Λοΐζος Ηλίας*
Η απόφαση της ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου πυροδότησε ένα κύμα αγανάκτησης και ουσιαστικά πίεσε την ηγεσία της Ομοσπονδίας στους δήμους να υιοθετήσει το αίτημα της μονιμοποίησης των εργαζόμενων που παρέμεναν με συνεχόμενες παρατάσεις από το τέλος του 2015.
Η αισχρή αυτή απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, μάλιστα, προέβλεπε εκτός από την απόλυση και την υποχρεωτική επιστροφή χρημάτων που πληρώθηκαν οι εργαζόμενοι μετά το πρώτο οκτάμηνο που δούλεψαν.
Η κατά τα άλλα αδέκαστη αστική δικαιοσύνη, που νομιμοποίησε μνημόνια, περικοπές σε επιδόματα, συντάξεις και δώρα (Χριστουγέννων, Πάσχα) νομιμοποίησε το ακαταδίωκτο των μελών του ΤΑΙΠΕΔ (ταμείο αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας), συναίνεσε στη φορολογική ασυλία μεγαλοφειλετών του δημοσίου, αποφάνθηκε πως το να μην καταβάλλονται οι μισθοί από εργοδότη δε συνιστά δυσμενή εργασιακή μεταβολή, εξάντλησε την αυστηρότητά της σε ανθρώπους που μαζεύουν σκουπίδια και παίρνουν 700 ευρώ το μήνα και, βέβαια, πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις και καθαρογραφτεί η απόφαση, η ΝΔ δια του εκπροσώπου της, χουντονοσταλγού Βορίδη, έτρεξε να πανηγυρίσει για την απόφαση που βάζει δήθεν φραγμό στις αθρόες προσλήψεις της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Διαβάστε περισσότερα: Η απεργία στους δήμους, Ιούνιος 2017
ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΜΠΟΛΙΒΑΡΙΑΝΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ,
ΤΗΝ ΝΤΟΠΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ!
Οι εξελίξεις στη Βενεζουέλα είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές για το μέλλον της μπολιβαριανής διαδικασίας. Η αντιπολίτευση επιδιώκει να ανατρέψει το καθεστώς Μαδούρο και να ξεμπερδέψει μια για πάντα με τις κατακτήσεις και το συμβολισμό του. Είναι προφανές ότι τίποτα θετικό δεν μπορεί να προκύψει από τη δήθεν δημοκρατική αντιπολίτευση, που προσπαθεί να αντλήσει δημοκρατικό άλλοθι απέναντι στο “αυταρχικό καθεστώς”, συνεπικουρούμενη καθημερινά από τα δυτικά κυρίαρχα ΜΜΕ στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Οι αντιπολιτευόμενοι είναι ένας εσμός από ανθρώπους των πολυεθνικών και των τραπεζών, αυτοεξόριστους του Μαϊάμι, παλιές ελίτ του πετρελαίου που έχουν χάσει εν μέρει τα προνόμιά τους, ανοιχτούς φασίστες, νεαρούς οπλισμένους κουκουλοφόρους τραμπούκους με πρακτικές παραστρατιωτικών συμμοριών. Είναι σε απευθείας επαφή με την Ουάσινγκτον και τους αντιδραστικούς κύκλους της Κολομβίας και άλλων γειτονικών χωρών. Η πολιτική τους δράση συνίσταται στο οικονομικό μποϋκοτάζ απέναντι στο καθεστώς, τη φυγή τεράστιων κεφαλαίων στο εξωτερικό, τον οικονομικό στραγγαλισμό των λαϊκών στρωμάτων και, πιο πρόσφατα, την τρομοκρατία στο δρόμο, τον εμπρησμό πολιτών, τους πυροβολισμούς εναντίον των πιο φτωχών και σκουρόχρωμων. Ειδικά το τελευταίο διάστημα, έχουν αποχαλινωθεί στο πλαίσιο μιας σειράς λιγότερο ή περισσότερο βίαιων πραξικοπημάτων (Βραζιλία, Ονδούρα, Παραγουάη). Η νίκη της αντιπολίτευσης θα σημάνει τη βίαιη καταστολή των εργατικών και λαϊκών κινημάτων και την σφιχτή πρόσδεση της χώρας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Οι απειλές του προέδρου Τραμπ για ανάληψη στρατιωτικής δράσης ενάντια στη Βενεζουέλα δείχνουν το ποιόν της.
Διαβάστε περισσότερα: ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ!
