ΟΚΔΕ Σπάρτακος

Σοβαρή απώλεια για την αντικαπιταλιστική αριστερά

Την Πέμπτη το απόγευμα στις 15 Σεπτέμβρη, έφυγε από τη ζωή μετά από μακροχρόνια και επώδυνη νεφρική ανεπάρκεια ο σύντροφος Χρήστος Μπίστης.

Ο Χρήστος Μπίστης ήταν ιδρυτικό στέλεχος του Επαναστατικού Κομμουνιστικού Κινήματος Ελλάδας, που ιδρύθηκε το 1970 στο Βερολίνο. Το 1973 επέστρεψε παράνομα στην Ελλάδα, συνελήφθη, φυλακίσθηκε, και αποφυλακίσθηκε με την πτώση της δικτατορίας. Τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης το ΕΚΚΕ, που ήταν μια από τις μαζικότερες οργανώσεις της άκρας αριστεράς, πρωτοστάτησε με τις μαχητικές του πρωτοβουλίες. Μέχρι και τις τελευταίες στιγμές της ζωής του, με αστείρευτη επιμονή, ο σύντροφος Μπίστης πάλευε για την ενότητα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, μέσα από την Μαχόμενη Αριστερά στις αρχές της δεκαετίας του '90, το Μέτωπο Ριζοσπαστικής Αριστεράς στη συνέχεια, και, από το 2009, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Πολύ θα μας λείψει η επιμονή του για την προγραμματική εμβάθυνση και η ψυχραιμία του σε έκρυθμες καταστάσεις. Στους συντρόφους του, στο ΕΚΚΕ και στους οικείους του εκφράζουμε τα βαθιά μας συλλυπητήρια.

Η κηδεία του Χρήστου Μπίστη θα γίνει τη Δευτέρα 19 Σεπτέμβρη, στις 3, στο 1ο Νεκροταφείο

16 Σεπτεμβρίου, 2016

ΟΚΔΕ-ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

Οι εργατικοί αγώνες απέναντι στη βιτρίνα της ΔΕΘ

Έχει γίνει πια έθιμο κάθε χρονιά οι πρωθυπουργοί να εμφανίζονται στη ΔΕΘ υποσχόμενοι δώρα. Και κάθε χρονιά οι υποσχέσεις γίνονται πιο μίζερες, πιο υποκριτικές, πιο ψεύτικες και πιο γελοίες. Φέτος, ο Τσίπρας υπόσχεται πρόγραμμα “στήριξης των ευπαθών ομάδων” με τα λεφτά που θα πάρει από τις τηλεοπτικές άδειες που πούλησε σε μαφιόζους καπιταλιστές, από τα οποία βέβαια δεν έχει πάρει μέχρι στιγμής απολύτως τίποτα. Ακόμα κι αν τα εισπράξει, όμως, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι πράγματι θα τα δώσει για ένα εντελώς βραχυχρόνιο πρόγραμμα κυβερνητικής φιλανθρωπίας, με το άλλο χέρι τα παίρνει πίσω στο πολλαπλάσιο από την εργατική τάξη και τα καταπιεσμένα στρώματα της κοινωνίας.

Το ΕΚΑΣ καταργείται και οι συντάξεις μειώνονται κάθε μήνα. Ο νέος εργασιακός και συνδικαλιστικός νόμος προετοιμάζει τη διάλυση όσων δικαιωμάτων απέμειναν στους εργαζόμενους, και κυρίως του δικαιώματος στην απεργία, μειώνοντας ακόμα περισσότερο την ικανότητά τους να διαπραγματεύονται αξιοπρεπείς μισθούς και όρους εργασίας. Με το “προληπτικό” μνημόνιο της άνοιξης και τη συμφωνία του καλοκαιριού, η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί για τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα σχεδόν επ' αόριστον, πράγμα που σημαίνει διαρκείς περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και παροχές. Την ίδια στιγμή, στον ιδιωτικό τομέα οι καπιταλιστές απολύουν, μειώνουν μισθούς και αυξάνουν ωράρια, εντελώς ασύδοτοι και ανενόχλητοι από τις κυβερνήσεις. Όχι μόνο αυτό: στο παζάρι των μαζικών ιδιωτικοποιήσεων, ντόπιοι και διεθνείς μεγαλοεπενδυτές, αγοράζουν με γελοία ποσά τα πάντα: λιμάνια, σιδηροδρόμους, αεροδρόμια, το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού, τις συγκοινωνίες, το ηλεκτρικό ρεύμα.

