές. Ως προς τον αριθμό των ψήφων, η ακροδεξιά δεν ξεπερνά το σύνολο που έλαβε στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών του 2022, λαμβάνοντας υπόψη τη σαφή μείωση της συμμετοχής.
Το 20% των ψηφοφόρων υπέρ της ακροδεξιάς είναι ωστόσο πάρα πολύ. Αυτό το λεγόμενο «μπλε» κύμα –που φλερτάρει με τα καφέ κύματα του παρελθόντος– εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη. Η ακροδεξιά σημειώνει επιτυχίες σε πολλές χώρες. Παντού, σηκώνει τη σημαία του αγώνα κατά της μετανάστευσης και κάνει ξενοφοβικές, ρατσιστικές, σεξιστικές επιθέσεις, με τη ρητορική του μίσους προκειμένου να υπερασπιστεί στην πραγματικότητα τα συμφέροντα των πλούσιων και των αφεντικών. Για να υπερασπιστεί, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το κάνει και ο Μακρόν, τα εθνικά σύνορα, τον προστατευτισμό, που επιτρέπει στους εργοδότες να επιλέξουν ποιους, πότε και πόσους μετανάστες θα εκμεταλλευτούν προκειμένου να αυξάνουν τα κέρδη τους και να προσπαθούν να διχάζουν τους εργαζόμενους. Αυτά αποτελούν παγίδες, γιατί η ακροδεξιά ποτέ δεν έδρασε, ούτε κυβέρνησε, παρά μόνο στην υπηρεσία των καπιταλιστών. Οι εργαζόμενοι που πιστεύουν ότι φέρνοντας αυτήν την ακροδεξιά στην εξουσία ενεργούν προς το συμφέρον τους, πυροβολούν τα ίδια τους τα πόδια.
Τα κόμματα της θεσμικής αριστεράς που είχαν συσπειρωθεί στο Nupes κατά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, αυτή τη φορά παρουσιάστηκαν διάσπαρτα. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Γκλυκσμάν κέρδισε το 13,83% των ψήφων, η France Insoumise 9,89%, η Οικολογική Ευρώπη 5,50%, το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα 2,36%. Σε διάφορους βαθμούς και σίγουρα λιγότερο επιθετικά από τον Μακρόν και από τη δεξιά ή την ακροδεξιά, αυτά τα κόμματα υπερασπίστηκαν επίσης την εθνική κυριαρχία, τον οικονομικό προστατευτισμό, τα εθνικά και ευρωπαϊκά σύνορα. Αστικές αξίες που δεν έχουν καμία σχέση με τα θεμελιώδη συμφέροντα των εργαζομένων – τα οποία είναι ίδια σε όλες τις χώρες, ενάντια στους κοινούς τους εκμεταλλευτές. Και αυτά τα αριστερά κόμματα έχουν χρησιμοποιήσει κυρίως αυτές τις ευρωπαϊκές εκλογές για να μετρήσουν και να διαχωρίσουν τις αντίστοιχες επιρροές τους στον αναμεταξύ τους ανταγωνισμό. Στους ψηφοφόρους που ψήφισαν το Κομμουνιστικό Κόμμα ή την France Insoumise ελπίζοντας να δημιουργήσουν ένα φραγμό απέναντι στον Μακρόν και την ακροδεξιά, λέμε ότι η «χρυσή εποχή» είναι ασυμβίβαστη με τον καπιταλισμό, ότι τα σύνορα δεν προστατεύουν τους εργαζόμενους αλλά τους διαχωρίζουν. Λέμε ότι ο θεσμικός δρόμος είναι αδιέξοδος και ότι αυτό που επείγει είναι η επανάσταση!
Ό,τι κι αν συμβεί, είμαστε διατεθειμένοι να ενώσουμε τις δυνάμεις όλων των κομμάτων, όλων των συνδικάτων και όλων των οργανώσεων που συνδέονται με τον κόσμο της εργασίας, αλλά μέσα στους δρόμους για να πολεμήσουμε ενάντια στην αντικοινωνική και αυταρχική πολιτική της κυβέρνησης και των εργοδοτών, για να ξαναπάρουμε το δρόμο της κινητοποίησης και της απεργίας. Είναι καιρός να συγκεντρώσουμε όλες τις δυνάμεις του κοινωνικού μας στρατοπέδου για να εφαρμόσουμε ένα σχέδιο μάχης, χωρίς να περιμένουμε τις επόμενες εκλογικές προθεσμίες.
Όσο για την άκρα αριστερά, η οποία παρουσιάστηκε με τρεις εκλογικές λίστες, τη δική μας του NPA-Revolutionaries («Για έναν κόσμο χωρίς σύνορα, ούτε αφεντικά, η επανάσταση επείγει!»), αυτή της Lutte Ouvrière («Το στρατόπεδο των εργατών») και αυτή του Κόμματος των Εργαζομένων («Για ψωμί, ειρήνη, ελευθερία»), τα αποτελέσματα είναι μέτρια, αντίστοιχα 0,15%, 0,49% και 0,02%, ωστόσο σχεδόν 163.000 ψηφοφόροι ψήφισαν κατά συνείδηση λίστες σε ολοκληρωτική ρήξη με τη λογική του καπιταλιστικού συστήματος. Ο καθένας με τον τρόπο του υπερασπίστηκε τα συμφέροντα και τους αγώνες των εργαζομένων και των νέων ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, ενάντια στους πολέμους και τη φτώχεια, ενάντια στην αλληλουχία των καταπιέσεων που αυτή επιβάλλει και οξύνει· ο καθένας επίσης επιβεβαίωσε δυνατά και ξεκάθαρα ότι μόνο οι μεγάλης κλίμακας και αναπτυσσόμενοι μεταδοτικά αγώνες θα μπορούσαν να αλλάξουν τη ζωή και σίγουρα όχι οι εκλογές.
Οι θεσμοί της αστικής τάξης και οι διοικήσεις των μεγάλων μέσων ενημέρωσης που ανήκουν στους Bolloré, Saadé, Dassault, στην πραγματικότητα μας παραχώρησαν μόνο κάποια δευτερόλεπτα για τα επίσημα κλιπ μας, ενώ παραχώρησαν ώρες για τις λεγόμενες «κύριες» λίστες.
Τα κόμματά μας της άκρας αριστεράς που αντιπροσωπεύουν ένα ζωντανό ρεύμα στην ιστορία των αγώνων αυτής της χώρας και όχι μόνο και που παρ’ όλα τα εμπόδια ανέλαβαν το βάρος πολιτικά και οικονομικά να θέσουν υποψηφιότητες σε αυτές τις εκλογές της αστικής τάξης, είχαν λόγο να το κάνουν. Δεν περιμέναμε τίποτα άλλο εκτός από την ευκαιρία να εκφραστεί όσο πιο δυνατά γίνεται η επείγουσα ανάγκη για επανάσταση για μια τελικά ανθρώπινη κοινωνία που ονομάζουμε κομμουνισμό.
Εμείς, οι επαναστάτες της Lutte ouvrière, του Εργατικού Κόμματος και του ΝΠΑ- Révolutionnaires που εκφράστηκαν με ξεχωριστές λίστες αλλά με πολιτική αλληλεγγύη σε αυτές τις εκλογές, φέρουμε την ευθύνη να συσπειρώσουμε μεταξύ μας και γύρω μας για τους αυριανούς αγώνες που συνεχίζονται, όλες και όλους που μπορούν και πρέπει να συσπειρωθούν σε έναν πόλο ταξικής πάλης – σε αυτή τη χώρα όπως και διεθνώς.
Από αύριο η καπιταλιστική εκμετάλλευση θα συνεχιστεί. Οι εργοδότες γνώριζαν ότι όποιοι και αν ήταν οι νικητές αυτών των ευρωεκλογών, θα υπερασπίζονταν άψογα τα συμφέροντά τους. Είναι πιθανόν να αντιμετωπίζουν με νηφαλιότητα ακόμη και την προοπτική της κυβερνητικής συμμετοχής της ακροδεξιάς, ένα νέο είδος συνύπαρξης στην υπηρεσία τους. Από αύριο, λοιπόν, θα απευθυνθούμε σε όλους τους συντρόφους, όλους τους εργαζόμενους και όλους τους συνδικαλιστές και πολιτικούς αγωνιστές για να οικοδομήσουμε μια απαραίτητη κοινωνική αντεπίθεση από τον κόσμο της εργασίας και της νεολαίας.
Προσκαλούμε όλους εκείνους που ψήφισαν υπέρ της λίστας NPA-Revolutionaries ή που δεν το έκαναν αλλά έχουν την καρδιά τους με το μέρος μας, να ενωθούν μαζί μας για να αγωνισθούν δίπλα μας. Η σημερινή πολιτική κρίση θα χρειαστεί αγωνιστές και αγωνίστριες για να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες 40 και πλέον χρόνων αντικοινωνικών πολιτικών, τόσο από τη δεξιά όσο και από την αριστερά. Παρά τη σιωπή των μέσων ενημέρωσης, η εκστρατεία μας αποτέλεσε μια μαχητική επιτυχία που μας ξεπερνά κατά πολύ, έστω κι αν θα επιθυμούσαμε ακόμα περισσότερα. Πραγματοποιήθηκε ένας μεγάλος αριθμός δημόσιων συγκεντρώσεων, που έδωσαν τη δυνατότητα να συζητηθεί το αδιέξοδο που αντιπροσωπεύει ο καπιταλισμός και η ανάγκη για την καταπολέμησή του. Η καμπάνια μας είναι ένα μαχητικό σημείο εκκίνησης προς αυτή την κατεύθυνση. Ευχαριστούμε όλους και όλες που συνένωσαν τη φωνή τους με τη λίστα μας και ταυτίστηκαν με την προοπτική μας να ιδρύσουμε έναν πόλο επαναστατών, έναν πόλο αγώνα. Προφανώς τους προτείνουμε να αγωνιστούν στο πλευρό μας και να ενισχύσουν το NPA- Révolutionnaires!
NPA- Révolutionnaires
NPA jeunes Révolutionnaires