Διαβάστε περισσότερα: Οι εργατικοί αγώνες απέναντι στη βιτρίνα της ΔΕΘ

Τέλος στην ισλαμοφοβία του κράτους! Όχι στην απαγόρευση των μπουρκίνι!

O Μ. Valls και o J.P. Chevènement σε καμπάνια για το F.N. (Εθνικό Μέτωπο);

«Καταλαβαίνω τους δημάρχους, οι οποίοι, σ’ αυτή τη στιγμή έντασης, έχουν τα αντανακλαστικά να αναζητούν λύσεις προς αποφυγή διαταραχών της δημόσιας τάξης (...) Γι’ αυτό και υποστηρίζω αυτούς που εξέδωσαν τις εντολές, εφόσον παρακινούνται από την επιθυμία να ενισχυθεί η κοινή συνύπαρξη και δεν έχουν καμία πολιτική υστεροβουλία», δήλωσε ο Μ. Valls από την Προβηγκία. 

Μάλλον υποδεικνύει αριστοτεχνικά πώς να πουν το αντίθετο από αυτό που κάνουν! Κι έτσι είναι, αφού οι δήμαρχοι δίνοντας εντολές για την απαγόρευση των «μπουρκίνι» και με την υποστήριξη του Valls δεν απαντούν σε κανένα πρόβλημα, το δημιουργούν από το μηδέν. Όπως και ο J.P. Chevènement, που σε μια προσπάθεια ενίσχυσης της εθνικής ενότητας διαλέχτηκε ως πρόεδρος του Ιδρύματος για το Ισλάμ στη Γαλλία, και ο οποίος από την πρώτη του κιόλας ομιλία, συμβουλεύει τους μουσουλμάνους «διακριτικότητα», με ό,τι αυτή περιλαμβάνει.

Διαβάστε περισσότερα: Τέλος στην ισλαμοφοβία του κράτους! Όχι στην απαγόρευση των μπουρκίνι!

Ανακοίνωση της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος για την κατάσταση στην Τουρκία

Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα και οι μειονότητες στην Τουρκία βρέθηκαν μπροστά σε ένα στρατιωτικό πραξικόπημα και, στη συνέχεια, στη δίνη ενός νέου οργίου αυταρχισμού της κυβέρνησης Ερντογάν.

Οι στρατιωτικοί κινήθηκαν με στόχο την ανατροπή του Ερντογάν και την εγκατάσταση μιας στρατιωτικής δικτατορίας, όπως έχουν κάνει επανειλημμένα στο παρελθόν. Τη συνέχεια, αν πετύχαιναν, την ξέρουμε: διωγμοί των αριστερών, των συνδικαλιστών, των εθνικών μειονοτήτων (Κούρδων κλπ) και κάθε προοδευτικής φωνής στην Τουρκία. Η εργατική τάξη και οι καταπιεζόμενοι είχαν μόνο να χάσουν από μια στρατιωτική δικτατορία και για αυτό από την πρώτη στιγμή βγήκαν στους δρόμους για να υπερασπίσουν τα δημοκρατικά τους δικαιώματα που έχουν κατακτήσει με αγώνες και αίμα.

Διαβάστε περισσότερα: Ανακοίνωση της ΟΚΔΕ-Σπάρτακος για την κατάσταση στην Τουρκία

Πολιτική απόφαση ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, Συνδιάσκεψη 2016

Εποχή παρατεταμένης κρίσης

1.            Ο καπιταλισμός σήμερα όλο και λιγότερο μπορεί να ικανοποιήσει τις στοιχειώδεις ανάγκες των εργαζόμενων, αλλά όλο και περισσότερο πάνω στο γενικό αγώνα για το ποσοστό της υπεραξίας αμφισβητεί και καταργεί δικαιώματα, μειώνει μισθούς, ελαστικοποιεί τον εργάσιμο χρόνο, αυξάνει την ανεργία, γεγονότα που κάνουν τις κοινωνικές αντιφάσεις εκρηκτικές. Με το να ξεφεύγουν από το εθνικό κράτος οι παραγωγικές δυνάμεις ξεφεύγουν βαθμιαία και από την ικανότητα του κράτους να επηρεάσει την συγκυρία και την ανάπτυξη, παρότι η εξουσία του καθόλου δεν μειώνεται. Όσο περισσότερο οι πολυεθνικές νομίζουν πως κατορθώνουν να ξεφύγουν στο εθνικό πλάνο από τον νόμο της αξίας, τόσο πιο πολύ υποτάσσονται σε αυτόν διεθνώς.

2.            Η ανάπτυξη της οικονομίας δεν έλυσε ιστορικά καμία από τις αντιφάσεις του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Παραμένουν οι περιοδικές διακυμάνσεις στις επενδύσεις, που τις επιβάλλουν οι περιοδικές διακυμάνσεις στο μέσο ποσοστό του κέρδους. Η απάλυνση του βιομηχανικού κύκλου διαμέσου της σύνδεσής του με τον πιστωτικό κύκλο πέτυχε μόνο για περιορισμένο διάστημα και με αποτέλεσμα τη μόνιμη υποτίμηση του χρήματος και την προοδευτική αποσύνθεση του παγκόσμιου νομισματικού συστήματος.

Διαβάστε περισσότερα: Πολιτική απόφαση ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, Συνδιάσκεψη 2016

Συνδιάσκεψη ΟΚΔΕ-Σπάρτακος 2016

Κείμενα

Συνδιάσκεψη 2016, Πολιτικό Κείμενο 1 (Τ.Θ.-Β.Ρ.-Μ.Σ.)

Συνδιάσκεψη 2016, Πολιτικό Κείμενο 2 (Φ.Β.-Τ.Γ.-Π.Σ.-Δ.Σ.)

Συνδιάσκεψη 2016, Πολιτικό Κείμενο 3 (Τ.Α.-Γ.Φ.) 

Προσθήκες

Συνδιάσκεψη 2016, Προσθήκη για το ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα στο πολιτικό κείμενο των Τ.Θ.-Β.Ρ.-Μ.Σ. (Μ.Π.-Μ.Φ.)

Συμβολές

Συνδιάσκεψη 2016, Κείμενο Συμβολής Ν.Τ.

Συνδιάσκεψη 2016, Κείμενο Συμβολής Μιχ.Σ.

Πολύχρωμη και Αντικαπιταλιστική Αντεπίθεση

Θα μπορούσε κανείς να πει πολλά πράγματα για αυτά που συνέβησαν το έτος 2015, τόσο στα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, όσο και σε ευρύτερο πολιτικό επίπεδο. Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε όμως είναι ότι το ισοζύγιο έχει αρνητικό πρόσημο στο τέλος. Η πολυδιαφημιζόμενη και επίδοξη διαχείριση της κατάστασης από την «κυβέρνηση της αριστεράς», έχει να μας παρουσιάσει μόνο ένα θετικό. Την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και για τα ομόφυλα ζευγάρια – αν και με πολλά σκοτεινά νομικά σημεία – τη στιγμή που το ανερχόμενο ΛΟΑΤΚΙ+ κίνημα τα προηγούμενα χρόνια διεκδικούσε προφανώς πολλά περισσότερα από την παρούσα ελάχιστη δικαιωματική κατάκτηση.

Πολύ σημαντική ημέρα, αναμφισβήτητα, η ψήφιση της επέκτασης του συμφώνου συμβίωσης, όχι όμως εντός βουλής, αλλά εκτός. Πλήθος αγωνιστών και αγωνιστριών του ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος, αλληλλέγοι/-ες, πολιτικές οργανώσεις, με την παρουσία τους στην πλατεία Συντάγματος έδειξαν το δρόμο που θα έπρεπε να είχε ακολουθηθεί. Δεν ήταν ημέρα γιορτής, αλλά ημέρα αγώνα για περαιτέρω αστικές διεκδικήσεις, όπως o πολιτικός γάμος για τα ομόφυλα ζευγάρια και για τα πολυσυντροφικά άτομα, η νομική αναγνώριση και κατοχύρωση της ταυτότητας φύλου, η παιδοθεσία κ.ά. Πράγματα που εννοούνται σε ένα σύστημα, όταν όμως δεν μιλάμε για πολίτες 2^ης ή 3^ης κατηγορίας.

Διαβάστε περισσότερα: Πολύχρωμη και Αντικαπιταλιστική Αντεπίθεση

Διαδρομές του επαναστατικού μαρξισμού στην Ελλάδα